Alþýðublaðið - 28.04.1970, Blaðsíða 6

6 Þriðjudagur 28. apríl 1970
Guðjén B.
hvað þeim er imeinað, hvers ei'
af þeim krafizt, og afleiðingar
þess, að gera flæmið upp, verð-
ur krafa um fnefjsi, og jafnretti,
en á bak' við mu:n hilla undií
iiroiuna um bræðraiagið.
ÞaS vanlar
Friðrik iHróbjartsson, framkvæmdastjóri Burstagerð- H
arinnar og Böðvar Ámundason starfsmaður fyrirtæk- g
isins. |
BURSTA- I
GERÐIN j
40 ÁRA j
- forrðamenn bjarfsýnir um áfflufnings-1
i s£ t' ! I
,:0
O „Við erm ekki hrædídir við EFTA-aðildma og
byggjum á útflutning og innati skamms fáum við
úr því sko rið. bvort við eigum möguleika á útflutn-
ingi til ÍBre^t 'uds, en bað mál er í athugun fyrir okk- |
ur“, sagði Friðrik Hróbjartsson, framkvæmdastjóri
Burstagerðarinnar, á blaðamannafundi í gær, en
Burstagerði i á 40 ára afmæli um þessar mundir.
Útflutningur kæmi sér mjö'g
Vel fyrir Buiritagarð’ina, þar
sem fljótvirk nvtízku tæki henn
iar eru ekki fullnýtt þegar e:n-
ungis er fréónleiitt fyrir í.<Hizk-
an markað, en fyrirtækið er
1 eina íslenzka fyrirtækið af
þessif tagi, ef frá er taiijn burst-a
ge-rð blindra, e-n á milli þess-
fjara ítveggjá aðila er fre-mur
' fsa-mvinina en' sarokeppni", eins
og Friðrik orð-aði það, bar se-m
framleiðsla blindra er á þröngu
Sviði.i
y í Burstagerðinni er fjöl1-
breytni firaml'eiðshin-nar mikil,
eða állt frá tannburstum til
' stær^tu göta- og var-ksmiðju-
kústá. Fyrirtækið fr-a-milsiðir
'einni^ butrstia fy-rir fiskiðnaðaf-
vél-ar| mjólkurt-ækjabursita og
ýmsafaðra iðna'ðarbur-sta. ásamt
öllum tegundum málningar-
pensla.
Hróbjartur Ár-nason stofn-aði
Burstía'gerðin-a 3. maí 1930. —
Hanrf lærði bu-rs'ta- og pensla-
gerðariðn í Danmörku og mun
vem eini ísl'endingurinn sem
haft hefur meistararéttindi í
beirri iðn. Var Hróbjartur því |
brautryðjp'ndi hér á la-ndi í
bess-ari i'ð-ngr-ein, og kenn-di j
hann m.a. þeim mörnium, sem j
svo kenndu og þjálfuðu blinda
í burstagerð.
H-róbj artur andaðist árið
1953 o-g nú rekur sonur hans, j
Friðrik, Burstag'erðina ásamt'
Heiðmundi Sigurmundssyni frá
Ve-tma n na eyjum. Fyrirtækið
flutti að Ármúlia 36 árið 1966,
S'f L-’ueavegi 96, þar sem það ,
starfaði um árabil.
7 manns starfa nú hjá Bursta
gerðinni. í fyrstu vom starfs- '
me<nnirnir 12 talsins, en þrátt
fyri-r þa,ð a'ð mun færri starfi j
þsr nú er framlteiðslan án efa j
100 falt meiri, og ber að þakka
því siálfvirkum og hr-aðvirk-
um vélum.
Efnið í framleiðsluna er að
mestu leyti flutt inn; nælon, j
s-vínshár og annað, en einnig
fremleiðir Burstagerðin úr ís- J
le-nzku hrosshári og hefur fyr-
irtækið nýl&ga skrifað flestum
bændum Isndsins o'g hva'tt þá
til viðskipta með hrosshár.
□ Fyrsti 'maí var baráttudag-
'ur alþýðiuetéttanna er liann 'það
ekkj ennþá? Einttivternveginn
'hefir diagurinn tapað þeim blæ,
'sem einkenndi hátíðahölciin.
Ætli það scú: ekki pólitísku átök
in, sem gefið hafa leiðinlegan
srvip? Engu imá fagna af unnum
sigrum, nema þakka eða eigna
pól-itískum 'íiokki hlutdeild, —
ekki fjokkuim, þó að unnið hafi
saman. — A-l'ltaf þarf að hnota
'bítast urn alþjóðleg málefni
hvernig orða skal meininguna.
Eins og að'a'l'atriðin gleymist
vegna seilirtgar ti-1 einstakra
■ríkja og ráðandi flo'kka þeirra.
Við skiuium vona að í vænt-
anl'egu ávarpi verði ekki horft
um of á 'þessi ágreiningsatriði.
Hverjar verða
kröfur dagsins!
