Dagblaðið - 11.04.1980, Page 12

íþróttir
Sigurður
Sverrisson
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 11. APRÍL 1980.
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 11. APRÍL 1980.
þó alls ekkert á móti þvi að leika á
miðjunni. Kantmannsstaðan hefurlika
eitt og annað í för með sér, sem gerir
hana erfiða. Við leikum t.d. oft maður-
á-mann, þá á ég að elta bakvörðinn úr
liði andstæðinganna — hvert sem hann
fer eða svo gott sem. Það útheimtir
gífurleg hlaup og ég lenti illa í því í fyrri
leiknum okkar gegn Eintracht Frank-
furt i UEFA-keppninni. Ég missti þá
bakvörðinn frá mér og vissi ekki fyrr til
en hann var kominn upp allan völl og
skoraði mark. Það var ægilegt að horfa
upp á.
Ég held að leikirnir gegn Frankfurt
hafi verið vendipunkturinn í vetur. Það
tók að halla undan fæti hjá okkur eftir
að við féllum út fyrir þeim. Það var þó
alveg óþarfi þvi við fórum illa að ráði
okkar í leiknum i Þýzkalandi og bæði
ég og Jan Peters fórum illa með góð
færi.”
Vantar reynslu
Glæsileg tilþrif! Eitt af mörkum Péturs i uppsiglingu.
lærir bara af reynslunni. Einn leik-
maður hjá okkur var meira að segja
sektaður fyrir að sýna of grófan leik á
æfingu. Þá eru sektir ef menn eru
óstundvisir á keppnisferðalögum er-
lendis. Þá veit ég til þess að félagið
hefur auga með þeim leikmönnum,
sem eru kontnir með fyrirtæki og veitir
þeim nokkurt aðhald. Þeir eru ekkert
hrifnir af þvi að menn láti einka-
reksturinn glepja sig frá knattspyrn-
unni.”
Krol beztur
— Hvaða leikmenn eru beztir hér í
Hollandi að þinu mati?
„Ég held að Ruud Krol hjá Ajax sé i
algerum sérllokki — hreinasti snill-
ingur. Þá eru þeir Scoenager og Dan-
irnir Lerby og Arnesen allir hjá Ajax
mjög góðir leikmenn. Kerkhof-tvibur-
arnir hjá PSV eru einnig ntjög sterkir
og Kees Kist hjá AZ ’67 er skentmti-
legur miðherji. Hjá Feyenoor(d eru þeir
Bennie Wijnstekers og van der Korput
mjög skemmtilegir leikmenn. Annars
er fullt af góðum leikmönnum og það
verður alltaf dálítið tilviljanakennt að
tína út einstaka leikmenn.”
— En hverererfiðasli mótherjinn?
„Það er tvímælalaust Coopmanns
hjáGo Ahead Eagles i Deventer. Hann
er einn af þessum grjóthörðu varnar-
ntönnum, sem aldrei gefa þumlung
eftir. Hann hefur geysilega mikla yfir-
ferð og maður verður dauðuppgefinn á
að elta þennan andskota. Af félagslið-
unum eru Ajax og A7. ’67 sterkust cins
og er og ég held að AZ '67 taki Ajax á
lokasprettinum. Liðið hcfur sýnt betri
leiki að ntinu mati og á titilinn frekar
skilið.”
Vika atvinnu-
mannsins
Marga lýsir efiaust að vita hvernig
lifið gengur fyrir sig hjá atvinnumanni i
knattspyrnu i viku hverri. Dagblaðið
bað Pétur að skýra frá því hvernig
æfingum væri háttað og undirbúningi
fyrir leiki.
„Við leikum alltaf á sunnudögum og
stundum á miðvikudögum einnig. Á
mánudögum förum við í nudd og slök-
un í eftirmiðdaginn. Á þriðjudögum
förum við yfirleitt i skógarhlaup eða
aðrar hliðstæðar úthaldsæfinginar
fyrir hádegi. Eftir hádcgið er svo önnur
æfing og þá er spilað og siðan tekin
fyrir ýmis atriði tæknilegs eðlis. Á mið-
vikudögum er farið í leikkerfin og allt
sem því viðkemur og á fimmtudags-
morgnum förum við yfir síðasta leik
okkar á video-tæki. Ræðum um það
sem betut mætti fara og reynum svo að
lagfæra það er við leikum gegn C-liði
félagsins eftir hádegið. Föstudagurinn
er fridagur og síðan er æfing á laugar-
dagsmorgnum. Þá er yfirleitt létt upp-
hitun og síðan fótbolti í tæpan klukku-
tima. Að auki æfum við lyftingar cinu
sinni í viku og ég hef að undanförnu
notað föstudagana í séræfingar fyrir
mig, m.a. skotæfingar. Ég hef ekki
verið ánægður með ntinn hlut i síðustu
leikjum og er að reyna að bæta ntig. í
vctur fórunt við t.d. til Kanarieyja til
æfinga um skeið þar sem ekki var hægt
að æfa hérna i Hollandi vegna Irosts.
