Alþýðublaðið - 23.04.1969, Blaðsíða 10

Alþýðublaðið - 23.04.1969, Blaðsíða 10
10 Alþýðublaðið 23. apríl 1969 Pauline Ase: PálS G. Ólafsson, læknir, kjörinn for- mað'Ur Aiþýðuflokksf. Garðahrepps 9. RÖDDIN f „Þú segist ætla að slíta trúlofun okkar," sagði hanff í byrjun, „en það er heimskuleg vitleysa, góða mín Þú hefur unnið of mikið eða eitthvað álíka. Bíddu þangað til ég kem heim, og þá skulum við ræða þetta saman..." ísabella var öskureið. Hún fékk af og til fréttir af Philip, og studnum spurði hún sjálf um hann. — Hvers vegna hefurðu svona mikinn áhuga á honum, Isabella? spurði ein hjúkrunarkonan, sem hét María. — Hann var sjúklingur minn, svaraði ísabella virðulega. —Gott, að það var ekki annað svaraði María þá. — Ljóshærða stúlkan, sem heimsækir hann, -hefur læst klónum í hann og afi hans og amma vilja, að harm kvænist hennt. — Kemur hún daglega? spurði ísabella. — Komi hún ekki, læðist skrifstofustúlkan inn til hans ems og köttur, sagði María. Svo bætti hún við mjög afvarleg á svipinn: — Ég kenni mikið í brjósti um hana. Ég skil ekki, hvers vegna þeir reyna ekki fegrunaraðgerð á andlitinu á henni. Mér er sagt, að Qeoffrey Vannard sjálfur sjái ekki sólina fyrir henni, og hann spurði Phiiip Ancliffe, hvort hún mætti heim sækja hann, þvf að hún væri svo einmana ogfwfði t sjáff lent f bílslysí. Jæja, tautaði Isabetla fágt. f Samt stóðst hún ekki þá freistingu að líta Inn til \ Philips f kaffitímanum sínum. Hann lá f rúminu og virtist vonast eftir einhverjum. — Hver er þetta? spurði hann hvasst, þegar ísa. bella þagði. — Það er ég, ísabefla Seaman. Henni fannst ekkert skemmtilegt að sjá, hvað hann varð fyrir miklum vonbrigðum. En svo jafnaði hann sig á þessu og gerði sitt bezta til að vera elskulegur. — Fallega gert af yður að koma, sagði bann og reyndi að gera sér upp kátínu. — Eigið þér að hugsa um mig aftur? — Nei, ég ætlaði að líta inn, því að ég veit, að þér fáið sjaldan gesti. — Fáið þér yður þá sæti, sagði Philip. — Mér er sagt, að ég fái bráðum að fara fram úr. Gæti ég ekki ráðið yður sem einkahjúkrunarkonu, sem æki mér um gangana og gætti þess, að ég rækist ekki á stokka og steina? Eiginlega hafði hann alls ekki ætlað að segja þetta, hvað þá að hann grunaði, að hún tæki orð hans bókstaflega. En ísabella tók orð hans bókstaf- lega og svaraði lágt og blíðlega: — Þér getið vel ráðið mig sem einkahjúkrunar- konu, þegar búið er að útskrifa yður. Ég vildi ekk- ert frekar. — Þakka yður fyrir, sagði Philip og fór hjá sér, en svo áttaði hann sig og sagði glaðlega: — En það getur vitanlega eki gengið, því að þér eruð trúlof- uð vélstjóra. Kemur hann ekki bráðlega heim til að kvænast yður? Svo ættuð þér víst að fara í kaffi núna. F f r r r r F F P r r f r Hann minntist þess skyndilega, að hjúkrunarkon- urnar fengu einmitt kaffitíma um leið og heimsókn- artíminn var — Ég fæ mér ekkert kaffi í dag, sagði ísabella. _ Ég ætla heldur að tala við yður. Dyrnar voru opnaðar, og Philip heyrði það og flýtti sér að segja: ___Ég er að fá heimsókn, svo að ég ætla ekki að tefja yður lengur, systir. Það var fallega gert af yður að líta inn til mín. Hann beið