Dagblaðið - 02.04.1977, Blaðsíða 10

10
DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 2. APRlL 1977
frfálst, áháð dagblað
Utgefandi DagblaðiA hf
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson. Ritstjóri: Jónas Kristjansson.
Fréttastjóri: Jón Birgir Pótursson. Ritstjómarfulltrui: Haukur Helgason. Skrifstofustjóri ritstjórnar:
Jóhannes Reykdal. íþróttir: Hallur Símonarson. AAstoðarfróttastjóri: Atli Steinarsson. Safn: Jón
Sævar Baldvinsson. Handrit: Ásgrímur Pálsson.
Blaðamenn: Anna Bjarnason, Ásgeir Tómasson, Bragi Sigurðsson, Ema V. Ingólfsdottir, Gissur
’Sigurðsson, Hallur Hallsson, Helgi Pótursson, Jakob Magnússon, Katrín Pálsdóttír, Krístín Lýðs-
clpttir, Ólafur Jónsson, ómar Valdimarsson. Ragnar Lár. Ljósmyndir: Bjamleifur Bjarnleifsson,
iHörður Vilhjálmsson, Sveinn Þormóðsson.
Skrifstofustjóri: Ólafur Eyjólfsson. Gjaldkerí: Þráinn tÞorleifsson. Dreifingarstjóri: Már E. M-
Halldorsson.
Áskriftargjald 1100 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 60 kr. eintakið.
Ritstjórn Síðumúla 12, sími 83322, auglýsingar, áskriftir og afgreiðsla Þverholti 2, sími 27022.
Setning og umbrot: Dagblaðið og Steindórsprent hf., Ármúla 5.
Mynda-og plötugerð: Hilmir hf., Síðumúla 12. Prentun: Árvakur hf., Skeifunni 19.
Orðsending um álveríð
Makk iðnaðarráðherra og ríkis-
stjórnar vió höfuðsmenn sviss-
neska hringsins Alusuisse mælist
mjög illa fyrir hjá þjóðinni. Fátt
af því, sem stjórnvöld gera, nýtur
minna fylgis en fyrirhuguð stækk-
un álversins í Straumsvík.
Þetta sýndi skoðanakönnun Dagblaðsins.
Niðurstöður hennar eru óyggjandi, svo að ekki
er til neins að beita þeirri vörn, að ekki sé að
marka slíka símakönnun. Skekkja í könnun af
þessu tagi gæti verið um það bil fimm prósent.
I skoðanakönnun Dagblaðsins kváðust rúmlega
sjötíu afhverjum hundraðvera andvígir stækk-
un álversins í Straumsvík. Þegar undan eru
skildir þeir, sem voru óákveðnir, var andstaðan
yfir áttatíu og einn af hverjum hundrað.
Vel að merkja var þarna almennt spurt um
stækkun álversins. Það tekur því til þeirrar
stækkunar, sem þegar hefur verið samþykkt af
íslenzkum yfirvöldum, stækkun annars ker-
skála. Hún verður í óþökk mikils meirihluta
þjóðarinnar. Miklu frekar eru menn að sjálf-
sögðu andvígir þeirri stækkun, sem nú er verið
að makka um, byggingu þriðja kerskálans.
Lýst var yfir fyrir skömmu, að viðræður
hæfust í alvöru um þriðja kerskálann. Reyndar
hefur menn rennt grun í, að sú stækkun hafi
allt að því verið samþykkt og eigi að tengjast
næstu stórvirkjun. Aðeins eigi eftir að ganga
frá málinu formlega.
Mengunin frá álverinu og nýjar fréttir um
hana munu væntanlega ráða mestu um viðhorf
almennings til álversins. Þeim, sem fylgzt hafa
með, er ljóst, að þar hafa Svisslendingar dregið
landann á asnaeyrunum árum saman, svo að1
vitnað sé til ummæla eins þingmanns Sjálf-
stæðisflokksins. Almenningur er nú nægilega
upplýstur til að geta tekið einarða afstöðu
gegn öllu því spili, og þar með er talið gjafaraf-
magn til álversins og sú ósvífni Alusuisse að
leggja fram áætlun um yfirtöku framtíðarvirkj-
ana, sem hefði fært ísland á nýtt nýlendustig.
Þessa frekju byggðu Svisslendingar auðvitað á
mati sínu á sveitamennsku íslendinga, miðað
við fyrri reynslu. Nú verðum við að trúa yfir-
lýsingum ráðherra þess efnis, að Svisslending-
um verði ekki að þessari ætlan sinni.