Það vantar þvi ekki aðstöðuna hjá
okkur og aðstöðumunurinn er fyrst og
frentst það sem skapar hyldýpið á ntilli
áhuga- og atvinnumennskunnar.”
Við slöppuðum aðeins af og fengum
okkur kaffi og horfðum á iþróltaþátt i
sjónvarpinu. Foreldrar Péturs voru i
heimsókn hjá honum og yngsti bróðir
hans, Bjarki, var með í förinni. Þá var
Garðar Garðarsson, gamall vinur
Pélurs af Skaganum, hjá honum og því
kátl á hjalla. Er við höfðum lokið við
kaffið sncrum við okkur að viðtalinu á
nýjan leik.
Slakur árangur
— Hvað finnst þér um árangur
landsliðsins sl. sumar?
„Ég cr að vonum óánægður með
hann — annaðer ekki hægt. Fyrri hálf-
leikurinn var iðulega góður hjá okkur
en siðan datt allur botn úr þessu i þeim
síðari. Við eigum að geta teflt frant
góðu landsliði því island á nóg af
góðuni knattspyrnumönnum. Það er
bara svo erfitt að ná út úr þessu góðri
heild því ntargiraf landsliðsmönnunum
leika erlendis og hafa aðeins 2—3 daga
til stefnu lyrir leikina. Ég var i sjálfu
sér ekki óánæeður með Youri sem
þjálfara en hann er hara ekki rétti
maðurinn fyrir landsliðið. Hann þarf
miklu nteiri tima til þess að hans
aðfcrðir fái að njóta sin. Ég er hins
vegar mjög ánægður með ráðningu
Guðna Kjartans.sonar og hef ntikla trú
á honum.”
— Verður þú með i landsleikjum
sumarsins?
,,Ég kem og leik alla þá landsleiki
sem óskað er cftir svo framarlega sem
þcir stangast ekki á við lcikina hjá
leyenoord. Mér finnst það ntikill
heiður að leika fyrir íslands hönd og
mun vera til reiðu hvenær sem mín er
óskað."
„Fer ekki
heim í bráð"
— Hefurðu eitthvað ákveðið með
framtiðina. Verðurðu áfram hjá Eeye-
noord eða stefnir hugurinn eitthvað
annað?
,,Ég gerði þriggja ára samning við
Feyenoord og mun að sjálfsögðu
standa við minar skuldbindingar. Hins
vegar leyni ég þvi ekki að mig langar
mjög til að leika í Frakklandi — veit
eiginlega ekki hvers vegna. Mig hefur
bara alltaf langað til að lcika knatt-
spyrnu þar. Hins vegar myndi ég hugsa
mig tvisvar um áður en ég færi til
Þýzkalands. Heim fer ég ekki i bráð því
ég sætti mig ekki við að vinna 10 tima á
dag i Sementsverksmiðjunni eins og ég
gcrði áður en ég hélt utan. Ég er stað-
ráðinn i að vera eins lengi í atvinnu-
mennskunni og ég get og eitthvert lið
hefuráhugaámér.” -SSv..
Pétur ásamt foreldrum sínum og unnustunni, Petrinu Ólafsdóttur, fyrir utan
heimili þeirra i Puttershoek, sem er vinalegur 5000 manna bær utan við
Rotterdam. DB-mynd SSv.
Skora ekki
„Nei, blessaður vertu, þetta var slakt
hjá okkur eins og reyndar flestir okkar
leikir að undanförnu. Ég veit svei mér
ekki hvað hefur gengið að okkur —
liðið virðist einfaldlega ekki ná al-
mennilega saman. Mér hefur ekki
tekizt að skora i undanförnum leikjum
og þó ég reyni að gleyma þvi get ég ekki
neitað að þetta er farið að þjaka mann
illilega oft á tíðum. Ég hef meira að
segja átt erfitt nteð svefn að undan-
förnu vegna þess að mér hefur ekki
tekizt að skora. Það er mér ákaflega
eðlilegt að skora mörk og þvi bregður
manni við þegar þau hætta að koma.
Annars lenda allir leikmenn i slikunt
tímabilum einu sinni á vetri — ekkert
gengur upp. Maður þarf bara að læra
að takast á við þetta mótlæti. Það eru
þó vissulega mikil viðbrigði fyrir mig
að hafa ekki skorað i 7 siðustu deilda-
leikjum eftir að hafa skorað 20 ntörk í
20 fyrstu leikjunum. Þá spilar það
vafalítið inn i nú að allir varnarmenn
þekkja ntig en í fyrra kom ég alveg
óþekktur hingað og gat lcikið latisum
hala og skorað mörk án þcss að eiga
það á hættu að vera „stífdekkaður” i
næsta leik.
