Alþýðublaðið - 18.01.1978, Qupperneq 4

4
Miðvikudagur 18. janúar 1978
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Rekstur: Reykjaprent h.f. Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Arni Gunnarsson. Fréttastjóri: Einar Sigurðs-
son. Aðsetur ritstjórnar er i Síðumúla 11, slmi 81866. Kvöldsimi fréttavaktar: 81976. Auglýsingadeild,
Alþýðuhúsinu Hverfisgötu 10 — simi 14906. Askriftar- og kvartanasimi: 14900. Prentun: Blaðaprent h.f.
Askriftaverð 1500krónur á mánuði og 80 krónur i lausasölu.
„Gott er að hafa
tungur tvær...”
„Gotter að hafa tungur
tvær og tala sitt með
hvorri." Stefnu Fram-
sóknarflokksins í ufan-
rikismálum verður ekki
betur lýst. Utanríkis-
ráðherra flokksins
skrifar undir og sam-
þykkir yfirlýsingar um-
aðgerðir gegn minni-
hlutastjórn hvítra manna
í Suður-Afríku en við-
skiptaráðherrann heimil-
ar óheft viðskipti við
þetta sama land.
Fyrstu tíu mánuði
síðasta árs keyptu ís-
lendingar vörur frá Suð-
ur-Afríku fyrir rösklega
225 milljónir króna. Þetta
er helmings aukning á
vörukaupum frá sama
tímabili 1976. Hins vegar
hefur minnihlutastjórnin
i Suður-Afríku ekkert
keypt frá íslandi, enda
lítill hagur í því og engar
gjaldeyristekj ur til
vopnakaupa svo berja
megi á svörtum meiri-
hluta.
Á fundum utanrikis-
ráðherra Norðurlanda
hefur margoft verið
ítrekuð nauðsyn þess að
herða til muna aðgerðir
gegn ógnarstjórn hvíta
minnihlutans í Suður-Af-
riku. Á fundi utanríkis-
ráðherranna i Helsinki í
september síðast liðnum
var mál þetta enn á dag-
skrá. Þar var ákveðið að
skipa nefnd, er hefur það
hlutverk að kanna
hvernig auka megi efna-
hagslegan þrýsting gegn
Suður-Afríku stjórn. Á
þeim fundi var íslenzki
utanríkisráðherrann.
Á vettvangi Sameinuðu
þjóðanna hafa verið sam-
þykktar margvíslegar
ályktanir um efnahags-
legar þvinganir, nú síðast
i desember. íslendingar
hafa samþykkt þessar
ályktanir en halda samt
áfram að verzla við
Suður-Af ríku. Þótt þessi
verzlun sé ekki mikil á
hei msmælikvarða er
verknaðurinn hinn sami.
Fyrir hagnaðinn af þess-
ari verzlun getur stjórn
Suður-Afríku keypt
nokkrar byssur til að
beita gegn svarta meiri-
hlutanum.
Þessi tvískipta utan-
ríkisstefna Framsóknar-
flokksins er undarleg svo
ekki sé meira sagt. Ungir
Framsóknarmenn hafa
lýst andstöðu sinni við
minnihlutast jórnina í
Suður-Af ríku og þeir ættu
einnig að lýsa andstöðu
sinni við utanríkisstefnu
eldri mannanna í flokkn-
um.
Alþýðublaðið vill nú
skora á viðskipta-
ráðherra að virða í verki
þá utanrikisstefnu sem
utanríkisráðherrann
mótar á alþjóðavett-
vangi, og stöðva þegar í
stað öll viðskipti við
Suður-Af riku. Annað er
ósæmilegt eftir allar þær
yfirlýsingar sem utan-
ríkisráðherra hefur tekið
þátt í að semja og hefur
samþykkt.
Það er von blaðsins að á
næsta ári sýni hagskýrsl-
ur að islendingar hafi
engin viðskipti átt við
stjórn hvítra manna í
Suður-Afríku, sem kúgar
mikinn meirihluta
svartra manna í landinu.
Að öðrum kosti er islenzk
þjóð að viðurkenna hin
herf ilegustu brot á mann-
réttindum og lýðræði,
manndráp og pyntingar í
blóra við afstöðu lang-
flestra aðildarþjóða
Sameinuðu þjóðanna.
