Alþýðublaðið - 15.11.1975, Side 2

RÍKISSPÍTALARNIR
lausar stöður
KLEPPSSPÍTALINN:
FóSTRA óskast sem i'orstöðukona á
dagheimili fyrir börn starfsfólks
spitalans, nú þegar eða eftir sam-
komulagi. FÓSTRUR óskast einnig
á sama dagheimili til almennra
starfa. Nánari upplýsingar veitir
forstöðukona spitalans.
STARFSSTúLKA óskast á dag-
heimili spitalans. Upplýsingar veit-
ir forstöðukonan, simi 38160.
LANDSPÍTALINN:
AÐSTOÐARLÆKNIR óskast á
öldrunariækningadeild spitalans
frá 1. janúar nk.
Nánari upplýsingar veitir yfirlæknir
deildarinnar. Umsóknir er greini
aldur, námsferil og fyrri störf ber að
senda skrifstofu rikisspitalanna
fyrir 15. desember nk.
FÉLAGSRÁÐGJAFI óskast á
öldrunarlækningadeild spitalans
helzt frá 1. janúar nk. Nánari
upplýsingar veitir yfirlæknir
deildarinnar. Umsóknir ber að
senda skrifstofu rikisspitalanna
fyrir 1. jan. nk.
HJÚKRUNARDEILDARSTJÓRI
óskast á öldunarlækningadeild nú
þegar, einnig HJÚKRUNARFRÆÐ-
INGAR OG SJÚKRALIÐAR.
Upplýsingar veitir forstöðukonan,
simi, 24160.
HJÚKRUNARDEILARSTJÓRI
óskast á Barnaspitala Hringsins nú
þegar eða eftir samkomulagi.
Upplýsingar veitir forstöðukonan,
simi 24160.
BLÓÐBANKINN:
AÐSTODARLÆKNIR óskast frá 1.
janúar nk. Umsóknir er greini
aldur, námsferil og fyrri störf ber að
senda skrifstofu rikisspitalanna
fyrir 15. desember nk. Nánari
uppiýsingar veitir yfirlæknir Blóð-
bankans.
MEINATÆKNIR óskast helzt frá 1.
desember nk. Upplýsingar veitir
yfirlæknir.
Reykjavik 14/11 1975.
SKRIFSTOFA
RÍKISSPÍTALANNA
EIRÍKSGÖTU 5.SÍMI 11765
Ofnar
Húsbyggjendur, getum nú afgreitt ofna
með mjög stuttum fyrirvara. Sérstaklega
ódýrt efni fyrir verkstæðishús og bilskúra.
Lang lægsta verð.
Ofnar, Ármúla 28, simi 37033.
Staðreyndirnar tala
Sú ábending Alþýðublaðsins, að
allt hafi farið úr böndunum hjá þeim
tveimur rikisstj., sem myndað-
ar hafa verið frá árinu 1971 með
þátttöku allra flokka, nema Alþýðu-
flokksins, hefur farið mjög i taug-
arnar bæði á ritstjórum Þjóðviljans
og ritstjórum Morgunblaðsins.
Engu að siður er þetta staðreynd,
sem fleiri hafa komið auga á en
Alþýðuflokksmenn. Þetta var m.a.
niðurstaða Jónasar Haralz i kunn-
um sjónvarpsþætti, en Jónas Haralz
er flokksbundinn Sjálfstæðismaður,
eins og flestir vita. Og að sömu
niðurstöðu komst Jón Baldvin
Hannibalsson, sem flokksbundinn er
i Samtökum frjálslyndra og vinstri
manna og var i framboði fyrir þann
flokk i siðustu kosningum. Það duld-
ist engum, sem á þá hlýddu, að sú
var skoðun þeirra, að landinu hafi
ekki- verið stjórnað frá þvi sú rikis-
stjórn, sem Alþýðuflokkurinn átti
aðild að, hvarf frá völdum. Bæði
þeir Jónas og Jón höfðu orðið fyrir
sárum vonbrigðum með þær stjórn-
ir, sem við tóku — og þeir eru miklu
fleiri, en aðeins þessir tveir menn,
sem komizt hafa að sömu niður-
stöðu.
Alþýðublaðið hefur áður tekið það
fram, að engin rikisstjórn er algóð
— öllum verða þeim á mistök og við-
reisnarstjórninni urðu visslega á
mistök. Alþýðublaðið viðurkennir
það án nokkurra undanbragða, að
sumt af þvi, sem sú rikisstjórn
gerði, hefði hún getað gert betur. En
hversu miklu meiri stjórnsemi og
festa rikti ekki i landinu i tið þeirrar
rikisstjórnar, en verið hefur i
landinu á siðustu fjórum árum?
Hafi viðreisnarstjórnin verið vond
stjórn, hvað má þá segja um þær
rikisstjórnir, sem við tóku og hafa
haldið þannig á málum, að þjóðar-
búinu liggur við gjaldþroti?