Enginn vafi er á að krafiztverð-
ur Mutdeildar í auknuim þjóðar
tekjum, og að sú hlutdeild verði
í té látin með hækk-uðum laun-
'uim. Pólitískan þroska og sam-
stöðu vantar til þess að knýja
á um aðrar bætu-r lí-fs'kjara, s s.
bætta félag'Smálialtöggjöf eins og
betri tryggingar, -lengt orlof,
og bet'Ur skipulagt, aukna mennt
mnarmöguleiika, styttingu vinnu
vikunnar o’ s. frv.
Laun'arnaðurinn í nútímaþjóð
félagi á margar óskir og hefir
miklar þarfir, ekki sízt um góð
vinnuskilyrði og sambúð á
vinnustað. Vinnuskilyrði eru
með ýmsurn hætti 'bætt, betri
vélakosti, auknum afköstum án
þrælkunar, vinsa'mlegri og skiln
ingsríkri sambúð.
Um þetta h.lt hjálpar aukin
fræffsla, og þess vegna þarf '
launþeginn að krcfjast mennt-
unariikilyrða fyrir vinnandi fólk
ið, l’il’Jorðna fólkið, og það er
nærtækt og nauðsynlegt við-
ifan'gsefni líka vegna atvinnu-
lífsins í dag. -Þjóðin lifir ekki
eingöngu á imenntun langskóla-
gtenginna manna, og framleiðsl
>an hefir l-íti.l not af rnörgu því
námi, sem sótt er 'til annarra
landa með ærnuim kostnaði,
gj'aldeyriseyðsl'u og tilheyrandi
áróðurslærdómi stúdenta nútím
ar,s.
Um Iteið og Háskólinn okkar
er tekinn til athugunar
og rifizí er um menntunarstig í
og rifist er um menntunarstig í
Kvennai'kólanuim, og rifjaðar
eru ;úpp alkj-nnar l'eiðir í námi
barna og unglinga í nágronna-
l'öndu'm okkar, þá má ekki
gleyma Vinnandi fólkinu, sem
'komið e-r til starfa í þjóðféla'g-
inu, og- þarf að fá tækjí'æri og
'htsifur jafnvel skyldu ti'l auk-
inniar mienntun'ar.
Vinnandi fólik er ekki bara
eins og vinniudýr mauranna,
eða þörf húsdýr, seim eiga að
'bera byrðarnar, launafólkið á
að fá tækifæri til að læra vinnu
brögð, nema nauðsynregust’J
i’-’indirstöðu atriði í félagsfræði,
fá að fylgjast rr.eð efnahagsiegri
þróun þjóffféi’agsins, þ .e fá
nauðfynlega fræffsla um upp-
‘byigginigu þjóðfélagsins, kunna
skil á þýðingu þeirrar starfs-
greinar, sem það vinnur við. — ■
Læra að hota frítíma sinn til
andlegrar uppbyggingar.
Rétt.ur vinnandi fólks er ekki
bundinn við að greiða skatta til
S'amieiginlegra s.ióð'a, er ekki
'bundinn við það að kosta nám
annarra í -þjóðféíaginu, því mið
ur oft á tíðum fólks, sem te’.'-'r
sig hafið yfir almúgann, ful-lt
hvoka og' beimtufrekju um sér-
réttindi. Umfram aJU krefjizt
jiafnréttis í þjóðfélaginu, og
miðið kiöfurnar við það að
atfka skilning á lífs'kjörum laun
peiganna, við hvað þeir búa,
fss
(l inaU srimstarfj'maffar ug
kunningi, e-r kvaff'St lesa pistht
mína; ssgist finna í þeim ýsnis-
b.-gt gott, en ekki punktinn. Þ'að
vantaðl eitthvað áð hans dótnl,
líkl’rga f-von-a til áherzlu.
Á að h.ugleiða. um . þennan
iHirikt? Allir pistliar minir éru
fyr_t c-g írscnst skrifaðir til ’-að
vekja -hugsun, ef unnt reyndist.
Impra á máíum, sem þarf að^
gn m'gæfa og hrinda síðarr í
ír?rr evæn:d l’íieim ráðstcfunum,
itlsim niðurstaffan leiðir ti-1.
Lað. getur v-erið rétt að set.ja
pn’n'kt'nn strax, ef málið lig'g-
ur al-veg ljéist fyrir. en eru ft’ál
m'ðilunartækin' til þass’ a'ðelns
að .íiagja. fyrir .im hvað gert
sOk.uli? Eiga þs-u 'ekki að vekja
xitál' á ri '’juagam, brydda upp á
viff ’ing efn’jm, ;sem krefjast at-
'hug: nar. og gefa mönr-um ueki
færi t'l að koma sk»3unum s:n-
utn cg hugd'&ttuim ó framfæri?
Fory H ’.nenn þu-rffa að v-ita
um skoðanir almiennirgs. þeir
enu ekki einvörðungu valdir til
að ákveða á ei-gin hýti, þeir eru
vri’dlr t:l að vera þjonar al-
m'enn;rgs, þjónar þjóðarínnar
og fcrsjá um leið. Þjónus'u-
starfið er ekki í nægUegum há-
-vegum haft í þjóffiíéla'ginu.
Pjnkturinn er ekki valdboð,
fikki. i’npreivn-artiltseki-eða þving
úriar’iö'g, h'S1’.dur upplýsing,
Ifræðsla. léiffheining. vakning,
hjórvu-'ta við frjáil.na hugrun.