Alþýðublaðið - 28.10.1970, Blaðsíða 10

MOA MARTINSSONi
MMM
<fFTKT
Skúlagötu 32
LJÓSASTILLINGAR
- -HJOLASTILLINCAR IVIOTORSTILLIHGAR Simi
Látið stilla i tíma. 4 * i n
Fljðt og örugg þjónusta, 1 % 1 “I l 1 II
Hver býður betur?
I>að er hjá okkpr sem þið getið fengið
AXMINSTER
teppi með aðeins 10% útborgun
AXMINSTER — annað ekld,
in væri öf sterk fyrir þær,
kornnai’ beint út úr afhellum
steinaldarinnar, og alltaif
með lófann fyrir ofan augun,
eins og til þess að verja leka
dropum að detta í þau. Og
maganum skutu þær al'ltaf
fx'am, hvort sem heldur h'ann
vax stór eða lítiiU.
Ég lifði mig svo inn í 'hlut-
Viesek miit, að ég kom ekki
auga :á gamlan mann, sem fór
um veginn rétt hjá húsinu,
fyrr heldur ,en ég sá í bakið á
honum og hann var feominn
fram hjá. En þá varð ég dauð
sicelfd og hraðaði mér i«if í
ofboði. Ég var n'efnilega íilt-
af hrædd við gaanla menn. —
Samfcvæmt minni i1eyns(lu Vair
tóbak og brennivín, blót og
foa'mælingar og il.lindi alltaf
í fylgd með gömlum mönnum,
. að minnsta kosti þetta allt
og þaðan af venra. Gamílar
konur voru miklu betri. Þær
höfðu þó að minnsta kosti
stundum framan á sér hi-einJa
svuntu og sjal með 'kögri á
öxlunum, ög þær tófeu ekki í
nefið né drukku; brennivín.
Ég læsti dyrunum. Niam svo
staðar fyrir innan hurðinla og
■hlustaði. Stóð ég kyrr í sömu
sporum, þar til ég hleyrði að
þreskivélin var á ný kom'in í
gang. I>á varð allt svo frið-
sælt og róiegt aftur. Næstu
tvo tímana að minnsta kosti
myndi eniginn trufla mig. Eg
í va!r alveg búin að gleym'a
fyrirskipuninni um að sitja
inni hjá ferakkanum allan dag-
inn. — Það la'gði sólargeisla
inn um gluiggakytr-una. Eg fór
að þvo af brúðunm minni. Og
svo datt mér „sykuri’ófan“ í
hug og ég fór að gera hfenni
upp málið.
Þú ert lagieg telpa ieða hitt
þó heldur. — Dx'ullug og
skítug upp fyrir haus.
Það verður víst laglegt upp-
■eldið á börnjunum þínum, ef
þú getur aldrei lært að halda
þér upp úx- skítnum.
Svo fór ég að rifja upp í
huganum visu, sem ég hafði
hieyrt. Orðin voru voða ljót;
það vissi ég, enda þótt ég
skildi þau varla. Þau voru svo
ljót, að ég hafði aldrei þorað
að bafa vísuna yfir í áheyrn
niömmu jninnar.
Ég strengdi snúi’u úr rörihu
upp af eldavélinni og í nagla
í horninu andspænis. Og svo
söng ég fullum hálsi: „Vex'tu
ekki sotrgmædd, yæna litla
L,otta. í nótt skaltu fá leyfi tíl
að liggja hjá mér“. — — —
Ég vai'ð að stíga upp á stól til
þess að geta liengt þvottinn
minn á snúnma. Ég yar búin
að fá góðan eld í eldavélina;
hún var orðin íuuðglóandi og
það var yel notalegt í her-
berginu. Ég söng visuna aift-
ur og aftur uppi á stóhmm.
Hxin var mikið Lengri og síð-
ari helminigurinn hálfu mtergj
aðri þeim fyrri. Mér fannst
ég vera eins og sirkusstúlkla
eða .eins og leikarinin, Se(m ég
sá á vex'kamannafélagsskemmt
uniinni í fyrravetur. Og ég
hélt áfram að syngj a ög syngja
hverja vísuna á fætur ann-
arri. Þar á meðal var gömul
hei'mannavísa. Haha söng ég
hvað eftir annað.
Allt í einu var drlepið á
dvr.
Opnaði, stelpuskratti. — Ég
