Alþýðublaðið - 10.05.1971, Page 4

ur reykja eitihvert tað isem eng
in nautn er í aS reykja? Er
ekki eitrið einmitt það sem skap
ar nautnina?
MÍN SKOÐUN er sú að ekki
sé von á mikilli björffun úr
þessari átt. Kannski bætist bara
ein <plágan við? Ekkert getur
komið í staðinn fyrir það að
hafa nanndóm til að hætta. Það
geta allir, en Það vilja of fáir.
Til ieru imenn sem ætluðu að
venja sig af sígarettum með því
að í'ara að taka í nefið en end-
uðu nieð því að gera livort
tveggja.
EF MENN HAFA áhuga á að
hætía að reykja þurfa þeir að'
læra að hætta. Eg hef áður
bent á nauðsyn þess að komi'ð
sé upp stöðvum sem hjálpa ifólki
að íhæíta að reykja. Flestir sem
reyna að hætta, en gefast upp,
falla af óaðgæzlu en ekki skorti
á viljastyrk. Og þeir sem reyní
hafa sjálfir ihvað er að hætta
í LÍTíLLI fréttaklausu skýrði gcfa kannski bent öðrum á þær
Alþýðublaðið frá því á föstu- (álsniirur sem fyrir beim liggja.
daginn að til stæði að fara að I*p-"*ti er mest hætta búin ein-
selja tóbakslausar sígarettur. mj(( þegar Þeim finnst þeir séu
I>a8i 'ietr sagt iverið að búa til jausjr.
annars konar sígarcttur > se,m
geta. komið í staðinn fyrir venju EKKI SÝNIST mér að áhugi
legar, en kannski eru ekki skað- manna á ikcsningrunum sé stór-
legar. íGalIinn er bara sá að kostlegur. Þeir Uáta bókstaflega
ekki hefur enn verið Ieyft að sem ekkert sé, rétt einsog ibúar
hefja sölu, af því áhrif beirra Okinawa í leikritinu Tehús
eru >ekki til fullnustu könnuð. Ágústmánans kærf u sig kollótta
um hvaða þjóð réði yfir 7 úin,
MÝ-R FINNST þetta dálítið lær því hær voru allar eir.s, aðal-
démsríkt tilfelli. Allir vita að atriðið var að hafa tehús og
það er óhollt að reykja sígarett- mega horfa á sólarlagið. En ekki
ur, rn hað beinlínis |að hætta er er ég nú vlss nm að okkur ís-
ekki eina ráðið, finnst mönnum, Iendingum sé afmennt lagið aff
eidiir ifinna upp annað sem get- njóta svo einfaldrar sk«rr>mtun-
ur koiniff í staffinn, kannski ,ekki ar, 'enda við óhamingjusamari
eins skaðlegt, en samt ef til en þeir Okinawamenn sem höf-
vill skaðlegt. Eff'a mundi nokk- undurinn lýsir.
BEINBROTINN..
□ Tóbakslausar sígarettur.
□ En er ekki bezta ráðiS a3
hætta
□ Kvers vegna lítill kosninga-
áhugi?
□ Er fólki að verða sama?
EN ÉG SPURÐI mann á förn
um vegi hvernig hann skýrði
það hvað kosningaáhuginn er
iitill, og ég má til að láta orð
hans á þrykk þótt kannski sé
það óviðurkvæmilegt í pólitísku
blaði. Ilann sagði: „Blessaður
vertu: Það skiptir ekki nokkru
máli hver er við völd. Sá sem
ræff'ur hagar sér á þennan hátt.
hvur sem hann er. cg hinn
sem er í stjórnarandstöffu er á
móti öllu se,m stjórnarliðiff ger-
ir hvort sem þaff er gott eða
vont. vt l aíltajf gera meira.
borga hærra og bjóffa yfir. hvern
ig sem á stendur.“
ÞETTA ER nærri lagi. Stjórn
og stjórnarandstaða er kannski
ekki aðallega pólitískir flokkar
núorffið, heldur sálarstand. —
Stjórnarliðið þarf að standa sig
vel og reynir það. Eg held eng-
inn beri stjóminni á brýn, hver
sem liún er að hún reyni að
gera bölvun. En bæði þarf
stjórnarliðið að' hafa það gott
og græða sjálft, ná í stöffar og
svoleíðis, en það er hvorki al-
máttugt né alviturt, og oftast úr
vöndu að ráða. minna úr að spila
en menn vildu. Þess Vegna má
Sftja út á margt. Og stjórnar-
andstaðan er þaö sálarástand að
setja út á. Þess vegna sam-
kvæmt kenningu bessa kunn-
iugja míns eru st.iórnarskipti
hara að skipta um hlutverk í
leiknum.
