Helgarpósturinn - 28.11.1996, Qupperneq 2

2
FIMMTUDAGUR 28. NÓVÐVIBER1996
,888
- /'
Omar Ragnarsson og um sex-
tíu aðrir ílugmenn kærðir til
flugmálast j ómar fyrir lágflug...
„Nei, ég kannast ekki við að
ég né aðrir flugmenn hafi verið
kærðir,“ sagði Ómar Ragnars-
son, flugkappi og fréttamaður,
en hann var einn fjölmargra
flugmanna sem voru kærðir til
flugmálastjórnar í upphafi
mánaðarins fyrir brot á reglum
um lágmarkshæð við hlaupið á
Skeiðarársandi og gosið í
Vatnajökli. Kærendurnir eru
nokkrir flugmenn sem telja að
um sextíu flugmenn hafi farið
niður fyrir 500 fet, sem er
bannað samkvæmt almennum
fiugreglum í óbyggðum.
Fjöldi flugmanna flaug yfir
svæðið þann tíma sem gosið
og hlaupið stóðu yfir og var
Ómar Ragnarsson fréttamað-
ur einn þeirra. Hann sagði að
Ómar Ragnarsson er einn fjölmargra flugmanna sem kærðir voru til flug-
málastjórnar fyrir að fljúga niður fyrir 500 fet þegar hamfarirnar áttu sér
stað við Vatnajökul. Flugmálastjórn vísaði kærunni frá og taldi ekki
ástæðu til að kanna málið frekar.
það kæmi sér á óvart að flug-
menn væru að kæra kollega
sína til flugmálastjórnar. „Eg
veit ekki hvernig hægt er að
meta hvort flugvélarnar eru
komnar niður fyrir 500 fet við
slíkar aðstæður. Það er svo
margt sem þarf að huga að.
Flugmenn í til dæmis 3.000 feta
hæð eiga frekar erfitt með að
dæma um hvort aðrir hafi
brotið lágmarksreglur, enda
sýnist allt niðri við jörð.“
Hjá Loftferðaeftirlitinu feng-
ust þær upplýsingar að fiug-
málastjórn hefði vísað kær-
unni frá, meðal annars á þeim
forsendum að málið væri
óljóst og því stæði ekki til af
hálfu stofnunarinnar að hlut-
ast frekar til um það. -gþ
Skoöunarferö M7Y-sjónvarpsstöövarinnar um næturlíf Reykjavíkur endaöi
meö lögregluhandtökum
ísland í dag...
Ahugi tónlistarsjónvarpsstöðvarinnar
MTV á íslandi virðist vera allmikill og
eru menn frá stöðinni orðnir nokkuð tíðir
gestir hér á landi. Þeir voru hér í síðustu
viku til að taka upp efni í nýjan ferðaþátt
sem sýndur verður í vor á stöðinni. MTV-
menn voru hér í þrjá daga og ferðuðust
meðal annars á eldstöðvarnar í Vatnajökli,
Gullfoss og Geysi og fóru á hestbak. Þátt-
urinn verður byggður þannig upp að MTV-
stöðin býður unglingi með sér í ferðalagið
og fylgist svo með ævintýrum hans í við-
komandi landi. Að sjálfsögðu var næturlíf
Reykjavíkur skoðað. Var það gert síðast-
liðið laugardagskvöld og fengu þeir sér til
liðs og leiðsagnar Erik Hirt, veitingamann
á Kaffibarnum. Skoðunarferðin fékk ansi
skrautlegan endi þegar lögreglan mætti á
sjö lögreglubílum, stútfulium af vörðum
laganna, í eftirballspartí og leysti það upp.
„Haldið var af stað síðastliðið laugar-
dagskvöld og lá leiðin til að byrja með á
veitingahúsið Við Tjörnina í góðan mat,“
segir Erik. „Síðan var farið upp á Kaffibar
og þaðan á Tuttugu og tvo. Við fluttum
okkur svo í Tunglið til að sjá Pál Óskar.
Þaðan yfir í Casablanca að dansa diskó.
Loks skelltum við okkur á Skuggabarinn.
Við enduðum svo í ekta eftirballspartíi,
sem var haldið í Þingholtsstrætinu. Þetta
var í raun útgáfupartí nýja tímaritsins
Decode. Mikið stuð var í partíinu og
skemmtu MTV-menn sér konunglega með
íslenska partíliðinu. Klukkutíma eftir að
„MTV-menn skemmtu sér vel, þrátt fyrir
skrautlegan endi,“ segir Erik Hirt, veitingamað-
ur á Kaffibarnum og leiðsögumaður MTV-
manna um næturlíf Reykjavíkur.