spenntur, en fann að dyrunum var lokað gætilega. ísabella hélt áfram að tala um líkurnar fyrir því, að hún gæti orðið einkahjúkrurrarkona hans. — Hver var að koma? spurði Philip hvasst ___Pað var bara einhver, sem gægðist hingað inn, en fór svo aftur, sagði Isabella, en bætti svo hræðslulega við: — Þér þurfið ekkert að verða reið- ur. Það var bara skrifstofustúlkan. — En ég vildi e'mmitt tala við hana! hrópaði Phil- ip reiðilega. — Farið strax og kaltið á hana! — Já, en reynið nú að vera rólegur! sagði Isa- bella og fór fram á gangirrn. Henni kom ekki til hugar að eitast við frú Hayworth, sérstaklega ekki, þar sem hún hafði hrist höfuðið aðvarandi til að sýna heraii, að hún ætti ekki að fara inn til Philips Ancliffé. Svo að Isabella leit aftur á Philip og sagði: — Ég sá hana hvergi. Hún hefur víst farið til annars sjúklings. Hún heldur, að sjúklingarnir viljl fá hana f heimsókn! ___Vilja þeir það ekki? spurði Philip undrandi. — Ég er alltaf feginn að fá hana. ____ En þér getið nú ekki séð hana, Philip, tautaði Isabella eftir smáþögn. Honum fannst hann vera að kafna. Kamilla hafði líka lent í bílslysi, en hún vildi aldrei minnast á það. _ Hvað eigið þér við, ísabella? spurði hann. — Nei, við þurfum ekkert að tala um hana, sagði ísabella. — Hún getur ekkert að þvf gert, hvernig fór fyrir henni. Segið mér heldur, hvernig afa yðar líður? _ Vel, takk fyrir. Vitið þér, hvað frú Hayworth gerði, áður en hún réðst til sjukrahussins? ___Hvers vegna viljið þér endilega tala um hana? sagði ísabella sár. _ Ég er að fara, og ég skal svo sannarlega ekki gera mér það ómak að líta aftur inn I hingað. ■ Vitleysa, ísabella, auðvitað komið þér aftur, sagði hann, og honum gramdist það jafnframt, hvað hann átti alltaf erfitt með að vísa fólki á bug. — Þarna er ávaxtakarfa. Takið þér hana með yður. Mér er sent svo mikið að heiman, og mig minnir, að yður þyki góðir ávextir. I I I I I I I 15 skrúðgöngur i á morgun Aðalfundur Alþýðuflokksfélags Garðahrepps var haldinn laugardag- inn 19. apríl s.l. í Alþýðuhúsinu, Hafnarfirði. Viktor Þorvaldsson, Vífilstöðum, sem verið hefur formaður félagsins s.l. 10 ár eða frá stofnun þess baðst eindregið undan endurkjöri. Formaður var kjörinn Páll Garð- ar Olafsson, læknir. Aðrir í stjórn og varastjórn voru kjörnir: Hilmar Hallvarðsson, Viktor Þor- valdsson, Páll Asgeirsson, Oskar Halldórsson, Eggert Guðmundsson, Þórarinn Símonarson, Magnús Snæ- björnsson, Jón Guðlaugsson, Jón F.inarsson, Sigurður Alexandersson, Guðmundur Bjarnason. A fundi skýrði fráfarandi formað ur frá starfi félagsins á liðnu ári. Gjaldkeri las endurskoðaða reikn- inga félagsins og voru þeir sam- þykktir. Ymis sveitarstjórnar og . flokksmál voru rædd á þessum aðal- fundi. Alþýðuflokkurinn á nú einn full- trúa í sveitarstjórn Garðahrepps og er það Oskar Halldórsson. Mikill hugur er í Alþýðuflokksfólki í Garðahreppi að efla Alþýðuflokks- félagið og auka áhrif flokksins í sveitarstjórn Garðahrepps og stjórn- málum almennt. BARNAVINAFELAGIÐ SUMAR- GJOF mun sjá um hátiðahöld á Sumardaginn fyrsta, á morgun, að vanda. Verður dagskráin mjög fjöl- breytt, og að sjálfsögðu