SIGVALDI
An tillits til
kynflckka Jíkist
tieiðursrr.úður
alltaf
heiðursmanni.
Diterot
(afl.)
rögiiumaðiur ,okku.r nj-erki utn, að
við m c; i 'n aka átfram. Eftir að
hatfa, drukkið katffi í .flugstöðvar-
bysginguani, skiptum við okkur
niður á fbúðarhverfi Bandarikja-
manna i þeim tilgangi að dreifa
þar df'ri'f-ibréfu!m“.
Annar piltanna segir svo frá:
,.?1,eg8v ég var a® ganga upp að
einni hio-kkínni, heyri ég aMt í
einu, a.ð bilil stöðvar fyrir aftan
mig. Þegar ég i’t' stftur fyrir mig,
sé ég að tveir bandarfisfcir her-
lögreg'l-umisnn í einkennisbún-
ingi, cru á hlaiJpiuim á eftir mér.
Gripu þsir í mig og hrintu mér
upp að bilnum, sneru upp á hend-
urnar a mér og tókru aíf mér dreifi
bréfatouakann. Síðan var ég lát-
inn s'.-.ndg upp við lögrsglubílinn
c-3 '.tyíja báfl.lm hönduim við bann
micð an herl ögpegltomien nírnir
þukliið.i mig hátt og liágt, sjálf-
sagi í oit að bys.su eða einhverju
þvf um líku. .
Að iví búnu settu þeir á mig
li u'djá ’n og hertu bau eins og
bægt var og .neit'.ðú að verða
við bv| aS licoa þau lít.illcga. Þ'ess
skal grf.ið, að ég var stokkbólg-
irrn á báðium úlriliðiU’m. þegar ég
loks U ?nað'i við handjárnin. E:ft-
ir að Ii-afa havidjbrnað múg hrintu
þ.yir n ér in.n í bílinn með of-
foi'Si. Á leiðinnji, í bækjstöðvar
bandarisku h ar’ögreglunnar.
í'>urðu þeir mig nokkurra spurn-
inga, en óg neitaði að svara þeim.
og hótaði bá annar berJögreglu-
rvaiðurinn-að hp-idl.0'ggsbrjófa mig
en reyndar varð ekkert úr því.“
Hinn piSíuirinn segir svo frá:
Ég var ha-ndtiekinn mnars- stað-
r rf hrsarl n- Baridaríkjaimönnum
og voru tvsir þeirra einkennis-
bædd:r sem batidarískir herlög-
-fg’umenn. Ég sýndi þeim eng-
-i mótbróa og settist bara upp í
bílinn, þsgar þeir ó.-kuðu þ°-,s.
~rida höfðum við félagarnir crð-
'5 ásátt um að sýna enffan mót-
þró'i, ef við yiffiL'tm handsömuð.
Ég var ailian tímann m.sð blaða
lunkann undir h.endinni og enn,
'-.- -ar við komuim inn í lögreglu-
döðirna bandarískri'. Þar inni fyrir
’ir talsverður hcpur manna, ým-
I f inkennisklæddir eða í borg-
aralegum klæðum, en allt voru
bstta Bandairíkjam'enn.
Þar sem við stóðum þarna á
Tó’firni. rétti ég ein.irm einkienn-
"kla -j-u lögreglumannanna ein-
tnk af dreifibréfiuinum, en hann
brást iiijur við, stökk ti’ og ætlaði
að brífa af mér blaðablunkann
mrð offoTsi. Ég ldþpti hins veg-
ar bunkanmm að mér, en þá skipti
engum 'togum, að maðuirinn réð-
ist á mtg og t.ekur m’g hau'Staki
.-era ncfnt hefur v.srið „Nelson"-
og lögreglumönnum er bannað
að nota, að því er ísl'snzka lögreg'l
an sagði okkur síðar, vegna þess
bve auðvelt er að drepa menn
rr að því.
