Dagblaðið - 25.08.1977, Side 3

DAC.RLAfllÐ. FIMMTUDAC.UK 25. AGÚST 1977/,
3
N

Meirihluti löggæzlu í landinu er vegna ölvunar, segir nreiruari.
Ríkissjóður
græðir ekki á
drykkjuskap
Halldór Kristjánsson skrifar:
Björn Guðmundsson tekurtil
umræðu í Dagblaðinu 18. þ.m.
hve mjög ríkisvaldið treysti á
viðskiptamenn ÁTVR í sam-
bandi við tekjuöflun fyrir ríkis-
sjóðinn. Virðist honum þjóð-
félagið mjög háð neyzlu áfengis
og tóbaks og hyggur vá fyrir
dyrum ef þessum viðskiptum
væri hætt.
Satt er að ríkissjóður hefur
ærnar tekjur af sölu tóbaks og
áfengis. Þó er það innan við
tíunda hluta af heildartekjun-
um síðustu árin.
Þessi álagning á vínföngin á
sér tvær ástæður. Önnur er sú
að minna er drukkið þar sem
áfengi er dýrt. Nýlega hafa
tveir læknar í Árósum birt i
Ugeskrift for Læge i Danmörku
töflu sem sýnir hvernig neyzla
áfengis þar í landi hefur fylgt
verðlagi og hlutfalli þess við
verkalaun. Þegar kaupmáttur
tímakaups gagnvart brennivíni
þrefaldast á fimmtán árum,
þrefaldast líka brennivíns-
drykkjan. Þar sem drykkju-
skapur þykir um of — og það
finnst mörgum að sé nú á Is-
Raddir
lesenda
Umsjón:
Dóra
Stefánsd.
landi — er hátt verð oft notað
sem hemill á drykkjuskapinn.
Hin ástæðan fyrir álagning-
unni er sú að réttmætt þykir að
láta drykkjuskapinn sjálfan
standa undir nokkru af þeim
kostnaði sem ríkissjóður hefur
af honum.
Meirihluti allrar löggæzlu í
landinu er vegna ölvunar.
Um það bil helmingur þeirra
sem leita læknishjálpar á
Kleppi koma þar vegna áfengis-
neyzlu.Við gætum alveg sparað
okkur nýju geðdeildina við
Landspítalann cf viðskipta-
menn ÁTVR hefðu „brugðizt",
eins og Björn orðar það, fyrir
nokkrum árum og þjóðin lifað
áfengislaus. Svona má lengi
telja.
Ég geri að vísu ekki ráð fyrir
að á fyrsta ári myndi ríkissjóðn-
um sparast 8,6 milljarðar þó að
þjóðin hætti allt í einu að neyta
áfengis og tóbaks. Dauðir rísa
ekki upp. Fatlaðir verða ekki
fullhraustir verkamenn í einu
vetfangi. En á það er líka að líta
að fé það sem gengið hefði til
þessara kaupa yrði ekki að
engu. Annað hvort yrði það
notað til annarra kaupa eða lagt
fyrir. Væri það notað hefði
ríkissjóður tekjur af því, sölu-
skatt o.fl. Væri það Iagt fyrir
linaðist lánsfjárkreppan en
ríkissjóður slendur i stöðugum
lántökum hennar vegna.
Björn Guðmundsson má því
vera rólegur. Honum er óhætt
að vinna að bindindismálum
vegna ríkissjóðsins. Ilonum er
engin hjálþ í drykkjuskapnum
en græddi á því að honum væri
hætt. En meðan menn vilja
halda þessum viðskii>tum,
kaupa áfengi og neyta þess, er
sjálfsagt að sú neyzla sé skatt-
liigð svo að þar fáist eitthvað
upp í |>ann kostnað sein af
henni leiðir.
Sprengingar
Rússanna
Ein af eldri kynslóðinni
hringdi:
Eg skil ekkert í því að enginn
skyldi segja neitt vegna Rúss-
anna, sem eru að sprengja upp
ár hér á landi. Við höfum er-
lendan her til að verja okkur
gegn þeirri einræðisþjóð en svo
Ieyfum við „vísindamönnum“
þaðan að fara með sprengiefni
um allt land umyrðalaust. Þeir
fá að eyðiieggja góðar laxár
fyrir okkur og við þökkum pent
fyrir. Að þeir skuli ekki líka fá
að setja upp herstöð á Langa-
nesi eins og rætt hefur verið
um.
