Alþýðublaðið - 20.01.1978, Blaðsíða 12

alþýðu-
blaðið
(Jtgefandi Alþýöuflokkurinn
Ritstjórn Aiþýöublaösnins er aö Siöumiila 11, slmi 81866.
Hverfisgötu 10, simi 14906 — Askriftarslmi 14900.
Auglýsingadeild blaösins er aö
FÖSTUDAGUR
20. JANÚAR 1978
Álitsgerð Náttúruverndarráðs:
Gegn virkjun
Dynjandisár!
Bóndadagurinn er f dag
Þorrabakkar
og þorratrog
— Litið við í Nausti
og Múlakaffi
Náttúruverndarráð
hefur lýst sig andvigt
virkjun Dynjandisár úr
Eyjavatni i Dynjandis-
vog i Arnarfirði og vísar
til þess ,,gildis sem
Fjallfoss og umhverfi
hefur fyrir landsmenn
og Vestfirðinga sérstak-
Alþýðublaðið hafði i
gær samband við Frið-
rik Pálsson hjá Sölu-
sambandi íslenzkra
fiskframleiðend'a og
innti hann eftir hvort
einhver tiðindi væri að
hafa af saltfisksölumál-
um.
Friðrik sagði að litil
hreyfing væri á þessum
málum á þessum árs-
tima og fáu við það að
bæta, sem fyrr hefur
komið fram i fjölmiðl-
um. Hvað stærsta mark-
aðinn, Portúgal, varð-
lega”, eins og segir orð-
rétt i bréfi ráðsins til
Rafmagnsveitna rikis-
ins um málið.
í áliti Náttúruvernd-
arráðs um hugmyndir
um virkjun Dynjandisár
segir svo um nefndan
foss:
aði, væri nú beðið átekta
og reynt að fylgjast með
hverju fram vindur í
landsmálum þar. Þessi
mál eru annars mjög
viðkvæm og Sölusam-
bandið hefur sem kunn-
ugt er reynt að ýta undir
bættan viðskiptagrund-
völl við þetta land, með
þvi að reyna eftir megni
að þrýsta á um aukin
viðskipti, til dæmis með
kaupum á veiðarfærum
frá Portúgal, sem getið
hafa sér gott orð, svo og
skóiðnaður þeirra.
„Það mun samdóma álit
manna, aö Fjallfoss sé einn af
5—10 fegurstu fossum á íslandi.
Myndir af honum hafa víöa birzt
og frægö hans flogiö meö þeim.
Fossarööin (Fjallfoss, Hunda-
foss, Strokkur, Göngumannafoss,
Hrisvaösfoss og Sjóarfoss) i
Dynjandi eru ein hin sérkennileg-
asta og tilkomumesta sem þekk-
ist á blágrýtissvæöum landsins.
(Itsýni til fossins fyrir botni Dynj-
andivogs af þjóöleiöinni noröan
Arnarfjaröar, gerir hann aö eftir-
minnilegu náttúrufyrirbæri
hverjum þeim sem þá leiö fara.
Fagurt umhverfi hans eykur enn
áreisn fossins. Hugsanleg skerö-
ing þessa vatnsfalls og umhverf-
ishanser þvi augljóslega mikiö
tjón fyrir alla sem unna náttúru
landsins og þeim dýrgripum sem
hún geymir...”
„....Gildi fossins er þannig fyrst
og fremst feguröargildi fyrir
landiö I heild og fyrir Vestfirði
sérstaklega. Hann er f tölu ómæl-
anlegra þjóöarverömæta meö
svipuðum hætti og helgustu sögu-
slóðir landsins, listaverk okkar
mestu snillinga i myndlistum og
bókmenntum og þær byggingar
sem öölazt hafa þann sess i sögu
þjóöarinnar, aö viö viljum ekki án
þeirra vera”.
Þá kemur og fram i áliti Nátt-
úruverndarráös, aö i samtölum
viö Vestfiröinga um málið hafi
komið fram, aö „flestir sem hafa
tjáö sig um máliö hafa taliö óhæft
aö taka fossinn til virkjunar. Eftir
aöRafmagnsveitur rikisins geröu
afstööu NáttUruverndarráös
kunna i sumar sem leiö, hefur
ekkert boriö á óánægju á Vest-
fjöröum meö þá afstööu, svo aö
Náttúruverndarráöi sé kunnugt”.
—ARH
Enn eru á athugunarstigi
skipakaup frá Portúgal og fl.
Portúgalir hafa i saltfiskkaup-
samningum undanfarin ár bent á
aö vöruskiptajöfnuöur þeirra og
íslendinga væri þeim óhagstæöur
og munu ætlazt til endurbóta þar
á, þótt þeir hafi sýnt skilning á
aö slikt hlýtur aö taka sinn tima.
Skuld Zaire viö Islendinga, sem
nemur um 250 milljónum, stendur
enn óhögguö. Hefur veriö reynt að
ná þessu fé meö ýmsu móti, en
sýnilegur árangur enn lítiil, þótt
enginn efi sé á aö varan greiöist.
