Vísir - 06.01.1969, Qupperneq 4

Kaldar móttökur
Judy Garland

Ný aðferð til að finna út kyn
bams í móðurkviði hefur verið
reynd 1 Albany í New Yorkfyl'ti.
Var þessi tilraun gerð á 63 bams
hafandi konum og reyndist 100
prósent rétt.
Blöð í Chicago hafa þetta eftir
dr. Anthony P. Amarose, aðstoð-
arprófessor í kvensjúkdómafræði
við læknadeildina í Chicago-há-
skóla. Hann segir, að aðferðin sé
í því fólgin að taka vökvasýms-
hom úr líknarbelgnum og leita
að ákveðnum einkennum i frum-
unum. Hann segir, aö frumur
með kynákvarðandi massa finn-
ist aðeins í kvenfóstri.
Tilraun þessi var gerö í læitna-
skólanum í Albany.

HANNELORE HOGER, 27 ára
gömul þýzk leikkona leikur aðal-
hlutverkiö i nýrri kvikmynd um
sirkuslíf, en þar leikur hún hlut-
verk eiganda sirkussins. Myndin
heitir „Die Artisten in de Zirkus-
kuppel: ratios“ og hlaut leikstjór-
inn Alexander Kluge „gullljónið"
á kvikmyndahátíöinni i Feneyjum
fyrir myndina.
Söngkonan Judy Garland hef
ur átt öðmvísi móttökum
að venjast, en mættu henni, þeg
ar hún kom il London í jólamán-
uðinum. Engin nefnd manna og
kvenna, sem færöu henni blóm,
eða féllu um háls henni, heldur
kuldi og næðingur — og nokkr-
ir blaðamenn og ljósmyndarar.
★
Einn var þar til viðbótar, sem
vatt sér að henni strax og hún
sté úr flugvéiinni og rétti henni
réttartilskipun. 1 henni stóð, að
lagt væri bann við því, að hún
kæmi fram í næturklúbbi einum
í West End, en þangað er hún
ráðin sem skemmtikraftur.
★
í fylgd með hinni 46 ára
gömlu leikkonu var tilvonandi
eiginmaður hennar, Mickey
Deans, sem hefur atvinnu af því
að reka „diskótek“-klúbb. Það
var ætlun þeirra að ganga i það
heilaga, meðan þau dveldust í
Bretlandi.
★
En allar horfur em á því, að
þau verði að gera einhverjar
breytingar á áformum sínum. í
fyrsta lagi geta þau ekki um-
svifalaust látið gefa sig saman,
því venjan er sú, að fólk verði
að hafa dvalizt í landinu 16
daga minnst, til þess aö hjóna-
vígslan geti talizt lögleg. í
öðru lagi er svo þessi tilskipun,
sem getur gert að engu áætlan-
ir hennar um að starfa í nætur-
klúbbnum.
★
Þaö eru tveir Ameríkanar, sem
að því standa, en þeir telja sig
eiga fullan umráðarétt yfir söng
konunni þar til í næsta júnímán
uði. Segjast þeir hafa undir hönd
um undirritaðan samning söng-
konunnar og umboðsmanna henn
ar upp á það.
★
Mennirnir hafa höfðað mál á
hendur Judy Garland, Ronald
Nesbitt framleiðanda og Bernard
Delfont, umboðsmanninum. Þeir
fengu einkaspæjara, sem afhenti
henni bann þeirra á flugvellin-
um.
★
Lundúnaréttur mun fjalia um
málið, en mennirnir höfðu kraf-
izt réttarúrskuröar á þá leið, að
söngkonunni yröi bannað að
skemmta í klúbbnum.
„Ég veit ekki, hvaðan á mig stendur veðrið,“ sagði söngkonan
við blaðamennina og brosti um leið og hún hjúfraði sig að til-
vonandi eiginmanni, Mickey Deans. Hún er fjórgift áður.
Þessi mynd er tekin í sömu svifum og einkaspæjarinn afhenti
Judy Garland bannbréfið.
I

