Alþýðublaðið - 23.06.1976, Síða 3

aiþýöu-
blaóíð
Miðvikudagur 23. júní 1976^
FRÉTTIR 3
Verkamannabústaðir: I
Úthlutun
íbúða lokið
um næstu
mánaðamót
— Það er stöðugt unnið við
könnun á umsóknun og verður
varla lokið við þetta fyrr en um
næstu mánaðamót, sagði
Guðmundur J. Guðmundsson er
Alþýðublaðið spurðist fyrir um
úthlutun íbúða i verkamanna-
bústöðunum nýju.
Sem dæmi um þá erfiðleika
sem við er að etja í sambandi við
úthlutunina nefndi Guðmundur,
að umsækjendur um 32 tveggja
ibúðir eru 270 talsins. Samtals
eru ibúðirnar 308 en umsóknir
1.030.
Asóknin virðist vera mest i
minni ibúðir og eru það einkum
þrir flokkar umsækjenda sem
saEkjast eftir þeim. Ung hjónaefni
sem búa sitt i hvoru lagi, ung hjón
með barn sem búa hjá foreldrum
annars þeirra og svo einstæðar
mæður. En sem fyrr segir eru
aðeins 32 2ja herbergja ibúðir til
ráðs töfunar, en hins veg ar 106 4ra
herbergja ibúðir. Taldi Guð-
mundur að sennilega heföi verið
heppilegra að hafa þetta öfugt
þótt stórar ibúðir væru einnig
nauðsyniegar.
Þá taldi Guðmundur J.
Guðmundsson að heppilegra væri
að byggja litlar 3ja herbergja
ibúðir i rikara mæli heldur en 2ja
herbergja þar sem hjón gætu
lengur notað þær þótt börnunum
fjölgaði.
Sem fyrr segir verður ekki lokið
við að úthluta Ibúðunum i Selja-
hverfi fyrr en um eða upp úr
mánaðamótum og fyrrihluta
næsta mánaðar verða send út
bréf til umsækjenda varðandi út-
hlutunina. —SG
DYRT ER
DROTTINS
ORÐIÐ
Það hefur ósjaldan heyrzt, að
vöruálagning sé óeðlilega mikil i
sumum verzlunum i Reykjavik.
En það er viðar pottur brotinn i
þessum efnum en hér á höfuð-
borgarsvæðinu.
Ekki alls fyrir löngu, var einn
af blaðamönnum Alþ. bl. staddur
á Þingvöllum. Kom hann við i
verzlun staðarins og keypti sér
eina flösku af Coca—Cola og sitt-
hvað fleira. En þegar hann var
búinn að borga fyrir það, sem
sem hann hafði keypt, brá honum
heldur en ekki i brún, þvi innihald
flöskunnar kostaði hvorki meira
né minna en 60 krónur.
Virðist þarna vera um bysna
mikla áiagningu að ræða, þar
sem sama magn af kók kostar hér
39 krónur.
Alþ.bl. hafði samband við
Georg Ólafsson, verðlagsstjóra
og innti hann eftir hvernig eftirliti
með slikur hlutum væri háttað úti
á landsbyggðinni.
Sagði hann að sérstakt
verðlagseftirlit væri I hverjum
landsfjórðungi. Hefðu tveir menn
það með höndum i Norðurlands-
fjórðungi, einn á Austurlandi, og
einn maður á Vestfjörðum. Loks
hefði verðlagseftirlitið i Reykja-
vik umsjón með álagningu hér
sunnanlands, allt austur að
Kirkjubæ jarklaustri.
„En það er feiknarleg vinna
sem liggur á bak við slikt eftirlit
og við komumst ekki yfir að fylgj-
ast sem skyldi með öllum stöðum
á landinu” sagði verðlagsstjóri að
lokum.
■Sigurður Líndal, prófessor:-
VELFERÐAR ÞJOÐFELAGIÐ
ER AÐ EYÐILEGGJA FÓLKIÐ
Eins og kunnugt er, féll meiri
hluti nemanda, sem gengust
undir próf i alm.lögrfæði við
Háskóla Islands i vör, eða 40
nemendur af 64.
Aiþýðublaðið hafði samband
við Sigurð Lindai prófessor og
innti hann eftir hverju þessi háa
fallprósenta sætti.
Sagði Sigurður að sin skýring
á málinu væri sú, að þeir nem-
endur, sem ekki stóðust prófið,
hefðu fram til þessa verið á
lægstu mörkunum hvað
einkunnir snerti.
Ég skoðaði stúdentasskirteini
þessa fólks eftir prófið, sagði
Sigurður og þá kom i ljós að
flestir höfðu hlotið 3. einkunn á
lokaprófi. Þegar að þvi er gáð,
að æskilegt er að þeir sem hefja
nám i háskólanum hafi fyrstu
einkunn, þó að það sé ekki form-
legtskilyrði, þá er skiljanlegt að
svona fari.
