Alþýðublaðið - 20.11.1975, Síða 12

SÚtgefandi: Blað hf. Framkvæmda-
stjóri: Ingólfur P. Steinsson. Rit-
stjóri: Sighvatur Björgvinsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Bjarni
Sigtryggsson. Auglýsingar og af-
greiðsla: Hverfisgötu 10 — simar
14900 og 14906. Prentun: Blaða-
prent hf. Askriftarverð kr. 800.- á
mánuði. Verð i lausasölu kr. 40.-.
KÓPAVOGS APÓTEK
(Opiö öll kvöld til kl. 1
I Laugardaga til kl. 12
SeNOIBILASrÖDIN Hf
■ ■■ ■
BBgHBBmnHB
Yedrrid
Búist er við að i dag
hlýni um allt land. Skýjað
verður og mun liklega
ganga á með slyddu eða
snjókomu siðdegis. Hæg
austlæg átt verður rikj-
andi og kemst hiti i 3—4
stig seinni hluta dags.

Gátan
1 VtjOlMfí KYLFUtt
KÓlDu

ÖHREI* INVI ‘jMfí5/.

‘íróRum 5QPH HimR ÚTT TfíNK ufí
OTfíR
HDFUÐ BoR(, VIRVI r/L tfftND t-R’RB OH r
*ÓÝK /LL
'fí Fl’/K
íjóm uÐU