„Þreyta"
— Hvað olli því að gengi Feycnoord
fór hrakandi i vetur?
„Hugsanlega var það þreyta í ntann-
skapnum. Við fengum ákaflega litið fri
s.l. sumar ogég var t.d. orðinn uppgef-
inn i desember. Var satt að segja búinn
að fá mig fullsaddan af knattspyrnu í
bili. Það lagaðist þó eftir áramótin og
ég hef alveg komizt yfir þessa þreytu
sem háði mér um tíma. Við misstum
Wim Jansen, okkar bezta leikntann, úr
liðinu í vetur og fjarvera hans skapaði
vanda. Enginn miðjumannanna var
þess megnugur að fylla hans skarð og
þegar vantar( sterkan hlekk á miðjuna
er heilinn úr liðinu farinn. Ég t.d. fann
mig ekki lengi vel eftir að hann hætti
því ég hafði fengið mikið af góðum
sendingum frá honum upp vinstri kant-
inn. Spilið tók að þróast miklu meira
fram miðjuna og hægri kantinn og ég
var hreinlega sveltur langtímum saman.
Annars hef ég heyrt það að í gegnum
árin hafi sóknarleikur Feyenoord alltaf
byggzt upp á hægri kantinum hvernig
svo sem á því kann að standa. Nú,
Feyenoord reyndi að fá Ásgeir
Sigurvinsson i stað Jansen en Standard
setti upp svo hátt verð að ekkert varð af
kaupunum — a.m.k. ekki að sinni.”
Mikil hlaup
— Finnst þér ekki verra að leika á
vinstri kantinum heldur en í stöðu mifl-
herja?
„Nei, ég kann orðið ágætlega við
mig þarna vinstra megin þó svo að ég
hafi alltaf leikið stöðu miðherja heima.
Miðherjastaðan býður upp á það að
maður fái tvo mótherja á sig og fái litið
svigrúm en á kantinum er meira rými
og þægilegra að athafna sig. Ég hefði
— Vanlar ykkur ekki mciri reynslu
lil þess afl gela unnifl titilinn?
„Jú, áreiðanlega. Við erum með lang-
yngsta liðið í 1. deildinni, meðalaldur-
inn 22—23 ár. Feyenoord er að byggja
upp nýtt lið og enn sem komið er held
ég að okkur vanti einn sterkan miðju-
mann og annan sterkan í vörnina til
þess að eiga möguleika á að vinna titil-
inn næsta vetur. Við erum komnir í
undanúrslit i bikarnum og stefnum á
sigur í honum. Ajax er að visu eftir en
ég er ekki hræddur við þá. Við rót-
burstuðum þá 4—0 heima og gerðum
jafntefli, I—1, gegn þeim á útivelli og
þar vorum við bölvaðir klaufar að
vinna ekki öruggan sigur.”
Við skiptum um umræðusvið og
spjölluðum um veru Péturs i Hollandi
þá 18 mánuði sem hann hefur dvalið
þar. Dagblaðið spurði Pétur hvernig
það hefði verið að koma til heimsfrægs
liðs — algerlega óþekktur ofan af
íslandi.
„Það var ótrúlega einfalt. Mér var
tekið afskaplega vel af öllum er ég kom
hingað fyrst. Allir vildu allt fyrir mig
gera og það var stjanað i kringum mig.
Ég dvaldi fyrst í íbúð hjá ungunt strák
og við borðuðum hjá frænku hans.
Hún og hennar fjölskylda voru mér
ákaflega vinsamleg en ég átti i dálillum
erfiðleikum með að tjá mig fyrst. Ég
talaði mest ensku en hollenzkan var
furðufljót að koma hjá mér og mér
finnst hún ekki vera erfið að læra.”
Heimþrá
— Varstu ekki mefl heimþrá eftir afl
þú fórst út?
„Jú, og nteira að segja mjög mikla.
En eftir að ég fór heim um jólin 1978
lagaðist það alveg og hún hefur ekki
þjakað mig neitt siðan. Petrína,
kærastan min, kom hingað út í septem-
ber og það er að sjálfsögðu mikill
munur að hafa einhvern sér við hlið
hérna úti.”
Sakna vinanna
— Hvers saknarflu mest afl heiman?
„Ég sakna vina minna langmest. Það
er slæmt að hafa þá ekki hérna úti.
