Alþýðublaðið - 10.03.1970, Qupperneq 9

Þpíðjíidagtft' ílf. rn@fí’19¥0d 9 a
og þar af fara 3 mánuðir í að
viinna á hóteli og kynmast hót-
elrekstri í reynd, sjá það notað
sem maður er að laera. Kenn-
'ararnir eru menn sem bafa unn-
ið alla ævi við hótelstjórn og
hótelstörf og ei-u nú að miðla
öðrum af sinni miklu reynslu og
þekkingu. Þetta er fjölþætt
nám, og ekki dugir annað en
Ieggja sig allan fram. Við vor-
um vakin kl. 6,30-7 á morgn-
ana, og svo var keppzt við til
8 á kvöldin með bóklegt og
verklegt nám í þessum ýmsu
greinum — það er hótelrefcstur
af öllu tagi, ferðamál, bófchald
og viðskipt'afræði, arkítektúr og
irmianhússairkítektúr, sálfræði,
samskipti hótelstjóra við starfs-
lið sitt, maður læritr að gera
fjárhagsáætlianir og rekstr-ar-
áætlanir, ýmiss kom.ar tölfræði,
o.s.frv. Það er ekki ættazt til,
að maður sé útlærður kokkur
eða þjónn til dæmis, en það er
nauðsynl-egt að hafa góða þekk-
ingu á starfi allna sem vimrua
á hóteli, ekki nóg aið vi'ta, að
þarnia er ms'ninealcja í þessu
starfi, h'élduir þarf maður að
hafa glögga hugmynd um hvað
hún gerir og hvers má krefjast
af henmi, hvort verkið er vel
eða illia af hendi leyst, og
hvaða hæfitsifca fólk þarf að
hafa fyrir hverja stöðu. Svo
verður maður að þefckja altar
þær mörgu O'g-misjöfnu vélar
sem notaðar eru og yfirleitt
kunna skil á sem ftestu varð-
andi hótelrekstur, bæði stóru
og smáu. Að sjátfeögðu lærist
það ekki á 2-3 árum í skóla',
en okkur er gefin góð undir-
Staða sem viið verðum að byggja
á með áframhalda'ndi reynslu".
LONDON OG
MEXÍKÓ
Efttr að Hlín útskrifaði&t úr
skólanum, var henni efst 1 huga
að afta. sér sem víðtækastrar
reynslu og þekkimgair, og með
það fyriir augum sótti hún um
t ,,Ég hef fu'ndið m'íín'a
réttu hillu í lífinu.“
starf hjá Hi'tton hótelinu í
London og vann þar um tæp-
lega eims árs skeið. Hún fékk
stöðu sem gj'aldkeri í gestamót-
tökunni, en lét það sér ekki
nægj'a, heldur vildi hún vera
„með nefið ofan í öllu“ og fékk
leyfi til að nota frístundir sín-
ar til að vinina á sem flestum
deildum og kynn-ast starfsem-
inni frá öllum hliðum.
„Og þegar ég var búin
að kynn.a mér þetta, fékk ég
oft að htaupa í ska'rðið þegar
vamtaði fótk. Það var ómetsm-
leg reynsta, og hvergi lærir
maður náttúrlega eins m'.kið
og á stóru hóteluinum þar sem
alltaf eru þessi ósköp um að
vera og í ótal horn að líta“.
Næsta ævtntýrið var Mexí-
kó. „Já, það er þetta flökku-
blóð mitt; ég etska- ferðalög
og flæking og l'angair að sjá
og heyra sem mest hvar sem
ég get. Og.þarmia fékk ég tseki-
færi þegar bandarísk vinkona
mín bauð mér til sín. Hún bjó
í Mexíkó og hafði keypt lítið
gesta'heimili. Það varð úr, að
ég fór og hjálpaði henni til að
undiirbúa opnunim'a og koma
því af stað. Ég hugsaði um
ferðina sem frí og útúrdúr, en
mér hkaði svo vel, að ég var
þa'rma 9 mánuði í landinu og
myndi serunilega vera þar enm
ef ekki væri svon'a ósfcaplega
erfitt að fá atvinnutsyfi fyrir
útlendinga. Sértsttlafctega Va.rð'
ég hriifim af Puerto Vatlarta,
litlu þorpi sem befuir btómg-
azt ótrúlega seinustu fimm
árin eftir að kvikmyndiini
,Night of the Iguana1 var tek-
im þar með Elizabeth Taylor
og Richard Burton. Þau urðu
evo heiluð /aif steðtnnm, aið
þau keyptu þarna hús, em þá
fór fólkið að streyma þangað,
og nú eru stóru hótelim að
keppast við að bvggja. West-
ern International var að opna
nýtt hótel í september, og ég
hafði fengið loforð um vimnu,
en þetta dróst og dróst þang-
að til ég giafst upp . . . en ég
veit, að mig tangar alltef aft-
ur til Mexikó“.
