Helgarpósturinn - 14.11.1996, Síða 19

FlMIVrnJDAGUR 14. NÓVEMBER1996
19
■MH
langt í frá slakur markmaður,
þeir líða hins vegar dálítið fyrir
slappa vörn á stundum.
Ná langt ef svo
heldur rram sem horfir
Gera má ráð fyrir að nýfeng-
inn árangur í Evrópukeppninni
verði til að auka Stjörnumönn-
um sjálfstraust. Sumir mega
varla við því, en í heildina er
það jákvætt og liðið kemst
pottþétt í úrslitakeppnina og
er til alls trúandi þar.
Hampa KR-ingar dollu eða verða það Suðurnesjaliðin sem vinna allt eins og vanalega?
Grindavík, Keflavík, Njarð-
vík og KR hafa öll tryggt
sér sæti í fjögurra liða úrslitum
lengjubikarkeppninnar. Það er
því sýnt að einungis KR-ingar
eiga möguleika á að hnekkja
veldi Suðurnesjaliðanna í
körfu í bikarnum þetta árið.
Segja má að þetta séu fjögur
bestu körfuboltalið landsins í
dag, önnur eru talsvert slakari,
að Haukum undanskildum.
Möguleikar liðanna fjögurra
virðast nokkuð jafnir þegar
grannt er skoðað. Samsetning
liðanna er þó ólík. Keflvíkingar
hafa „tvíhleypuna“, þá Guðjón
Skúlason og Kristin Friðriks-
son. Þeir félagar eru ótrúlega
hittnir og yfirleitt þarf ekki
nema annar þeirra að eiga góð-
an dag til að sigra. Guðjón er
sá leikmaður sem öll lið verða
að stoppa, en fá geta. Hann
þarf lítinn tíma til að skjóta og
er svo yfirfullur af sjálfstrausti
að hann lánar félögunum til
hægri og vinstri og munar ekk-
ert um það. Kristinn er að ná
sér upp eftir að hafa verið í
línudansi eða snúrudansi
(hvað sem menn vilja kalla
það) undanfarin ár. Kristinn er
ótrúleg skytta og það er eins
og það hvarfli aldrei að honum
að hann muni ekki hitta, hann
er einn af fáum mönnum á
landinu sem taka skot marga
metra fyrir utan þriggja stiga
línuna og komast upp með
það. Spurningin er um hver út-
hlutar skotleyfum í Keflavík.
Auk áðurnefnds sóknardúetts
eru þeir Falur og Hjörtur
Harðarsynir miklar skyttur
(ekki bræður, a.m.k. ekki hvor
annars) og segja má að það sé
aðalhöfuðverkur Keflavíkur að
einungis einn bolti skuli vera í
gangi í einu, allir vilja skjóta.
Albert Óskarsson er liðinu
ómetanlegur. Hann er frábær
varnarmaður og ódrepandi
vinnuhestur, hann skilar sín-
um tíu stigum í leik og öðru
eins af fráköstum. Það er fáa
veikleika að finna á Kefiavíkur-
liðinu. Draumaúrslitaleikurinn
er að sjálfsögðu KR-Keflavík.
Líkur eru á að hvorki Óskar
Kristjánsson né mamma Guð-
jóns Skúlasonar yrðu í aðal-
hlutverkum þá, — og þó.
Ekki yngsta liðið,
en reynslan segir sitt
Ekkert annað lið á landinu
myndi þola áfall eins og að
missa Val Ingimundarson og
Teit Örlygsson með svo
skömmu millibili. Reyndar
fengu þeir einn albesta útlend-
inginn, Torrey John, en það er
leikmaður sem skorar sjaldan
eða aldrei undir 25 stigum í
Ieik — tekur fjölda frákasta og
á mýmargar stoðsendingar.
Þar að auki styrkir Keflvíking-
urinn Sverrir Sverrisson liðið
talsvert, en hann er glúrinn
leikmaður sem hefur reynt sitt-
hvað í boltanum þrátt fyrir
ungan aldur. Fyrir eru svo
Rúnar Árnason, Friðrik Ragn-
arsson, Kristinn Einarsson og
Jóhann „skemmtikraftur“
Kristbjörnsson. Allt leikmenn
sem þekkja fátt annað en sigur.
Spurningin er bara hvort hinn
síungi ísak tekur fram skóna
að nýju. Njarðvíkinga fer að
þyrsta í alvörutitil, enda er
grunsamlega langt síðan þeir
hafa unnið til verðlauna.
Enginn Bragason,
bara Helgi og Marel
Grindíánarnir ættu að vera
vel þjálfaðir. Friðrik Rúnars-
son þjálfar þá og með liðinu
leikur landsliðsþjálfarinn Jón
Kr. Gíslason. Það er því sýnt
að Grindavíkurpiltarnir mæta
vel peppaðir í alla leiki. Brott-
för Guðmundar Bragasonar
hefur skipt minna máli en
bjartsýnustu menn þorðu að
vona. Þeir Helgi Jónasson,
Herman Myers og Marel Guð-
laugsson hafa verið potturinn,
pannan og sleifin í leik liðsins.
