Alþýðublaðið - 14.11.1973, Page 4

ÞETTA ER
DATSUN 1200
Unga fólkið segir að hann sé „alveg geggjaður”. Sumu ungu fólki
finnst raunar að þetta sé ekki nógu fast að orði kveðið og segir að
hann sé „algerlega tryllingslegur”.
Þetta þýðir að þessi nýi bill,DATSUN 1200, er bill unga fólksins,
enda er hann allt i senn, kraftmikill, sterkbyggður, hár og glæsi-
legur.
Ingvar Helgason, heildverzlun SrS'.g'.fsT '8
Skinnpelser — Norge
Norsk skinnagent söker kontakt med skinnfabrikk som er
intcresert i salg av dame og herrepelser til Norge.
Fabrikken má være ekspert p3 pelser og disse m& værc
med peiskantede sömmer slik som moden er idag.
Jeg har 2 mann i min tjeneste og vi dekker helc Norge fra
Nord til Sör. Vi har lang erfaring og vare kundcr betaler
sine varer pá 10 eller ',tO dager.
Er dette av interesse sá vennligst send brev skriftlig.
Tekstilagent Kaare Pedersen,
Mákeveien :t —
:tlOO — Tönsberg,
Norgc.
ORDSENDING
frá Verkakvenna-
félaginu Framsókn.
BASAR félagsins verður
1. desember. Vinsam-
legast komið gjöfum á
skrifstofu félagsins sem
allra fyrst.
fluglýsingasíminn okkar er 8-66-60
Bifreiðaeigendur
Forkaupsréttur bifreiðaeigenda rennur út
18. þ.m. Þeir, sem ekki hafa fengið senda
happdrættismiða á bilnúmer sin,tryggi sér
miða fyrir þann tima.
Ilappdrætti Styrktarfélags vangefinna.
Styrkir til háskólanáms
í Bretlandi
Breska sendiráöið i Reykjavik liefur tjáö islenskum
stjórnvöldum, aö bresk stjórnvöld hafi ákveöiö að bjóöa
fram i nokkrum löndum Evrópu 50 styrki til háskólanáms
i.Bretlandi. Einn þessara styrkja háskólaáriö 1974-75 er
ætlaöur islenskum námsmanni, en auk þess gefst islensk-
um umsækjendum kostur á aö keppa um nokkra styrki á-
samt námsmönnum fra öörum Evrópulöndum. Styrkir
þessir eru eingöngu ællaðir til framhaldsnáms viö háskóla
og veröa þeir veittir til tveggja eöa þriggja ára. Gert er
ráö fyrir, aö styrkur nægi fyrir fargjöldum til og frá Bret-
landi, kemislugjöldum, fæöi og húsnæöi auk styrks til
bókakaupa.
Umsækjendur skulu vera á aldrinum 25-40 ára og hafa lok-
ið háskólaprófi, áður en styrktímabiliö hefst.
Umsóknir um styrki þessa skulu hafa borist menntamála-
ráðuneytinu, Hvcrfisgötu 6, Reykjavík, fyrir 15. desember
nj(._Nánari upplýsingar um styrkina fást f ráöuneytinu
og í breska sendiráðinu, Laufásvegi 49, og þar fást einnig
tilskilin umsóknareyöublöö.
Menntamálaráðuneytið,
12. nóvember 1973.
Verkakvennafélagið
Framsókn
m/s Baldur
fer til Breiðafjarðar-
hafna þriðjudaginn 20.
nóv. Vörumóttaka
fimmtudag og föstudag.
alþýðu
mvm
Blaðburðarfólk
vantar nú þegar
i eftirtalin hverfi:
Vesturbær:
Lynghagi
Hjarðarhagi
Kvisthagi
Nesvegur
Ægissiða
Siaurður Maanússon:
THE PROBLEM OF
BEING ANICELANDER
Þegar erlendir fréttamenn
koma hingaö til efnisöflunar i
greinar eða vegna erindaflutn-
ings fá þeir venjulega til yfir-
lesturs þá bæklinga, sem geyma
svör við fyrstu spurningunum,
sem allir hafa uppi, og oft hef ég
stytt mér leið með þvi að ráð-
leggja vandlegan yfirlestur þess
efnis, áður en tekið væri til við
að afla fróðleiks um það, sem
e.t.v. hefir einkum freistað til
Islandsferðar. Stundum nægir
þetta, en oftar, einkum þegar
þeireiga ihlut, sem verðmætast
er að veita góða fyrirgreiðslu,
verða grundvallarstaðreyndirn-
ar miklu fremur til þess að
vekja nyjar og mjög áleitnar
spurningar en veita fullnaðar-
svör. Fortið okkar, nútið og
framtiðarfyrirætlanir hafa alit i
einu orðið mjög æsilegt ihugun-
arefni, og þá heyrum við t.d.
þessar spurningar:
Hvers vegna yfirgáfu forfeður
ykkar betri landkosti en þá, sem
biðu þeirra.hér? Hvers vegna
rituðu forfeður ykkar sigildar
bækur á þvi timabili, þegar
frændur ykkar i Noregi virðast
engar bækur hafa skráþ? Hvers
vegna einangrið þið ykkur með
þvi að tala og rita mál, sem eng-
inn skilur nema þið? Hvers
vegna fluttuð þið ekki öll i
Vesturheims i þrengingunum
miklu á siðari hluta 19. aldar?