HNATTREISAN
LOKKAR iENNÞÁ
Þá fór hún á stúfan'a og sótti
um starf hjá nokkrum af stærri
hótetunum úti um heimimn. —
„Mér fannst ég ekki búim að fá
nóga reynslu, og mest langaði
mig til að vinna mig áfram og
ferðast um leið. Allir mínir
peningar fara í ferðalög, og
mér er sam.a þótt störfin séu
ekki alltaf vel borguð eða merki
leg, enda er ekki hægt að sam-
eina það að vinrna sig upp í
ábyrgðarstöður og vera aðeims
skamma stund á hverjum stað.
En sú lífsreynsta sem þannig
fæst, verður ekki metin til fjár
— hún er mín fasteign sem ég
vi'l helzt leggja í, a.m.k. meðan
ég er ung“.
Og þegar svarbréfin tóku að
berast, var helzti vamdinn að
velja á mitíi. Hitton í Londoin,
Hi'tton International, Imperi'al
og Royal í Kaupmanna'höfn . . .
hvað átti hún að tafca? „Ég
hafði ekki unnið við hótel á
Norðurlöndunum, og ég ætlaði
að byrj'a á Imperi'al og hefja
mína hnattreisu þar og þaðam.
Ég var búin að gera heilmikla
áætlum. En þá kom þessi aug-
lýsing í Morgunblaðinu um
hótelstjónastöðu, og ég sótti um
haina. Áður hafði ég reymt að
komast .að bæði hjá Sögu og
Loftleiðum, em það virtist ekk-
ert hamda mér að gera. Allt í
eimu bauðst mér samt vimna á
Sögu, og ég fór i hapia, og síð-
an endaði það með því, að ég
féfck stöðuma á nýja hóte'linu“.
Útþráin er raumar ekki horf-
in, og þótt hún hafi mikimn
áhuga á að vimina hér heima og
leggja fram sinn skerf í þágu
fe'rðamálann'a á íslandi, kærir
hún sig ekki um að setjast að
um kyr-rt fvrir fullt og allt.
Hniattrei'sain lokkair enmþá, og
fróðleiksfýsnim togar. Hún hef-
ur ferðazt víða um Evrcpu,
B'andaríkin og Mexíkó, en þau
eru þó fleiri löndin sem hún
hefur enn ekki heimsótt.
Hvað starfið snertir, leggur
hún áherzlu á, að engim'n skyldi
leggja það fyrir sig ef hanrn
þráir hóglífi og hæga diaga. —
„Það er ákaflega mikil vinma
og krefst nákvæmni, sífetldrar
aðgæzlu og jafnvel nostursemi.
Ekki þýðia- að hugsa um reglu-
legan vinnutíma og hetgarfrí;
maður verður að veira til taks
allan sólarhriinginm ef eitthvað
gerist óvænt. Fólk sem fer út
í þetta starf, verður að leggja
sig í það af lífcama og sál og
má ekki hugsa um það sem
meina fórn. Og þetta þýðir, að
maður er að vinna þegar aðrir
skemmta sér — um jólin og
páskana, áramót, 17. júní,
kvöld og helg'ar — og verður
að tafca frí á þeim tímum sem
aðrir eru í vinnu. Hvað sjáltfa
mig snertir, á einmiitt þette sér-
stakleg’a vel við mig. Ég veit
ekki hvaðan sú fílósófía er kom-
in, en ég hef verið þainniig frá
því að ég var fcra'kki að vilfja
helzt vinna innan um fótk sem
er að skemmta sér. Ég man,
að ég öfundaði alltaf fram-
reiðslufólki'ð og hlj ómsveitar-
mennina þegar ég fór á skemmti
st'aði, og mér finnst það veita
mér þægilega öryggisfcennd að
hafa eitthvert ákveði'ð verk að
vinna, en vera samt inniain um
altain þemnan fjölda fólks“.
Og nú kímir hún. „Það má
sjálfsagt finna einhverja sál-
fræðilega skýringu á þessu, en
mér nægir að vite, að ég hetf
fundið mína réttu hillu í líf-
inu“. — SSB.
VEITINGA-
STOFA
í íbúðar'hverfi &c til sölu af sérstökum
ástæ&um.
Semja ber við undirritaðan.
Ingi R. Helgason, hrl.
Laugavegi 31 — Sími 19185