Dagblaðið - 08.04.1976, Síða 14

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 8. APRlL 1976.
-------------------- \
14
r
Bátasportið er fyrir
w
Nokknr þátttak-
enda, f.v.: Einar
Nikulásson, Lárus
Valbergsson, Örlyg-
ur Hálfdánarson,
sonur hans, og Guð-
mundur Ingimund-
arson.
Þetta er hugmynd Buckmesters Fuller ad pví að gera odýr
smábátalægi með fljótandi brimbrjótum. Höfnin við Gelgju-
tanga verður hinsvegar alveg lokuð og getum við væntanlega
sýnt og skýrt teikningar af henni á næstu bátsíðu.
alla fjölskylduna
— segir formaður Snarfara, félags sportbátaeigenda
„Bátasportið er að því leyti
frábrugðið flestum öðrum
íþróttagreinum að það er fyrir
alla fjölskylduna, börn og
fullorðnir geta í senn haft gagn
og gaman af því og fjölskyldan
getur stundáð það saman,”
sagði Hafsteipn Sveinsson, for-
maður Snarfara. félags sport-
bátaeiganda, sem stofnað var í
fyrrahaust svo nú gengur
fyrsta sumar félagsins í garð.
Þann 18. sept. sl. stofnuðu
sportbátaeigendur í Reykjavík
félag til að vinna að hagsmuna-
málum sínum. Var stofn-
fundurinn haldinn í húsi Slysa-
varnafélags Islands, enda er og
verður náin samvinna við SVFÍ
um öll öryggismál.
Einkunnarorð Snarfara eru:
Samhjálp á sjó, enda höfðu
stofnendur flestir kynnst við að
aðstoða hvor annan við að koma
bátum sínum á flot eða aftur á
land við allsendis ófull-
nægjandi aðstöðu, eða fremur
enga aðstöðu.
Tilgangi sínum hyggst
félagið m.a. ná með því að: a)
beita sér fyrir gerð fullkom-
innar sjósetningarbryggju og
geymsluaðstöðu fyrir báta í
Reykjavík. b) Að ná fram hag-
stæðum kjörum á tækjum og
rekstrarvörum. c) Að stofna
þriggja manna öryggismála-
nefnd er í samráði við félags-
stjórn efni til námskeiða í
undirstöðuatriðum sjómennsku
og öryggismála og er hvetji
félagsmenn til þess að fara ætíð
eftir settum reglum.
Að sögn Hafsteins er undir-
stöðuþekking forsenda þess að
bátasport sé ekki hættulegt,
enda kunna þekkingarlausir
menn ekki að meta aðstæður,
né kunna almennt siglinga-
reglur.
Stofnfélagar Snarfara voru
um 80 talsins og áttu þeir álíka
marga báta, en félagsmenn eru
nú orðnir mun fleiri og má
búast við að þeim fjölgi mjög í
sumar.
Hafsteinn sagði að fram til
þessa og reyndar enn, væri
miklum erfiðleikum háð að
Bolli Baldursson, Þorvaldur
Ingibergsson kennari, Elías
Arason og Einar Sigurbergs-
son. Þorvaldur kennir þeim að
„plotta” og áhuginn leynir sér
ekki.
eiga bát í Reykjavík vegna
aðstöðuleytis við að koma þeim
á flot og aftur á land, en í
flestum tilvikum þyrfti það við
hverja sjóferð. Kemur þar til
skortur á viðleguplássum fyrir
smábáta, sem stöðugt hafa
verið á hrakhólum
Einnig eru talsverð brögð að
því að brotist sé inn í þá og
stolið úr þeim eða unnin spjöll
á þeim.
Hafsteinn sagði að lokum að
félagið væri opið eigendum
hverskonar báta, þeir sem ættu
trillur sér til gamans, væru td..
velkomnir og einnig geta menn
gengið í félagið án þess að eiga
bát. —
Hafsteinn Sveinsson, formaður
Snarfara, er tvímælalaust einh
af brautryðjendum bátasports
hér og má nefna að hann sigldi
á opnum hraðbáti í kringum
landið, öðrum hálfyfirbyggðum
frá Danmörku til íslands og
undanfarin ár hefur hann
ferjað fólk út i Viðey á góð-
viðrisdögum.
BYRJAÐ VERÐUR Á
SMÁBÁTAHÖFN
VIÐ GiLGJUTANGA
— Unnið verður fyrir 20 milljónir kr. i sumar
NÁMSKEID f . „
SJÓMENNSKU ,pungapróf'
Fyrir forgöngu öryggismála-
nefndar Snarfara voru fyrir
skömmu haldin námskeið til að
tryggja meðlimum lágmarks-
þekkingu í sjómennsku og hafa
þegar 140 félagsmenn sótt þessi
námskeið, sem eru sex tímar í
viku og fjórar vikur í röð.
