Alþýðublaðið - 01.06.1978, Blaðsíða 8
Útgef ándi Álþýðuf lokkuriríh
Ritstjórn Alþýðublaðsins er að Síðumúla n, sími 81866. Auglýsingadeild
blaðsinseraðHverfisgötulO, sími 14906 —Askriftarsími 14900.
FIMMTUDAGUR
1978
Setuverkfall starfsfólks BÚH í gærdag:
Um hádegisleytið i gær
fór starfsfólk Bæjarút-
gerðar Hafnarfjarðar í
setuverkfall. Þaö mun
hafa verið heitt í kolunum
I Bæjarútgerðinni í
nokkrum tíma, en upp úr
sauð er konu, er unnið
hafði í ein átta ár hjá
BÚH var sagt upp fyrir-
varalaust.
Alþýðublaðið fór í
Bæiarútgerðina í gær til
að leita upplýsinga.
Skrifið bara upp sögu-
sagnirnar
Er blaðamaður kom á stab-
inn, ætlaöi hann a6 ræöa viö
trúnaðarkonur verkakvenna og
fá hjá þeim upplýsingar um
hvernig í málinu lægi. Trúnað-
arkonur voru á fundi með verk-
stjórum og sögðust þær ekki
vilja láta hafa neitt eftir sér,
sögöust reyndar Htiö vita um
máliö. Verkstjórinn tök þá til
! máls og sagöi: „Þiö getiö bara
skrifað upp sögusagnirnar og
bæjarslúftriö eins og vant er".
Blaöamaöur spurbi þá, hvort
hann (bla&amaöurinn) væri að
ómaka sig inn á verkstjóra-
skrifstofu ef sögusagnir væru
þaö sem hann leita&i ef tir. Svar
verkstjórans var: „Þú færö
ekkert frá okkur fyrir blaðið á
morgun, þú verður bara að bíða
einn til tvo daga ef þú vilt hafa
eitthvao eftir okkur".
Sagt upp fyrirvaralaust.
Nú sneri biaöamaður sér til
verkafólksins, eins og hann
hefði átt a& gera i upphafi.
Þao virtist rikja mikil sam-
„Erum fyrst og fremst að mót-
mæla framkomu verkstjóra"
— menn reknir fyrir engar sakir og enginn
veit hver fær sparkið næst
Erum að mótmæla fram-
komu verkstjóra.
— Við erum fyrst og fremst
að mótmæla framkomu verk-
stjöra. Þetta eru menn, sem
hvorki kunna að umgangast fóik
né hráefni. Verkafólki skiptir
ekki ináli, hvort menn hafa
fengið háar einkunnir i skóla, ef
þeir umgangast undirmenn sina
eins og vöiar og f bezta falii eins
og skynlausar skepnur. Við lit-
um þannig á, að Bæjarútgerð
Hafnarfjarðar sé fyrirtæki
fólksins i bænum, fyrst og
fremst til að skapa þvl vinnu,
en ekki eitthvað einkafyrirtæki,
þar sem geðþótti einstakra yfir-
manna getur svipt fólk atvinnu.
— Það sviður einnig sárt, að
hér er fólk, sem hefur unnið
bæ&i mikið og vel fyrir Bæjar-
útger&ina 110-12 ár og svo koma
einhverjir menn beint úr skóla
og segja okkur a& vi& séum ekki
hæf I þessa vinnu.
— Þa& tekur mjög á fólk hér
a& standa I þessu eilifa þrefi og
menn eru miklu þreyttari eftir
að hafa staðið I svona a&ger&um
heldur en eftir vinnu. Þaö sem
X við viljum,er a& fá a& vinna i
friöi. Fólkið veit aldrei, hvert
þeirra fær pokann sinn næst og
þar sem ég óska ekki sérstak-
lega eftir þvl a& það ver&i ég, þá
vil ég si&ur a& nafn mitt ver&i
nefnt í bla&inu. En krafa okkar
núna er fyrst og fremst sú, a&
konan, sem var rekin i morgun
ver&i endurrá&in, svo og a&
verkstjórarrrir „fái pokann
sinn".
Við urðum að láta til
skarar skriða.
A lei&inni út hitti bla&amaöur
fyrir mann, sem var ómyrkur I
málr.
— Þa& hefur rikt mikill ein-
hugur hér vegna þessara aö-
ger&a. Þetta hefur átt sér svo
langan a&draganda, a& upp úr
hlaut a& sjóða fyrr eða si&ar.
Þegar svo vitnaöist um brott-
rekstur konunnar i morgun, þa
ur&um viö aö láta til skarar
skri&a. Þa& er ekki hægt að
koma svona fram vi& fólki&
endalaust.
— Þa& er annars merkilegt,
hve þátttakan i setuverkfallinu
er almenn. Þegar verkafólki er
sagt upp hverju af öOru og þa&
a& ástæ&ulausu, þá er ekki
árennilegt a& leggja Ut I aðgerð-
ir, þvl það er ekkert of auðvelt
að fá vinnu.
