Dagblaðið - 30.08.1976, Síða 14
DAGBLAÐIÐ. — MANUDAGUR 30. AGUST 1976..
GAMLIR, GÓÐIR HLUTIR
FARA í BROTAJÁRN OG
SÍÐAN í BRÆÐSLUOFNINN
- heimsókn í
Sindra hf. sem
annast að
mestu útflutn-
ing héðan ó
brotamólmum
tslendingar sem þurfa að
flytja inn allt það stál sem
notað er til stálsmíða, flytja
sjálfir úr landi brotajárn. Að
sögn Ragnars Einarssonar í
Sindra mun um 50% af stáli því
sem framleitt er í heiminum
vera úr brotajárni.
Stærsti aðilinn í þessum út-
flutningi er Sindrastál og selja
þeir árlega úr landi í kringum
10 þúsund tonn.
Bílar ó söfnunarferð
um landið.
Bílar frá fyrirtækinu eru á
stöðugri ferð í kringum landið
til að hirða járnarusl hjá fólki
og er járnaruslinu síðan ekið á
vinnslustað. Búið er að koma
upp aðstöðu til að búta járnið
niður á Akureyri, en aðalstöðin
er við Sundahöfn í Reykjavík.
Þá er fyrirhugað að koma upp
aðstöðu á ísafirði og Reyðar-
firði og hefur þegar fengizt all-
gott svæði undir slíka starf-
semi.
Bílar hafa farið um nokkur
þorp þar sem allt lauslegt járn
hefur verið hirt. Nú sem
stendur er bifreið á Raufarhöfn
og hafa íbúar þar safnað saman
dágóðum stafla af járnarusli.
Þessu verður síðan öllu ekið
til Akureyrar, þar sem fyrst
verður hirt, til dæmis úr bílum,
það sem nota má í annað en
brotajárn og síðan er þetta
klippt niður í járnbúta. Ragnar
sagði að algengt væri að bílhræ
væru brennd og' þannig væri til
dæmis unnt að losna við ónýtar
bílrúður.
Járnið, sem er skipað út frá
Akureyri, fer svo til Spánar.
Leigð eru sérstök skip undir
þessa flutninga og flutt í
kringum 2000 tonn i einu, og er
allt selt fyrirfram.
25 óra gömul
starfsemi
Ragnar sagði að faðir sinn
Einar Ásmundsson hefði
byrjað á þessu fyrir 25 árum af
einskærri nauðsyn. Hafði hann
ætlað að kaupa stál í Póllandi
en ekki fengið það nema senda
brotajárn út i staðinn. Hefði
þessari starfsemi síðan verið
haldið áfram. Hefur fyrirtækið
nú 4 krana til þess að flytja
járnið úr og í klippurnar. 3 eru
staðsettir í Reykjavík en einn
úti á landi.
Hér má sjá hinar „lögulegustu" borð- og stólgrindur. Þessar stóla- og
borðleifar voru áður i einum af skólum borgarinnar.
Hér má lita margar gamlar bifreiðir, sem eigendum hefur sjálfsagt
þótt erfitt að Iáta af hendi. Þeir hafa þó kosið að gera það fremur en
að heygja þær í túni sínu eins og gert var stundum við„þarfasta
þjóninn".
Þessi haugur minnir eilítið á fjall. Hér ægir saman öllu möguiegu
járnarusli en þetta á allt saman eftir að flokka. Þannig er sérstakur
haugur fyrir frumunna hluti úr áli.
Sérstök vél mvlur dósir og ýmsa fleiri málmhluti í snotra pakka.
J