Alþýðublaðið - 01.02.1978, Side 6

6
Miðvikudagur 1. febrúar 1978 SS&■■
Nordri skrifar
Ragnar Arnalds varöi skattsvik
þingmanna og Kröflu
hvötum og ætluðu sér aldrei að
kjósa viðkomandi flokk. Lýsti
hann siðan þvi að einhverjir
Alþýðubandalagsmenn i
Reykjavik hefðu sagt sér að þeir
hefðu tekið þátt i prófkjörum
Alþýðuflokksins til þess að velja
vondan lista. Spurði Vilmundur
hann þá hvort hann væri framá-
maður i stjórnmálaflokki eða
bófaflokki. Varð þingmaðurinn
hugsi og hafði augljóslega
aldrei velt þessu fyrir sér sem
skyldi.
Margt fleira var rætt. Ragnar
Arnalds ræddi ihaldssamvinnu
Alþýðuflokksins. Framsögu-
menn reifuðu Kröflumál, og
setu þingmannsins með Jóni
Sólnes i Kröflunefnd og geröu
grein fyrir þvi, hvað það ævin-
týri hefur kostað þjóðina. Svar-
aði þingmaðurinn fáu einu, sem
vonlegt er.
Framsögumenn reifuðu að
lokum efnahagsúrræði Alþýðu-
flokksins. Taldi Vilmundur að
stjórnmálaátökin sem fram-
udnan eru myndu snúast ekki
um gömlu lummurnar sem
kommar og ihald halda dauða-
haldi i til þess að viðhálda póli-
tisku lifi sinu, heldur um ný
baráttumál, baráttuna gegn
verðbólgubraskinu og öllum
hennar afleiddu fylgifiskum.
Finnur Torfi þakkaði fundar-
mönnum frábæra fundarsókn
og þáði boð Ragnars Arnalds að
mæta á hliðstæðum fundi, sem
kommarnir hugðust halda dag-
inn eftir.
Fundur kommanna var hald-
inn daginn eftir, einnig i
Alþýðuhúsinu. Fundarstjóri var
Kolbeinn Friðbjarnarson, en
framsögumenn Hannes Bald-
vinsson, Ragnar Arnalds og
Baldur Oskarsson úr R-vik.
Fundarmenn voru um fjöru-
tiu og fækkaði heldur undir
framsöguræðum. Færðist þó
fjör i leikinn þegar framsögu-
menn frá þvl daginn áður

Fundur á Siglufiröi
birtust um það bil klukkustund
of seint. Hættu fjölmargir
við að fara i úlpurnar og
sneru aftur inn i salinn. Bald- ;
ur öskarsson hreytti fúkyrðum
framan i gestina. Framsögu-
ræður Ragnars og Hannesar
voru aö hluta til málefnalegar
umræður um hagsmunamál
Siglufjarðar en að hinum hlut-
anum sömu gömlu lummurnar
um rikisrekstur og einkarekst-
ur. Baldur Óskarsson flutti ræðu
sem Einar Olgeirsson heföi get-
að flutt milli striða, en tók ekki
til máls eftir það, Vilmundur
talaði fyrst fyrir jafnaðarmenn.
Ræddi hann einkum stöðu
Alþýðuflokks og Alþýðubanda-
lags. Taldi hann aö að þvi er
gerð efnahagslifsins varðaði
væri ekki grundvallarmunur á
hugmyndum sinum og td. Ragn-
ars Arnalds. En ágreiningurinn
væri um annað. Rakti hann fjöl-
mörg samtryggingarmál, og
sýndi fram á ihaldssemi og
kerfisþjónkun þingmanna
Alþýðubandalagsins. Ræddi
hann mismunandi afstöðu
fiokkanna til lýðræðis og þar
með prófkjöra. Sýndi hann fram
á hverníg vaxtarbroddur Is-
lenzkra stjórnmála væri nú i
Alþýðuflokknum, þar blésu nú
ferskir vindar nýrra tima.
Minnti hann á þróunina i Frakk-
landi, þar sem kommúnistar
hefðu verið sterkir og jafnaðar-
menn veikir, til ómælds ávinn-
ings fyrir„gróðaöflin. Nú væri
þróuninni snúið við, jafnaðar-
menn undir forustu Mitterands
sæktu til mjög aukinna áhrifa.
Finnur Torfi ræddi einnig mis-
mun flokkanna. Sagðist hann
hafa horft með nokkurri von til
Alþýðubandal., þegar svo leit
út sem þeir væru að snúa baki
við fortið sinni og að eigin sögn
að gerast jafnaðarmenn. En
hann sagði að þessi von ætlaði
ekki að rætast. Að hluta til væru
þarna ennþá sömu gömlu freðnu
kommarnir, og að hluta til virt-
ist Alþýðubandalagið vera að
breytast i einhverskonar Fram-
sóknarflokk. Vegna flugferða
gat fundurinn ekki staðið nema
til klukkan fjögur, og lauk Finn-
ur Torfi þvi máli sinu til þess að
gefa Ragnari Arnalds kost á að
svara gagnrýni, allt frá Kröflu,
skattamálum þingmanna, og til
illskiljanlegrar stefnu Alþýðu-
bandalagsins. Þingmaðurinn
svaraði fáu einu, en þó var ljóst
að hann ver Kröflu sem fyrr,
telur þingmenn ekki brjóta
skattalög nemá sem eins konar
trix og bellibrögð, sem beitt sé I
öllum rekstri! Þá telur þing-
maðurinn Alþýðubandalagið
vera i sókn (!) hvernig svo sem
hann fór að komast að þeirri
niðurstöðu eftir þessa fundi.