Mönnum gleymist að fjöregg
þjóðarinnar er ekki bara í haf-
inu umhverfis landið, heldur
einnig í iðrum jarðar. Getur
það verið rétt að leyfa Rússum
af öllum þjóðum að gera til-
raunir sem snerta það fjöregg?
Nei, og aftur nei.
ERLÖGREGLANEKKI
STARFISÍNU VAXIN?
Breiðholtsbúi skrifar:
Ekki alls fyrir löngu var brot-
in upp hurð hér í bæ af ung-
lingum og auðvitað var kallað á
lögregluna, sem kom. Það voru
því miður ekki mikil not fyrir
hana eins og oft vill verða. Það
fyrsta sem þeir spurðu um
þegar þeir komu var hvort
unglingunum hefði verið gert
eitthvað. Önnur spurningin var
á þessa leið: Er þetta ekki
tryggt?
Ég hélt að flestir hugsuðu
fyrst og fremst um að fá frið í
sínum, íbúðum fyrir þessum
sökudólgum. Lögreglan gerði
ekkert í málinu frekar en
venjulega þótt hún vissi hverjir
þetta væru, en hún sagði: Við
getum ekkert gert í málinu ef
þeir neita. Hvernig er það með
ykkur, lögregluþjónar, hvernig
væri ef þið lærðuð meira þá
mynduð þið kannski ná fleirum
af þeim afbrotamönnum sem
ganga lausir hér í bæ.
Hvernig skyldu nú lögin um vernd mína vera?
Um barnavernd
arnefndir
Þórarinn Björnsson hringdi til
þess að spyrjast nánar fyrir um
Barnaverndarnefnd Reykja-
víkur vegna greina sem birzt
hafa undanfarið i DB. Vildi
hann fá að vita tvennt:
1. Er Barnaverndarnefnd
Reykjavikur æðsti dómstóllinn
í þeim málum sem hún fjallar
um? Ef svo er ekki, hver er
henni æðri og geta menn leitað
þangað beint?
2. Þarf það fólk séin situr í
barnaverndarnefndum, þá sér
staklega formenn þeirra, að
ganga undu cnihvei likamleg
eða andleg hæfnispróf áður en
það fer að fjalla um þau mál
sem viðkvæmust má telja allra?
barnaverndarnefnda. Einnig
mætti íaia beint til almennra
dómstóla með þessi mál.
Síðari spurningunni gat ráð-
herra ekki svarað en benti á lög
þar um. í Lögbókinni þinni,
sem gefin er út af Erni og
Örlygi og Björn Þ. Guðmunds-
son hefur sett saman, eru þait
ein skilyrði tekin til að helzt
þurfi að sitja lögfræðingur i
barnaverndarnefndum bæja en
þó er það ekki skilyrði. Aftur á
móti er það lögfest að lögmaður
skal sitja í Barnaverndarráði.
Engin önnur skilyrði er þar að
finna.
Barnaverndarmál á íslandi
heyra undir menntamálaráð-
herra. DB hafði samband við
hann og bað um svör við spurn-
ingum Þóraiins. Vilhjálmur
Hjálmarsson svaraði þvi til að
Barnaverndari áð væi i æ-ðra
barnaverndarnefnduin kaup-
stað og sveitarfélaga. Þangað
mætti skjóta öllum úrskurðum
Hringiðísíma
83322
eða skrifið
Hyggurðu ú berjoferðir?
Hróðný Einarsdóttir húsmóðir:
Nei. Ég fer aldrei í ber núorðið.
Ég er orðin svo slæm í bakinu.
Birgir Guðbjörnsson starfsm.
Reykjavíkurborgar: Nei. Ég fer
aldrei í ber. Mér þykja þau
einfaldlega ekkert sérstök.
Sólveig Lilja Einarsdóttir, 9 ára:
Ég er búin að fara einu sinni í
sumar. Það var þá svolitið af
berjum. Ég fer kannski aftur.
Stefán Jónsson alþingismaður:
Við fórum saman við Sólveig
Lilja. Við fórum norður í Fnjóska-
dal. Við vorum svona viku of
snemma þannig að berin voru
ekki alveg orðin nógu góð. Ánnars
voru allar hlíðar bláar af bláberj-
um og aðalbláberjum og núna er
tíminn til að tína þau.
Gunnlaugur Marinósson, 11 ára:
Ég veit það tkki. Eg hef stundum
farið. Ég veit ekkert hvert ég
mundi fara ef ég færi. Ég er litið
inni í þessu.
Elínborg Lárusdóttir. félags-
ráðgjafi: Nei, okki i ár. Eg hef
engan bil mina. Annars fer ég oft
í ber.