Alþýðublaðið - 11.10.1969, Qupperneq 14

14 Alþýðu'blaðið 11. október 1969
EFTIR FRANCES OG 1
RICHARD LOCKRIDGE
Smáauglýsingar
r
1
STÚLKANí
GULU
KÁPUNNI
reyna að ná í yður en þér höfðuð ekki svarað. —
■,— Á þeirri stundu sat ég á matstaðnum með Bib
Campbell, hugsaði Loren leið.
— Lét hr. Sayers liggja nokkur skilaboð?
— Hann ætlar að hringja aftur, — Loren þakk-
aði fyrir og lagði á. Eins og alltaf þegar hún hafði
misst af Peter eða hann af henni, fann hún til
tómleikatilfinningar.
Peter hefði trúað mér, hugsaði hún. Ef ég segi
honum upp alla söguna — en það er ekki nóg að
segja bara frá: Ég verð að sanna honum að þetta
hafi raunverulega gerst.
Hún tók símaskrána ofan úr hillu og opnaði hana.
Hún lét vísifingur renna niður eftir síðunni með
símnotendum að nafni Mason. Það var engin Bertha
Mason með hi. Aðeins Berta Mason, hún bjó í Banka
strætj. Ef til vill hafði Bertha 'breytt stafsetn-
ingunni á nafninu sínu, sem henni hafði fundizt svo
Ijótt. Það er bezt að ég reyni, sagði Loren við
sjálfa sig. Hún valdi númerið. Um leið og hún heyrði
fyrstu hringinguna, var símtólinu lyft.
— Halló? — Það var kvenrödd, sem anzaði.
Jafnframt heyrði Loren suðandi raddir og hávaða.
— Þetta er Loren Hartley, sagði hún hátt.
Það dró ekkert úr hávaðanum. En stúlkan í sím-
anum hrópaði: Svona krakkar, þegið þið nú eitt
augnablik. — Hver sögðuð þér að þetta væri. Ég
heyrði ekki nafnið.
— Loren Hartley ... — Það var andartaks
þögn og svo heyrði Loren gamalkunnan áhyggjulaus-
an hlátur Berthu Mason.
— Það var óvænt ánægja Loren. En hvað það
var gaman að þú skyldir láta heyra í þér. Heyrðu
hvernig væri að þú kæmir hingað til mín? Við er-
um einmitt að halda hátíðlega jarðarför.
— Jarðarför? Það er leitt að heyra Bertha . . .
Bertha skellihló. — Við vorum bara að jarðsyngjn
síðasta leikritið mitt. Að öðru leyti líður okkur
prýðilega. Jæja, hvað um það. Kemurðu? Hér er fullt
af fólki og nóg að drekka. — Kliðurinn jókst enn
við þetta. Þar sem Loren þóttist viss um að stíft væri
drukkið í veizlunni sagði hún: — Taktu það ekki
illa upp fyrir mér Bertha, en ég get alls ekki komið
í dag. — Svona engar vífilengjur, þú kemur. Við
höfum ekki sézt í eilífðartíma. — Nú Bertha Mason
hafði þá ekki verið hjá Alíce Jackson, þegar allt
kom til alls....
— Bertha, bað Loren — geturðu hlustað á
rnig, bara í eina mínútu, bara eina einustu mínútu.
— Hvað er að? Þú ert svo alvarleg . ..
— Bertha, varstu boðin í hádegismat til Alrce
Jakcson í dag?
— Það var stutt þögn. Þá spurði Bertha Mason.
Hver er Alice Jackson?
— Hún var víst með okkur í skóla. Eg hitti hana.
Og síðan sagði Loren Berthu það þýðingarmesta í
fáum orðum.
— í fyrsta lagi — svaraði Bertha Mason — man
ég ekki eftir neinni Alice Jackson. Og í öðru lagi
borðaði ég hádegisverð með umboðsmanninum mín-
um í dag. — Sagði þessi Alice Jackson að ég myndi
koma til hennar?
— Já, þess vegna fór ég með henni.
— Einkennilegt . . . En taktu nú eftir Loren.
