Dagblaðið - 28.09.1976, Blaðsíða 14

Nýbvrjaðar eru a'finf'ar á Kjarnorku «k kvenh.vlli. Hér sjáum við nokkra af leikurunum i verkinu i „Senuskrekkurinn verður bölvaðri með aidrinum." segir Steindór Hjör-
kaffistofunni í Iðnó. leifsson og Guðmundur Páisson samþ.vkkir.
DAGLBAÐÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. SEPTEMBER 1976.
— er álit leikara í Iðnó á sjálfum sér
,,Ha. Hvað segirðu? Erfitt að
hlæja þegar á að hlæja ' Það er
nú af og frá. Við erum öll svo
hlægileg fyrir nú utan hvað við
erum skemmtileg enda gætum
við ekki skemmt öðrum ef við
gætum ekki skemmt okkur
sjálf." Það er Guðmundur Páls-
son sem hefur orð fyrir leikur-
ununi svona í fyrstu þegar við
Sveinn Þormóðsson brugðum
okkur niður í Iðnó á dögunum.
Hópur leikara sat í kaffisaln-
um og æfði Kjarnorku og kven-
hylli eftir Agnar Þórðarson.
Við lítum aðeins á handritið.
Þar er dr. Alfreð að segja frá
viðtali sem haft var við hann.
Alfreð segir meðal annars ,,Eg
sagðist myndi gerast blaða-
maður þegar ég gengi í barn-
dóm, en því slepptu þeir alveg í
viðtalinu."
Næsta setning á eftir hljóðar
svona: Þau hlæja öll.
Þessi öll eru 14 leikarar og
Það verður að halda uppi goðsiigninni uin hiiniorinn i leikhiisinu.
Sigríður Ilagalín og Jón Sigurbjörnsson.
iiafa þeir nokkurn veginn jafn-
stór hlutverk. Það er Sigríður
Hagalín sem er leikstjóri og er
þetta fruntraun hennar sem
slíkur. „Þetta er allt úrvals-
fólk." segir hún. „Þetta gengur
ágætlega."
Við spyrjum hvort leikarar
eigi sér drauma um eitthvert
sérstakt hlutverk.
Það er Helv... lygi.
Ég vil heldur leika
Jónas Árnason
Jón Sigurbjörnsson hafði
staðið upp og gengið aðeins út
að glugganum. Guðmundur
verður þegar í stað fyrir
svörum fvrirhann. „Jú. Jón vill
náttúrlega alltaf leika Skugga-
Svein og svo er það Shake-
speare," segir hann. „Það er
helv.... lygi," segir Jón og
kemur askvaðandi. „Eg vil
miklu heldur leika Jónas Arna-
son."
„Hvað?" segjum við. „Viltu
leika hann?
Nei, auðvitað ekki hann
sjálfan heldur í verki eftir
hann. Annars skulið þið bara
líta betur á hann Guðmund.
Hans uppáhaldshlutverk er
Cyrano De Bergerac. Þið vitið,
þetta sem hann Jose Ferrer lék
í bíó og sjónvarpinu um árið.
Sjáið þið bara nefið á honum
Guðmundi. Hann er kjörinn í
hlutverkið."
Við Sveinn höldum niður í
aðalsalinn. Þar leikstýrir Bríet
Héðinsdóttir með mikilli rögg-
semi „Húsráðandanum" eftir
Svövu Jakobsdóttur. Höfundur-
inn er sjálfur viðstaddur.
Ertu á hverri æfingu?
„Já, já. Það má segja að ég sé
enn að skrifa leikritið."
Leikrit taka ýmsum
breytingum í œfingu
„Það á að vera ódauðlegt."
Sigurður Karlsson skýtur inn í
einum af fimmaura bröndurun-
um sem fleygir eru í Iðnó.
„Leikrit taka ýmsum breyting-
um eftir að byrjað er að æfa
þau. Það er verið að skjóta inn
setningum og strika aðrar út.
Auðvitað getum við ekki gert
það án samþykkis höfundar.
Maður veit aldrei hvernig
höfundurinn vill segja frá hlut-
unum," segir leikstjórinn.
Þessu halda leikararnir í Hús-
ráðandanum einnig fram, en
þeir eru 5 talsins. Leikritið er
það næsta sem við sjáum á fjöl-
unum í Iðnó.
„Nei, mér hefur aldrei dottið
í hug að gerast leikkona," segir
Vigdís Finnbogadóttir leikhús-
stjóri, sem er altekin leikhús-
Tómas /oega frainkia'iiidastjóri og Vigdís Kinnbogadóttir á skrifstofu Vigdisar.
I