Pétur Guðmundsson er mikill
stemmningsstrákur og liðinu
geysimikilvægur. Hans hlut-
verk er að taka eitthvað af
þeim fráköstum sem Guð-
mundur Bragason tæki annars.
Liðið er eins og áður segir vel
þjálfað og skyttur liðsins mjög
góðar, en liðið er ekki sérlega
hávaxið. Metnaðurinn er þó til
staðar og ætli Grindvíkingar
vilji ekki eiga sem flesta leik-
menn í landsliðinu. Jón Kr.
ætti að minnsta kosti að
þekkja styrkleika þeirra og
veikleika út og inn.
Mikið lagt undir
— krafa um árangur
KR-ingar hafa löngum haft
það orð á sér að vera eingöngu
fótboltaklúbbur. Það er reynd-
ar hálfhlálegt ef miða á við
árangur knattspyrnuliðsins
undanfarin 28 ár. Hvað um
það. Handknattleiksdeildin er
týnd og tröllum gefin og titill í
körfunni í vor gæti verið fyrir-
boði betri tíma hjá félaginu.
KR-ingar tefla fram geysiöflugu
liði. Fremstir í flokki fara þeir
Hermann Hauksson, Ingvar
Ormarsson, Jonathan Bow,
Hinrik Gunnarsson og ÓskcU"
Kristjánsson. Þessir strákar
eru allir ungir, utan Jonathan
Bow, en eru metnaðarfullir og
allir við eða í landsliði. Fyrir
utan þessa stráka má svo
nefna þriðja Tindastólsmann-
inn, Björgvin Reynisson, að
ógleymdum blökkumanninum
David Edwards og Birgi Mika-
elssyni. Liðið er eins og sjá má
firnasterkt og það verða mikil
vonbrigði fyrir vesturbæinga
ef enginn titill vinnst í körfunni
þetta árið. Háum fjárhæðum
var eytt til að styrkja liðið fyrir
tímabilið og strákarnir vita vel
af pressunni. KR-ingar unnu
sterkasta mótherjann í átta
liða úrslitum; Hauka, og eru til
alls líklegir. Hinn kjaftagleiði
og stórgóði leikmaður Pétur
Ingvarsson sagði reyndar í út-
varpsviðtali fyrir leikinn að KR
væri heimavallarlið og því
kviði hann ekki kvöldinu.
Spurningin er hvort KR ætti
ekki að fara að spila heimaleik-
ina sína í Strandgötunni, því
þar ná þeir oftast hagstæðum
úrslitum.
Stjaman
skín í Evrópu
Flestir handboltaspámenn
landsins gerðu ráð fyrir að
Stjarnan yrði um miðja deild.
Kannski aðeins aftar ef eitt-
hvað væri. Stjörnumenn hafa
aftur á móti komið hrakspá-
mönnum á óvart og verið firna-
sterkir í vetur. Þeir þurfa auð-
vitað að ná örlítið meiri stöð-
ugleika í liðið, en mótið er rétt
byrjað þannig að þeir eru í
góðum málum. Garðabær hef-
ur alltaf verið meira fyrir hand-
bolta en fótbolta, þó eru áhorf-
endur í Garðabænum ekki þeir
bestu á landinu. En Stjörnu-
menn hafa sýnt með frábærum
árangri í Evrópu að þeir eiga
stuðning heimamanna vísan.
Frábærir hornamenn
Aðalstyrkur liðsins er auð-
vitað hinn ódrepandi, skot-
glaði baráttuhundur Valdimar
Grímsson. Hann hefur sýnt og
sannað að hann er einn besti
handknattleiksmaður lands-
ins. Þjálfarinn Valdimar hefur
og sannað sig; hann stóð sig
vel með Selfyssinga. Þá eru
ótalin þau áhrif sem hann
hafði á KA-liðið með leik-
reynslu og sigurvilja. Konráð
Olavsson er auðvitað góður
leikmaður, en hann hefur
hugsað meira um hárið á sér
en handbolta undanfarið.
Þetta gengur ekki með stríp-
urnar Konni! Að öllu gamni
slepptu þá er hann feikiöflugur
leikmaður og er búinn að
stimpla sig inn í landsliðið að
nýju. Þeir félagar hafa skorað
mikið og lögðu grunninn að
Evrópusigrinum.
Metnaðurinn er til stað-
ar en hvar er vörnin?
Aðrir leikmenn Stjörnunnar
eru nokkuð góðir og virðast
hafa viljann til að ná lengra.
Jón Þórðarson, Magnús
Magnússon og Hilmar Þór-
lindsson eru allt frambærilegir
leikmenn og menn sem geta
skorað og gera talsvert af því.
