Dagblaðið - 03.01.1981, Blaðsíða 5

DAGBLAÐIÐ. LAUGARDÁGUR 3. JANÚAR 1981
5
„LATUM VONLEYSISHJAL OG ÚR-
TÖLUR EKKIVILLA UM FYRIR OKKUR”
—sagði Vigdís Finnbogadóttirforseti íslands íáramótaávarpi sínu
„Veiztu að vonin er til. . . ” Þessi
orð kvaðst Vigdís Finnbogadóttir for-
seti íslands vilja gera að einkunnar-
orðum landsmanna um þessi áramót í
ávarpi því, er hún flutti þjóðinni á
nýársdag.
í lok ávarps forseta sagði hún:
„Þegar litið er um öxl virðist svo sem
verstu ár íslenzkrar þjóðar hafi verið
þegar hún lét vonleysi ná tökum á sér.
Við búum í landi, sem einatt hefur
verið okkur erfitt. Það er oft ekki á
færi okkar að afstýra margs konar
vanda, sem að okkur steðjar. En við
getum brugðizt við vandanum. Okkur
er geflð vit. Okkur er gefinn styrkur.
Hagsýni er okkur í blóð borin. Allt
þetta og miklu fleira býr í okkur,
aðeins ef við viljum nýta það, en látum
vonleysishjal og úrtðlur ekki villa um
fyrir okkur.
Glamur og skarkala bar hér áður á
góma og misnotkun orða í á-
róðursskyni. Við skulum ekki láta telja
okkur trú um það að íslenzkt þjóð-
félag sé á vonarvöl. Dægurþras og
karp um keisarans skegg breyta ekki
Ur áramótaávarpi forsætisráðherra:
„VIUIER ALLT SEM
„Landsmenn góðir. Það veltur á
ykkur öllum, skilningi ykkar á þessum
aðgerðum, vilja ykkar til þess að draga
úr verðbólgunni, hvort þessi tilraun
tekst. Ég held, að enn séu í góðu gildi
orðin hans Einars Benediktssonar, vilji
er allt sem þarf,” sagði Gunnar
Thoroddsen forsætisráðherra í ára-
mótaávarpi sínu, þar sem hann kynnti
nýju efnahagsaðgerðirnar.
„Síðanþetta var ort hafa stórstígar
framfarir orðið á íslandi á flestum
sviðum. f þessari ævintýralegu fram-
farasókn hafa tslendingar reist i verki
ÞARP’
viljans merki.”
„Öll okkar mál höfum við tekið í
eigin hendur, endurreist þjóðveldi og
endurheimt umráð'. allra fiskimiða um-
hverfis landið. f öUu þessu umróti og
gegnum átök við erlend öfl hefur
viljinn og hin viljasterka eining is-
lenzku þjóðarinnar verið það óstöðv-
andi afl, sem áfram knúði og hlaut að
sigra, aftur og aftur. ”
„Oft og áþreifanlega hefur þjóðin
sýnt og sannað í verki, að viljinn er allt
sem þarf,” sagði forsætisráðherra.
„En í einum þætti þjóðmála hefur
íslendingum illa gengið að sýna þá
einingu viljans, sem í öðrum
stórmálum hefur borið hana á örmum
sér til frækUegra sigra. Jafnvægi,
stöðugleiki í efnahagsmálum hefur þar
orðið útundan. Hvassir sviptivindar
óstöðugleikans, verðbólgunnar, hafa
geisaðumgrund.”
„Óviðráðanlegar orsakir utan að
hafa valdið hér nokkru um, olíu-
hækkun, sölutregða, verðlækkun á út-
fluttum afurðum, en höfuðorsökin er
okkar eigin smíð, Kröfugerð án heild-
arsýnar, metingur án tillits til
annarra, skUningsskortur á þjóðar-
þörf, vöntun á samstilltum þjóðar-
vilja.” -HH.
Féll í stiga og beið bana
Hálfníræð kona í Njarðvík,
Guðlaug Stefánsdóttir, féll í stiga á
heimili sínu á nýársdagsmorgun og
lézt skömmu síðar af áverkum, sem
hún hlaut i faUinu.
Það var um hálf áttaleytið í
fyrramorgun, að maður nokkur
hringdi dyrabjöUunni heima hjá
Guðlaugu, en hún bjó á annarri hæð
hússins. Hafði maður þessi fest bU
sinn i snjóskafli og þurfti að komast í
síma. Á leið niður stigann til að svara
hringinguini féll Guðlaug heitin með
fyrrgreindum afleiðingum. Maðurinn
úti fyrir heyrði eitthvað falla og
opnaði til að sjá hvers kyns var.
Hringdi hann þegar á sjúkrabU en
Guðlaug lézt á leiðinni á sjúkrahús.
-ÓV/emm.
Kertin hennar Grýlu
Ætliþau gerist mikið stœrri, grýlukertin? Þeim þótti að minnsta kosti orðið nóg um ifiskbúðinni Sœbjörgu slðdegis lgœr og
brutu þau niður — og kústurinn hajði betur. -DB-mynd: S.
þeirri staðreynd, að þrátt fyrir úrlausn-
arefni daglegs Ufs. erum við ekki að
syngja okkar síðustu vers. Sannanir
þessa blasa hvarvetna við. Landið
okkar og það afl, sem í sjálfum okkur
býr, veitir okkur svo ríkulegt viður-
væri, að áþreifanleg velmegun er hér
miklu meiri en víðast gerist og svo
mikil, að barlómur hlýtur að vera fyrir
neðan okkar virðingu. En velmegun,
talin i krónum og aurum, er annað en
velmegun andans.
Það sæmir okkur að vera bjartsýn
og trúa á okkur sjálf. Það er velmegun
andans, og tU að öðlast þá velmegun
þurfum við þessa von, sem svo fallega
hefur verið ort um. Megi það verða
kjörorð okkar Íslendinga, að vonin
sem stundum er veikbyggð eins og
vetrarblóm, dafni og verði að sóleyjum
sumarsins 1981 — vonin um batnandi
tíð og góðæri til sjós og lands og í
hugum okkar mannanna. Með sam-
stððu og sjálfstæðishugsjón, tillits-
semi og skilningi, hófsemi, sannleiksást
og ræktun lýðræðisins mun okkur vel
vegna. Þá munum við kunna fótum
okkar forráð, og þá eigum við verð-
mæti að gefa, ekki aðeins okkur sjálf-
um heldur einnig öðrum þjóðum.
GJeðilegt ár og megi allt gott, sem
hugsað er í heiminum og nefnt sínum
réttu nöfnum, friður, vísindi og
manngæzka, fylgja okkur á árinu sem
fer í hönd og alla tíma,” sagði Vigdís
Finnbogadóttir forseti íslands að
lokum.
Hjóliðundan
ogútísjó!
Þeir voru að fœra þennan hvíta bil til skoðunar i gœr þegar kom i Ijós, að hann var
kominn langt fram yfir skoðunartima. Það mátti enda ekki seinna vera — þegar
komið var niður I Sœtún af Kringlumýrarbrautinni heyrðist allt í einu smellur og
annað framhjólið fauk undan bílnum og alla leið út I sjó. Þar vaggaði það kurteislega I
k veðjuskyni og rak til hgfs. Fordinn var fluttur af staðnum aftan I kranabll.
DB-mynd: S.