Dagblaðið - 08.09.1975, Side 2

2
Dagblaðið. Mánudagur 8. september 1975.
' X
Spurning
dagsins
Hvernig lizt þér á að nýtt dagblað
skuli vera að koma út?
Marteinn Skaftfells fyrrum kenn-
ari:
,,Mér lízt vel á útkomu nýs dag-
blaðs, reynist það gott blað. Verð
ekki áskrifandi fyrr en ég hef séö
blaðið.”
Þöra Friða Sæmundsdóttir nem-
andi M.T.:
„Alveg þokkalega, bara nógu
mörg dagblöð. Ég kaupi það nú
sennilega á mánudaginn og verð
kannski áskrifandi ef blaðiö reyn-
ist gott.”
Björn Guðmundsson nemi
Heykjanesi:
„Ég veit það ekki, hef eiginlega
enga skoðun á málinu. Veit ekki
hvort ég ætla að kaupa þaö.”
Asgeir M. Jónsson flugvélstjóri:
„Mér lizt ágætlega á þaö verði
það frjálst og vonandi óháð allri
flokkapólitik og veiti hinum blöð-
unum aðhald. Ekki veitir af að
auka fjölbreytnina fyrir lesendur,
og blaðamenn mættu hafa það
hugfast aö vald blaðamanna er
mikiö og blööin skipta miklu
máli.
Hansina Jónsdóttir starfar á
Pósthúsinu.
„Agætlega, mjög hrifin, og ég er
meira aö segja orðin áskrifandi
nú þegar.”
Guðmundur Ástráðsson skrif-
stofum. hjá Eimskip:
„Alveg ágætlega, er mjög hrifinn
og nú þegar orðinn áskrifandi.”
Við lifum
á grasi
Nokkrir blokkarbúar i Breið-
holti skrifa:
„Borgarstjórninni þykir vafa-
laust vænt um grænu bylting-
una”sina, þótt vinátta við fyrir-
tæki virðist stundum ganga
fyrir. Hér i Breiðholti er farið að
rækta gras meðfram vegum að
einhverju leyti og malbikun og
endurbætur á götum hefur
gengið nokkuð. En við lifum
ekki á grasi.
Það, sem miklu meira skiptir
á þessum erfiðu tímum, er að
fólk spari peninga. Grasið ætti
að mega biða, að minnsta kosti
fram undir næstu kosningar!
Okkur vantar veginn, sem
ekki
liggja átti framhjá Breiðholti I
upp I efra Breiðholt. Bensinið er
ógurlega dýrt, og rúmlega tvö
þúsund krónur hverfa á svip-
stundu fyrir þá, sem þurfa að
keyra upp i efra Breiðholt hina
löngu og krókóttu leið fram hjá
grasinu við Breiðholtsbraut.
Þessum vegi var lofað fyrir
kosningar með töluverðri á-
herzlu. Hann má ekki biða leng-
ur og alls ekki dugir að láta
hann „laxera” fram undir
næstu kosningar. Við höfum
ekki efni á að vera vegalaus hér.
Grasið má biða en vegurinn
ekki.”
Dagvistunarheimili í Breiðholti
Jórunn Kjartansdóttir símaði:
„Það vita allir, að dagvistun-
arheimili eru of fá i borginni.
Verst er þó ástandið i Breið-
holti. Það er ekkert dagvistun-
arheimili i efra Breiðholti og i
neðra Breiðholti er eitt dagvist-
unarheimili. Þvi er ætlað að
þjóna fjölmennasta hverfi borg-
arinnar! Gera ráðamenn sér
ekki grein fyrir, að ibúar Breið-
holts eru flestir ungt fólk, sem
er að koma sér upp heimili og
þvi vinna bæði hjónin úti? Jafn-
vel blindur maður sér hver þörf-
in er. Eru borgaryfirvöld bæði
blind og heyrnarlaus? Dagvist-
unarheimili eru byggð i eldri
hverfum borgarinnar, barnfá-
um hverfum. Nema ráðamenn
liti á Breiðhyltinga sem ein-
Raddir •
lesenda
KORNA-
BÖRN
W m w
I BIO
Sigurður skrifar.
Hvað á það að þýða aö hleypa
mæðrum með grenjandi korna-
börn inn á kvikmyndasýningar?
Ég lenti I þvi um daginn, að
fyrri hluti kvikmyndasýningar
var hálfeyðilagður fyrir mér.
Þetta var dálitið rosaleg mynd,
full af Tarsanópum hetjunnar
og veini kvenna. Ég hallaði mér
aftur og ætlaði að njóta
kvikmyndarinnar, en annað
varð uppi á teningnum. Fljótt
byrjaði smásnökt I kornabarni
fyrir aftan mig, og þegar hetjan
herti öskrin, jukust veinin og
urðu látlaus og svo hávær að
lítið heyrðist i stjörnunum á
tjaldinu um langa hrið.
Fólk fór að blóta i grennd við
mig, og krakkar, sem höfðu
skrafað töluvert, gáfust upp við
það og tóku að þeyta svivirð-
ingum i átt til konunnar með
litla barnið. Auðvitaðgekk þetta
ekki, og fór svo, að móðirin fór
út — við fagnaðaróp gestanna'
og lófaklapp.
