Alþýðublaðið - 19.09.1969, Blaðsíða 9

eginn leiklistarviðburður og raunar fátítt, að jafn
kynna starfsbræðrum árangur tilraunasinna og at-
iingur þess og meistari er- snillingurinri Eugenio
ir heimsmaður. Hann varð góðfúslega við þeirri
Alþýðublaðið 19. september 1969 9
drei skrifað fyrir leikhús áður.
Við unnum fyrst með Ole Sar-
vig í Danmörku og núna með
Peter Seeberg. t>að er von á
Seeberg hingað á fimmtudag-
inn og hann mun geta sagt þér
sjónarmið sín sem höfundar
á samvinnu okkar.
— Hvernig var að læra hjá
Grctowski í Póllandi?
Maður heldur varla lengi til
á sama stað nema manni finn-
ist staðurinn gefa eitthvað og
þegar' ég var í Póllandi, þá
yfirgaf ég leiklistarskólann í
Varsjá, vegna þess að mig vant-
aði eitthvað, mér fannst, að
þörfum mínum væri ekki full-
nægt þar. Þess vegna fór ég
til Grotowski og lærði hjá hon-
um í þrjú ár. Þegar ég lít yfir
þetta tímabil, þá má segja, að
það hafi verið mjög innblásið
tímabil. Það var mjög frjósamt
og árangursríkt fyrir mig að
vera þarna í þessu skapandi
andrúmslofti.
— Er það satt, að Grotowski
mnskapi persónur, sem læra
hjá honum?
— Reynslan sýnir, að þegar
leikara tekst að kasta af sér
og eyðileggja þessa grímu, sem
flestir hafa, nokkurs konar
varnargrímu eða persónulega
grímu, þá koma ólíkir skap-
gerðareiginleikar mannsins í
ljós. Teknisk vinna Grotowski
er aðeins að láta aðra hlið í
skapgerð leikarans snúa upp.
— Hefur þú unnið eitthvað
við leikstjórn í Indlandi?
— Ég var aldrei neitt við
leikstjórn í Indlandi. Ég var
þar í sex mánuði og lagði stund
á hið hefðbundna indverska
leikhús Kathakali í Suður-
Indlandi.
— Hverjar voru ástæður
mótmælanna í Holsterbro, þeg-
ar þið komuð þangað?
Þetta byrjaði nú allt saman
á mótmælum sér í lagi frá
verkamönnum, sem töldu það
tilgangslaust af Holsterbro að
éyða peningum í þvílíka hluti
sem okkur. Við höfðum ekki
haldið neina sýningu, en vor-
um að æfa fyrir fyrstu sýn-
inguna, þegar þáttur um starfs-
aðferðir og æfingar okkar var
sýndur í sjónvarpinu. Mótmæl-
in urðu upphaflega til út af
þessum sjónvarpsþætti, en þau
hættu fljótlega af sjálfu sér.
Nú fyrir um það bil sex mán-
uðum gekk önnur mótmæla-
alda yfir, en hún lognaðist út
af um leið og við settum það
í blöðin, hvað það kostaði Hol-
sterbro að hafa Óðinsleikhúsið
og um leið, hvað Holsterbro
þénaði á því. Það var rétt, að
Holsterbrp gaf 75 þús. kr., en
heildarvelta okkar ár hvert er
um ein milljón króna. Allir
jskildu þessa röksemdafærslu
og fieiri mótmæli hafa ekki
verið gerð.
— Er það ekki ein af sér-
stökum hugmyndum þínum að
láta hópinn æfa á nóttunni?
— Ja, það er nú engin sér-
stök hugmynd, þetta er aðeins
af praktískum ástæðum. Það
er oft árangursríkara að vinna
á nóttunni, því að á morgnana
og um daginn er ég oft upp-
tekinn við skrifstofustörf og
skipuiagningu hinna norrænu
námskeiða, sem við höldum og
einnig' við útgáfustörf. Ég get
ekki einbeitt mér samfleytt í
langan tíma, svo við ákveðum
að vinna á nóttunni og þá get
ég snúið mér að hinu um dag-
inn.