Þetta var afskaplega- sársavkd-
V.'ð og ég átti mjög erfitt með
Hlardi átt, meðan mér var hald-
'ð svona. Tveir menn aðrir lúskr-
uðu þarna einnig á mér, en ég
g£rði stöðugt tilraitn ir til að gera
■&'m skiliarfle'gt á ensku, að þess
>r. barsmíðar væni œeð öllu ó-
'-,,rfar. bví að ég myndi ékki sýna
þtí'im minnsia mótþróa og hefði
hægt um mig. En þeir keyrðu
•nig niður í gólfið og sneru þann-
'•» upp á haegíri iinphandlegginn á
mér, að hann brotnaði í 'sundur
og get ég msð engu móti séð, að
hér væri um óviljaverk að ræða.
b' ■-'«r mo”imrni.r sáu. að ég var
handl'eggíbrotinn, hættu beir áoks
ins biairsmíðunum.
Á ir • * >n átök'n slóðu yf:r; virt-
u-.t ai’iMr h'nir Bandarikjamenn-
irnir, sem barna voru inni, láta
þ°tta afskiptalaust, enda garðj.
þsir en-ga tilraium til að skakka
leikinn.
Mér var skipað að standa U'ppi
á ( •><!• in cg fékk ekki að tylla
mér á stcl, bótt ég óskaði þ°'Ss,
er. iT-:- hér var kcmið, var mér
or£'ð mjö'g óglatt og farinn að
n. m.k:ð. Við stóffiwn þana
'tnpi á ondann, unz bandarfskur
i- .• '-.'.-•-.ir kom á vettva'ng. og
gerði ’hann tiá bráðabirgða að
brotna handleggnum.
LJÓMA VÍTAMÍN SMJÖRLÍK! GERIR
MAT GÓÐAN OG
GÓÐAN MAT BETRI
smjörlíki hf.
ALLAN
Aff þessari bráðab' -gðaaðgerð
lökinni kom íslenzka liögrsglan á
Keflavíkurfliugvelli á vettvang og
við gerðium henni ljóst, hvað
gerzt haifði. Hún tók niður nöfn-
in okkar og flutti okkur síðan úr
’icgregiu'stöð bandarísk.u herlög-
cgr.unnar.“
Pilturinn, sem handleggsbrotn-
•tð haifði, var fluttur begar í stað
á sjú'krahúsið í Keflavík, þar sem
gert var að brotin'u. Hinn piltur-
inn var hins vegar fluttur á lög-
reigil-sstöð íslenzku lögregLunnar
:1 yfirhieyrs’'U um máiiið. En aö
lokinni aðgerffinni var sá, sam
hafði handleggsbrotnað, einnig
ffluttur á lögreglustöðina.
Bá s'íðarnefndi sagði í samtali
við blaðið í gærkvöldi, að hann
myndi hafa samband við lög-
fræðing vegna þessa máls í dag.
„Ég k©m til með að lieita laga-
legs réttar míns og hvika h/ergi
í því efni. Víð höfum farið tvö
undanfarin ár inn á Keífila'víkur-
fil'Ugivöll m,eð dreifibréf eins og að
þe'ssu’ sinni og þá að jafnaði ver-
ið vísað út af „Vellinum“, og þó
að reyndar hafi áffiur kcmið til
meiðinga \ið svipaðar aðstæður,
hcij.m við ekki fynr orðið fyrir
öðrum eins liimllestin/gium og nú.“
í morgun hafði Alþýðub’.uðið
samband við Ólaf Hannesson, full
trúa lögrsglu'stjói-ans á Kefla-
vikunfLugvelili og stiaffifesti hann,
að pilturinn hatfi haindleggsbrotn
að á lögre,g>u:stöð bandarísku her
lögregLunna'r, en þanga'ð haifi pilt
arnir verið fluttir, meðan haf t var
'saimöand við íslieinzklj lögregluna.
Scgðist Ódafiur enn ckki hafa
fengið skriflega skýrslu frá varn-
aihliðinu um málið, en samikvæmt
munn’C'l'ri skýrslu, sem hann
iiefði fengið um það frá heriög-
reglunni, og skýrslu frá piltunum
tveim, virtist frásögn áðila stang
ast hvor á aðra.
í.
■ Í!iÉl.lílÍ
4 WiánutJagur 10. maí 1971