Ég hafði haldið, að dyraverðir
sæju um, að svona lagaðkæmi
ekki fyrir.
hverja ánnars flokks borgara,
sem sé hægt að pakka inn i fjöl-
býlishús og siðan ekki söguna
meir. Eru þessir herrar búnir
að gleyma loforðum sinum, sem
þeir gáfu fyrir siðustu kosning-
ar?
Þetta ófremdarástand verður
að leysa, að öðrum kosti hljóta
ibúar Breiðholts að endurskoða
afstöðu sina til borgarstjórnar-
meirihlutans. Sér borgarstjóm
virkilega ekki hvar þörfin er
mest? ”
SKREF
AFTUR
Á BAK?
76 ára kona skrifar:
„Þegar ég fór til útlanda I
sumar virtist mér við hafa stig-
ið skref aftur á bak i meðferð
farangurs flugfarþega. Hjá
Lof tleiðum var ekki lengur tekið
við töskunum, þannig að maður
þyrfti ekki um þær að fást fyrr
en á ákvörðunarstað. í þess stað
voru þær látnar rúlla út i bil og
maður átti siðan að taka þær á
Keflavikurflugvelli og koma
þeim sjálfur til afgreiðslunnar
þar. Þetta olli vandræðum.
Ég sá á eftir farangrinum út i
bil og fór sjálf þangað og beið
lengi. Þá kom bilstjórinn og
sagði, að ég færi ekki með þess-
um bíl. Með honum færu ein-
göngu Norðmenn, sem væru i
„transit”. Ég mótmælti að
skilja við töskurnar og verða að
fara með öðrum bll eftir hálf-
tima, sem mér var sagt að gera.
Ég er af „gamla skólanum” og
vildi ekki sjá farangurinn fara á
undan mér og liggja úti á Kefla-
vikurflugvelli i hálftima hirðu-
leysi.
Komst ég loks fyrir frekju
mina með þessum fyrri bil. Ég
varð að kaupa farmiða með
bilnum inni, og það hafði enginn
sagt mér. Náði ég farangrinum
á Keflavíkurflugvelli og kom
honum i afgreiðslu þar. En
þetta var talsvert mikill farang-
ur og púl að dröslast með hann.
Ég vil spyrja, hvort við séum á
leið út úr tækninni til baka i þró-
uninni?”
Hvers eiga
börn
lógtekju-
foreldra
að gjalda?
„Ég vildi byrja þetta bréf á að
lýsa yfir ánægju minni með út-
komu Dagblaðsins og vona
blaðið vérði til að bæta blaða-
mennskuna hér á landi og stuðla
að frjálsri blaðaútgáfu.
Svo er mál með vexti að ég á
uppkomin börn sem bæði stunda
nám erlendis. Dóttirin er við há-
skólanám en sonurinn i fram-
halds-iðnnámi. Þau fá lán úr
lánasjóði námsmanna eins og
flestir er stunda framhaldsnám,
en það dugir þeim hvergi nærri
til framfærslu. Þó að þau komi
bæði heim á sumrin og vinni hér
heima i aðeins miðlungs laun-
aðri vinnu, dugir það heldur
ekki til. Bæði flugfar til útlanda
og uppihald erlendis meiri part-
inn úr árinu er það dýrt. Sem
betur fer vinnum við bæði,
maðurinn minn og ég, og höfum
þvi efni á að styrkja börn okkar
til náms og bæta þvi við, sem á
vantar, svo börnin geti lifað
mannsæmandi lifi erlendis.
En mér verður hugsað til
þeirra er stunda vilja nám er-
lendis og eru aðeins upp á mis-
jafnlega borgaða sumarvinnu
og lán lánasjóðsins komin.
Hvers eiga börn lágtekjufor-
eldra að gjalda? Á menntun að
verða að sérréttindum þeirra
rikari i þessu þjóðfélagi? Að þvi
virðist stefnt með allt of lág--
um lánum til þeirra er hafa bæði
vilja og getu til iangskólanáms.
Með kæru þakklæti fvrir birt-
inguna.”-
Kolbrún Sigurjónsdóttir
'•V'Xi.,
■".v-
Það er greinilega engin vanþörf á gæzluveili I Breiðholti. Djúpar
gryfjur fullar af vatni eins og þarna sést geta orðið stórhættulegar
börnum og er ekki leiksvæði við þeirra hæfi. Myndin er úr Breið-
holtshverfi.
Ljósmynd Hailur Helgason
RADDIR LESENDA
Hringið, skrifið eða komið! Þeir lesendur
okkar, sem vilja notfæra sér þjónustu Radda
lesenda, ættu að athuga eftirfarandi: Lesenda-
dálkurinn hefur opna símalinu daglega milli
3-4, nema laugardaga og sunnudaga. Rit-
stjórnin er i Siðumúla 12 á 2. hæð. Þá er hægt
að senda okkur línu á sama heimilisfang með
póstinum. Munið að láta nafnið fylgja, jafnvel
þótt óskað sé eftir að þvi verði haldið leyndu i
blaðinu.
lyfilP
il 11 S 1
ífilLLii
C

8332!