'Þú þarft ekki annað en fara í gamla skólann okkar
og líta í skólaskýrsluna. Þar eru myndir af öllum
gömlum nemendum og helztu atriði varðandi þá.
Kannski kemstu þannig að því, hver þessi Alice Jack-
son er. Og síðan: Er þetta annars svo þýðingarmikið.
Hún lagði á.
— Já — sagði Loren lágt, — ég held að það sé
mjög þýðingarmikið. Hún lagði á.
Morguninn eftir vaknaði Lorerr með sömu óþæg-
indatilfinninguna og hún hafði sofnað með.
Hún var áhyggjufull án þess að muna strax hvers
vegna. Svo komu endurminningarnar aftur . . . .
Hún hafði sofið illa. Óljósir draumar höfðu kvalið
hana. Hún hafði hlaupið eftir endalausum göngum
og hafði lesið á mörg hundruð nafnskilti. Og feiti
húsvörðurinn hafði elt hana.
Loren fór fram úr rúminu og gekk inn í baðher.
bergið. Hún fékk sér kalt steypibað. Meðan hún
var að þurrka sér, hringdi síminn. Það mynduðust
litlir pollar á gólfinu eftir fætur hennar, þegar hún
hljóp og anzaði.
— Ég vona að ég hafi ekki verið að vekja þig,
Það var rödd Bobs Campbells. Mig langaði rétt til
að vita hvernig þér iiði.
___ Þakka þér fyrir, ég var að koma á fætur,
þú afsakar hvað ég var leiðinleg í gærkvöldi.
— Það gerir ekkert til, sagði Bob og hló. —
Þetta getur alltaf komið fyrir. Mannstu annars nokk
uð frekar frá í gær?
___ Nei, hún hugleiddi hvort hún ætti að segja
frænda sínum frá samtalinu við Berthu Mason, en
lét það eiga sig. Smám saman var henni sjálfri farið
að finnast allt, sem gerzt hafði, heldur óraunveru-
Jegt...
_ ,Nú aðalatriðið «r, að þú ert búin að ná þér,
Loren. Ég hringi einhverntíma seinna tilifjfn.
Eftir að hafa talað við Bob, klæddi hún sig. Hún
málaði sig með mikilli umhyggju. Þejar hún leit í
i ~ ....
TRÉSMÍÐAWÓNUSTA
Latið f agmann annast vlðgerðir og vlðhaid & tréyerkl
húseigna yðar, ásamt breytingum á nýýu og eldra
húsnæði. — Sími 41055.
VOLKSWAGENEIGENDUR!
Höfum fyrirliggjaaidi: Brettl — Hurðir — Véiarlok
— Geymslulok á Voikswagen í allflestum lltum.
Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara fyrir á-
kveðið verð. — Reynlð viðskiptin.
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar, Skipholtl 25,
Símar 19099 og 20988.
NÝÞJÓNUSTA í HEIMAHÚSUM
Tek að mér allar viðgerðir og klæðningar á
bólstruðum húsgögnum í hermihúsum. — Upp
lýsingar í síma 14213 kl. 12—1 og 7—8 á
kvöldin.
AGNAR ÍVARS) húsgagnabólstrari.
PÍPULAGNIR
Tek að mér viðgerðir og uppsetningu á hrein
lætistækjum, frárennslis- og vatnslögnum.
Guðmundur Sigurðsson
Sími 18717
IPÍPULAGNIR. - Skipti hitakerfum. Ný-
lagnir, viðgerðir, breytingar á vatnsleiðslum
Iog hitakerfum. Hjitavéitutengingar. Þétti
heita og kalda krana. Geri við wc-kássa. —
Sími 71041. — Hiknar J. H. Lúthersson,
pípulagningameistari.
■ Jarðýtur - Traktorsgröfur
IHöfum til lelgu litlar og stórar jarðýtuæ traktorsgröf-
ur og bílkrana, til allra framkvæmda, lnnan og utan
Iborgarinnar.
Heimasímar 83882 — 33982.
I Jarðvinnslan st.
■ I Síðumúla 15 — Símar 32480 — 31089.
I
I
I
MATUR OG BENSÍN
allan sólarhringinn.
vr-.tnllaAanenvK'i ry
VEITINGASKALINN, Geithálsl