En það er annað sem ég tel
veramjög afgerandi, og það er
að fólk er alls ekki vant að taka
hiutina föstum tökum, þegar
þaðkemur úr menntaskólunum.
Það er orðinn siður, að
nemendur rétt skriði milli
bekkja, og þykir ekkert athuga-
vert við það lengur. Einn
stúdenta minna hafði það lika
að orði við mig, að það væru
mikil viðbrigði að koma i þenn-
an aga, eftir að hafa setið I
menntaskóla.
En það segir sig sjálft, að eín-
hvers staðar verður aginn að
vera. Hann er ekki lengur sem
skyldi i bamaskólum, gagn-
fræðaskólum og menntaskólum.
Ef Háksólinn fer sömu leiðina,
þá verður það iifið sjálft sem
tekur i taumana. Þvi tel ég að
Háskólinn megi alls ekki slaka
á, þvi leiðir lélegri menntun og
þá lægri „standard” i þjóð-
félaginu.
Þú telur þetta vera
skýringuna á þvi hvernig komið
er?
Já, en þó vil ég aðeins fá að
bæta við þetta.
Fólk er með sina kjara-
baráttu. Það giftir sig, stofnar
heimili, kaupir húsnæði, bila,
fer i sólarferðir og tekur
háskólapróf. Þetta á allt að gera
á 5—6 árum. Það hefur engin
kynslóð reynt þetta fyrr og ég
segi að þetta sé ekki hægt.
En af þessu leiðir, aö menn
eru á kafi i skuldum og verða að
vinna. Námið verður þvi
■nokkurs konar tómstunda-
gaman.
Það er sem sagt þetta tvennt:
ónógur undirbúningur og lifs-
gæðakapphlaup, þ.e. að öðlast
hin hefðbundnu stöðutákn þessa
þjóðfélags, sem er þessa vald-
andi.
Fallprósentan i Háskólanum
hefur þá eftir þessu að dæma
farið hækkandi á siðari árum?
Ég hef ekki gert úttekt á þvi,
en ég held að það sé óhætt að
segja, að hún hafi verið á bilinu
30%— 60%. En þetta var ó-
neitanlega lélegt i vor.
En ég lit svo á, að þetta vel-
ferðarriki, ásamt kjarabaráttu
og öðru tilheyrandi, sé a'ð eyði-
leggja fólkið. Það vill fá sem
mest fyrir sem minnsta vinnu
og það er einmitt þessi andi sem
svifur yfir vötnunum hérna.
Mig langar að lokum að beina
þeirri spurningu til almennings
I landinu, til hvers hann ætlist af
háskólanum ilandinu. Vill hann
að skólinn leggi metnaðsinn i að
veita fólki góða menntun, og
útskrifi hæfa starfskrafta? Ef
svo er tel ég það sjálfsagða
kröfu og eðlilega. Ég tel það
jafnframtskyldu mina sem em-
bættismanns, að reyna að verða
við þeirri kröfu.
—JSS.
Nú er hinni miklu hátið listanna
óðum að ljúka. Siðustu eiginlegu
dagskráratriðunum lauk þann 16.
júnf en rúslnan i pylsuendanum,
eftirmálinn að Listahátið, er enn
eftir. Og sjáifsagt eru þeir margir
sem biða óþreyjufullir eftir
jazztónleikum Johnny Dankvorth
ogCleo Laine við lok mánaðarins.
Margir heimsfrægir skemmti-
kraftar hafa gist þetta litla ey-
sker okkar um stund og hinar
skærustu stjörnur skemmtana-
iðnaðarins yljaðokkur skamma
hríð um hjartaræturnar með
ljómandi birtu sinni. En nú eru
þær horfnar og ekkert eftir nema
minningin og vonin um að fá að
sjá þær aftur á næstu Listahatfð
að tveim árum liðnum.
En hvað kostar þetta allt-
saman? Kemur svona fyrirtæki
til með að bera sig? Hver er
þyngsti útgjaldaliðurinn? Allar
þessar spurningar og sjáifsagt
margar fleiri leita á hugann,
þegar rætt er eða hugsað um
þe ssi mál.
Hjá Hrafni Gunnlaugssyni,
framkvæmdastjóra Listahátiðar-
nefndar, fengum við þær upp-
lýsingar að burðarás Listahátiðar
væri tæplega 7 milljón króna
Hvað kostaði
Listahátíð?
styrkur frá Riki og Reykjavíkur- inn kæmi fyrir aðgöngumiða.
borg, auk þeirrar fjárhæðar sem Hrafn sagði enga von til þess að
Listahátiðarfyrirtækið bæri sig,
en hann vonaðist til að hallinn
yrði ekki mjög mikill —eiginlega
byggist hann við þvi að jafnvægi
rikti í rekstrarkostnaði.