geimið hófst komu sjö lögregiubílar og
heilt lögreglulið rýmdi partíið. Ætli þetta
hafi ekki verið öll vaktin sem mætti á stað-
inn! Þeir rýmdu húsið á mettíma og fólkið
var komið út á götu. Þá vildi lögreglan
rýma götuna. Fólk var nú eitthvað tregt
við að labba eitthvað út í bláinn, enda
vissi það ekki hvert það ætti að fara. Ég
stóð þarna fyrir utan og var að kjafta við
vin minn þegar lögreglumaður kemur aft-
an að vininum og tekur hann traustataki í
því skyni að henda honum í lögreglubíl-
inn. Ég var nú ekki alveg sáttur við það og
ætlaði aðeins að láta lögregluþjóninn vita
að ég væri ekki samþykkur þessu. Afleið-
ingarnar voru þær að ég var tekinn í stað-
inn. Við vorum um tíu manns sem vorum
tekin upp á lögreglustöð. Mér í raun of-
bauð hvernig lögreglan hagaði sér. Þeir
voru allir mjög æstir og hreyttu ókvæðis-
orð að fólkinu.“
Aðspurður um hvort hann hefði verið
ölvaður sagðist Erik hafa drukkið eitthvað
en ekkert að ráði. MTV-menn mynduðu
grimmt í partíinu og einnig þegar lögregl-
an kom til að rýma svæðið, en þorðu ekki í
myndatöku úti á götu með allar þessar
löggur í kringum sig. Að sögn Eriks fannst
Englendingunum æðislegt að fá ísland í
hnotskurn, bæði ferðalögin út á land og
svo næturlífið í Reykjavík, sem þeim
fannst eins og gefur að skilja æði skraut-
legt. Höfðu þeir orð á því að koma aftur og
vera þá í lengri tíma.
Þá höfum við það. íslenska löggan í ís-
lensku partíi á MTV-sjónvarpsstöðinni
einhvern tímann í vor.
Villtir
morgnar
Wýlega kom út sól-
óplata Önnu Hall-
dórsdóttur; Villtir morgn-
ar, og segir meðal annars í
gagnrýni að með plötunni
hafi nýrri stjörnu skotið
upp á stjörnuhimininn.
Anna semur öll lög og ljóð
fyrir utan eitt, sem fengið
er úr smiðju Steins Stein-
arr, en auk þess útsetur
hún og spilar á píanó. HP
komst fljótt að því að laga-
smíðar eru ekkert nýmæli
fjölskyldu Önnu, því afi
hennar er Theodór Einarsson sem samdi Kata rokkar,
og því ljóst hvaðan hún hefur músíkina. Textarnir eða
ljóðin á plötu Önnu eru einkar vel gerð og skemmtileg,
en hvert skyldi hún sækja yrkisefnið?
„Það er svolítið mismunandi. Ljóðin eru afar mynd-
ræn, í raun bara útfærsla á hugsunum mínum og líðan.
í sumum Ijóðunum heimsæki ég æskustöðvarnar og
læt hugann reika, — það má eiginlega segja að ég sé
að mála myndir í huganum, svona sambland af draumi
og veruleika. Mér finnst ofsalega erfitt til dæmis að út-
skýra ljóðin, þau á fremur að skynja en skilja.“
Ert þú þá líka eitthvað að eiga við myndlist?
„Það er bara fyrir mig sjálfa, hefur eiginlega verið
hálfgert leyndarmál. Ég lít frekar á mig sem teiknara,
þó að ég hafi reyndar komist svo langt að fikta við ol-
íuverk.“
Hversu miklu máli skiptir sú góða gagnrýni sem
þú hefur fengið nýlega?
„Hún skiptir töluverðu máli, ég lít á hana sem mikla
viðurkenningu og þykir vænt um hana. Það krefst
kjarks að senda frá sér plötu með sínum eigin lögum
og ljóðum, — er jafnvel svolítil opinberun og allt mjög
persónulegt. En ég valdi að fara jiessa leið og er bara
stolt af árangrinum!"
Nú gerðir þú fjögurra ára samning við RR-músík,
ertu farin að huga að nœstu plötu?
„Nei, þetta er allt mjög opið. Það er líklegt að það
komi önnur plata, en samningurinn felur ekki í sér
neinar skuldbindingar. Þetta kemur allt í ljós.“
Ritarar á tvöföldum rithöfundarlaunum
Ríkissjóður greiðir umyrða-
laust allháa reikninga frá
læknum og læknariturum fyrir
læknisvottorð (svonefnd
áverkavottorð) og vélritun
þeirra. Sem dæmi má nefna að
samkvæmt ljósritum sem Helg-
arpósturinn hefur undir hönd-
um voru greiddar samtals 10
þúsund krónur fyrir eitt slíkt
vottorð. Af þessari upphæð
runnu 2.400 krónur til lækna-
ritarans, sem við þessa vélrit-
un virðist hafa verið á tæplega
tvöföldum taxta Rithöfunda-
sambands íslands fyrir þýðing-
ar á fagurbókmenntum.