lMN tmmHL Sfím 57T
MEGUM
VIÐ KYNNA
Olga Guðrún Árnadóttir
er fædd i Reykjavik 31. ágúst árið
1953. Foreldrar hennar eru Finn-
borg örnólfsdóttir, húsmóðir, og
Arni Egilsson, loftskeytamaður.
Olga ólst upp i Kópavogi allt til 12
ára aldurs, en flutti þá til Reykja-
vikur, þar sem hún býr nú. Eftir
landspróf i Vogaskólanum, fór
Olga i M.R., þar sem hún stund-
aði námið að miklu leyti utan-
skóla, en lokapróf þaðan tók hún
árið 1973. Um vinnu sina og fram-
haldsnám, hefur Olga þetta að
segja.
,,Með menntaskólanáminu
vann ég við ýmisleg störf, m.a.
starfaði ég hjá útvarpinu, og um-
sjónarmaður barnatimans var ég
i rúmt ár. Einnig hef ég skrifað og
þýtt töluvert fyrir útvarpið, og þá
aðallega fyrir börn. Ég byrjaði að
stunda framhaldsnám i uppeldis-
fræði i Lundi i Sviþjóð, en þurfti
að hætta þvi námi fljótlega vegna
veikinda. 1 vetur ætlaði ég að fara
til Frakklands og læra leikhús-
fræði og ýmislegt, sem þvi við-
kemur, en ég lagði ekki i að fara
þangað, vegna þess að ég haföi
ekki alltof mikið traust á náms-
lánunum, en án þeirra gat ég ekki
farið”.
Um áhuga og tómstundastörf
sin, sagði Olga. ,,Ég geri töluvert
af þvi að skrifa, og þá bæði fyrir
börn og fullorðna, og hafa m.a.
komið út tvær bækur eftir mig, og
ætla ég að ljúka i vetur barnabók,
sem ég er þegar byrjuð að skrifa.
Píanónám stundaði ég hátt á 6.
ár, og spila ég oft ennþá. Nú og
svo kemur út i næsta mánuði
barnaplata sem ég hef unnið við,
ogsyng ég einnig á henni. A plöt-
unni eru 15 lög og textar eftir Ólaf
Hauk Simonarson, en mest allan
undirleik annast Gunnar Þórðar-
son”. Að lokum spurðum við Olgu
Guðrúnu um hennar álit á barna-
bókum þeim sem á markaðnum
eru, og sagði hún að 90% þeirra
væri að mestu leyti rusl, og merk-
ingalaus þvæla. Þótt ekki sé útlit
fyrir að breyting verði til batnað-
ar, þá er það ósk hennar að svo
verði.
HEYRT, SÉÐ
HEYRT: Að talsverð óánægja
sé meðal þeirra rikisstarfs-
manna, sem ekki njóta sam-
bærilegra hlunninda á við
kollega sina i mötuneytis-
málum. A mörgum stórum
vinnustöðum hins opinbera
eru mötuneyti, þar sem fæði
er selt á mjög niðurgreiddu
verði, en aðrir rikisstarfs-
menn, sem sömu eða sam-
bærileg störf vinna, njóta ekki
sömu hlunninda. Telja þeir
siðar nefndu þetta orsaka tals-
verðan kjaramun milli sömu
starfshópa.
FRÉTT: Að mjög harðar
umræður hafi orðið á fundi,
sem Meistarasamband bygg-
ingamanna hélt i fyrrakvöld
til þess að ræða nýframkomið
frumvarp frá rikisstjórninni
um byggingastjóra. Er sagt i
greinargerð með frum-
varpinu, að Meistarasamband
byggingamanna styðji
frumvarpið, en mjög margir
iðnmeistarar eru andvigir þvi,
þar eð þeir telja, að eftir sam-
þykkt þess muni iðnmeistarar
verða sniðgengnir sem bygg-
ingastjórar.
HEYRT: Að þótt Eyjólfur
Konráð Jónsson hafi fyrir
nokkru látið af starfi ritstjóra
Morgunblaðsins, sé hann enn
mikils ráðandi um skrif þess.
Þannig sé það Eyjólfur
Konráð, er riti flest Reykja-
víkurbréf Morgunblaðsins.
VEITT ATHYGLI: Að mikið
er rætt manna á meðal um
stólræðu, er séra Sigurður
Haukur Guðjónsson flutti i
útvarpsmessu s.l. sunnudag.
Þykir mönnum ræðan hafa
verið bæði sköruleg og tæpi-
tungulaus úttekt á vanda-
málum liðandi stundar.
OG HLERAÐ
TEKIÐ EFTIR: I Þjóðvilj-
anum i gær, að þar lýsir ritari
Framsóknarflokksins, Stein-
grimur Hermannsson, þvi
yfir, að hann sé i grund-
vallaratriðum á móti
samningum við útlendinga um
veiðar innan landhelginnar.
Það leynir sér ekki i viðtalinu,
að Steingrimur er andvigur
þvi tilboði, sem rikisstjórnin
gerði Bretum um heimild til
þess að veiða 65 þús. tonn i
islenzkri fiskveiðilögsögu.
HEYRT: Á förnum vegi um
frumvarp Sigurðar Björg-