— Ég átti annars sjálfur von
á þvi a& fa reisupassann i morg-
un þvl ég gat ekki mætt fyrr en
klukkan tiu af persónulegum
ástæðum. Og þar sem ég til-
heyri ekki lengur þeim alyngstu
var hættan á brottrekstri enn
meiri, þvi það virðist vera
stefnan, a& losna vi& þá eldri.
— Óvissan er þaö versta, þa&
veit enginn hver fær spark I
rassinn næst.
— Viö munum halda þessum
a&geröum áfram aö óbreyttu
ástandi. Viö viljum aö konan
sem var vikið lír starfi f morg-
un, verði endurráðin og aö verk-
stjórarnir ver&i látnir fara.
Annars veröur fundur meö for-
mönnum verkalýösfélaganna og
útger&arrá&i seinna I dag, og
vi& vonum aö máliö skýrist eitt-
hvaö Á þeim fundi.
—ATA
sta&a og einhugur me&al verka-
fólksins, þvi haf&i veri& ofboðiö
og það ætla&i sér ekki a& gefa
sinn hlut frekar.
Vi& ræddum viö konu eina
fullor&na, sem hefur unnið hjá
Bæjarútgerð Hafnarfjar&ar I
tólf ár. Hún haf&i þetta a& segja
m.a.:
— Þessar aögerðir okkar
hafa átt sér langan a&draganda
en i morgun var mælirinn fyllt-
ur og upp úr sauö. Þá var eftir-
Starfsmenn einhuga
I gærdag var haldinn
fundur starfsfólks
Bæiarútgerðar Hafnar-
fjaröar. Þar var borin
fram og samþykkt ein-
róma tillaga/ sém efnis-
lega er á þessa leið:
Starfsmenn hefja ekki
störf fyrr en búið er að
reka verkstjórana úr
starfi, og endurráða
eftirlitskonuna/ sem
rekin var i gær.
Almenn þátttaka var á
fundinum og mikill hiti í
mönnum. Þótti mönnum
timi til kominn að vand-
ræðaástandi því, sem ríkt
hefur á vinnustaðnum
siðan í haust lyki.—ATA
litskona ein rekin fyrirvaralaust
og a& ástæ&ulausu a& þvi er
vir&ist. Kona þessi hefur unnro
hér I 8 ár aö minnsta kosti, hún
hefur veriö vel liöin, samvizku-
söm og dugleg. Svo kemur þessi
verkstjóri, nýkominn úr fisk-
vinnsluskola og rekur hana, og
segir a& hún sé ekki starfi sinu
vaxin. Hiin hefur starfað hér svo
lengi ao hún hlýtur a& eiga
mána&ar uppsagnarfrest, en
.var samt sagt upp fyrirvara-
- laust.
— En þetta er ekki fyrsta
uppsögnin. Þetta byrjaöi I
haust, þegar gamla verkstjór-
anum var sagt upp. Sá haföi
veriö hér 120 ár og var vel li&inn
af verkafólkinu. Þá söfnuöum
við undirskriftum og fórum
fram á að maðurinn yrði endur-
ráðinn. Það skrifuðu allir undir
þetta bréf utan fjórir menn.
Þessu var ekki sinnt.
— 1 haust voru ráðnir tveir
nýir verkstjórar. Þessir menn
hafa svo tínt út þa& fólk, sem
þeim hefur af einhverjum
ástæ&um ekki lika& vi&.
Utgerðarráð á næsta leik
— segir Hallgrímur Pétursson, formaður
verkamannafélagsjns Hlífar
Alþýöubla&ið ná&i tali af Hall-
grimi Péturssyni, formanni
verkamannafélagsins Hlifar I
Hafnarfiröi í gærkvöldi.
— Ég er búinn a& vera ni&ur I
Bæjarútgerö frá þvi á hádegi I
dag. Um fimm leytiö I dag var
svo samþykkt á fundi starfs-
manna, tillaga þess efnis, aö
vinna yrði ekki hafin fyrr en
verkstjórarnir yrðu látnir
hætta. (Sjá annars staðar á
siöunni).
— A fundi þessum rikti ein-
stakur einhugur og ég er ekki
hissa á þvi. Frá því að þessir
verkstjórar hófu störf i nóvem-
ber eða desember hef ég tekið á
móti fjöldanum öllum af kvört-
unum vegna þeirra. Þeir veröa
bara að gera sér það ljóst, að
menn haga sér ekki lengur eins
og götudrengir viö starfsfólk
sitt. Ég hef veriö alveg undrandi
á framfer&i þeirra.
— Vi& fórum svo á fund
Útgeröarráðs, Gu&ri&ur Elias-
dóttir, formaöur verkakvenna-
félagsins, og ég, me& þessa
tillögu starfsmanna BÚH. Málin
voru svo rædd Htillega og
Útgeröarráö sagöist skyldu
athuga máli&.
— Þannig er staðan. Starfs-
fðlk mun mæta á venjulegum
tima til vinnu en ekki vinna neitt
fyrr en tillögu þess hefur verið
svaraö. Þetta ástand gæti þvi
staðið i nokkra daga, eða eftir
þvi hvað útgerðarráð er hart á
slnu, þvi Ctgerðarráö á næsta
leik, sagði Hallgrimur Pét-
ursson, formaður verkamanna-
félagsins Hlifar, að lokum.
—ATA