Á eigin vegum
Á Slysadeild Sjúkrahúss
Reykjavíkur, þar sem fjöldi
þessara vottorða er gefinn ár-
lega, er sá háttur hafður á að
læknar og læknaritarar vinna
þessa vinnu á eigin vegum og
utan eiginlegs vinnutíma síns á
deildinni. í því einstaka tilviki
sem hér um ræðir bað lögregl-
an í Reykjavík um áverkavott-
orð vegna manns sem fluttur
hafði verið á slysadeild eftir
slagsmál fyrir utan veitingahús
í borginni. Beiðni lögreglunnar
var stíluð á Slysadeild Sjúkra-
húss Reykjavíkur en vottorð-
inu sem lögreglan fékk fylgdi
enginn reikningur frá Slysa-
deildinni heldur frá ákveðnum
lækni, að upphæð kr. 7.600,
fyrir læknisvottorð, og auk
þess reikningur frá læknarit-
ara, að upphæð kr. 2.400, fyrir
ritvinnslu. Á síðari reikninginn
bættist svo virðisaukaskattur,
588 krónur, þannig að samtals
þurfti Lögreglustjóraembættið
í Reykjavík að greiða 10.588
krónur fyrir þetta læknisvott-
orð. Embættið fær slíkan
kostnað svo endurgreiddan úr
ríkissjóði.
Helgarpósturinn sér ekki
ástæðu til að benda sérstak-
lega á lækni þann og læknarit-
ara sem í hlut eiga í þessu
ákveðna máli enda er það ein-
ungis dæmi, upphæðin aðeins
lítið brot af miklu stærri niður-
stöðutölu sem árlega er greidd
úr ríkissjóði. Rétt er að taka
fram að vottorðskostnaðurinn
mun að vísu endurheimtast í
einstöku tilvikum. Það er þeg-
ar einhver er sakfelldur í mál-
inu og — vel að merkja —
reynist fær um að borga.
Vottorð vélrituð heima
Læknirinn sem vann þetta
ákveðna vottorð vildi í samtali
við Helgarpóstinn ekki ræða
hversu langan tíma það tæki
hann að vinna vottorð af þessu
tagi, en fullyrti á hinn bóginn
að hann gerði það utan eigin-
legs vinnutíma síns á sjúkra-
húsinu. Vinnutilhögun mun í
meginatriðum vera sú að öll
gögn um viðkomandi sjúkling
eru tekin saman á sjúkrahús-
inu. Þessi vinna er framkvæmd
á kostnað sjúkrahússins, sem
ekki rukkar sérstaklega fyrir
hana. Læknirinn fer yfir þessi
gögn og les athugasemdir sín-
ar og niðurstöður inn á segul-
band. Læknaritarinn, sem í
þessu tilviki fékk segulbands-
spóluna og vélritaði vottorðið
eftir henni, segist ævinlega
vinna slíka vinnu heima hjá
sér. Læknaritarinn sagði að sér
væri ekki kunnugt um að neinir
taxtar giltu um þessa vinnu en
kvaðst í upphafi hafa tekið mið
af reikningum annarra lækna-
ritara.
Gömul hefð
Jón Baldursson, yfirlæknir á
Slysadeild Sjúkrahúss Reykja-
víkur, sagði í samtali við Helg-
arpóstinn að það fyrirkomulag
að læknar og læknaritarar önn-
uðust þessi störf á eigin vegum
byggðist á mjög gamalli hefð.
Hann sagðist ekki hafa neinar
tölur um fjölda þessara vott-
orða en taldi þó líklegt að þau
gætu skipt hundruðum árlega.
Jón kvaðst þó ekki hafa trú á
því að það myndi borga sig fyr-
ir sjúkrahúsið að taka þessa
vinnu að sér og rukka fyrir
hana. „Hitt get ég fullyrt,“
sagði Jón, „að þessi vinna er
unnin utan vinnutíma, enda
myndi ég taka í hnakkadramb-
ið á þeim sem bryti þá reglu.“
Hann bætti því við að það væri
læknanna sjálfra að setja upp
þóknun, en sagðist halda að
hin almenna tilhneiging væri
sú að stilla gjaldtökunni í hóf.
Það tók blaðamann Helgar-
póstsins rétt rúmar tíu mínútur
að slá inn texta læknisvott-
orðsins sem hér hefur verið
gert að umtalsefni. Tölvunni
taldist svo til að það væri tæp-
lega 1.800 stafir að lengd. Verk-
takalaun læknaritarans eru
samkvæmt þessu ríflega 1,30
krónur á hvern staf. Til saman-
burðar má taka samning Rit-
höfundasambands íslands og
bókaútgefenda. Samkvæmt
þessum samningi fá rithöfund-
ar nú 44 aura fyrir stafinn
nema um sé að ræða sérstakar
„fagurbókmenntir". Þá eru
greiddir 73 aurar á stafinn. Ef
til gamans væri reiknað með
að þessi laun væru greidd í
fullu starfi yrði tímakaupið hjá
þokkalega færum vélritara ekki
undir 10 þúsundum, jafnvel
þótt gert væri kaffihlé við og
við.