Alþýðublaðið - 13.07.1973, Side 10
Frá mönnum
og málefnum
Frjálsar
ástir og
fóstur-
eyðingar
Stórir og áhrifamiklir hópar
hafa i nútimanum iagt til atlögu
við ástina með ýmsu móti.
Visindamenn sitja með sveittan
skallann við að finna um
getnaðarvarnir, svo sem eins og
pillu og lykkju handa konunni,
en hafa hugsað minna fyrir þvi
hvað karlmenn ættu að éta til að
verða ófrjóir um stund —
kannski vegna þess að leitendur
getnaðarvarna eru karlkyns, og
hafa þvi ekki kært sig um að
i'ikta við manndóm sinn. Aftur á
móti erkonunni sem er á ýmsan
hátt ver undir það búin að nota
getnaðarvarnir, og á auk þess á
hættu aö fá æðasjúkdóma af
pillunni, ætlað að sjá um
varnirnar. Þá hefur klámið
(pornóið) svokallaða lengst af
snúist um konulikamann, og má
af þvi draga þá röksemd að
karlkynið sé enn á ferð að
gamna sér. Og nú fer yfir löndin
sterk alda meðmælt fóstur-
eyðingum. Þetta gerist á
vesturlöndum, sem virðast vera
fremur mannfá, einnig hér á
tslandi, þar sem þjóðinni er
nauðsyn á að vaxa að tölunni til,
og raunar ætti að verðlauna
konur sérstaklega i hvert sinn,
sem þær eiga barn.
Með heimild tii fóstureyðinga
er endanlega verið að varpa
fyrirhöfninni og óþægindunum
af ástarlifinu yfir á konuna. Það
er heldur ömurlegt hlutskipti,
sem konunni er ætlað á siðari
hluta tuttugustu aldar, hafi eitt-
hvaðmisfarizt um varnirnar, að
þá skuli heimilt, að visu með
hennar samþykki, að sækja
fóstrið inn i liffæri hennar og
rifa þaö út með illu eða góðu.
Flest er nú apað eftir i frjáls-
lyndinu. Hins er ekki gætt, að
fóstureyðingarspursmálið og
getnaðarvarnarhugmyndir eru
sprottnar upp úr ægilegum
vanda mannfjölgunar eins og i
Indlandi, og eiga ekki við nema
að mjög takmörkuðu leyti á
Vesturlöndum, og varla hjá tvö
hundruð þúsund manna þjóð i
nær óbyggðu landi. Fram til
þessa hafa fóstureyðingar verið
heimilar þegar móðurinni var
hætta búin. Heilbrigðri konu er
engin hætta búin af barneign.
Nær væri að henni væri hjálpað i
stórum mæli við að sjá barninu
farboða. Sá þáttur væntanlegs
fóstureyðingarfrumvarps, sem
fjallar um aukna kynfræðslu er
sjálfsagður. Einkum þarf að
fræða unga pilta um ákveðnar
liffræðilegar staðreyndir i fari
þeirra, þvi það er ósanngjarnt
að varpa öllum vanda hinna
frjálsu ásta yfir á konuna. Á
þetta hefur töluvert skort, eins
og dæmin um lausaleiksbörnin
sanna.
En það er fleira, sem mætti
taka til athugunar varðandi
barneignir og mannfjölgun hér
á landi. Störf húsmæðra haí'a
hingað til verið talin harla litils
virði, svo þær hljóta yfirleitt
litla viðurkenningu á þvi hve
barnauppeldi er mikils verður
þáttur i góðum farnaði. Hlut
mæðra þarf að rétta stórlega
við, og það verður bezt gert með
þvi að veita þeim ivilnanir á
borð við þær, sem gilda
varöandi skattaframtöl hjá kon-
um sem vinna utan heimilis.
Það á auðvitað að vera öllum
frjálst að vinna utan heimilis,
en þær sem kjósa fremur að
vera heima og sinna börnum
sinum, eiga að njóta sömu
réttinda. Það á að skrá á þær
ákveðna launatölu, sem að visu
verður ekki greidd öðruvisi en
sambærilegum skatta og út-
svarsfrádrætti. Þá hefur að
nokkru verið viðurkenndur sá
réttur, sem húsmóðirin á til
launa. Að minnsta kosti ætti að
koma þessu sanngirnismáli i
höfn áður en almennt verður
farið að taka upp þann sið hér á
landi að rifa börn úr konum.
VITUS
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi: Bretti — Hurðir —
Vélarlok — Geymslulok á Volkswagen i'
allflestum litum. Skiptum á einum degi
með dagsfyrirvara fyrir ákveðið verð.
Reynið viðskiptin.
Bilasprautun Garðars Sigmundssonar
Skiphoki 25. Simar 19099 og 20988.
r
Glæsilegt
úrval af
KVENSANDÚLUM
ressonat
sCaugavegí /7 - ^ramrjest/egi 2
0
Föstudagur 13. júlí 1973