Þótt Alþýðublaðið viðurkenni
fúslega, að á viðreisnartimunum
hafi sumtfarið úrskeiðis m.a. að þvi
leytinu til, að á siðustu tveimur
árum þeirrar rikisstjórnar hafi
menn verið of ragir við að trúa þvi,
að aðgerðir hennar i efnahags-
málunum hafi borið tilætlaðan
árangur þannig, að unnt hefði verið
að leyfa þegnunum að njóta góðs af,
fyrr en gert var, þá óttast Alþýðu-
blaðið siður en svo samanburð
annars vegar á þvi timabili þegar
áhrifa Alþýðuflokksins gætti á
stjórn landsins og hins vegar á þeim
tima, sém liðinn er frá þvi þeirra
áhrifa hætti að gæta. Munurinn á
þessu tvennu er álika mikill og mun-
urinn á hvitu og svörtu. Annars
vegar er um að ræða timabil stöðug-
leika, jafnvægis og meiri og jafnari
framfara en dæmi eru til um úr sögu
þjóðarinnar — það eina timabil frá
þvi Island hlaut á ný fullt sjálfstæði
sem tókst að ná einhverjum árangri
i baráttunni við verðbólguna. Hins
vegar er um að ræða einhverja
mestu upplausnar- og stjórnleysis-
tima i sögu íslands sem sjálfstæðs
rikis — timabil, þar sem ekki einu
sinni hagstæðustu ytri aðstæður,
sem dæmi eru til um, gátu komið i
veg fyrir efnahagslegt hrun vegna
óstjórnar. Á fyrra timabilinu gætti
áhrifa Alþýðuflokksins á stjórn
landsins og þá stundum i svo mikl-
um mæli, að verulegrar óánægju
gætti hjá f jölmörgum aðilum i sam-
starfsflokknum yfir þvi, að Alþýðu-
flokkurinn réði of miklu. A siðara
timabilinu hefur áhrifa Alþýðu-
flokksins ekki gætt en allir aðrir
stjórnmálaflokkar i landinu hins
vegar fengið að spreyta sig.
Hér eru aðeins nefndar stað-
reyndir, sem liggja öllum i augum
uppi. Um þær er tilgangslaust að
deila. Hitt verða menn svo að gera
upp við sjálfa sig, hvort þeir vilja
draga augljósar niðurstöður af
þessum staðreyndum — eða kjósa
að láta það vera.
BLÖÐIN
SEGJA
Vinsælir sjón-
varpsþættir
Fleirislikir þættir mættu koma
inn i dagskrá Sjónvarpsins.
Þjóöin myndi áreiðanlega fagna
þvi aö fá að heyra i mönnum eins
og Jóni Sigurðssyni, forstöðu-
manni Þjóðhagsstofnunar. Birni
Jónssyni, forseta ASÍ, Jóhannesi
Nordal, Seðlabankastjóra, og
Jóni Bergs, formanni Vinnu-
veitendasambandsins. Fólk vili
fá sannleikann um stöðu atvinnu-
og efnahagslifs okkar umbúða-
lausan, stöðu þjóðarbúskaparins
og viðskipta okkar út á við, stöðu
rikisfjármála og þeirra mála
annarra, er varða framtiðarhag
okkar bæði sem þjóðar og ein-
staklinga.
Það sem fyrst og fremst hefur á
skort, og þar eiga fjölmiðlar e.t.v
verul. hlut að máli, er heiðarleg
og upplýsandi miðlun á stað-
reyndum vandamála okkar i dag.
Þjóðin á lýðræðislegan rétt og
kröfu á slikum upplýsingum. Sé
rétt staðið að slikri kynningu og
fræðslustarfsemi eiga stjórn-
málamenn hægari eftirleik um
ákvarðanatöku, jafnvel um
„óvinsælar” ráðstafanir. Eða
réttara sagt — þá mun þjóðin, al-
menningur ilandinu, sjá svo um,
að þeir komist ekki hjá þvi að
taka þær ákvarðanir, sem nauð-
synlegt er að taka til að rétta af
þjóðarskútuna. Það er nefnilega
of mikið i húfi fyrir hvern og einn
þjóðfélagsþegn, ef verðbólgu-
dansinn verður áfram stiginn —
fram af hengifluginu.
Morgunblaðið.
Þaö, sem koma skal?
Gætu okkar bestu frjálsiþrótta-
menn vcrið með i keppninni um
gullið á Oiympiuleikunum i Mon-
treal á næsta ári? Eins og málun-
um er nú háttað eru litlar likur á
þvi —nema þvi aðeinsað þeir fari
út i einhverja af þeim vafasömu
aðferðum um „guilkapphlaupið”
sem nú er verið að gera viða um
heim — en við skulum vona, að
svo verði ekki.
Sviar eru framarlega i þessum
tilraunum, og það nýjasta hjá
þeim eru blóðgjafir, eða
„blóð-dóping” eins og aðferðin er
almennt kölluð þar i landi.
Aðferðin byggist einfaldlega á
þvi, að um einum litra af blóði er
dælt úr likama iþróttamannsins.
A á.a.g. mánuði liðnum er honum
skilað helmingi þess aftur. Blóð-
frymið hefur þá verið numið á
brott og eftir er mikið magn
rauðra blóðkorna. Þau flytja súr-
efni um likamann, og þvi er að-
ferðin mjög hagnýt i frjálsiþrótt-
um.
Björn Ekblom prófessor i Svi-
þjóð hefur náð mjög góðum ár-
angri með þetta. lþróttamennirn-
ir sem hann rannsakaði jukú af-
kastagetu sina um nær 10%.
Visir
ML'NIÐ að seiida HORNINU
nokkrai liiiur.
l'tanáskrift:
IIORNIÐ,
ritstjórn Alþýðublaðsins.
Siðmmila ll. Rcykjavik.
Alþýöublaöið
Laugardagur 15. nóvember 1975.