Undirlægjuhættinum gagnvart þessum er-
lendu auðmönnum hlýtur að linna, enda sjást
merki þess. Stjórnmálamenn, sem fyrir nokkr-
um árum létu ekkert tækifæri ónotað til að lofa
og prísa Alusuisse, eru nú farnir að koma að í
því, sem eftir þeim er haft opinberlega, að þeir
vilji ekki fleiri álver á vegum Alusuisse, að við
höfum samið af okkur um hreinsitæki og raf-
orku og erlend stóriðja komi helzt eða alls ekki
til greina hér, nema íslendingar eigi meirihluta
í fyrirtækjunum og hafi ráðin. Þetta getur
boðað tímamót, ef hinn almenni kjósandi fylgir
vilja sínum eftir, þegar hann á þess kost.
Almenningur hefur nú sent ráðamönnum
orðsendingu þess efnis, að öllu makki um
stækkun álversins í Straumsvík verði hætt. Það
sé hið eina, sem við sé unandi.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!!I!IIIIIIIIIIIIIIIM
ísraelska forsætis-
ráðherrafrúin átti
ólöglegan banka-
reikning eriendis
—gætihaft áhrifá kosningarnar ímaí
lllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Blaðamaður frá ísrael fór í
banka í Washington og sagðist
ætla að leggja inn 50 dollara.
Því miður mundi hann ekki
númerið en Leah Rabin átti
reikninginn. Bankastarfs-
maðurinn tók peningana og
blaðamaðurinn fékk númerið á
reikningi þeim sem hann var að
leggja inn á.
Maðurinn sem lagði inn á
reikninginn í Washington
skrifaði um fjármál frú Leah
Rabin í blað sitt Haaretz.
Greinin vakti mikla athygli,
sérstaklega af því að hún fjall-
aði um fjármál forsætisráð-
herrafrúarinnar í ísrael. Það er
nefnilega bannað að eiga fé á
banka í útlöndum og með því að
eiga þennan reikning í Banda-
ríkjunum var frúin orðin lög-
brjótur.
Leifar frá
sendiherraárunum
Á reikningnum voru 2000
dollarar. Blaðamaðurinn bætti
50 við. Þegar málið var kannað
kom í ljós að frú Rabin hafði
þennan reikning þegar maður
hennar var sendiherra í
Washington fyrir um það bil
fjórum árum. Það hefði átt að
Hér er forsætisráðherrann, Yitzhak Rabin (lengst til hægri), með Goldu Meir fyrrverandi forsætisráð-
herra og utanríkisráðherranum Yigal Allon.
ARÐRÁN
MILLIUÐANNA
Útvarpserindi Stefáns Karls-
sonar handritafræðings um
daginn og veginn i fyrri viku
hefur vakið almenna og verð-
skuldaða athygli, enda fjallaði
hann þar með skilmerkilegum
hætti um gátu sem mörgum
hefur reynst torráðin: hvers
vegna ísland er orðið láglauna-
svæði og jafnvel auglýst sem
slíkt af íslenskum stjórnvöld-
um i erlendum blöðum, á sama
tíma og þjóðarframleiðsla og
þjóðartekjur eru sambærilegar
við það sem gerist í nágranna-
löndunum og verðlag.á íslensk-
um sjávarafurðum fer hækk-
andi á alþjóðamörkuðum. Hann
benti á að hér hlyti annaðhvort
að vera á ferðinni mikið arð-
rán eða lélegur rekstur. Seinni
kostinn taldi hann ólíklegan
þareð íslenskir aðilar seldu
færeyskar fiskafurðir með góð-
um hagnaði, þó kaupgreiðslur i
Færeyjum væru miklum mun
hærri en hérlendis.
Stefán ræddi ekki arðráns-
kenninguna nánar, enda er þar
um flókinn vef að ræða, en það
hlýtur að liggja öllum heil-
skyggnum mönnum í augum
uppi, að hér er komið að kjarna
málsins. Það blasir væntanlega
við öllum sem kæra sig um að
sjá, þegar þeir litast um í
ákveðnum hverfum í höfuð-
staðnum og skoða lífshætti
ýmissa samborgara sinna, að
eitthvað meira en lítið er bogið
við þjóðfélag sem ekki treystist
til að greiða láglaunastéttum
lífvænlegt kaup, heldur þrælk-
ar þær myrkranna á milli fyrir
smánarlaun, meðan burgeisar
berast á eins og arabískir olíu-
furstar. Vel má vera að launa-
jafnrétti sé hér meira en víða
annarsstaðar í nálægum lönd-
um, en tekjujafnrétti er hér
ekkert, heldur lifa hverskonar
braskarar í vellystingum eins
og sníkjudýr á þjóðfélaginu og