Dagblaðið - 11.08.1976, Qupperneq 10

I)A<;HI,Atm> MltJVIKUDACUK 11. ACUST 197«
' MMBIAÐIB
frfálst, úháð dagblað
UtKofaiuli Díim>)1uAí(> hf. .
FramkvaMmla.stjóri: Sveinn H. Fvjólfsson. Hitstjóri: .lónas Knstjánsson.
Frtttastjóri: .lón Bir«ir l’ótursson. Hilstjornarfiilltriii: llaukur Ilcl^ason. Aóstoóarfrótla-
stjóri: Atli Stvinarsson. Iþróttir: Ilalíur Símonarson. Ilönnun: Jóhanncs Hcykdal. Ilandrit
As«rímur Pálsson.
Blaóamcnn: Anna Bjarnason. Ásj>cir Tómasson. Bcrulind ásjjcíi Mlótlir. Brajú Siuurósson
Krna V Inuólfsdóttir. (lissur Siuurósson. Ilallur Ilallsson. IIclui l’ótursson. .lóhanna Biruis
dóttir. Katrin Pálsdóttir. Kristin Lýösdóttir. Ólafur Iómssoii. óniar V'aldimarsson I.jósmvndir
Árni Páll .lóhannsson. Bjarnloifur Bjarnlcifsson. Björuvin Pálsson. Haunar Th. Siífurösson
í'ijaldkcri: Práinn Þorlcifsson. Drvifinjíarstjóri: Már F.M. Halldórsson.
Áskriftarnjald 1000 kr. á mánitöi innanlands. í lausasölu IM) kr. t intakiö.
Hitstjórn Siöumúla 12. sfmi S:i222. auulýsinuar. áskriftir t>u afurciösla hvcrholti 2. simi 27022.
Sctninv t>v umhrot: Davhlaöió hf. t»u Stt'indórsprcnt hf.. Ármúla ö.
Myntla-1)« iilötuucró: Ililmir hf . Sióumúla 12. Prcntun. Árvakur hf . Skcifunni 10
Að fínna hátekjumenn
Tvo af alvarlegustu ann-
mörkum skattalaganna ætti að
vera unnt að leiðrétta, ef
ráðamenn þjóöarinnar og þing-
menn þeirra hefðu raunverulegan
áhuga á að verða við kröfum
þjóðarinnar um aukið réttlæti í
skattamálum.
Ranglæti skattakerfisins vex með aukinni
skattheimtu. í ár hefur álagningin verið langt
umfram verðbólgu, sem hefur aukizt um 30%
milli ára en skattheimtan um 43%. Þegar ríkis-
stjórn kyndir veróbólgubálið með þessum
hætti, er augljóst, aó verulega aukast byrðar
þeirra, sem sýna réttar tölur á skattskýrslum.
Það eru ekki auðmennirnir, sem hafa breiðu
bökin, aö mati þeirra, sem skattakerfinu ráða.
Það eru ekki heldur hinir allra tekjulægstu,
sem hafa breióu bökin, því að þeir sLeppa
sæmilega vel. Dráttarklárar þjóófélagsins eru
meðaltekjufólkið, sem ekki getur hagrætt
skattskýrslum sínum.
Létta mætti byrðar þessa fólks, ef unnt væri
að ná eólilegum sköttum af þeim, sem eru
hátekjumenn alls staðar annars staðar en á
skattskýrslunni.
Einn alvarlegasti galli kerfisins felst í
möguleikum manna til að blanda saman rekstri
og einkaneyzlu. Einkum á þetta við um rekstur
einyrkja og lítilla fyrirtækja, en má einnig sjá
af álagningu skatta á ráðamenn stórfyrirtækja.
Skattalögin gera ráð fyrir því, að menn, sem
sýna á skattskýrslu tap af starfsemi, er þeir
reka í eigin nafni, geti orðiö nærri tekjulausir
sjálfir. Um þetta eru ótal dæmi í nýútkomnum
skattskrám.
