Alþýðublaðið - 11.09.1969, Qupperneq 3

Alþýðublaðig 11. september 1969 3
LOGREGLAN ONA
LENDA FE
□ Reykiavík — HEH.
Bandarískir ferðamenn á Islandi hafa erðið fyrir
cþöegindum af 'völdum lögreglumanns, eða lögreglu-
manna, sem hafa það hlutveik að gæta hermanna af
Keflavíkurflugvelli. Hafa ferðamennimir verið yfir-
heyrðir og spurðir í þaula á veitingasíöðum innan um
fjöldá fólks. Meðal útlendinga, sem orðið hafa fyrir
þessu, er bandarískur lögfræðingur cg forstjóri eins
stærsta fyrirtækis heims, v
Eins og kunnugt er hefur ís
lenzlka lögreglan nákvæimt eft
irlit mieð ferðuim bandarískra
hermanna aif Keflavíkurfhig
velli, er þeir leggja leið sína
í höfuðborgina, og nýtur lög
regttan þar fulltingis banda-
rísfcu herlögreglunnar á
Keflav'fkurflugvelli. Sjiállfsagt
eru flestir sammála um, að
mifc lvaegt sé, að lögreglan
hafi þietta elftirlit á hendi,
en það hlýtur að gegna furðu,
ef þetta eftirlit þarf ag bitna
á bandaríslkum ferðaimiönn-
um, sem hingað komia og þeir
verði fyrir óþægindum a.f
þeim sclkum. Þeir eiga þess
elkfci von, að lögreglumenn
gangi að þeim á veitingahús-
um, leggi fyr r þá spurning-
ar og jafnwel efnist um, að
þeir geri rétta grein fyrir sér’
Fyrir ndk'kru bar svo við
á einu veitingahúsi borgar-
innar, sem jafmfrantt er hótglt
að íslenzfcur lögreglum'aður
sneri sér að bandaríslkuim löig
fræðingi, sem hingað komi í
stutta he'mscikn, og gerði hon
um ónæði, sem efclki er á-
stæða til að æitla, aff íslenzk
ir lcgregTumenn geri erlerd-
uimi ferðamönnuim yfirleitt.
Þess skal getið, að lögfræð-
ingurinn hafði gleymt vega-
bréfi sínu í hótelheribergl
sínu annars staðar í 'borg'nni,
en gat hins vegar gert grein
fyrir sér meg hjálp annarra
persónuskilríkja, sem hann
bar. Aufc þess voru misð hon
um Islendingar, þar á meðal
bl a ð aimia ðuir' A 3|býðulblia ðis inis,
sem báru vitni um, að lög-
fræð ngurinn skýrði rétt frá,
hver hann væri, og hann
væri eiV.lki hermaður a'f Kefla
vfkunflugvelli. Þrátt fyrir það
s*óð lögreglumaðurinn yfír
honum í 15—20 minútur. Fór
þetta atvifc vart framhjá öðr
um gestum á veit.ngahúsinu.
Eins og fvrr segir var blaða
maður blaðsins vitni að þess
uim atlhurði, 'en blaðið hefur
fregnað, að hér hafi efcki ver
ið uim alveg einslæðan atburg
að ræða — því miður.
Fyrir ncifckru gerðist það,
að Band'aríkj amaður, for-
stjóri st'órfyfirtæikis vestra
varð fyr r svipuðu ónæði, er
hann var hér á ferð ásamt
konu sinni. Benda 1'íku.r til,
að sami lögregruþjónn hafi
þá átt hlut að máli og í fyrra
tilvifcinu, |þó að þag sé eiklfc'
staðfest. Hijónin voru að
borða í veitingasal hótels-
ins, þar sem þau bju-ggu hér
í Reylkijavífc, er lögregluþjón-
inn bar að, en hann var að
fylgjast með þvií, hvort ein-
hverjir hermenn a;f Keilavílk
unflu'gvelli væru staddir í
veitingasailnum. Mun mann-
inum hafa mislíkað frami-
fcoma lögregliuimannsinig og
hafa haít org á því, en lcg-
reglumaðurinn bar þvlí vlð',
að hann væri að gegnj
Skyldustönfum sem lögneiglu-
maður. Umræddur forstjóri
kvaðst hafa ferðast vúða um
lönd, en hvergi hafi hann
átt öðrum eins móttökum að
moeta hjá fulltrúum -yfir-
vai'da
Ekki er kunnugt um anna.ð
en íslenzlk'r lögreglumenn séu-
a,far kurteisir og hjá'lplegir er
lendu ferðafólfci, sem fcemur
hingað til land's, og í þes'sum
áðurgreindu tilvilkum er sjálf
sagt um undantékn ngu að
ræða. En samt sem áður er
full ástæða til ag koma í veg
fyrir, að þau endurtafci sig.
Nýr píanóleikari
□ Ungur píanóleikari, Jónas
Ingimundarson, sem stundar
nám við Tónlistarakademíuna
í Vín, er staddur hér í sumar-
leyfi sínu og mun halda tón-
leika hér á nokkrum stöðum á
næstunni. Jónas stundaði nám
við Tónlistarskólann í Reykja-
vík árin 1959—’67 með píanó-
leik sem aðalnámsgrein. Kenn-
arar hans þar voru Þorkell
Sigurbjörnsson, Rögnvaldur
Sigurjónsson, Ásgeir Beinteins-
son og síðast Árni Kristjánsson.
Auk píanónámsins lagði Jónas
stund á söngkennslu og lauk
prófi í þeirri námsgrein vorið
1965. Haustið 1967 fór Jónas
utan til Vínarborgar og hefur
síðan stundað nám við Tónlist-
arakademíuna þar.
