Dagblaðið - 18.11.1978, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 18. NÓVEMBER 1978.
3
r—
Skútan er strönduð:
Glundroða ríkisstjóm
Jóhann Þórólfsson skrifar:
Það var ekki rétt hjá Lúðvík að
Ólafur hefði bara átt eftir að binda
skútuna því að hann sigldi henni beint
i strand ásamt sínu friða föruneyti.
Það þýðir ekki orðin tóm til þess að
leysa efnahagsmák þjóðarinnar, eins
og virðist ætla að verða um efndir
þessarar ríkisstjórnar. Ég hef veitt því
athygli. bæði í blöðum og sjónvarpi.
að það hefur verið viðtal við þessa
nýju menn sem nú tóku sæti á alþingi í
fyrsta sinn, og voru þeir spurðir að þvi
hver myndu verða þeirra aðalmál á
þinginu. Jú allir svöruðu þeir þvi til að
minnka þyrfti verðbólguna og bæta
þyrfti efnahagsmál þjóðarinnar. Þetta
er gömul plata, úr sér gengin, ekki
einn einasti þeirra var með neinar
tillögur um hvernig hann ætlaði að
framkvæma þessar aðgerðir. Það er
ekki nóg að komast i ráðherrastól og
segja þjóðinni að þetta sé allt i
athugun, þegar sú athugun sér aldrei
dagsins ljós. Sumir þessir menn hafa
deilt svo hart á fyrrverandi ríkisstjórn
að þeir ættu að sjá sóma sinn í þvi að
taka betur til hendinni. Annars held ég
að við myndum hafa mest gagn af
Spurning
Ætlarðu eitthvað út
að skemmta þér um
helgina?
Anna Krístjánsdóttir gjaldkeri: Nei. Eg
fer mjög litið út að skemmia mér og ætla
alls ekki um þessa helgi.
Hluti af rikisstjórn Ólafs Jóhannessonar. Bréfritari telur að við hefðum .
á togara.”
.rnest gagn af þessum mönnum með því að senda þá
þessum mönnum með þvi að senda þá
á togara, en ekki sem fulltrúa þjóðar-
innar. Ég held að við kjósendur
þurfum að fara að vanda betur val
okkar á fulltrúum þjóðar vorrar, ef vel
á að fara. Svona glundroðastefna eins
og nú ríkir hjá flokkunum getur aldrei
gengið til lengdar, skútan er strönduð
og þessir menn koma henni ekki á flot.
Réðst á 11 ára dreng
alveg að tilef nislausu
Almaskrifar:
Sonur minn 11 ára var að selja Dag-
blaðið og Vikuna i bænum fimmtu-
daginn 9/11 og átti i leiðinni að fara
fyrir mig í Verzlunarbankann við
Grensásveg og kaupa sparibauk.
Þegar hann kom að bankanum var
klukkan orðin 4 og hann lokaður.
Hann sneri sér þá að ntanni sem stóð
þar fyrir utan klæddur samfestingi og
spurði hann, hvort hann gæti nokkuð
sagt sér hvort bankinn yrði opnaður
aftur. Sá herramaður anzaði ekki. Þess
i stað gerði hann sér litið fyrir og lantdi
drenginn i andlitið með samanbrotnu
dagblaði sem hann héltá. Drengurinn
sá sér þann kost vænstan að taka til
fótanna upp götuna og maðurinn elti
baðandi út öllum öngum.
Drengurinn þakkaði sinum sæla
þegar hann kom að biðskýli S.V.R. og
þar var fyrir maður sem reif i öxlina á
þeim gallaklædda og bað hann að
gjöra svo vel að láta barnið í friði.
Sneri hann þá frá. Á hlaupunum hafði
drengurinn hugsaðsér að hlaupa heim
til ömrnu sinnar og hefði hann þá
orðið að hlaupa yfir Miklubrautina.
Ekki hefði hann þá beðið eftir grænu
Ijósi enda á flótta undan bandóðu
ruddamenni. Drengurinn kom heint,
alveg miður sín, og sagði mér hvað
skeð hefði. Sagði hann að ef maðurinn
hefði ekki verið í biðskýlinu þá hefði
hann örugglega ráðizt á sig.
Ef drengurinn hefur á einhvern
hátt spurt ókurteislega því gat maður
inn þá ekki svarað i söniu mynt í stað
þess að haga sér eins ruddalega og
hann gerði. Það var alveg ástæðulaust
að slá drenginn og ég tel að ntaðurinn
eigi að sjá sónia sinn i að gangast
undir geðrannsókn. Að lokunt vil ég
konta á framfæri þakklæti til
ntannsins i skýlinu. ef hann hefði ekki
skakkað leikinn er ekki að vita hvernig
farið hefði.
Guðbjörg Krístjánsdóttir, vinnur í
byggingavinnu: Nei. Ég fer stundum út
að skemmta mér, en ætla ekki núna.
Veðriðersvo vont.

Guðmundur Sigurðsson sendill og nemi:
Ég er ekki búinn að ákveða það. Ætli ég
fari ekki helzt eitthvað á skíði.
SUÐURLANDSBRAUT 10 - SÍMAR 83330 -83454
Sveinn Oddgeirsson framkvæmdastjóri
FÍB: Ég ætla að fara á söngmót um
helgina. Það er bæjakeppni í söng á milli
Kópavogs og Akraness.