Þetta má lagfæra með lagabreytingu í þá átt,
aó allur rekstur verói skattlagður sérstaklega,
einnig hjá þeim, sem ekki hafa talið ástæðu til
aó stofna sérstök fyrirtæki um reksturinn.
Eftir slíka breytingu á ekki að vera unnt að
nota bókhaldslegt tap af rekstri til að hliðra sér
hjá persónulegum tekjusköttum. Tap á rekstri
annars vegar og einkatekjur hins vegar verða
þá tiltölulega aðskilin mál.
Annar alvarlegasti galli kerfisins felst í
möguleikum manna til að sýna tekjur, sem eru
í augljósu misræmi við lífsstíl þeira. Þetta á
einkum við um einyrkja og minni háttar at-
vinnurekstur, þar sem alltaf er unnt að gefa
upp of lágar tekjur, hvernig sem bókhalds-
eftirlit er hert.
Viðmiðunartölur skattstjóra um lágmarks-
tekjur atvinnustétta eru allt of lágar til að laga
þennan galla. í myndina vantar heimild handa
skattstofum til aö kynna sér lífsgæðaaóstöðu
þeirra, sem hafa undarlega lágar tekjur á skatt-
skýrslum. Skattstofur þurfá lagaheimild til að
kynna sér, hvernig þessir menn lifa, hvernig
þeir búa og hvernig þeir ferðast.
Skattalögin þurfa að heimila skattstofum aó
áætla mönnum tekjur í samræmi vð lífsstíl
þeirra, ef hann er ekki í samræmi vió skatt-
skýrslur þeirra.
Þessar tvær breytingartillögur afnema ekki
allt ranglæti skattakerfisins. En þær eru
mikilvægt spor í rétta átt og gætu stuólað að
endurnýjun þeirrar stöðu, er viðreisnar-
stjórnin kom á um tíma, að almennar verka-
mannatekjur gætu orðið skattfrjálsar.
Geðveikur bornamorð-
ingi gengur laus, byrlar
fjórum stúlkum eitur
Norður-Þýzkaland:
-Hinn sjúki maður skilur eitrað sælgæti eftir á bekkjum
við barnaleikvangana í þorpinu og nú þ'egar hafa tvær
stúlkur látið lifið.
Mikil hræðsla hefur gripið
um sig meðal íbúa þorpsins
Breklum í N-Þýzkalandi vegna
sjúklegra verka geðveiks
manns.
Fjórar litlar stúlkur hafa
orðið fórnarlömb hans, en hann
dreifir baneitruðu súkkulaði og
appelsínusafa um þorpið. Tvær
þeirra eru þegar látnar, ein
liggur hættulega veik á sjúkra-
húsi, og ein er talin hafa náð
sér eftir langa og stranga sjúk-
dómslegu.
„Við þorum ekki að sleppa
börnunum okkar úr augsýn
eina einustu mínútu,“ segir
einn íbúanna í þorpinu, sem er
skammt sunnan landamæra
Danmerkur. „Hér þekkja allir
alla og það er óhugnanleg
tilfinning að vita til þess að
eitthvert okkar gangi um og
eitri fyrir börnin.“
Láta fleiri lífið?
„Og hvert barnanna lætur
lífið næst fyrir hendi þessa
manns, sem hlýtur að vera
geðveikur barnahatari?" spyr
annar íbúi i þorpinu, sem hefur
um 1800 íbúa. „Eiga fleiri eftir
að deyja áður en lögreglunni
tekst að hafa hendur i hári
glæpamannsins?"
Það var hinn 9. júlí að fyrstu
stúlkurnar þrjár urðu fórnar-
lömb eiturbyrlarans. Tvær
fjögurra ára stúlkur, Birgit
Krámer og Ute Mahler, hittu
vinkonu sína Ute Jensen einu
ári eldri á leikvellinum.
Stuttu siðar urðu þær veikar.