Námskeiðin fóru fram í Sjó-
mannaskólanum undir leiðsögn
Þorvaldar Ingibergssonar
kennara. Færri komust að en
vildu og hafa a.m.k. þrjátíu til
viðbótar skráð sig til þátttöku,
verði áframhald á þessum nám-
skeiðum. Eftir námskeiðin
hlutu þátttakendur réttindi til
skipstjórnar á skipi allt að 30
tonnum eða svonefnt punga-
próf og eiga þeir nú að hafa
verið 18 mánuði á sjó. m.a. að
Eitt fyrsta verkefni Snar-
fara, eftir stofnun þess, var að
rita borgarráði bréf, þar sem
þess var farið á leit við ráðið að
það veitti hinu nýstofnaða
félagi aðstöðu fyrir starfssemi
sína við Gelgjutanga. Staðar-
valið var skv. ábendingu for-
stöðumanns Þróunarstofnunar
Reykjavíkurborgar. Sú aðstaða,
sem félagið óskar eftir í þessu
bréfi, er m.a. að félaginu verði
úthlutuð lóð, byggð verði höfn
með flotbryggjum ásamt að-
stöðu til sjósetningar.
I bréfi þessu segir m.a. orð-
rétt: Eigendur bátanna eru í
sífelldum erfiðleikum með þá. I
höfninni eru þeir iðulega fyrir
stærri skipum og verða fyrir
stórskemmdum. Sjósetning er
illmöguleg í borgarlandinu.
Komið hefur fyrir að bílar hafi
fest sig í sjávarmálinu við sjó-
setningu og siðan flætt.
Ljóst er af þessu að aðstaða
til bátasports í Reykjavík et
engin, þrátt fyrir að líklega séu
til a.m.k. 200 bátar í borginni.
Borgarráð brást vel við þessu
bréfi og í fjárhagsáætlun
borgarinnar fyrir þetta ár, eru
20 milljónir króna ætlaðar
til byrjunarframkvæmda á
Gelgjutanga við ósa Elliðaánna.
Heildarskipulag er nær full-
unnið, nema hvað verið er að
vinna að smávægilegum breyt-
ingum sem væntanlega verða
samþykktar alveg á næstunni.
Reiknað er með að fyrstu fram-
kvæmdir miði að því að auð-
velda að sjósetja og taka báta á
land.
Þess má að lokum geta, þegar
borgarráð fyrir skömmu skar
niður fjárframlög til ýmissa
framkvæmda, skar það ekki
niður framlagið til fram-
kvæmdanna á Gelgjutanga, svo
vænta má að langþráður
draumur sportbátaeigenda i
Reykjavík rætist í sumar.—
geta siglt algerlega eftir kort-
um og kompás. Þátttakendur
voru á öllum aldridætur nærri
áð aldursmismunur þátttak-
enda hafi náð hálfri öld. —
EKKISEINNA
VÆNNA AÐ
FARA AF STAÐ
Onedin i
nýju umhverfi
Sjónvarpsþættirnir um
sægarpinn James Onedin, voru
tvímælalaust með vinsælasta
efni sjónvarpsins i langan
tíma. Hér er garpurinn sjálfur,
lcikarinn Robcrt Gilmore, í
hcldur nýstárlegra umhverfi
en viö vöndust honum í, enda
er hann þarna aö opna sport-
bátasýningu í Englandi.
Margir pemngalitlir menn,
sem áhuga hafa á að eignast
bát, gefast strax upp eftir eitt
símtal við innflytjanda þar sem
háar tölur eru lesnar í símann
og yfirleitt ekki boðið upp á
greiðsluskilmála. Þetta skyldi
enginn láta sér vaxa í augum, ef
hann á annað borð hefur áhuga
fyrir bátasporti, smáaugiýsing
eftir notuðum bát kostar sára-
lítið þótt ótrúlega mikið geti'
komið út úr henni.
Það er t.d. ekki úr vegi aö
kaupa bátinn á einum staðnum,
mótorinn á öðrum og svo vagn-
inn eða annað á þeim þriðja. Sé
fjárhagurinn mjög þröngur er
einnig hægt að byrja á að festa
sér einhvern hlut, svo sem
mótor, og safna enn um hrið
fyrir bát og útbúnaði.
En hvort sem menn eru efna-
litlir eða í góðum efnum, er
ekki seinna vænna að fara af
stað, þeir sem ætla að kaupa
nýjan, verða að fara að panta,
til að fá bátinn tímanlega fyrir
sumarið og þeir sem ætla að
kaupa gamlan, verða einnig að
koma sér af stað, því oft þarf að
lappa upp á gamla báta og
mótora og ekki gott að láta það
dragast fram á sumarið.
Þeim, sem ekki telja sig geta
auglýst eftir einhverri fleytu
strax, skal bent á að í smá-
auglýsingadálkunum hér í
blaðinu eru stöðugt að birtast
auglýsingar um báta af öllum
gerðum og mótora einnig og
sakar ekki að hringja í upp-
gefið númer og kanna verðlag.
Séu svo augun höfð hjá sér í
næsta sunnudagsbíltúr, má
víða sjá hverskyns báta í hús-
görðum, bak við skuiu ug
jafnvel á víðavangi. Sumir
þeirra eru í niðurníðslu og má
oft detta ofan á góð kaup, sé
haft upp á eigendunum. Það er
ímyndun að bátasportið sé
aðeins fyrir þá riku, sem efni
hafa á beztu tækjunum, stofn-
og rekstrarkostnaður báts þarf
ekki að vera meira fyrirtæki en
að eignast hest og sjá um hann.