Eins og fyrr segir, mun Jón-
as Ingimundarson halda tón-
leika hér á nokkrum stöðum á
næstunni, en hann hefur þegar
haldið tvenna tónleika í Þor-
lákshöfn og Menntaskólanum
að Laugarvatni. Fimmtudaginn.
11. september mun hann svo
halda tónleika á Selfossi, 5.
sept. í Keflavík, 18. sept. í Bol-
ungarvík, 19. sept. á ísafirði,
22. sept. í Tónlistarskólanum £
Reykjavík og 25. sept. á Akra-
nesi. Á efnisskrá hans verður,
Sónata í B-dúr, K. 570 eftir
Mozart, „Þrjú píanóverk11 —.
(Drei Klavierstúcke) op.posth.
eftir Schubert og að lokum Til-
brigði eftir Brahms um stef
eftir Handel. —
Haildór Halldórsson, préfessor:
Athugasemd um
Örnefnastofnun
Þjóðminjasafnsins
□ Menntamálaráðuneyti hef-
ir látið frá sér fara athugasemd
ir um yfirlýsingu fjögurra mál-
fræðikennara við Háskóla ís-
lands. Þessi yfirlýsing varðaði
svo nefnda Örnefnastofnun.
Þjóðminjasafns og tillögu um
Nafnfræðistofnun Háskólans.
Athugasemdir, ,hins,.háa rácjij.-
neytis mættu að vísu vera inn-
viðameiri. En með því að ráðu-
neytið. hefir sýnt okkur þann
sóma að bregðast við hart og
skjótt, teldi ég ókurteisi - að
virða það ekkj svars, Skrif
þetta hefi ég ekki bori,ð undir
félaga mína, sem að yfirlýsing-
;unni stóðm^.ásaipt mér,; en vil
jafnframt geta þess, að einn
þeirra er nú erlendis. Af þeim
sökum getum við ekki komið
fram sem heild. Er því eðlilegt,
að hver svari fyrir sig, eftir
því sem hann telur efni standa
til.
1. í fyrstu athugasemd sinni
tekur Menntamálaráðuneyti
fram, að við tölum ekki í nafni
Heimspekideildar. Hver sæmi-
lega viti borinn maður gat séð,
að við gerðum það ekki, held-
ur sem kennarar í málfræði
við Heimspekideild. Það er ekki
rétt, að tillögu sama efnis og
yfirlýsingin hafi verið vísað
frá. í þeirri tillögu voru að
vísu sum efnisatriði hin sömu,
en hún náði ekki til annarra
atriða, sem áherzla var á lögð
, í yfirlýsingu okkar. Hér er
því. annars vegar um óþarfa
athugasemd að ræða, hins veg-
ar ónákvæman málflutning.
2. f sama tölulið telur ráðu-
neytið, að málefni • Þjóðminja-
safns s.éu Heimspekideild „jafn
óviðkomandi" og Þjóðminja-
safni HeimspefcideiM. Vel jná
.eld á h'crirrts'íT.
b aiSöþÍ l'iad 'íKnia liöiygöu
013
jiý ruoi
iúit
m-pi
vera, að ráðuneytið fái síðar að
heyra, að að sumra áliti inn-
an Háslcólans ættu: tengslin
milli þessara stofnana að auk-
ast. í framhaldi af þessari at-
hugsemd segir ráðuneytið, að
ekki hafi áður „verið ætlazt
tiíl afskipta ,heimspekideildar
af málefnum Þjóðminjasafns".
Hér kemur annað vindhögg.
Með samþykkt jfrávísunartii-
lögunnar hefir meirihluti
Heimspekideildar ,— og þar
með deildin sem slík — ein-
mitt gert það, sem ætlazt var
til af henni, þ.e. látið málið
afskiptalaust. Þess má þó geta,
að atkvæðatölur um frávísun-
artillöguna — ef hægt er að
kalla hana því nafni, þótt hún
væri að lokum borin fram sem
slík — gefa ekki rétta hug-
mynd um afstöðu deildarinnar
í heild bæði vegna hjásetu við
atkvæðagreiðslu og fjarvista,
en vegna þagnarskyldu tel ég
mér ekki heimilt að nefna éin-
stök nöfn í þessu sambandi.
Hins vegar er orðasamband-
: ið ætlazt til ,af- sérstaklega at-
ióa>noí3MáÍ3 jjnmo/lliol .noi
hyglisvert. Hér er aðeins, að
vísu, verið að tala um samband
tveggja stofnana. En ef ekki er
ætlazt til, að Heimspekideild
láti sig skipta málefni Þjóð-
minjasafns og þá sérstaklega
rannsóknir í fræðigrein, sem
beint varðar verkefni deildar-
innar, hvaða málefni er þá ætl-
azt til, að hún láti til sín taka?
Ég hygg, að ráðuneytið sé hér
í algerri andstöðu við stefnu
tímanna. Það virðist, sem sé,
mega lesa út úr orðalaginu, að
Heimspekideild eigi ekki að
hafa afskipti af öðru en því,
sem Menntamálaráðuneyti ætl-
ast til af henni, hún eigi að
vera auðsveipnin Jsjálf, líáta
allt annað lönd og leið en það,
sem yfirboðurum hennar fellur
í geð. Ég vil hins vegar lýsa
ótvírætt yfir því, að ég mun
hafa mínar eigin skoðanir á
hverju sem mér sýnist — þar
með eru talin skipulagsmál
málfræðistofnana, sem að mínu
mati er málefni, sem Heimspeki
deild ber að hafa skoðun á.
Frh. á 15. síðu.