vinssonar, varaþingmanns
Alþýðubandalagsins, um að
rækta upp og varðveita kyn
islenzks forystufjár:
„Þingmenn hljóta allir að
samþykkja frumvarpið hans
Sigurðar um að varðveita
forystusauðina. Þeim hlýtur
að renna blóðið til
skyldunnar.”
ER ÞAÐ SATT, að slæm fjár-
hagsstaða sveitarfélaganna
stafi fyrst og fremst af þvi, að
ráðamenn sveitarstjórna á
hverjum stað hafi færzt ol
mikið i fang á kosningaárinu
1974 til þess að laða til sin
atkvæði?
0RVAR HEFUR 0RÐIÐ M
Það vill vist oft verða
svo að þegar sett er upp
sérstakt kerfi til þess að
gera kerfið einfaldara, þá
verður niðurstaðan þver-
öfug.
Svo virðist raunin
ætla að verða á um hið
svonefnda póstgirókerfi,
sem jú átti að auðvelda
alla kerfisþjónustu varð-
andi innheimtur og þann-
ig spara margfaldan til-
kostnaðinn. Vissulega
virðist póstgirókerfið
hafa auðveldað fólki að
mun að inna af hendi
greiðslur á ýmsum gjöld-
um. Hitt er aftur á móti t
verra, að greiðslurnar
virðast stranda einhvers
staðar i kerfinu og ekki
koma fram. Fer þá hagn-
aðurinn af kerfinu að
verða heldur en ekki
vafasamur — þvi það er
jú ekki endilega höfuðat-
riðið að menn geti borgað
sin gjöld á mörgum stöð-
um. Æskilegt er ekki sið-
ur, að greiðslan komi til
skila.
Nú á dögunum gerðist
það, að hvorki meira né
minna en 1800 giróseðlar
— kvittanir fýrir greidd
i afnotagjöld af útvarps-
tækjum — misfórust i
kerfinu með þeim afleið-
ingum, að jafn margir
skilvisir útvarpsnotendur
fengu send lögveðsbréf
vegna gjalda, sem kerfið
sagði, að þeir hefðu ekki
greitt, þótt þeir hefðu i
höndum viðurkenningar
um að hafa staðið i skil-
um.
Hvað veldur? Skýr-
ingar hefur að visu verið
reynt að gefa, en þær
skýringar eru heldur en
ekki óskýrar. Meginatriði
málsins er, að eitthvað
það hefur gerzt, sem alls
ekki átti að geta gerzt —
með þeim afleiðingum að
sjálfsögðu, aö kerfið hef-
ur lamið saklaust fólk ut-
an með lögtakshótunum.
Ekkert stanz var á þvi.
Lögveðsbréfin komust
skjótt og snarlega til
skila, þótt greiðsluviður-
kenningarnar hafi
strandað. Enginn flösku-
háls þar. Og svo ypptir
kerfið bara öxlum og seg-
ir: „Sorry Stina”. „Allt
tómur misskilningur,
lasm. Forláttu, lasm.
Einhver obbolitill hlykk-
ur á linunni, lasm. Kemur
ekki fyrir aftur, lasm. ör-
ugglega ekki, lasm. Ha,
ha, ha, lasm. Bara brosa,
lasm, hlæja, lasm. Ha,
ha, ha”.
Hvi ekki að útfæra
þessa dæmalaust hag-
kvæmu einföldun á kerf-
inu t.d. með þvi að krefja
menn um sektargreiðslur
fyrir umferðarlagabrot
með póstgiróseðlum. Þá
væri hægt að stinga skila-
mönnum i steininn alveg
óvart. Hefja þjóðflutn-
inga á Litla-Hraun vegna
þess, að 1800 seðlar hefðu
týnzt i kerfinu. Væri það
ekki sniðugt, lasm. Bros-
legt, lasm. Ha, ha, ha,
lasm.
FIMM á förnum vegi
Hvernig eigum við að svara Bretum
".. " 1 *
landhelgismálinu ?
Viðar Olsen, byggingatækni-
fræðingur: Það á að stugga við
togurunum, alveg þar til að það
er orðið of dýrt fyrir þá að
stunda útgerð við íslands-
strendur.
Hallgrfmur Hallgrimsson, bil-
stjóri: Þaö á bara að sýna þeim
i tvo heimana, og beita byssun-
um og klippunum alveg hik-
laust, ef þeir láta ekki segjast.
Það á alls ekki að semja við þá.
Óskar Kristjánsson, fram-
kvæmdastjóri: Það á að halda
settumarki,ogstugga við þeim,
eins og nú er gert, og beita •
klippunum, ef ástæða þykir til,
en ekki að skjótaá þá.
Margeir Jóhannsson, forstjóri:
Viö eigum að minnka kvótann
niður i 50 þúsund tonn, og ekki
tala við þá fyrr. A meðan þeir
ekki sætta sig við það, þá er al-
veg sjálfsagt að skera aftan úr
þeim vörpuna.
Smári Valgeirsson, blaðamað-
ur: Við eigum að sýna þessum
Bretum,hvar Davið keypti ölið,
og hlaða byssurnar, og brýna
klippurnar.