Alþýðublaðið - 16.12.1975, Blaðsíða 9

Alþýðublaðið - 16.12.1975, Blaðsíða 9
RtO^I TRÉSMIÐJA BJÖRNS ÓLAFSSONAR REYKJAVÍKURVEGI 68 - SÍMI 51975 HAFNARFIRÐI HÚSBYGGJENDUR! Munið hinar vinsælu TI- TU og Slottlistaþétting- ar á öllum okkar hurð- um og gluggum. Ekki er ráð nema i tíma sé tekið. Pantið timanlega. Aukin hagræðing skapar lægra verð. Leitið tilboða. B^) FRAMHALDSSAGAN m TRÚLOFUNARHRINGAR Fljót afgreiðsla. Sendum gegn póstkröfu GUÐM. ÞORSTEINSSON gullsmiður, Bankastr. 12 UR OG SKAHIGKIPIR KGRNELÍUS JONSSON SKÚLAVORBUSTIG 8 BANKASTRÆTI6 <'"*tH'>B0106C>O Barnafata- verzlunin Rauðhetta Látið ekki verðbólguúlf- inn gleypa peningana ykkar, i dýrtiðinni. Vör- ur seldar með miklum afslætti, allt nýjar og fallegar vörur á litlu börnin. Litið inn og gerið góð kaup. Opið laugardaga kl. 10 til 12. Barnafataverzlunin Rauðhetta Iðnaðarmannahúsinu, Hallveigarstíg 1 — Simi 28480. — Maðurinn er góður. Og hann þekkir gott fólk, sem gæti tekið Topsy. Jette var óðamála. — Það var gott að þú komst, mamma. Taktu mig með þér! Mér leiðist einni. Unga konan leit hjálparvana á Jan. — Afsakið, sagði hún lágt, — en hundurinn er ekki eina vandamálið. Það leit út fyrir, að hún væri að bresta i grát og barnið fann það samstundis. — Var Werner frændi vondur við þig? spurði Jette. — Getið þér raunverulega tekið hundinn? sagði móðirin biðjandi. — Ég held, að við ættum að ræða málið, sagði Jan og reyndi að hrista af sér feimnina. Þau hefðu áreiðanlega aldrei farið að tala saman, ef Jette hefði ekki hjálpað til, þvi að móðir hennar var alveg jafnfeimin og Jan. En Jette masaði og masaði barnslega hrifin og Jan frétti, að móöir hennar héti Gabriele Dorn og að faðir hennar hefði dáið I bilslysi fyrir tveim árum. Hann hafði einmitt opnað iþróttaverzlun og eina leiðin til að Gabriele gæti komizt úr skuldunum, sem á búðinni hvildu, var með þvi aö fá lán hjá bróður sínum, sem var kráareigandi. Nú varð hún að vinna og hafði fengið töðu sem ritari hjá lögfræðingi. En Ibúð hafði hún ekki fengið ennþá. — Það er allt svo hræðilega dýrt, sagði hún, — og mig langar til að hafa Jette hjá mér, þegar ég fæ ibúð. Hún getur ekki verið hér öllu lengur. Bróðir minn á þrjá stálp- aða stráka og eftir þvi, sem hún segir mér, hafa þeir ekki góð uppeldisleg áhrif á barn. Svo er það Topsy. Hún viðurkenndi hálfhikandi, að þau hefðu rifizt. Þá minntist Jan skyndilega Teresu-heimilisins. — Kannski get ég aðstoðað yður, sagði hann. — Get ég fengið að hringja hérna nálægt? — Já, það er simaklefi skammt undan. En hvers vegna viljið þér hjálpa mér? Við þekkjumst ekkert. — Nú erum við farin að kynnast og ég þekki fjölskyldu, sem getur tekið Topsy. Er hún hreinlát? spurði hann. — Areiðanlega, sagði Jette að bragði. — Annars hefðu þau rifizt meira, þó að hún fái næstum aldrei að koma inn fyrir dyr. — Ætli við getum ekki lika fundið stað fyrir ykkur mæðgurnar. ViB skulum koma að hringja. Christa Stiller hafði þegar orðið einu sinni undrandi um daginn, þvi að dr. Meiser kom með móður sina og Nikki i heimsókn. Hann vildi fá að vita, hvort unnt væri að koma Nikki fyr- ir á Teresu-heimilinu i nokkrar vikur meðan mamma hans færi i hvildarferð. < Þau voru að ræða þetta, þegar siminn hringdi. Christa Stiller hlustaði með athygli. Jörn Meiser lagði eyrun við, þegar hún sagði: — Já, það er hægt, læknir. Nei, ég get ákveðið það sjálf, dr. Holl ræður engu um á- kvarðanir minar. Ég á þá von á yður i kvöld. — Þetta var dr. Jordan, sagði hún til skýringar. — Hann spurði, hvort hér væri laus'íbúð og áður en Jörn hafði náð sér eftir undrunina, sagði hún: — Svo var það erindið yö- ar. — Sést það á mér, að ég kom til að tala um annað en móður mina? spurði hann. Hún brosti. — Já, svaraði hún. — Það er hann Nikki, sagði hann umsvifalaust. — Mamma þarf algjöra hvild um stund. Hvað á ég að gera við drenginn? Hann þagnaði. — Koma með hann hingað, svaraði Christa. — Ég hef aukaherbergi og ekki á ég sjálf barn. Raddblær hennar vakti meðaumkun Jörns. — Nikki er góður drengur, sagði hann lágt. — Ég veit það. Og þér eruð góður viðhann. — Hvað annað gat ég gert fyrir Lis. Hr. Lind batnar. Uppskurðurinn tókst fullkomlega og öll viðbrögð hans eru eðlileg. — Þér hafið staðið við orð yðar, sagði hún rólega. — Það er gott að vita, að slikir menn eru til. Hann roðnaði. AÐSTOÐAR- LÆKNIRINN — Ég er engin undantekning, sagði hann og fór hjá sér. — Nei, ég er byrjuð að trúa þvi aftur, svaraði hún hugs- andi. — En þér eruð sá fyrsti, sem hefur sannfært mig um... ég veit ekki, hvernig ég á að segja það. Ég hlakka til að fá Nikki. Meiser gladdist og það ekki aðeins Nikki vegna. Christa hafði breytzt. Það var kominn vonarneisti I augu hennar. Gabriele Dorn gatnaumast skilið, að það væri satt, þeg- ar Jan sagðist hafa fundið ibúð handa henni og barninu og að hún gæti flutt þangað strax. — Verður það ekki of dýrt? spurði hún hikandi. — Alls ekki, sagði hann, þó að honum hefði láðst að spyrja um verðið. Hann ætlaði einhvern veginn að sjá svo um, að það yrði henni ekki ofvaxið. Það var svo gott að geta glatt aðra, ekki sizt litlu telpuna sem hafði sigrað hjarta hans. 'TIMEEX 231501 HEIMSÞEKKTU ÚRIN — Tilvalin jólagjöf — Veljið eftir myndunum, hringið eða bréfsendið númer úrsins og við sendum yður um hæl gegn póstkröfu Úrin eru seld með 6 mónaða óbyrgð — Höfum einnig allar gerðir svissneskra úra 237721 Vfro- Kf. l/é>oo- fi^. Y/ÖO- fa. 3 800- fo.L/Jioo- fa 3$oo- tfr. YSoo- tOj/ór.39?f>- Úra- og skartgripaverzlun Magnúsar Guðlaugssonar — ÚR-VAL — Strandgötu 19 — Hafnarfirði — Sími 50-590 Alþýðubíaðið '(0 Þriðjudagur 16. desember 1975.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.