— Þið leggið mikla rækt við
líkamann og reynið að auka
líkamsþrek ykkar með ströng-
um æfingum. Hvers vegna?
— Þetta eru ekki þrekæfing-
ar, því maður leikur ekki með
vöðvunum. I-eikari á að vera
hæfur til að túlka allar hvatir
mannslíkamans og hugarfarið,
ekki aðeins að sýna, heldur
líka deila út og aga, ekki láta
áhorfandann aðeins skilja, held-
ur líka finna. Leikarinn magn-
ar og stækkar jafnvel hina
minnstu hvöt. eins og smásjá
sýnir allt lífið í einum vatns-
dropa. Til þess að auka og
þroska, — við gætum kallað
það hæfileika til að tjá hug-
arfarið með likamshreyfingum,
þá þurfum við auðvitað sér-
staka vinnuaðferð.
Þetta er ekki hægt að gera
strax. Það tekur leikarann
nokkur ár að verða sjálfur
fær um á líffræði- og lífeðlis-
fræðiiegan hátt og með hugs-
unarhætti sínum og tilfinning-
um að finna beztu túlkunarað-
ferðina fyrir sig.
— HvaS starfa margir við
leiksmiðjuna nú?
— Það eru starfancfi tveir
hópar núna, sem eru óháðir
Framhald á bls. 15.
í þýðingum erlendra tæfcni-
heita, eða öllu heCdur það, að
stundum er verið að burðast
við að þýða þau, en jafnvel
í sömu málsgrein kemur er-
lent orð, Dæmi: Ha’ndhemill
inn er sannlkallaður öryggis-
hem II (efclki aðeins parlkhem
illl). Seinna í scimiu grein: Vél
in, með fimm hölfiuðllegum,
fjögurra cylindra, . . En
virða ber tilraun til þýðing-
ar á orðum, sem yflriei-tt eru
dkki þýdd í daglegu tali, ei’ns
og aflhemlill í stað power-
brakes. — Segja xná, að grein
arnar tvær, um það hvernig
á að gangsetja bíla í fros'ti og
hvernig á að finna bilanir í
aflhemlum, beri blaðið uppi
sem tækniblað.
Að lofcum: Fyrsta greinin,
„Goðsögur, sem rugla menn
í ríiminu" er mjög athyglis-
verð og ættu viðkomandi að-
iiar að tafca hana til allhug-
unar. Greinin ber eftirifarandi
yfirsfcrlft: Er hraði helzta ár
stæðan fyrir umiferðarslys-
um? Valda drufcbnir menn
flestum slysum? Minnlka um
ferðarmerfci ásvaSílt slysahætt
una? Rannsólkn, framfcivæmd
við ba'ndarísikan háskóla,
haifnar þessum goðsögnum og
öðrum svipuðum.
Vonandi á þetla rit eftir
að vaxa að vl2lku og vexti,
enda er eflaust góður mark-
aður fyrir hendi. En prófarfca
lestur þarf að þatna. —
Þorri.
Perusala í Keflavík
um helgina
□ Laugardag og sunnudag
fer fram hin árlega perusala
Lionsklúbbs Keflavíkur. Lions-
klúbburinn hefur á undanförn-
um árum leitað til Keflvíkinga
og nágranna með sölu á ljósa-
perum til fjáröflunar fyrir starf
semi sína. Hefur sú málaleitan
borið góðan og vaxandi árang-
ur. Það fé, sem aflast er varið
til ýmissa þarflegra hluta, m. a.
til hjálpar og líknar þar sem
erfiðleikar steðja að.
Lionsklúbburinn hefur reynt
að sýna þakklæti sitt til Kefl-
víkinga og nágranna með því
'm. a. að sá grasfræi í nágrenni
bæjarins og hefur það heppn-
azt með ágætum og orðið öðr-
um hvatning til átaka á því
sviði.
Um leið og Lionsklúbburinn
þakkar veittan stuðning á liðn-
um árum, væntir hann þess, að
vel verði tekið á móti félögum
hans, þegar þeir bjóða perur til
sölu nú- um helgina.
VELJUM ISLENZKT-/!rjVí
ÍSLENZKAN IÐNAÐ\|^/