Fjögurra ára stúlkurnar tvær
dóu en Ute Jensen tókst að
bjarga, eftir að hún hafði legið
meðvitundarlaus í einn sólar-
hring.
Lögreglan og allir ibúar
þorpsins héldu þá, að um venju-
legt sl.vs hefði verið að ræða.
Við krufningu kom í ljós, að
stúlkurnar höfðu borðar
gróðureitrið E-tiOS-Bladan. Þá
héldu yl'irvöld, að stúlkurnar
hefðu l'undið pakka tueð
éitrinu og bt agðað á þvi.
V—■■
bekknum og það var meira at
segja sogstrá með. Freistingin
varð of mikil, en hún hafði ekki
drukkið nema svolítirin sopa, er
henni varð illt.
Sieke hljóp þessa nokkur
hundruð metra heim til for-
eldranna og hrópaði: „Ég hef
gert eitthvað slæmt, ég drakk
eitthvað, sem var vont á
bragðið!" Henni var ekið i
snarti á sjúkrahúsið, en
læknarnir hafa enn ekki viljað
tala um möguleika hennar á því
að sleppa ósködduð út úr þessu.
Er þessi atburður varð,
fannst önnur hyrna með appel-
sínusafa skammt frá leik-
vellinum hinum megin í
þorpinu. Það var prestfrúin í
þorpinu sem fann hyrnuna og
henni fannst það skrýtið að
börnin skyldu skilja eftir fulla
h.vrnu af appelsinusafa. Hún
henti samt hyrnunni í rusla-
fötuna við bekkinn.
Hefnd taugasjúklings?
Er hún heyrði fréttirnar af
Sieke morguninn eftir flýtti
hún sér að ná i hyrnuna í
ruslafötunni. Hún var einnig
full af Bladan eitri.
Það eru miklar umræður í
gangi í þorpinu og margir hafa
reynt að finna hina réttu lausn.
Þar á meðal þessa:
Allir feður stúlknanna
þriggja eru í tengslum við
taugahæli. sem er í Breklum.
Faðir Sieke, Gerd Kiihnast er
sérkennari. faðir Ute er tauga-
læknir og faðir Birgitar er
djákni. Getur það verið. að
fyrrum sjúklingur af sjúkra-
húsinu re.vni að hefna sin á
þremenningunum með því að
ráðast á stúlkurnar?
„Þessi möguleiki er fyrir
hendi, en það er saiut furðulegt
að sjúklingnum skuli tokast að
finna réttu stúlkurnar.” segja
þeir sem fylgzt hafa nteð
rannsókn málsins.
Kannsóktiarlögreglan i
Flensborg hefur enn ekkert til
þess að fara eftir við rann-
sóknina.
Bragðaðist
einkennilega
Enn eitt fórnarlamb
eitursins hefur komið mönnum
til að skipta um skoðun og því
hefur verið slegið föstu að um
slys sé ekki að ræða. Sieke
Kuhnast, sjö ára, liggur á gjör-
gæzludeildinni í borginni
Husunt. Hún drakk eitraðan
appelsínusafa. sams konar og
litlu stúlkurnar þrjár drukku.
Nú hafa' menn farið að hugsa
um það, sem Ute Jensen sagði
síðar frá. Hún talaði um það, að
þæt hefðu fundið súkkulaði,
og að yngri stelpurnar hefðu
borðað meira af því en hún,
„það var svo undarlegt á
bragðið." Litlu stúlkurnar
borðuðu afanginn sjálfar. Þetta
súkkulagði var blandað Bladan-
eitri. Að öllum líkindum fundu
stúlkurnar súkkulagðið á leik-
vellinum.
Sieke og vinkona hennar.
Tanja, voru.að leika sér á hjöla-
skautum og þegar þær ákváðu
að hvila sig svolitið. fettgu þær
sér sæli á g trðbekk. Sieke fann
fulla hyrntt al' appelsinusafa á