)
I
)
)
)
Stækkun þjóöarinnar
Oft er rætt um hversu fá-
mennir íslendingar eru, og hví-
líkir erfiðieikar séu þess vegna
á því fyrir okkur að halda uppi
sjálfstæðu þjóðskipulagi, og
nauðsynlegri reisn gagnvart öðr
um þjóðum. Fámenni okkar er
einnig kennt um erfiðleikana á
því að koma upp vegakerfi yf-
ir stórt land, en þó er jafnvæg-
ið I byggð landsins talin nauð-
syn, og þá auðvitað með góðu
vegakerfi til allra landshoma.
Svona er þetta á mörgum svið
um, að fámenni okkar er talið
okkur til trafaia.
Okkur er sagt, að með tilliti
til þess, að á landsnámsöld voru
fslendinar á annað hundrað þús
und, þá ættum við að vera nú á
þriðju milljón, ef þjóðinni hefði
fjölgað eðlilega á við aðrar þjóð
ir. En hörmungar liðinna alda,
eldgos og drepsóttir, svo akki
sé talin meö barátta við óblíð
náttúmöfl, hafa höggviö stór
skörð í eölilegan mannfjölda
þjóðarinnar. Þess vegna erum
við lítil þjóð í stóru og strjál-
býlu landi.
En ef það ber að líta svo á,
að æskilegra væri, að við vær-
um fjölmennari þjóð, svo að
möguleikamir til að við nýtt-
um betur Iand okkar og ætt-
um betur með að viðhalda
menningarþjóðfélagi, þá er
spurningin sú, hvort ekki eigi
hreinlega að stuðla að því, aö
þjóðinni fjölgi örar en nú er.
Allir þekkja hvernig stórar
bamafjölskyldur urðu hér áður
fyrr að berjast í bökkum til að
hafa ofan í sig og á. Þess
vegna þykir nú meðal yngra
fólks ekkl búhyggindi að hrúga
niður bömum, ef nióta á allra
þeirra lífsþæginda sem allflest-
ir óska sér. Nútímafólkið tak-
markar því mjög barneignir sín
ar og mörgum þykir æskilegt,
að konur vinni úti, helzt lang-
an vinnudag, til að aftur á móti
sé hægt aö búa vel með öllum
þægindum og veita sér vel.
Þann'ig er algengt að hugsa.
Það er áreiðanlegt, að það
var rétt stefna að taka upp
greiðslu á bamalífeyri til fjöl-
skyldna, en spurningin er sú,
hvort ekki ætti aö ganga enn
lengra á þeirri braut að greiða
auk'inn barnalífeyri með stækk
andi fjölskyldum.
Jafnvel væri athugandi hvoit
ekki ætti að ganga svo langt,
að mjög stórar barnafjölskyld-
ur nytu sérstakra hlunninda,
svo þær væru raunar betur
staddar en minni fjölskyldur,
þannig að stór barnafjölskylda
væri betur fjárhagslega stödd
en í því tilliti, að fólk veigrar
sér við barneignum til að hús-
móðirin, geti unnið úti.
Viðhorfið gagnvart barnafjöl-
skyldum mundi vafalaust breyt-
ast mjög, þar eö barnafjölskyld
an gæti jafnvel veitt sér ýmis-
legt það, sem minni fjölskyld
ur gætu ekki. Vafalaust yrði erf
itt að komast hjá því, að koshi-
aður við greiðslur til bama-
fjölskyldnanna kæmu að
nokkru niður á þeim einhleypu
og minni fjölskyldumar.
Þetta eru aðeins vangaveltur
um það, hvort þetta yrði ekki
heppileg þróun fyrir okkur
vegna smæðar okkar sem þjóð-
ar. Þótt offjölgun sé vandamál
meðal margra annarra þjóða, þá
er það síður en svo vandamál i
okkar þjóðfélagi. Við eigum
margt óleystra verkefna og
stórt ónumið land til að athafna
okkur i. Þrándur í Götu.

I