Frjáls verslun - 01.06.1965, Blaðsíða 19

Af erlendum vettvangi:
24,4% földu danska sjónvarpið lélegf
Skoðanakönnun íór fram í Árósum mn þetta efni
Fyrir dyruin stendur nú í Danmörku skoðana-
könnun á vegum Gallup-stofnunarinnar, og er mark-
mið hennar að kanna livert álit danskir sjónvarps-
notendur hafa á ríkissjónvarpinu þar í landi. Svo
sem kunnugt er hefur mjög verið leitað til Norður-
landanna sem fyrirmynd að sjónvarpi því, sem ís-
lenzka í-íkið hyggst hér reka, og verður því ekki
ófróðlegt að kynnast niðurstöðum Gallup-stofnunar-
innar og þeirn dómi, sem danskir sjónvarpsnotend-
ur munu leggja á ríkissjónvarpið þar. Nokkur fyrir-
boði um, hversu könnun þessi muni fara, liggur
þó þegar fyrir, því að fyrir skömmu efndi Arósa-
blaðið Árhus Stiftstidende til skoðanakönnunar
meðal lesenda sinna í sama tilgangi. Niðurstaðan
varð sannarlega ekki glæsileg.
Blaðið lagði spurninguna um sjónvarpið fyrir
4.856 lesendur sína, en það er um 10% af lesendum
þess. 94,4% töldu sjónvarpið í Danmörku lélegt,
en aðeins 5,6% töldu það gott. Sendir voru út sér-
stakir spurningaseðlar, en mörgum þótti ekki nóg
að útfylla þá, heldur sendu bréf með, og var í flest-
um þeirra að finna harða gagnrýni á danska sjón-
varpið. Um 500 lesendur skrifuðu slík bréf og sendu
með útfylltum seðlinum. Auk almennrar gagnrýni
á sjónvarpið sjálft, sem nær allir voru sammála um
að væri leiðinlegt, urðu danska útvarpsráðið og
varaformaður þess, Hakon Stangerup, prófessor,
fyrir harðri gagnrýni.
Einn lesenda skrifaði t. d.: „Burt með Hakon
Stangerup & Co., hann er bezt geymdur í Suður-
Afríku.“
Blaðið bendir sjálft á, að enda þótt nær 5,000
svör við spurningunni um sjónvarpið geti ekki talizt
fullgildur mælikvarði á almenningsálitið í Dan-
mörku, sýni það engu að síður að mjög almenn
óánægja ríki með sjónvarpið, úr því að svo margir
leggi það á sig að senda í pósti svar, þar sem hvorki
var um að ræða verðlaunasamkeppni eða nokkurn
hlut, sem glatt hefði getað þátttakendurna.
— Þjónn. Má ég biðja um buff.
— Jú, takk. Enskt eða franskt?
— Skiptir ekki máli. Ég ætla ekki að tala við
það.
★
— Þjónn. Hafið þér villtar endur í dag?
— Því miður. En við getum útvegað tamda önd
og æst hana upp!
★
— Þjónn. Ég vil fá þessu buffi skipt. Það er seigt
einsog skósóli.
— Það getum við því miður ekki. Þér eruð bú-
inn að beygla það.
★
— Herra yfirlæknir. Vitið þér að þér eruð með
hitamæli á bak við eyrað?
— Hitamæli? Hvar í ósköpunum hefi ég þá sett
blýantinn minn.
★
Einn hásetanna á stóru farþegaskipi kom þjót-
andi upp í brúna:
— Herra skipstjóri, skipið hlýtur að leka.
— Hvers vegna haldið þér það?
— Það er hákarl í sundlauginni!
★
Ung stúlka, sem verið hafði sumarlangt í París,
notaði hvert tækifæri til að segja frá því. Fyrir
skemmstu var hún á ferð í strætisvagni, er maður
einn stóð upp og bauð henni sæti.
— Nei, takk, þetta er allt í lagi. Ég sat svo mikið
þegar ég var í París í sumar
FRJÁLS VERZLUN
19