aðallega sniðín fyrir yngri kynslóðina. Farið verður í fimm skrúðgöngur, og lagt af stað frá nokkrum barna- skólum borgarinnar. Einnig verða. haldnar 8 inniskemmtanir víðs veg- ar um borgipa. Unglingadansleikur verður í Tónabæ seinni hluta dags- ins, og leiksýningar í. Þjóðleikhús- inu og Iðnó, og kvikmyndasýning- ar í aðskiljanlegum kvikmyndahús- Rikisútvarpið flytur barnatíma, og hefst hann kl. 17. Einnig verður kynning á smábarnaleikföngum í Fóstruskóla Sumargjafar. Að lokum má geta. þess, að rnerki féTagsins verður afhent sölubörnum í skólun- um frá kl. 10—14. Agóðinn af skemmtunuan þessum og merkjasölunni á að, renna í Leikborg, sem á að verða skipulagt lcik- og skemmtisvæði fyrir börn í. landi Steinahlíðar við Suðurlands- hraut. Sjá nánar auglýsingu frá Sumargjöf._____________________ ! ALÞINGII — Já! hrópaði ísabella og spratt á fætur. — En þetta er alltof mikið! — Hún tók körfuna og hélt áfram máli sínu: — Ég gæti komið aftur á morgun. Ég er að vísu á vakt til klukkan hálf-níu, en ég kem í seirini heimsóknartímanum. Bless á meðan! GÆR REYKJAVIK. — H-P... FRUMVARP til laga um sam- þvkkt á ríkisreikningnum fyrir ár- ið 1967 var til 1. umræðu í neðri deild í gær. Magnús Jónsson fjár- málnráðherra fylgdi frumvarpinu úr hlaði, og vék þá meðal annars að því að skil ýmissa innheimtu- mauna ríkisins bærust seint frá þeitxu en vegna hinna nýju reglna um ríkisbókhald kæmi slíkt sér ekki veT. Flalldór E. Sigurðsson (F) deildi á fjármálastjórn ýmissa rík- ísstofnana, sérstaklega Ríkisútvarps- ins, en hann taldi að þar væri um Vafasam.t mál að ræða sem væri af- skrift afnotagjalda á árinu 1967, vegna afnotagjalda sama árs. Benedi\t Gröndal (A), sagði, að énda þótt fjármálastjórn útvarpsins ætti ekki undir þá nefnd, er kjörin væri af Alþingi, og hann ætti sæti í (útvarpsráð) vildi hann svara þessu nokkru til. Kvað hann það ekki rétt, cr Halldór hafði látið liggja að { ræðu sinni, að mismunur sá, sem væri á bókhaldr útvarpsins og ríkisreikningnum, en ,sá mismunur stafaði af umræddum afskriftum, væri einungis af útvarpsins hálfu gerður til þess að sýna lakari út- komu í því skyni að fá afnotagjöid- in hækkuð. Þvert á móti sæist t. d. á þessu ári, að útvarpið hækkaði ckkert afnotagjöld af sjónvarpi og lítið af hljóðvarpi, enda væri nú- verandi útvarpsstjórn umltugað um, að um sem minnsta hækkun væri að ræða. Hins vegar taldi Benedikt að þessi mál mundu skýrast í þeirri nefnd er fengi málið til meðferðar, en yfirskoðunarmenn ríkisreikninga, en Halldór E. Sigurðsson er einn af þeim, höfðu skotið þessu til þingsins ásamt fleiri atriðum varð- andi ríkisreikninga. Taldi Benedikt loks, að ástæðan fyrir þessum af- skriftum afnotagjalda, á sama ári og þau ættu að innheimtast, gæti e.t.v.. legtð í því, að á iöngum tíma hefði innheimtunni orðið ljóst, að viss prósenta afnotagjaldanna inn- heimtist af einhverjum ástæðum ckki á hverju ári og væri því þessi afskrift þegar í stað gerð til þess að vera ekki að blekkja einn eða ncinn með því að tilgreina tekjur a£ afnotagjöldum hærri en þær raun- veruiega væru.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.