Dagblaðið - 05.10.1978, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 5.0KTÓBER 1978.

3
íslenzkur fatnaður
kemur á óvart
, . Fatagerð er greinilega komin á hátt
stig hérlendis, það sýndi tizkusýningin
í sjónvarpinu á dögunum.
lí Raddir
lesenda
Ódýra slátrið of dýrt
Neytandi skrifan
1 morgun (28.9. 78) heyrði ég eftir-
farandi auglýsingu í útvarpinu frá
einni af afurðasölum i borginni:
Ódýrt, 5 slátur i kassa á aðeins kr.
7.100, og í gær rak ég augun í auglýs-
ingu i búðarglugga: Ódýrt, 5 slátur í
kassa á aðeins kr. 7.500. Auðvitað er
þetta hvort tveggja ódýrt, en í Lögbirt-
ingarblaðinu 27.9. er auglýsing frá
Framleiðsluráði landbúnaðarins um
að verð á heilslátri með sviðnum haus
og 1 kg af mör pr. stk. sé kr. 1227, en
ef hausinn er sagaöur má bæta við 12
kr. pr. haus þannig að 5 slátur mættu
semsagt kosta mest 1.287 kr.
Munurinn er þvi frá 665 kr. á kassa og
upp í 1.065 kr. Ég hringdi því i Verð-
lagseftirlitíð og þeir gáfu mér upp
þetta sama verð, eða 1.287 kr. pr.
slátur ef hausinn væri sagaður í sund-
ur. Jú, þeir ætla að athuga málið og til-
teknar verzlanir og síðan ætla ég að
fylgjast með þvi hvaö gerist.
En nú langar mig til að leggja
spurningu fyrir kaupmenn sem selja 5
slátur í kassa á kr. 7.100 og upp í kr.
7.500. Hvernig fá þeir þetta verð út?
Ég get alls ekki fengið meira út en
6.435 kr.
DB-mynd An.
Skottið fyllt af ódýra slátrinu.
Ég er nú ekki mikill spámaður i
fatnaði og nokk sama um slíka hluti,
en þó vil ég fá að koma að nokkrum
linum um fatnað að gefnu tilefni.
Sjónvarpið sýndi núna fyrir
skömmu sýnishorn af framleiðslu ís-
lenskra fataframleiðenda og fyrir til-
viljun sat ég og horfði á þáttinn. Mér
kom þægilega á óvart, hversu fatagerð
virðist vera komin á hátt stig hér á
landi. Framleiðendur virðast fylgjast
mjög vel með, alla vega sá ég þarna
flíkur, sem maður hefði helst vera
talin ættuð úr stórtiskuhúsum er-
lendis.
Fataframleiðendur eiga hrós skilið
og vonandi kann álmenningur að
meta framtakið.
- Pétursson.
®D
HeimHis-
iæknir
svarar
Raddir lesenda taka við
skilaboðum til umsjónar-
manns þáttarins „Heim-
ilislæknir svarar" í síma
27022, kl. 13-15 alla
virka daga.

„Kastað fyrir borð stéttvísri
hugmyndaf ræði öreiganna”
— er líður að Olympíuleikunum
íMoskvu 1980
Kári Valsson Hrisey skrifan
Ég vil leyfa mér að gera athugasemd
við athyglisverða forystugrein Dag-
blaðsins hinn 26. september sl.
Mótmæli ritstjórans gegn þátttöku
íslendinga i Ólympíuleikunum eru
skiljanleg. Á hinn bóginn getur verið
að Rússarnir reisi sér hurðarás um öxl
um leið og þeir reisa Ólympiuþorpið í
Potemkinstil.
Þá kemur getuleysi þeirra í ljós.
Keppendurnir munu svelta, því
gervöll KGB vélin kemur ekki í veg
fyrir, að kokkarnir steli matnum.
Leynilögreglan mun fegins hendi taka
þátt í þjófnaðinum. Annað eins hefur
þar gerzt.
Rússar verða tilneyddir að hleypa
fleiri blaðamönnum inn i forboðna
landið en ella, auk ótal ferðamanna.
Svartamarkaðurinn tekur fjörkipp.
Rússnesk æska biður með óþreyju
eftir Ólympíuleikunum til þess að
eignast notaðar gallabuxur og
vestrænar kassettur. Þá verður kastað
fyrir borð „stéttvísri hugmyndafræði
öreiganna”.
Að vísu ætla yfirvöldin að notfæra
sér leikana til áróðurs, en fyrir honum
er heimurinn löngu orðinn ónæmur.
Jafnvel íslenzka alþýöubandalags-
menn skortir sannfæringu til þess að
japla á honum. Þess vegna tel ég
óhætt að senda íslenzka keppnisliðið á
vettvang.
Hitt er annað mál, að vesturlöndin
ættu að hætta að selja meintum
frelsurum heimsins tækniþekkingu,
sem þeir nota siðan til aö handjárna
andófsmennina með.
✓
Hvað gerir þú á
fimmtudags-
kvöldum?
Kristján Gunnarsson strætísvagnabil-
stjóri: Ég sit bara heima. Ég les blöð og
bækur. Ekki er hægt að horfa á sjón-
varpið, nema þá stillimyndina.
Margrét Ericsdóttir nemi: Það er nú
misjafnt. Ef ég þarf mikið að læra heima
þá er ég heima að lesa. Stundum fer ég i
Bústaði. Það er diskótek sem er haldið í
Bústaðakirkju. Þangað geta krakkar i
hverfinu sem ég á heima í komið og
hlustað á plötur. Einnig fer ég stundum
ábíó.
Ragnheiður Guðmundsdóttir nemi: Ég er
heima að læra. Ef mig langar að sjá ein-
hverja mynd I bíó, þá fer ég i bió.
Stundum fer ég I Bústaði á diskótek.
Rúnar Valdimarsson verkamaðun Eg
hlusta á útvarpsleikritið. Þau eru yfir-
leitt ágæt. Nei, ég fer aldrei á bió.
Magnús Kristófersson verkamaðun Ég
er bara heimavið. Ég sakna sjónvarpsins
á fimmtudagskvöldum. Þá hlusta ég
bara á útvarpsleikritin. Mér finnst þau
ekki nógu góð, þau mættu vera betri en
þau eru.
Kristfn Sif Jónsdóttír, 10 ára: Ég fer
stundum út á kvöldin. Já, ég sakna sjón-
varpsins. Leikritið I útvarpinu er bara
fyrir fullorðið fólk, nema á sunnudög-
um.