—ÁG
OR YMSUM ÁTTUM
O, þér
njósnara
fjöld
Þvi verður aldrei neitað að
Island er merkilegt land,
Islendingar merkileg þjóð og
hvort tveggja er hiö mikilvæg-
asta I heimspólitikinni. Svo er i
það minnsta aö sjá og heyra af
islensku stórpressunni, sem
telur rikisútvarp mogga og
þjóðvilja, en i þeim miðlum
birtast alltaf öðru hvoru fregnir,
að sjálfsögöu bæði greinagóðar
og grundvallaðar, af mikilvægi
lands og þjóðar fyrir framtið
veraldar.
A forsiðu Þjóðviljans i gær
birtust okkur enn á ný sannanir
þess mikilvægis, sem við
nærumst að nokkru á. Þar var
sumsé birtur iisti yfir þá njósn-
ara leyniþjónustu heimsvalda-
sinnanna i vestri, sem starfað
hafa hérlendis. Listinn var
fenginn frá ekki ómerkari
heimildamönnum en V-Þjóð-
verjum. Raunar tekinn upp úr
skrá einni, sem þeir hafa gefið
út yfir þrjú þúsund njósnara
CIA i hundrað og tuttugu
löndum.
1 ljós kemur að einir fimmtán
hafa starfað fyrir CIA i
Reykjavik. Með einfaldri
reikningskúnst má fá þá niður-
stööu aö þessir fimmtán eru núll
komma fimm prósent af þess-
um þrjú þúsund. Þvi hefur
hálfur af hundraði starfað á
Islandi, sem hlýtur að vera vel
yfir meðaltal, enda sjáum við að
ef hundrað og tuttugu er deilt i
þrjú þúsund verður útkoman
ekki nema tuttugu og fimm. Það
er þvi ljóst að CIA telur Island
með mikilvægustu löndum.
Fyrir utan allt annað má svo
geta þess að i skrá þessari er
ekki minnst á alla þessa ihalds-
kurfa, sem allir vita að eru á
mála hjá CIA. Ef marka á
vinstri upplýsingar um hægri
menn, sem að sjálfsögðu er eðli-
legt að gera ef útkoman verður
skemmtileg, má reikna með að
CIA hafi i það minnsta eina
sjötiu og sjö gamla sjálfstæðis-
menn, fjórtán hlutlausa, og svo
slatta af erlendum málaliðum
ótilgreindum, starfandi hér á
hverjum tima. Dæmið verður
þvi iskyggilegt og best að gæta
tungu sinnar i strætó.
Þá sjáum við það.
Bregst
bogalistin
Annars bregst Þjóðviljanum
illa bogalistin og uppáhalds-
listin sin i þesari frétt. A
listanum yfir CIA njósnarana
getur að lita einn, sem gæti
verið af íslenskum ættum. Það
er Valdemar nokkur Johnson
(sem gæti verið að uppruna
Jónsson, Jóhannsson, Jó-
hannesson, Jónasson eða eitt-
hvað annað og gæti svo lika
verið dulnefni fyrir Guð-
mundsson).
Þykir undirrituðum málgagni
sósialisma og verkalýös-
hreyfingar og þjóðfrelsis illa
brugðið, að það skuli ekki færa
okkur heim sanninn um hvað i
þessu býr.
Þótt manngreyið hafi ef til vill
aldrei átt ættingja í heildsala-
stétt hérlendis, já jafnvel þótt
hann sé alls ekki af islenskum
ættum, þá hefði nú verið mögu-
leiki að leiða getum að sliku og
gera úr gott mál.
Til dæmis hefði mátt leiða
getum að skyldleika milli hans
og núverandi formanns Varðar,
en ef sá hinn sami (sem tók við
af þeim sem Þjóðviljinn gat
flækt i Landsbankamálið)
reynist þannig flæktur i starf-
semi CIA hérlendis, þá fer
kannske að fækka formanna-
efnunum hjá Verði. Þá væri vel.
Ójá. Þarna brást Þjóðviljinn
illa. Ver en nokkur hefði trúað.
En, hvað um það, við vitum nú
nöfn á að minnsta kosti fimmtán
CIA-njósnurum og nú er bara að
leita frekari gagna, svo bófa-
hasarinn geti haldið áfram.
—hv