Alþýðublaðið - 18.10.1969, Síða 7

Alþýðublaðið 18. október 1969 7
Godard í
yja bioi
★ Undanfarið hefur Nýja
Bíó sýnt Vitlausa Pétur (Pier-
rot le fou), sem gerð var árið
1966 af hinum heimsfræga
kvikmyndaleikstjóra Jean-Luc
Godard. Myndir Godards vekja
alls staðar athygli og eru um-
deildar. Pierrot le fou er í lit-
um og kvikmynduð af Raou)
Coutard, sem hefur unnið með
Godard við flestar myndir hans.
Kyikmyndahandritið er gert
eftir sögu Lionel White, The
Devil at 11 O’Clock og með að-
alhlutverk fara þau Anna Kar-
ina og Jean-Paul Belmondo.
Myndin fjallar um ungan mann,
sem tekur upp samskipti við
stúlku, sem hann hafði áður
verið ástfanginn af. Þau ákveða
að fara burt saman, en komast
að því að lögreglan leitar þeirra.
Þau verða vitni að bílslysi, þar
sem kviknar í bíl og ákveða að
setja sinn bíl við hliðina og
kveikja í honum, svo að það líti
út sem þau hafi einnig farizt í
slysinu. Síðan halda þau áfram
ferð sinni í hálfgerðu reiðileysi
og láta hverjum degi nægja sín
ar þjáningar. Um tíma búa þau
í yfirgefnu húsi og látast vera
skipreika á eyðieyju. Þau verða
þó að hverfa aftur til raunveru-
leikans, glæpa og morða. Ferd-
inand (sem Marianne kallar á-
vallt Pétur) kemst að því, að
Marianne er með manni, sem
hún hafði kynnt sem bróður
sinn. Skilur hann nú, að hann
hefur verið hafður að fífli all-
an tímann og skýtur þau bæði
til bana, hringir síðan til lög-
reglunnar, en vefur síðan
sprengiefni um höfuð sér og
kveikir í.....
I prógrammi myndarinnar
eru úrdrættir úr nokkrum
blaðaummælum:.
Ný mynd„ gerð af hinum
fræga Jean-Luc Godard, vekur
ávallt mikið umtal. Hjá áhorf-
endum kemur upp undrun eða
meðaumkun, en aldrei er þeim
sama, hvað.er að gerast á hvíta
tjaldinu. Mér finnst þetta
bezta mynd Godards, og einnig
ein bezta franska mynd, sem
sýnd hefur verið. (M. Aubri-
and ,,Candide“).
Myndin gerir mann orðlaus-
an, ringlaðan, taugaóstyrkan
eða undrandi. Kemur manni í
gott skap eða gerir mann ösku-
vondan, sem sé. aldrei leiðin-
leg. (M. Durand „Le Canard
Ernhiné”)
Hvað er list? Hvað er kvik-
mynd? Eitt er ég viss um, —
að listin í dag er Jean-Luc
Godard. (Aragon „Les Lettres
Francaises“).
I
l
I
KVIKMYNDIR: Umsjón: Gústaf Skúlason
Gestaboö
Fyrsfa verkefni
kvikmynda-
klúbbsins
Kvikmyndaklúbburinn hóf
starfsemi vetrarins síðastliðinn
mánudag með myndinni Gesta-
boð eftir Tékkann Jan Nemec.
Mynd þessi er framlag Tékka
á 50. ára afmæli byltingarinn-
ar og var bönnuð í tíð Novotn-
is og það var ekki fyrr en á
dögum Dubcek, sem sýningar-
banninu var aflétt og myndin
sýnd aftur. Myndin er pólitískt
háð á valdhafana í Kreml, Len-
indýrkun þeirra og bræðra-
þvarg. Aðalpersónu myndarinn-
ar, gestgjafanum, svipar lúmskt
til Lenin, hátterni og duttlung-
ar hans í skóginum, við matar-
borðið. Er hann fer með gest-
unum út í skóg til að leita eins
mannsins, sem ekki vildi koma
til samkvæmisins, segir einn
gestanna, sem eftir varð við
veizluborðin: „Við erum einir“
og leggur um leið byssu frá sér
í stól gestgjafans, tákn valds-
ins, sem stöðugt ógnar frelsi
þeirra.^Og Rudolf uppeldisson-
ur gestgjafans, hálfgerð farsa-
fígúra, sem dregur nokkra
gestanna með sér í ærsla-
fengna leiki, skilst mér að sé
skopstæling á einum frægasta
leikara Tékka. í leiknum segja
gestirnir hver á fætur öðrum:
„Ég er sósíaldemókrati“ — og
væri það eitt nóg til að velgja
kommúnistum og bræðrum
haridan landamæranna undir
uggunum. Myndin er launfynd-
in og hefur eflaust dýpri póli-
tíska merkingu en hægt er að
gera sér grein fyrir í fyrstu.