Að sögn Hrafns eru greiðslur til
listamanna, ferðir þeirra og uppi-
hald langs tærsti útgjaldaliðurinn.
Aftur á móti væri það þegjandi
samkomuiag við listamennina, að
láta aldrei uppi þær fjárhæðir
sem listamönnum væru greiddar
hverju sinni. Þó gæti hann sagt
okkur að Benny Goodman hefði
verið mjög ódýr skemmtikraftur,
miðað við það að I för með honum
voru 7 hljóðfæraleikarar. Anne-
lise Rhotenbergar hefði hins veg-
ar verið mjög dýr. Sumir is-
lenzku listamannanna gáfu vinnu
sina sagði Hrafn að lokum.
Aðspurður um nákvæmar tölur
I sambandi við rekstur Lista-
hátiðar benti Hrafn okkur á bók-
haldara nefndarinnar, en hann
reyndist þögull sem gröfin og
kvaðst ekki vilja láta fjölmiðlum i
té neinar upplýsingar að svo
komnu máli. „Talna-
spekúlantarnir” verða þvi að
bíða, vona og sjá hvað setur.
—AV
skArri atvinnuhorfur skólafólks
,,Jú þetta hefur gengið svipað
ogi fyrra, kannski heldur betur,
það hafa komið á skrá hjá okkur
130 manns og af þeim hafa 48
fengið örugga vinnu gegnum at-
vinnumiðlunina, aðrir 50 hafa
útvegað sér vinnu sjálfir, en 32
hafa ekki fengið fasta vinnu
ennþá”, sagði Gylfi Kristinsson
hjá atvinnumiðlun stúdenta er
við leituðum frétta hjá honum af
atvinnumálum háskólastú-
denta. Sagði Gylfi að þeir ættu
nú við eitt vandamál að striða
öðru fremur en það er, hve erfitt
er að útvega stúlkum vinnu.
Sagði Gylfi, að ekki hefði borið
eins mikið á þessu til að byrja
með, en nú væri þetta mjög
áberandi. Kvað hann það senni-
legasta skýringin að framan af
hefðu margar stúlkur verið
ráðnar til afleysingar i bank-
ana, væri nú sjálfsagt búið að
ganga frá þeim ráðningum og
þá kæmu þær sem ekki hefði
tekist að fá vinnu, til þeirra og
létu skrá sig.
Aðspurður sagði Gylfi að þeir
mundu hafa sérstakan starfs-
mann hjá altvinnumiðluninni út
mánuðinn, en siðan mundi
skrifstofustúlka hjá Stúdenta-
ráði taka við starfseminni og
annast hana meðfram öðrum
skrif stof ustörfu m . Mun
atvinnumiðlunin verða rekin út
sumarið.
Allt i áttina
Hjá atvinnumiðlun mennta-
skólanna var okkur tjáð að nú
væri allt farið að þokast i áttina,
og hefði gengið nokkuð vel að
útvega fólki vinnu undanfarið
samt sem áður eru enn 50 nem.
á atvinnuleysisskrá hjá þeim.
Það sem af er hefur atvinnu-
miðlunin útvegað um 72 fasta
vinnu og auk þeirra eru nú um
13 i ihlaupavinnu. Bjuggustþeir
við, að ef eins vel gengi áfram
og undanfarið, mundi skrif-
stofan aðeins starfa út þennan
mánuð, og kannski viku af júli,
enda mun fjármagn til
rekstursins ver á þrotum.
—gek
Biskup hafnaði beiðni borgarstjórnar!
Ekki virðist ætla að
leysast úr þeim deilum
sem staðið hafa um hvort
eigi að reisa aðveitustöð
Raf magnsveitunnar á lóð
Austurbæjarskólans, eða
ekki.
Eins og menn muna, fór
borgarstjórn fram á það að lóð
Þjóðkirkjunnar við Eiriksgötu
yrði gefin eftir, til að Sumargjöf
gæti reist þar dagvistunar-
stofnun. Aveitustöðin átti siðan að
koma neöan við Barónsstiginn, en
þar hefur Sumargjöf verið út-
hlutað lóð til fyrrnefndar dagvist-
unarstofnunar.
A borgarráðsfundi I gær var
lagt fram bréf frá biskupi og i þvi
segir að kirkjuráð hafi fjallað um
málið og talið að ekki reyndist
unnt að verða við erindi borgar-
stjórnar.
Sagði ennfremur, að nú hefði
farið fram fjársöfnun til
byggingar þjóðkirkju og væri
talið æskilegt að hún risi I
nágrenni Hallgrimskirkju
stærstu kirkju landsins.
Þá hefur litillega komið til tals
innan borgarstjórnar, að freista
þess að frá Sumargjöf til að flytja
fyrirhugaða dagvistunarstofnun
á einhvern annan stað i borginni,
en það hefur ekki verið tekiö tií
alvarlegrar umræðu ennþá.
—JSS.