Dagblaðið - 24.01.1978, Blaðsíða 2

2
✓
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐ.JUDAGUR 24. JANUAR 1978.
Háa sælgætisverðið
merkingarmistök
— f ríhöf nin svarar
Olafur Thordarson for-
stöðumaður frihafnarinnar á
Keflavíkurflugvolli hrinRdi
vegna bréfs á lesendasíðunni í
I)B á þriðjudaginn.
Sagði hann að meginreglan
varðandi sælgæti í fríhöfninni
væri sú að það væri í það
minnsta helmingi ódýrara en
sams konar sælgæti i al-
mennum verzlunum hér á
landi.
Rétta verðið á piparmyntu-
súkkulaðinu sem farþeginn
keypti væri 1.75 dollarar eða
268 íslenzkar krónur. Ölafur
sagðist á engan hátt rengja
frásögn konunnar, sem sagðist
hafa keypt sælgætið á 3,75
dollara eða tæplega 800 krónur
ferðamanni
islenzkar.
Eina skýringin sem hann
taldi líklega á þessum verðmis-
mun væri sú að konfekt, sem
væri frá sama framleiðanda,
kostaði 3,75 dollara.
Líklega hefðu þarna orðið
mistök í verðlagningu. Af
vangá hefði verið sett hærra
verðið á piparmyntu-
súkkulaðið.
Ólafur Thordarson sagði að
konunni yrði greiddur þessi
verðmunur með mikilli ánægju
ef hún ætti þarna leið um aftur
og þætti þeim fríhafnar-
mönnum fyrir þessum mis-
tökum.
Varðadi gengisskráningu þá
sem í gildi væri í fríhöfninni á
hverjum tíma upplýsti Olafur
að vegna stöðugs sigs dollarans
væri reiknað með fastri tölu,
sem væri síðan endurskoðuð
með hæfilégu millibili. Allt
verð í fríhöfninni er gefið upp í
dollurum.
Til dæmis sagði fríhafnar-
stjórinn að í dag væri reiknað
með 215 íslenzkum krónunt í
hverjum bandarískum dollara.
Hann hefði hringt í Lands-
bankann á miðvikudags-
morguninn og fengið þar
uppgefið skráð gengi dollarans
með kostnaði.
Hefði það þá verið 220,61
króna. Væri þar í talið skráð
gengi óg auk þess 1% leyfis-
gjald og 1,75% banka-
Sælgæti 50% dýrara í f rí-
höfninni en í Reykjavík
4744-6902 sem kom frá útlönd-
um rétt fyrir jól hringdi og
sagðist hafa rekið sig á að
vinsæl sælgætistegund. sem
keypt hefði verið 1 frihöfninni
á Keflavikurflugvelli væri seld
þar á hærra verði en I verzlun
1 Reykjavlk.
Þarna væri um að ræða
piparmintusúkkulaði I 200
gramma boxum og heitir
tegundin — Terry's —.
Frlhafnarverðið var 3
dollarar og 75 cent eða jafn-
viröi rétt tæplega 800 islenzkra
króna.
Viku sfðar kostaði sams
konar box 525 krónur i verzlun
Rauða krossins á Landspftalan-
Þetta finnast flugfarþegan-
um ekki nægilega hagkvæm
viðskipti, að þurfa að kaupa
sælgæti i frlhöfn fyrir 50%
hærra verð en hægt er að kaupa
I almcnnum verzlunum á
Islandi.
Vill flugfarþeginn fá á þessu
skýringu og einnig þá um leið
hvort rétt sé að notað sé annað
gengi I frfhöfninni á Kefla-
vikurflugvelli heldur en þaö
sem skráð sé hjá Seölabanka
Afengið i frihöfninni á Kefla-
vikurflugvelli er tll muna ódýr-
ara en i verzlun i Reykjavik.
Flugfarþegi einn fékk aftur á
mótl sælgetl þar sem var 50%
dýrara en boðið er upp á i
Reykjavlk.
kostnaöur.
Gerði þetta samtals 220,61
krónu fyrir hvern dollara og
gilti ef keyptir væru 100
dollarar eða meira. Ef færri en
100 dollarar væru keyptir í
einu, væri verðið nokkru
hærra.
Byggingu félagsheimil-
isins ekki lokið enn
— þjónustan á þvf eftir að
batna. Svar við bréf i um
Félagsheimili ísf irðinga
íHnífsdal
Þar sem ég telst til þeirra
sem sl. þrjú ár hafa verið
..innan borðs" eins og þú orðar
það. eða unnið við rekstur
Félagsheimilisins í Hnífsdal
ætla ég að leiðrétta nokkrar at-
hugasemdir þínar varðandi
stjórnun hússins.
Þú gefur í sk.vn að af sér-
stökum illvilja stjórnenda
Félagsheimilisins sé ekki enn
búið að útbúa húsið svo að þar
gefí farið fram leiksýningar eða
hljömleikahald.
Það er rétt að sviðsbúnaður
er ekki enn sá sem hann á að
verða í framtíðinni, enda
byggingu hússins ekki lokið. Þó
er ekkert því til fyrirstöðu að
hljómleikar séu haldnir í
húsinu, enda salurinn byggður
með sérstökum hljómburðar-
vegg.
Hljómlcikar hafa verið
haldnir í húsinu og þeir sem
það hafa gert haft á orði hve
hljómburður hússins væri
góður.
Sú staðreynd að hljómleikar
og leiksýningar eru oftar í
Alþýðuhúsinu Isafirði en
Félagsheimilinu Ilnífsdal staf-
ar aðallega af því að re.vnsla
sýnir að það fær betri aðsókn á
ísafirði en í Hnífsdal.