Jafnaðarmenn á Siglufiröi
telja, að kosningabaráttan hafi
fariö vel af stað, og gætir þar
mikillar bjartsýni, svo sem ann-
ars staðar á landinu.
Kveðja,
Noröri.
Finnur Torfi: Alþýðubandalag-
iðer að hluta til gamall komma-
flokkur og að hluta til einhvers-
konar Framsóknarfiokkur
Alþýöuf lokkurinn á Siglufirði hélt almennan fund
á laugardag. Framsögumenn voru þeir Finnur
Torfi Stefánsson, efsti maöur á lista Alþýöuflokks-
ins í Noröurlandskjördæmi vestra, og Vilmundur
Gylfason. Fundarstjóri var Jóhann Möller.
I framsöguræðu sinni ræddi Finnur Torfi einkum
um efnahagsmálin, veröbólgu og nauösyn sam-
dráttaraögerða. i þvi sambandi ræddi hann einkum
um vitlausar stórframkvæmdir eins og Kröflu,
Borgarfjaröarbrúna og Grundartanga. Þá ræddi
hann um vinnuaöbúnað i stórfyrirtækjum, þar á
meöal loðnubræösluna á Siglufirði, óhóflegan
vinnutíma og jafnvel nauösyn þess aö setja ný
vökulög, sem þá ættu ekki fyrst og fremst við um
sjómenn á hafi úti, heldur verkafólk i landi.
í framsöguræðu sinni ræddi Vilmundur einnig um
veröbólgumálin, og margvisleg áhrif verðbólgunn-
ar. Hann drap á margvísleg áhrif neikvæöra vaxta,
meðal annars fullkomiö siðleysi í lánakerfinu og
hina nýju stétt útlánastjóra í bönkum og sjóöum,
sem dönsuöu línudans á mörkum opinberrar stjórn-
sýslu og einkaframtaks, og færðu milljarða frá
framleiöslu til skuldara. Ræðumaöur reifaði úrræði
efnahagsvandans, og taldi að hækkun vaxta, sam-
hliða miklum félagslegum ráöstöfunum, svo sem til
handa húsbyggjendum, væri leiö að markinu.
Ræðumaður nefndi fjölmörg dæmi um verðbólgu-
spillingu og verðbólguhugsunarhátt, meðal annars
skattsvik alþingismanna, sem hafa verið til um-
ræðu í fjölmiðlum að undanförnu.
Fundarmenn voru um sjötiu,
meðal annarra Ragnar Arnalds,
þingmaður i kjördæminu. Var
honum sérstaklega boðið að
svara um skattamái þing-
manna. Hélt þingmaðurinn þá
fyrri af tveimur tuttugu
minútna ræðum sinum, og þótti
mörgum fundarmönnum hann
full langorður, þar sem hann
fjallaði um pólitikina almennt,
en svaraði fæstu af þvi sem
fram hafði komið. Þó var fund-
armönnum ijóst, að þingmaður-
inn varði skattsvik þingmanna
og taldi þau engin skattsvik
vera, heldur alkunna brellu,
sem notuð væri i öllum atvinnu-
rekstri.
Fjölmargir tóku til máls, og
var meðal annars rætt og deilt
um málefni Alþýðublaðsins, og
hagsmunamál Siglfirðinga.
Vegna nærveru Ragnars Arn-
alds gerðu framsögumenn mál-
efni Alþýðubandalagsins sér-
staklega að umræðuefni. Benti
Finnur Torfi á það, að það væri
ekki lengur deilt um rekstrar-
form fyrirtækja af sama þunga
og verið hefði fyrir nokkrum
áratugum. Menn væru yfirleitt
sammála um gildi blandaðs
hagkerfis, og meira að segja
væru kommarnir að reyna að
fikra sig inn á þá braut. Vil-
mundur nefndi siðan fjölmörg
mál sem um væru mikli dýpri
skoðanaágreiningur i samfélag-
inu. Nefndi hann til samtrygg-
ingu flokkanna, yfirráðin yfir
lánsfjármagninu.og leyndina og
spillinguna sem þrifist þar i
kring. Þá nefndi hann prófkjör
og lýðræði sem mikið ágrein-
ingsmál Alþýðubandalags og
Alþýðuflokks.
Ragnar Arnalds tók aftur til
máls og réðst af heift gegn próf-
kjörum. Taldi hann þátttakend-
ur I þeim yfirleitt vera svindl-
ara, sem kysu af neikvæðum
Ragnar: Ver Kröflu og telur
skattamál alþingismanna ai-
genga brellu I atvinnurekstrin-
um.
Vilmundur: Vaxtarbroddur Is-
lenzkra stjórnmála er i Alþýðu-
flokknum.