Dagblaðið - 20.10.1980, Síða 32

DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 20. OKTÓBER 1980.
Sagan af Jóni Hreggviðssyni á Rein og
hans vin og hr. Áma Ámasyni meistara
Leiklist
1949
1980
Rytjum - Sækjum - Sendumst sjáífstætt
SENDIBILASTOÐIN H.F.
BORGARTUNI21
Smurbrauðstofon
BJORNINN
Njálsgötu 49 — Sími 15105
Atriði úr íslandsklukku Leiklistarskólans.
JAKOB S. JÓNSSON
persónusköpunina, hin dramatisku
átök. Ég get vel trúað því að þetta sé
rétt. Píanókennari lætur nemendur
sína þræla gegnum píanósónötur
Beethovens og þessa stefnu hef ég
haft í huga við val á þessu verkefni.
— En segðu mér, Briet: Er þetta
þá leiksýning sem hver sem er getur
haft gagn og gaman af?
„Þó að við höfum eðlilega látið
uppeldismarkmið ráða ferðinni að
verulegu leyti — enda er hér um að
ræða nemendaleikhús — þá er alls
ekki loku fyrir það skotið að sýningin
hafi skemmtigildi. En það verða aðrir
að dæma um en ég.
Hinu er ég auðvitað ekkert að
leyna að ég á þá ósk heitasta að fá að
setja íslandsklukkuna aftur á svið —
og þá helst með þrjátíu leikurum í
leikhúsi sem býður upp á alla nútíma
tækni. Möguleikarnir, sem verkið
gefur, eru nær ótakmarkaðir, og það
væri sannarlega gaman að mega
spreyta sig á öðrum leiðum líka. Og
þetta er kannski óbeint svar við þess-
ari spurningu þinni.”
— Hvers vegna er nemendaleikhús
talið æskilegt. Er ekki í raun mun
betra að leikaraefni fái að komast
sem fyrst á fjalirnar i atvinnuleikhús-
unum?
„Nemendur í leiklist læra miklu
meira og betur í nemendaleikhúsi
heldur en ef þeim væri gert að leika
smáhlutverk — eða stór — í atvinnu-
leikhúsunum. Hér kynnast leikara-
efni tilurð sýningar frá upphafi til
enda. Þeir taka þátt í verkefnavali,
þeir vinna við alla hina ólíku þætti
sýningarinnar og skilja þannig eðli
leikhússins mun betur en eila. I
nemendaleikhúsi er gefinn dýrmætur
kostur á að velja verkefni fyrir ung
leikaraefni; og það er um að gera að
hafa það verkefni nógu gott. Hinu
kynnast þau nógu snemma i atvinnu
sinni.
-JSJ
Ný 4ra vikna námskeið hefjast 27. okt. Leikfimi fyrir konur á öllum aldri.
Hinir vinsælu HERRATÍMAR í hádeginu.
Hressandi — mýkjandi — styrkjandi — ásamt jóga og megrandi
æfingum.
Sértímar fyrir konur sem vilja léttast um 15 kg eða meira.
Sértímar fyrir eldri dömur og þær sem eru slæmar í baki eða þjást af
vöðvabólgum. Vigtun — mæling — sturtur — ljós — gufuböð — kaffi — nudd
Innritun og upplýsingar alla virka daga frá kl. 13—22 í síma S3295.
JúdódeildÁrmanns
Ármúía 32.
Leikstjórinn, Bríet Héðinsdóttir.
í kvöld frumsýnir nemendaleikhús
leiklistarskóla fslands leikrit Halldórs
Laxness, íslandsklukkuna — en
undirheiti sýningarinnar er: Sagan af
Jóni Hreggviðssyni á Rein og hans
vin og herra Árna Árnasyni meistara.
Leikstjóri sýningarinnar er Bríet
Héðinsdóttir, leikmynd og búninga
gerir Magnús Pálsson, Áskell Mássón
samdi tónlist og sá um leikhljóð og
David Walters og Ólafur örn Thor-
oddsen önnuöust lýsingu.
í tilefni frumsýningarinnar ræddi
ég litillega við leikstjórann, Bríeti
Héðinsdóttur, að lokinni æfingu í
I indarbæ — en þar verða einnig sýn-
ngar haldnar.
— Nú hljóta að fylgja þvi vand-
kvæði að setja upp svo viðamikla
sýningu sem hér um ræðir með tak-
markaðan fjölda leikara og þeir auk
þess allir ungir og reynslulitlir.
Hvernig hefur verið tekið á þeim
vandamálum?
,,Ég held að okkar vinnubrögð
hafi ekki verið neitt sérstaklega frá-
brugðin þeim vinnubrögðum sem
tíðkast í öðrum leikhúsum, a.m.k.
ekki hvað snertir aðferðir við að
nálgast textann og túlka hann. En
sýningin er auðvitað sniðin að þörf-
um og möguleikum þess leikhóps sem
um er að ræða, og við höfum þannig
orðið að breyta leikgerðinni lítillega,
stytta hana og sleppa öllum hópatrið-
um, sem mikil eftirsjón er að. Hið
rétta heiti þessarar sýningar er því
undirheitið: Sagan af Jóni Hregg-
viðssyni á Rein og hans vin og herra
Árna Árnasyni meistara.
En það er aðvitaö ekki eina vanda-
málið hvað leikarar eru fáir. Þeir eru
allir á svipuðum aldri, og það hefur
til dæmis i för með sér að viö færum
mikið í stílinn. Það var fyrirfram úti-
lokað að setja þessu verki „natúral-
íska” umgjörð því þá hefðu leikarar
orðið að vera á réttum aldri. Leik-
myndin og búningarnir eru því ein-
föld í sniðum.
Svo erum við náttúrlega að leika í
leikhúsi sem er ekkert leikhús.
Lindarbær er að fjölmörgu leyti af-
skaplega óhentugt húsnæði fyrir leik-
starfsemi, eins og reyndar engum
dylst sem þangað kemur, hvort sem
það er til að starfa þar eða sem áhorf-
andi.
En auðvitað reynum við að vera
sögunni trú, þó við hljótum að tak-
marka okkur við þau meðul sem við
höfum tiltæk til að segja hana.”
— En hver er tilgangurinn með að
setja ísiandsklukkuna i hendurnar á
nær óreyndum leikurum?
„Það er auðvitað öðruvísi stofnað
til þessarar sýningar heldur en gerist í
öðrum leikhúsum. í þessari vinnu er
fyrst og fremst fólgið uppeldislegt
gildi. Islandsklukkan er að sjálfsögðu
ofurefli okkar allra, og úr seilingar-
fjarlægð við okkur. En þegar leikara-
efni eiga í hlut finnst mér ekki nema
sjálfsagt að láta þeim í hendur þann
fegursta leiktexta sem völ er á. Ég er
þess fullviss að það togni töluvert úr
okkur öllum við þessa vinnu. Ég er
mjög ánægð með þá ákvörðun mína
að láta þau reyna við íslandsklukk-
una — einkum vegna þess að það er
bjargföst trú min að það eigi að næra
ungt fólk, en ekki gefa því neitt
ómeti. Auk þess held ég að það sé
gott að nánast ofreyna unga leikara,
ekki síst þegar ljóst er að þeir búa yfir
hæfileikum.
Því hefur verið haldið fram að
Bretar ættu svona góða leikara og
raun ber vitni vegna Shakespeare.
Leikaranemum í Bretlandi er þrælað
fram og aftur gegnum leikrit Shake-
speares: tungutakiö, skáldskapinn,