Áhorfendur í Norræna hús- !
inu, sem var fullsetið, tóku
myndinni vel. í vetur mun ætl-
unin að hafa sýningar hálfs- j
mánaðarlega á mánudagskvöld-
um kl. 9 í Norræna húsinu. Um
fyrirfram gerða sýningax-skrá
er ekki að ræða, en allar upp-
lýsingar um kvikmyndir, sem
klúbbui’inn sýnir, munu verða
birtar í blöðimum. í athugun
er að fá nýjar sovézkar kvik-
myndir, er lítt hafa verið
kynntar á vesturlöndum, einn-
ig pólskai', tékkneskar, fransk-
ar, sænskar og bandarískar en
næsta mynd verður líklega eft-
ir Donskoi gerð árið 1967. Þá
má geta þess. að kvikmynda-
safnið pantaði í fyrra mynd
Sjöströms Fjalla-Eyvind en eft-
ir er að leysa hana út nú á
tvöföldu verði eftir gengisfell-
inguna í fyrra. í stjórn Kvik-
myndaklúbbsins núna ei’u þeir
Ragnar Aðalsteinsson, Magnúa
Skúlason og Þorsteinn Blöndal.
i
SKÚLA MINNZT
Framh. bls. 5
áhuga á stjórnmáluim og fé-
lagsstarfsemi. Geklk hann
ungur í Framii'Qiknarflokkinn
og helgaði honum æ síðan
alla sína starfrikrafta. Naut
hann m'killar virðingar með
a-1 floikksbræðra swma, enda
fcusu þeir hann til æðstiu
mannvirðinga. Varð hann at
vi nr.umálaráíherra árið 1938
til 1939 og fjlármálaráðherra
um sfceið árið 1954, auik þess
sem hann átti sæti í mörgum
néfndum á rvegum flokfcs
síns o'g hins opinbera. Þótti
hann alls staðar ötull í slörf
um og fastur fyrir. Gerði
hann sér far uim að kryfja
hvert mál til merg.jar svo
sem kostur var á og lagði til
þess mikla vinnu. Myndaði
hann sér þanniig jafnan sko.ð
anir að rækilega abhuguðu
máli og varð þá vart haggað.
Fa'nnst mörgum hann á
stundum um of fastheldinn
og óibifanlegur. Þannig átti
hann erfitt með að sætta sjg
við að s'amlagast h'nni öru
þróun tælk'ninnar á , síðjustu
árum. Þótti honuái að þjóð-
in væri sem klafabundm af
vélvæðingu og viidi ekki að
menn væru of háðir henni.
S'kúli Guðmundsson var
kjörjnn alþingismaður árið
1937 og sat á þingi jafnan síð
an. Eiklki er ég beinlínis fcunn
ugur störfum hans þar, en
þyfcist vita. að-þau hafi auð-
'kennst af sömu þáittum í
skaphöfn hans og áðlur var
lýst, harðfylgi, skapfestu og
sjálfstæði í skoðunum. Hann
var einn þeirra manna, sem
erfitt var að segja fyrjr verk
um.
Árið 1955 var Skúli Guð-
mundsson kjörinn varamað-
ur Steingríms heitins Ste'n-
þcnssonar hér í bankaráð. Ei*
Stejngrímur andaðist álint á
árinu 1966 tók SlkúH víð
störfum hans hér og áffafc sæti
í bankaráðiru æ síðan. Mér
er bæði ljúft' og skytt að
minnast þess hér, að sam-
starf rriitt við Skúla einíbennd
ist af gagnfcvæmu trausii og
virðingu, og það þvf meir sem
lengra leið. Ég þylkist vita
að nú á skilnaðarstund mæli
ég fyrir munn okkar allra
þegar ég þafcka honum gott
samstarf og margar gleði-
stundir, því að hann var
manna kkemmtilegastur þeg
ar hann vildi það við hafa,
skáldmæitur vel og lét oft
fjúfca í fcviðlingum. íslenzk
skáldskaparllst var honum í
blóð borin, enda var forn ís-
lenrik bændamenning honum
mjög húgstæð.
Skúli Guðmundsson var tví
kvæntur. Fyrri kona hans
var Hólmfríður Jakóbiína
Hallgríms'dóltir bónda á
Breiðumýri í Reykjadal. Hún
andaðist í blóma lífsins árið"
1930. Síðari kona hans var
Jósefína Antonía Helgadóft-
ir 'kaupmanns í Reyfcjavík,
Zosga. Giftust þau árið 1940
og höfðu þau lifað í farsælu
hj'ónabandi í nser 30 ár. Vcu
þau hjón einkar samrýmd,
svo að til fyr'rmiyndar var.
Er nú sár harmur að henni
kveðinn. Við send-um frú
Jci afínu hugheila samúðar-
'kvefija, og bifijcm bann sem,
sólina skóp að vera henni
styrfcur cg hald.
Má ég bið'ja háttvirta fund
armenn að rísa úr sætum
sínum í virðingarsfcyni við
hinn iátna félaga og heiðurs-
mann. —