Innborgunarskylda saltfiskselj-
enda viö Braziliu stendur enn og
gerir sölu þangaö heldur óálit-
lega, en sem kunnugt er er selj-
endum gert aö leggja söluand-
viröi inn á þarlendan banka, þar
sem þaö stendur vaxtalaust I 360
daga, uns greiösla og innborgun
er reidd af hendi. Gerir þetta aö
verkum aö saltfiskurinn er ó-
hemju dýr vara 1 Brazillu.
Hvaö leit aö nýjum mörkuöum
varöar, sagöi Friðrik aö þar væri
mjög óhægt um vik, þvi neyzlu-
venjur væru víöast mjög I föstum
skorðum.
AM
I dag er bóndadagurinn
og Þorri þar með hafinn.
Þá er siður að draga upp úr
súrtunnum góðgæti á borð
við bringukolla, hrúts-
punga og lundabagga, en
hangikjötskrof ofan úr
rjáfrum, svo ekki sé
minnzt á að hákarl er graf-
inn upp, vel verkaður.
Viö hringdum til matsveinanna
á Múlakaffi i gær og spurðum
hvernig salan gengi á þorrabökk-
um þeim, sem menn þar hafa
hlotið gott orö fyrir. Lárus Lofts-
son varö fyrir svörum, og sagöi
hann að undirtektir væru mjög
góöar. Þeir i Múlakaffi laga allan
sinn þorramat sjálfir, undirbún-
ingur hófst þegar I haust, matur
lagður I mjólkurmysu og þannig
frá öllu gengiö aö sælgætiö væri i
bezta ástandi á þessum tima.
Hver bakki kostar 1600 krónur og
á honum kennir margra grasa, en
hann er ætlaður fyrir tvo. A bakk-
anum er hangikjöt, hákarl, harö-
fiskur, flatkaka, smjör, rófu-
stappa, salat, blóðmör, lifrar-
pylsa, hrútspungar, bringukollar,
sviöasulta, lundabaggi og súrt
hvalrengi. Lárus taldi að þeir
mundu selja ekki færri en 6000
þessara bakka, svo vinsældir
þeirra leyna sér ekki. Enn fremur
sjá þeir um þorraveizlur i
Reykjavik og jafnvel Uti á landi.
„Þorramaturinn þykir
mér,
þjóðlegur og góður."
Þannig hljóöar botninn i al-
kunnri auglýsingarvisu frá Veit-
ingahúsinu Nausti, sem var fyrst
islenzkra veitingahúsa til aö
bjóöa upp á sérstaka þorrarétti. A
Nausti voru líka á sinni tiö veitt
verölaun þeim sem etiö gat upp
úr hinum veglegu þorratrogum
og vöktu mestu matgoggarnir
þjóöarathygli á sinni tlö. NU mun
þessi siður af lagöur.
Viö hringdum á Naust og spurö-
um Orn Baldursson, matsvein,
hvernig þeir fögnuöu þorra á
þeim staö nú. örn sagöi aö fyrstu
þorratrogin yröu borin fram á há-
degi i dag og kostaði trogiö 4.345
kr. fyrir manninn. Ekki vantar að
riflega er skammtað og eftir at-
hugun blaöamanns er þarna aö
finna allt þaö úrval, sem hugsan-
lega getur átt heima i þorra-
veizlu. Orn sagöi aö þeir heföu til
reiöu tvær geröir af trogum og
færi þaö aö sjálfsögöu eftir hve
margir settust aö snæöingi, hvort
trogiö væri notaö. Hann bjóst viö
að vinsældir þessa gamla siöar
þeirra brygöust ekki fremur en
endranær, einkum kæmu menn
um helgar, til að gera sér gott af
krásunum.
— AM
Beðið átekta í
saltfisksölu-
málum gagn-
vart Portúgal
*
74093 atvinnuleysisdagar á Islandi 1977
— fjöldl atvinnulausra mestur f janúar og desember
Samkvæmt skrá um
atvinnulausa á íslandi
árið 1977, kemur fram
að atvinnuleysisdagar á
árinu voru 74093, og voru
þeir að vonum flestir i
Reykjavik, eða 15310.
Fjöldi atvinnulausra á skrá var
mestur i desember, eða 817, en
næst flestir voru skráðir i janúar-
mánuði, 637. Fæstir voru á at-
vinnuleysisskrá i júlí, eöa 133.
Taka ber fram að þessar tölur eru
miðaðar við kaupstaði alla og
kauptún, auk Reykjavikur. í
Reykjavik voru flestir á skrá i
mai, eöa 302, og á þaö rót aö rekja
til þess fjöldaskólafólks, sem þá
kemur fram á vinnumarkaðinn.
1 skýrslunni eru taldir 65 staöir
og er þar að finna 11 staði, þar
sem enginn var skráður atvinnu-
laus og enginn atvinnuieysisdag-
ur talinn á árinu. Þessir staöir
eru Bolungarvik, Garöakaup-
staður, Borgarnes, Patreksfjörö-
ur, Sandgerði, Hellissandur,
Þingeyri, Suöureyri, SUðavik,
Hvammshreppur og Gerðahrepp-
ur.
— AM
♦