Dagblaðið - 13.07.1977, Síða 15
DAliBLAÐH). M 1DVIKUDACUH lli. JUl.I 1977.
Tuttugu launahæstu
Hér á eftir fer listi yfir þá tuttugu hæstlaunuðu i sjónvarps-
heiminum.
Leikararnir og nöfn þáttanna Laun fyrir hvern þátt.
1. Peter Falk (Columbo) $500,000
2. Rock Hudson (McMillan) $265,000
3. Dennis Weaver (McCloud) $150,000
4. Caroll O'Connor (All In Kamily) $110,000
5. Telly Savalas (Kojak) $60,000
6. Mary Tyler Moore $45,000
7. Redd Foxx (Sanford And Son) $45,000
8. Robert Blake (Baretta) $45,000
9. Lindsay Wagner (Blonic Woman) $40,100
10. Richard Thomas (The Waltons) $38,000
11. Lee Majors ($M Man) $35,000
12. Alan Alda (M*A*S4rH) .$35,000
13. Jack Lord (Hawaii Five-O) $35,000
14. James Garner (Rockford Fiies) $30,000
15. Michael Landon (Little House) $30,000
16. Buddy Ebsen (Barnaby Jones) $30,000
17. Karl Malden (Streetsof San Francisco) $30,000
18. Valerie Harper (Rhoda) $25,000
19. Beatrice Arthur (Maude) $25,000
20. Bob Newhart $20,000
Allir nema Peter Falk og Dennis Weaver þurfa að leika í sautján
til luttugu og tveimur þáttum á ári.
TWIGGY í
ÞAÐ HEILAGA
Nú hefur Twiggy gengið í heilagt hjónaband. Eiginmaðurinn er
bandaríski leikarinn' Michael Whitney sem er fjörutíu og tveggja
ára gamall. Twiggy er tuttugu og sjö. Þau eru búin að vera saman i
2 ár en þurftu að fresta giftingunni á meðan Whitney beið eftir að
fá skilnað frá fyrri konu sinni. Brúðkaupið var haldið í Richmond í
Englandi 14. júní, þar sem þessi mynd var tekin að vígslunni
lokinni.
••lf
Einhverjar dýrustu
lappir heims
Þetta eru engir smáfætur,
enda eru þeir líka all-dýrir.
Kosta líklega um 600 milljónir
ísl. kr.! Nú urðuð þið undrandi.
— en þetta eru fætur á einni af
frægustu knattspyrnuhetjum
heims. þýzku hetjunni, Franz
Bechenbauer. Það er banda-
ríska fótboltaliðið Cosmos sem
fær Beckenbauer í lið sitt. Þeir
hafa haft brasilíska leikmann-
inn Pele, en hann hættir hjá
þeim á árinu. Þá þurftu þeir
hjá Cosmos að fá einhvern leik-
mann sem virkilega dregur að
áhorfendur. En það er dýrt að
verða sér úti um góða leikmenn
í fótboltanum. A.Bj.
VERTU EKKIAÐ HÁRREYTA MIG!
Æ-i, hvaða frekja er þetta.
Slepptu mér, gæti litli rakkinn,
sem er af Pekingesar-kyni, verið
að segja við fuglinn sem er að
hárreyta hann. Þessi mynd er
tekin í dýragarði nálægt Mel-
bourne í Ástralíu. Fuglinn er
meiddur á öðrum vængnum og
neyðist þess vegna til þess að
ferðast á jörðu niðri og lenti auð-
vitað í ævintýrum og skemmti sér
hið bezta.
Hindurvitni í sam
bandi við hnerra
Það þótti einu sinn „f ínt”, en sumum boðaði hnerri
dauðsfall eða ógurleg veíkindi
Meðal margra þjóoa rilur alls
konar hjátrú í sambandi við
hnerra.
I Marokkó er það trú manna
að ef kona hnerrar meðan hún
situr við vefstólinn boði það
dauðsfall í fjölskyldunni. Ef
hún er að mala korn, boðar það
aftur á móti gestakomu.
Á Kyrrahafseyjunni Tonga
þykir hnerri áður en lagt er af
stað í ferðalag vera ills viti. Á
Nýju-Gíneu boðar það gott
heilsufar og ríkidæmi þegar
yfirmenn ættbálksins hnerra.
Súlunegrarnir í Afrlku
hlusta gjörla eftir því hvort
sjúklingar sem eru rúmliggj-
andi hnerra. Ef þeir gera það
eru þeir dauðvona.
1 Estoníu trúir fólk því að ef
tvær vanfærar konur hnerra
samtímis boði það að börn
þeirra verða stúlkubörn. Ef
aftur á móti tveir væntanlegir
feður hnerra samtímis boðar að
börn þeirra verða drengir.
Hindúar trúa þvi að það boði
ógæfu að hnerra á þröskuldi
húss. Ef Hindúi hnerrar þegar
hann er að hefja eitthvert verk
hættir hann samstundis og
byrjar á nýjan leik.
Meðal Forn-Grikkja þótti það
boða hamingju og gæfu að
hnerra. Hebreskir menn trúðu
aftur á móti að þegar maður
hnerraði einu sinni myndi
hann deyja.
Persar stóðu í þeirri trú að
nauðsynlegt væri að hefja fyrir-
bænir þegar einhver hnerraði,
því með hnerranum væri líkam-
inn að losa sig við illa anda.
Þeir sem heyrðu einhvern
hnerra urðu að biðjast fyrir til
að verjast því að hinn illi andi
tæki sér bólfestu í þeim.
Á sjöttu öld eftir Krist báðu
kristnir íbúar Evrópj guð að
hjálpa þeim sem hnerraði.
Hnerri gat verið fyrsta merki
um að fólk væri að veikjast af
malaríu sem þá hrjáði Evrópu-
búa. Þetta gera menn hér á
landi enn þann dag í dag. Það
er talið stafa frá þeim tíma er
svarti dauði geisaði hér á landi.
Fyrstu einkenni um að fólk
hefði tekið þá pest var einmitt
hnerri.
Á 17. öld þótti „fínt“ að
hnerra. Það gerðu yfirleitt þeir
sem tóku 1 nefið. En þeir einir
sem voru hefðarmenn og rfkir i
ofanálag gátu leyft sér þann
munað, að taka í nefið.
Þýtt A.Bj.