Byggingu hússins er ólokið
að þvi leyti að eftir er að
innrétta eldhúsið og búa það
nauðsynlegum tækjum og
einnig er eftir að setja upp
fullkominn sviðsbúnað.
Stjórn Félagsheimilisins
hefur ákveðið að láta eldhúsið
hafa forgang, þar sem það háir
mjög rekstri hússins að því er
ólokið. Væntanlega verður því
verki lokið í vetur. Þá er aðeins
eftir að ljúka sviðsbúnaði sem
verður næsta verkefni. Sjálf-
sagt eru skiptar skoðanir um
hvaða verkefni séu mest
aðkallandi og i hvaða röð þau
skuli unnin, en það er stjórn
hússins sem ákveður það.
Þar sem i grein þinni er látið
að þvi liggja að miðaverð á
dansleiki sé óeðlilega hátt vil
ég benda þér á að kynna þér
verð sambærilegra húsa í
öðrum landshlutum. Muntu þá
komast að raun um annað. Og
ef þú heldur að ágóðinn af
rekstri hússins sé ekki notaður
til að byggja það upp og bæta
aðstöðuna vil ég benda á að sl. 3
ár hefur verið unnið að og lokið
við tvo búningsklefa með
böðum, saunabaðsklefa, ásamt
tveim hvíldarherbergjum í
kjallara hússins. Einnig
innréttaður mjög skemmtilegur
fundarsalur á estu hæð og
skrifstofa hússins. Þá hefur allt
húsið verið málað bæði utan og
innan og teppalagðir salir og
gangar. Einnig malbikað stórt
plan í kringum húsið og fleira
mætti telja.
Með tilkomu búningsher^
bergja og baðklefa var mjög
aukið notagildi hússins til alls
konar íþróttaiðkana og hefur
Raddir
lesenda
Hrmgiðísíma
27022milli
kl.l3ogl5
-
það verið mikið notað til þeirra.
Sú fullyrðing að júdómönnum
hafi verið veitt einhver sérstök
fyrirgreiðsla í félagsheimilinu
umfram aðra hefur ekki við
nein rök að styðjast. Þeir leigja
íþróttasal til æfinga og það er
öllum frjálst. Aðstöðu sína til
æfinga, svo sem dýnur og
fleira, hafa þeir sjálfir skapað.
í grein þinni talar þú um
þann geysilega ,,viðbúnað“ sem
sé á dansleikjum í félags-
heimilinu. Þú hefur auðsjáan-
lega ekki mikla reynslu eða
þekkingu á starfi þvl sem fram
fer við skemmtanahald í slíkum
samkomuhúsum. En það er nú
einu sinni svo að til þess að
Vegna erfiðleika bænda um
þessar myndir get ég bent
þeim á sem bregða vilja búi að
Véladeild Sambandsins,
Ármúla 3, Reykjavík, getur
örugglega bætt við sig starfs-
kröftum.
Svo er mál með vexti að í tvo
mánuöi hef ég reynt að fá af-
greidda litla rafmagnsvél sem
er til í tollvörugeymslu. En
vegna anna, að sögn verzlunar-
stjóra Rafbúðar, við að senda
þessar vélar út á land hefur
ekki unnizt tími til að afgreiða
þessa einu vél til mín ennþá.
Það skal tekið fram að
umrædd vél var borguð fyrir
áramót og hafði hækkað um
hinn . almenni borgari geti
„dustað af sér hversdags-
leikann og brugðið sér á ball“
þá verða aðrir að vinna við það
skemmtanahald. Og veitir oft
ekki af að hafa nokkra
„harðsnúna dyraverði" þegar
skemmtanafíkn einstakra borg-
ara gengur úr hófi fram.
Hvað viðkemur hástemmdri
lýsingu þinni á því að maður í
hjólastól hafi ekki fengið
aðgang að dansleik í húsinu
ákveðið kvöld þá lágu til þess
ríkar ástæður að mati dyra-
varða. Til að skýra það nánar
yrði að blanda fleirum í málið
og það sé ég ekki ástæðu til,
nema frekara tilefni gefist.
10.000 krónur síðan pöntun var
gerð vegna hækkunar á
álagningu. Þetta um
Þar sem aðallega 4 hópar
deila nú um nýbyggingu við
Aðalstræti og Grjótaþorp , þ.e.
samtök um verndun gamalla
húsa, íbúar Grjótaþorps, lóða-
eigendur nr. 8, 10, 12, 14 og 16
við Aðalstræti og borgarstjórn
Reykjavíkur, legg ég til að
kosinn verði einn maður úr
hverjum hópi og þeir síðan
Hins vegar var SAMI MAÐUR
á dansleik í húsinu nokkrum
dögum síðar. Þá voru aðstæður
í kringum hann aðrar og ekk-
ert því til fyrirstöðu að hann
færi inn.
Að öðru leyti svara ég ekki
skætingi þeim sem fram kemur
í grein þinni en þú mættir
minnast málsháttarins: Sér
grefur gröf, þótt grafi öðrum.
Að lokum þakka ég þér
frómar óskir um heilsu
fjölskyldunnar og óska þér hins
sama og mun ekki af veita.
Með kveðju
Jóna Valgerður Kristjáns-
dóttir.
álagninguna var nú bara útúr-
dúr.
'0910-0873.
látnir glíma á Hallærisplaninu.
Sigurvegarinn í glímunni fær
svo að ráða skipulaginu.
Torfusamtökin mættu svo
gjarnan selja aðgang að glímu-
keppninni, því þau eru jú um
þessar mundir einn besti
skemmtikraftur í Reykjavík.
0910-0873.
BÆNDURNIR GETA FENGH)
VINNU í VÉLADEILD SÍS
GLÍMIÐ UM GAMLA MIÐ-
BÆINN Á HALLÆRISPLANI