Stjarnan er sóknarlega sinnað
lið og þeir hafa skorað mikið af
mörkum í vetur en að sama
skapi fengið dágóðan slatta til-
baka. Það sést best í Evrópu-
leikjunum gegn Spark, þar sem
liðið skoraði 65 mörk í tveimur
leikjum og fékk á sig 59 kvik-
indi. Það hefur verið talað um
að markverðir Stjörnunnar séu
slakir, en því er ég ekki sam-
Jjykkur. Norðanmaðurinn Axel
Stefánsson var í læri hjá Guð-
mundi Hrafnkelssyni í nokkur
ár og hefur án efa lært af hon-
um og Ingvar Ragnarsson er
Körfubolti
Suðumes eða KR?
Lesendur láta Ijós sitt
Kæri Póstur.
Ég vil byrja á að þakka góða
dálka síðustu misseri og megi
blaðið dafna eftir eigendaskipt-
in, — tekur þetta engan enda?
Hvernig vœri að láta blaðið
bara kosta 1.000-kall? Framtíð-
in tryggð. Hver myndi ekki
fórna einni vídeóspólu, snakki
og kóki í viku hverri til að lesa
dálkana hjá kónginum? Hvað
um það. Það er með ólíkindum
að a la Ólafsson sé enn á
launum hjá KSÍ, eða borgar KSÍ
honum kannski ekki laun? Ef
svo er þá spyr ég bara fyrir
hvað? Kannski borgar KSÍ hon-
um nú eftir jafnteflið gegn írum.
Mér er skítsama hvað hver seg-
ir; mér fannst leikurinn grútlé-
legur og leiðinlegur. Maður velt-
ir því líka fyrir sér út af hverju
Logi velur Einar Dan. í liðið?
Hann notar hann aldrei. Þetta
er eins og klisjan með Sigga
Sveins þegar Bóbó Konráðs
var einkavinur hans um árið.
Ætli það vœri ekki best fyrir
Einar að skipta um nafn, heita
t.d. Ólafur Þórðar Dan eða
Kristján Jón Dan? Það mundi
örugglega svínvirka í landslið-
ið.
Takk fyrir.
Landsbyggðar-Lýður.
Lýður??? Ég sem hélt að ég
væri hvassyrtur. Það er greini-
lega misskilningur. Ég get ver-
ið þér sammála um að blaðið
er orðið allgott og vonandi
verða nýir eigendur við stjórn
lengur en þeir sem síðast voru.
Veit ekki alveg með 1.000-kall-
inn.
KSÍ borgar Loga áreiðanlega
góðan bónus fyrir stigið gegn
Irum. Þarna er komið óvænta
stigið í keppnninni. (Ef við
hefðum verið búnir að spila
eins og menn í keppninni ...)
Þetta gerist hins vegar ekki aft-
ur að ég held. Bæði léku írar af-
spyrnuilla og það sem verra
var; við sköpuðum okkur varla
færi. En það eru stigin sem
spurt er um, ekki gæði knatt-
spyrnunnar. Þetta fer þó oftast
saman og þannig verður það
að vera ef árangur á að nást,
utan sigur í vináttuleikjum.
Þeir Sammi og Dolli hjá RÚV
kepptust við að segja leikinn
frábæran. Það er ekki á þá log-
ið; þeir hafa ekki hundsvit á
fótbolta. Leikurinn var skelfi-
lega lélegur, en úrslitin voru
mjög góð, því verður ekki móti
mælt. Hvað varðar Einsa Dan,
þá get ég ekki séð að hann spili
með landsliðinu fyrir Loga.
Maður veltir því hins vegar fyr-
ir sér af hverju hann valdi ekki
Hadda Ingólfs Aberdeen-mann,
því það var borðleggjandi að
hann myndi aldrei nota Einar.
77/ HP c/o íþróttir.
Ég er ekkert sérlega hrifinn
af þessum snepli ykkar, en ég
er búinn að tala við tvö önnur
blöð og þar fékk ég engin við-
brögð, því sendi ég ykkur þess-
ar línur.
Hversu marga erlenda leik-
menn er œskilegt að hafa í lið-
um hérlendis? Er þessi þróun
sérlega gáfuleg? Vænt þœtti
mér um efþið gætuð grafist fyr-
ir um þetta og veltykkur upp úr
því.
Kveðja,
Margrét Sigurðardóttir.
Við þökkum hólið. Hafi ég
skilið bréfið rétt þá finnst þér
vitlaust að leyfa fleirum en
einum útlendingi að spila með
hverju liði. Sé það inntak
bréfsins þá er ég þér sam-
mála. Það er hálffáránlegt, en
á móti kemur að fáir eða engir
góðir körfuboltamenn nenna
að hanga á stöðum eins og
ísafirði, Sauðárkróki og álíka
stöðum. Reyndar mætti ætla
að ekki einu sinni íslendingar
vildu búa á Króknum miðað
við fjölda útlendinga í liðinu.
Liðum með fleiri en einn út-
lending væri hollara að hugsa
sinn gang og styrkja frekar hjá
sér unglingastarfið fyrir pen-
ingana.