Annars get ég ekki kvartað þvi strák-
arnir í liðinu hafa tekið mér vel. Ég var
svo heppinn að koma i liðið á þeim
Petursson
Pétur fagnar hér marki — einu af fjölmörgum, sem hann hefur skorað fyrir Feyenoord. Félagi hans, Jan Peters, hefur stokk-
ið upp á bak Pétrí og samfagnar honum.
er
bara
Pétur
af Skaganum
—segir atvinnumaðurinn Pétur Pétursson, ógnvaldur
allra vama í Hollandi, í viðtali við Dagblaðið
var örstutt siflan Pétur kom heim eftir
leik Feyenoord og Vitesse Arnhem.
Honum lauk mefl markalausu jafntefli
og þafl lá því beinast vifl afl spyrja
Pétur hvort hann væri ánægður með
lcikinn.
„Aukaspyrna”. Mótherji Péturs hefur brugðið á það ráð að fella hann
Þafl er vart of djúpt í árinni tekifl afl
segja afl hinn stutti ferill Péturs Péturs-
sonar sem atvinnumanns hafi verifl
stjörnum stráflur. Allt frá því hann
gekk til lifls vifl hollenzka slórfélagifl
Feyenoord haustifl 1978 hefur hann
stöðugt verið í sviflsljósinu — jafnl hér
heima sem erlendis.
AA skora mörk hefur aldrei reynzt
neitt vandamál fyrir Pétur. Hann varfl
markakóngur íslands 1977 og 1978 og
siflara sumarifl sló hann markamet
Hcrmanns Gunnarssonar. Eftir afl
hann hélt til Hollands hefur hann
haldifl uppteknum hælti bg skot hans
og skallaboltar hafa ratafl í net and-
stæflinganna mefl mjög reglulegu milli-
bili.
Dagblaðið náfli tali af Pétri á heimili
hans i Puttershoek, sem er 5000 manna
bær rétt utan við Rotlerdam, fyrir
skömmu. Er undirritaflur kom í hlaflifl
tíma er Feyenoord var að byggja upp á
ungum strákum. Ég hef haft náið sam-
band við Jan Peters allt frá þvi ég kom
út fyrst og við erunt miklir mátar. Ég
get ekki neitað þvi að ég sakna þess
mikið að fara ekki á milli húsa eins og
maður gerði heinta og fá sér kaffibolla.
Fólk hér fer ekki ntjög ntikið i heim-
sóknir eins og gert er heima enda er
miklu lengra yfirleitt að fara. Hérna
hjá mér er að ^jálfsögðu miklu meiri
alvara á bak við knattspyrnuna en var
heima og stundum langar mann til að
slá þessu upp í kæruleysi. Heima fór
maður í bíó eða á skemmtistaði eftir
leiki en telst nú til tiðinda að ntaður
geri eitthvað slíkt. Þessi alvara á bak
við knattspyrnuna hefur gert það að
verkum að ég tel mig hafa þroskazt
mjög mikið frá þvi ég fór að heiman.
Þaö þýðir ekkert að vera með einhvern
gutlarahugsunarhátt i þessu — ég gerði
mér strax grein fyrir þvi.”
— Þú hefur ekki fundifl ncina breyt-
ingu á viflbrögðum kunningjanna er þú
komst i heimsókn eftir afl hafa skapafl
þér nafn sem knatlspyrnumaflur hér í
Holiandi?
Engin breyting
„Nei, það held ég ekki. Ég held að
það skipti engu hvað cða hvort ég af-
reka eitlhvað meira á ntinum ferji, ég er
,og verð bara Pétur Pétursson af Skag-
anunt. Ég get gcngið inn á heintili vina
minna, heilsað og fengið sama gantla
halló-ið til baka. Það hefur engin
breyting orðið á þvi.”
Mjög oft hefur verið rætt um það að
hin stóru atvinnumannafélög úti í
heimi meðhöndli leikmenn sína eins og
skepnur og þeir megi sig hvergi hræra
— þá sé félagið komið með kruml-
urnar í bakið á þeim. Við lögðum þá
spurningu fyrir Pétur hvernig þessu
væri háttað hjá Feyenoord.
„Félagið er ákaflega strangt gagn-
vart leikmönnum sinum á vissum svið-
um. Ég lenti t.d. í þvi í fyrra að vera
sektaður fyrir að koma of seint i
myndatöku. Það var reyndar hálfkynd-
ugur aðdragandi að þvi. Ég var mættur
niður á völl fyrir leik en var þá tilkynnt
að honum hefði verið frestað. Ég fór
þá heim og hafði fataskipti en þá
hringdi síminn. Ég var þá boðaður i
myndatöku, sem átti að hefjast eftir
skamma stund. Þrátt fyrir að ég skipti
um föt á mettíma og æki i loftköstum
niður á völl var ég of seinn og var
sektaður fyrir vikið. Mér fannst þetta
dálítið harkaleg ráðstöfun en maður