Hvað veldur þvi að hér, á yztu
þröm hins byggilega heims,
virðast lifskjör sambærileg
þeim,sem bezt má finna annars
staðar? Hvernig ætlið þið að
varðveita sérstæða menningu
og rækja skyldur góðra heims-
borgara? Hvers vegna eigið þið
nú i illindum við Breta og Þjóð-
verja? Hvers vegna gerist þið
ekki eitt Bandarikja Norður-
Ameriku?
Þá er að taka til við að út-
skýra, rökræða. Þá er það, að á
sama hátt, og þegar spurt er um
einhverjar almennar tölur og
vísað til kafla í „Handy Facts”,
að þörf verður einhverrar bók-
ar, sem unnt er að rétta þeim,
sem spurt hefir, og segja við
hann: ,,Ég ráðlegg þér að lesa
þessa bók. Þegar þvi er lokið er
þér velkomið að hitta mig á ný,
og ég skal þá með anægju reyna
að afla þér þeirra upplýsinga,
sem þú vilt fá til viðbótar”.
Þessi bók hefir hingað til
verið ófáanleg. Vegna þess
höfum við orðið að gripa til efnis
úr ýmsum áttum, rifja upp
gömul minnisatriði eða afla
staðreynda með því að biðja um
samtöl við einhverja fram-
ámenn. Meðan dr. Gylfi Þ.
Gislason var ráðherra leitaði ég
oft til hans. Hann átti sjaldan
svo annrfkt að hann gæfi sér
ekki tima til að spjalla við þá er-
lendu fréttamenn, sem ég taldi
mig vita að ættu það skilið að fá
eins skynsamleg svör og fram-
ast var unnt að gefa, og eigi
siður að geta sagt það með
sanni, að þau hefðu verið fengin
hjá islenzkum ráðherra. Þetta
gerði Gylfi alltaf svo listilega,
að þó að ekkert hefði annað
komið til þá var mér persónu-
lega mikil eftirsjá að honum úr
ráðherrastóli. Hann hafði á
hraðbergi allar þær tölur, sem
nauðsynlegar voru til grund-
völlunar fullyrðingum, krydd-
aði frásgnir sinar með smelln-
um og markvissum sögum, og
tókst alveg ógleymanlega að
sannfæra viðmælendur sina um
að þeir hefðu hitt mann, sem
var hvort tveggja i senn, traust-
ur tslendingur, og góöur heims-
borgari.
Það brást aldrei, að eftir að
fundum okkar lauk, báru hinir
erlendu fréttamenn mikið lof á
þenna frábæra ráðherra, sem
hafði auðveldað þeim að rita af
skilningi og hlýhug um það land
og þá þjóð, sem þeir gistu.
t dag er það mér ekki jafn
mikið saknaðarefni og það var i
gær, að dr. Gylfi Gislason skuli
ekki enn sitja i sinum ráðherra-
stóli: Þvi veldur bókin hans
„THE PROBLEM OF BEING
AN ICELANDER, Past, Pre-
send and Future”, sem Al-
menna bókafélagið hefir nú gef-
iö út.
Ég las þessa bók mér til mik-
illar ánægju vegna þess að i
henni er allt það að finna, sem
olli þvi, að erlendu fréttamenn-
irnir fóru af fundi ráðherrans
fróðari um tsland en fyrr, sann-
færðir um, að i sögu okkar og
samtið væri að finna góðar og
gildar röksemdir þess, að með
þvi að varðveita islenzkan
menningararf örugglega og búa
hér við mannhelgi og mann-
sæmd, gætum við bezt rækt þá
skyldu að vera eins góðir borg-
arar i samfélagi þjóðanna og
framast væri unnt að verða.
Vegna þessa er bók dr. Gylfa
góð gjöf til allra þeirra út-
lendinga, sem við viijum veita
skemmtilega tilreiddan fróðleik
um sögu okkar, samtið og fram-
tiðarfyrirætlanir. Ég hef einnig
rökstuddan grun um, að hún sé,
eins og raunar flest annað, sem
við viljum helzt gefa góðum
gestum, holl sjálfum okkur til
yfirlestrar og aukins skilnings á
þeirri ábyrgð, sem á okkur hvil-
ir vegna varðveizlu þess menn-
ingararfs, sem eftir var skilinn,
skyldum okkar við samtiðina og
þá framtið, sem við viljum
bezta búa börnum okkar.
Ég er ekki að skrifa neinn rit-
dóm um bók dr. Gylfa, en vek
einungis á þvi athygli, sem
mestu máli skiptir, að ég fæ
ekki betur séð en að i hinum 26
köflum hennar sé að finna mik-
inn, skemmtilega tilreiddan og,
að þvi er ég bezt fæ séð, rétti-
lega gefinn fróðleik um fortið
okkar og þau vandamál, sem
við erum nú að berjast við að
leysa. Auk niutiu og tveggja
blaðsiðna lesmáls prýða sextán
heilsiðumyndir bókina. Gunnar
Hannesson tók þær, og það
nægir til tryggingar þvi að
myndirnar eru góðar. Pétur
Kidson Karlsson hefir þýtt
frumtextann, og efa ég ekki að
það sé vel gert.
Dr. Gylfi Þ. Gislason á mikl-
ar þakkir skildar fyrir að hafa
ritað þess ágætu bók, og
Almenna bókafélaginu ber
einnig að þakka fyrir útgáfu
hennar. Hún mun engu siður
kærkomin þeim, sem vilja
senda góða gjöf til landkynning-
ar, en hinum, sem njóta munu
þess að eignast hana, sér til
gagns og gamans.
12. nóvember 1973
Sig. Magnússon.
S lalþýðuj /
1 lilMlER Askriftarsíminn er
| BLAÐIÐ ÞITT 86666 |
0
Miðvikudagur 14. nóvember 1973.