þekkti að þar var mamm'a
kömin.
Ég varð svo skelkuð, að mér
bókstaflega datt ekki í hug
að stíga niður af stólnum. —
Bara Stóð eins og negld við
stólinn, mállaus ög hrleyfing-
arlaus, mseðan mamma hélt á-
fram að bei’j'a og bex-ja ög
skammast þessi lifandis ó-
sköp.
Þú hefur gert hana hrædda,
Hedvig, heyrði ég Olgu
segja. Krakkinn 'Sefur og það
er hlýbt inni hjá honum ög
hún hefur gert allt svo vel,
Sem hún var beðin. Hvað gíer-
ir til, þótt hún syngi þessar
vísur; hún skilur hvort sem
er ekki orð af þvi, sem í þeim
stendur. Hún hefur bai’a hleyrt
karlana kyrja þær og lært
þær eins og páfagaukur. Hún
er svo fljót að læra vísur, hún
Mia litla.
Hún er orði’n nógu stor til
þess að hafa vit á að hegða
sér almemiilega, hún er þó
orðin átta ária, sagði mamma.
Ég heyrði greinilega, að hún
var æfax-eið. Ætlarðu syo að ’
Ijúk'a ypp, eða ekki? Á ég að
þurfa að brjóta hui'ðina eða
sækja hann pabba þinn?
Þá var eins ög ég ralknaði
úr öngyiti. Ég steig niður aí
stólnum og lauk upp.
Fut-h-h. — En sú svækja.
Ég sagði þér, að þú mættir
ekki kveikja upp í -vélinni.
Og hvað vai'stu að svngja,
teipa? . Þér þykir' vxst ekki
xnikið fyxix- þyí að yerða for-
eldrunum þínum til háþorinn-
ar skammar. Aldrei hefði ég
trúað þessu á þig, Miá'. Af
hverju leggur þú eyrun að
þessari forsmán? Hver hefur
kennt þér þessar vísur.. Svax’-
aðu mér, eilegar---------
Enda þótt mamma hefði
barið mig eins og fisk, þá
hefði ég ekki getað svarað
henni; það h'afði en>ginn k'ennt
mér vísumar bein'línis,- ég
hafði bara heyrt þær- hingað
o'g þangað. Stundum hafði ég *
hieyrt stjúpa minn synigja þær
og kunningjama hanls, þegar
þeir voru fullir. Aðrar hafði
ég heyrt strákama á götunni
syngja. Það voru falleg lög
við sumar þeirra; þess yegna
fannst mér líka svo gott að
læra þær. Og svo lærði ég
þær líkia baa'a vegnia þess að
ég hafði gaman af að raula,
lögin, — það er mieira gam-
an að raula lög, .ef þeim fylgir
einhver texti. Svo heyi'ði ég
hanm föðurbróður minn fara
með sumar þeima. Hann var
að vísu aldrei fullur, en bamn
fór stundum með ljótar.-.yís-
ur. Ég vissi Vel, að orðin vórui.
ljót, en. það hafði enginn á-
kveðinn kennt mér þær. .v''w‘',X
Ætlarðu að .svara, et^i; ,.. ? fi
Þeir syngja bara svoi'.a
visur,' þeit bára '. . stamað!
ég- i...
.Þeir bverjir? Bættu nú.
ekki gráu /pfan á svait xntélfjf
því að skrpkva.
Fx-ændi-og — og Alb — ég
ANNAÐ EKKI
Grensásvegi 8 — Sfmi 30676
Laugavegi 45B — Sími 26286.
! H!. _ ‘h - r- Volkswageneigendur Höfum fyrirliggjandi: Bretti — Hurðir — Vélarlok —Geymslul<úr á Volkswagen í all- flestum litum. Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara fyrir ákveðið verð. Reynið viðskiptin,’ Bflasprautun Garðars Sigmundssonar Skipholtí 25, Símar 19099 og 20988,
|
r t - r C?>. ■ r r ■ v !■'■ Óskum eftir oð kaupa notaða rafmagnsþilofna, hitablásara og oMuofna. BREIÐHOLT H.F. Lágtoúla 9 — Sími 81550.

E IURSTAFEÍL
RÉTTARHOLTSVEGI 3 — SÍMi 38840 * ” í PÍPUR |

HITA- OG VATNSLAGNA. s a 3 í d m m §■
10 MIÐVfKUDAGUR 28. OKTÓBER 1970