Vísir - 28.04.1969, Blaðsíða 9

/V1SIR . Mánudagur 28. apríl 1969.
i
| Teljið þér rétt, að nætur-
i klúbbar verði leyfðir á
: fslandi?
Ragnar Lárusson: Já, auövit-
aö. Ég er á móti öllum bönnum.
Reynir Vigfússon: Alveg sjálf-
sagt. Þaö á ekki aö þurfa aö
hafa fleiri orö um þaö.
Lárus Guðbjartsson: Það er
engin þörf á þeim. Veitingahúsin
anna þessu fyllilega.
Snorri Páll Snorrason: Ég er
þeim mótfallinn. Þeir auka aö-
eins hina svokölluðu spillingu,
auk þess, sem engin þörf er
fyrir þá.
Bjöm Jónsson: Þeir gera ekki
annaö en plokka fé af borgur-
unum og enginn ávinningur aö
þeim aö neinu leyti.
Gunnar Guðmundsson: Ég
segi nei af tilfinningaástæðum.
Þessi fyrirsláttur, að þeir létti á
heimilunum er út í bláinn. ÞaÖ
fer auövitað eftir heimilunum.
Aftur á móti mætti lengja opn-
unartfma veitingahúsanna.
Vesturlandabúar haldnir
bábiljum um múhameðstrú
segir Kamal Yousuf, trúboði
— Menn hér á Vestur-
löndum hafa mikið rætt
við mig um, að við mú-
hameðstrúarmenn álít-
um, að konan hafi ekki
sál, segir Kamal Yousuf,
sem hingað er kominn
til þess að boða íslend-
ingum múhameðstrú.
„í staðinn hef ég bent þeim á,
að Islamstrú — mín trú — sé
einu trúarbrögöin, sem beinlínis .
ætia konunni einhvem rétt. í
Kóraninum er nefnilega gert ráð
fyrir ákveönum réttindum kon-
unnar til skilnaðar, til arfs, til
barnanna o. s. frv., o. s. frv.
En í öðrum trúarbrögðum er
hvergi aö slíku vikið og réttindi
konunnar eingöngu undir stjórn
þjóðar hennar komin.“
Kamal Yousuf, sem unnið hef-
ur síðan 1956 viö að snúa mönn-
um á Norðurlöndum til trúar á
Aliah, er nú Imam yfir öllum
Norðurlöndunum, eða meö öðr-
um oröum yfirmaöur múham-
eösku safnaðanna á Noröurlönd-
um. Sem sagt þrjú hundruö
sálna hirðir.
„Ég hef verið í Svíþjóö, en þar
er nú annar tekinn viö af mér.
Ég hef verið í Noregi líka. En
allan tímann hef ég haft aðsetur
f Kaupmannahöfn.") KtVOZ
„Hvenær heyröuð þér fyrst á
ísland minnzt og hvenær datt
yöur iandið f hug, sem vettvang-
ur fyrir trúboð yðar?“ spuröi
blaöamaðurinn múhameðstrúar-
manninn.
„Það er auðvitað langt síðan
ég heyröi landið nefht á nafn, en
fyrsta skiptið, sem ég komst í
persónuleg tengsl við þaö, var f
fyrra. Þá hitti ég íslending í
Kaupmannahöfn."
„Og erindi yöar hingað er .. ?“
„Aö reyna aö stofna söfnuö
hér á landi.“
„Hafa einhverjir héöan orðið
til þess að hvetja yður til þess?“
„Já. Vinir mínir.“
„Eru kannski einhverjir ís-
lendingar múhameðstrúar?“
„Tveir. Ein stúlka- og kenn-
ari.“
„Hvenær hófuö þér trúboð og
hvar fyrst?"
„í Danmöirku 1956.“
„Hvernig hefur yður orðiö
ágengt þar?“
„í Danmörku eru núna 150
réttrar trúar."
„Hvernig gengur safnaðarlff-
iö þar?“
„Vel. Við höfum byggt eina
mosku í Kaupmannahöfn. Bygg-
ing hennar hófst fvrir ári.“
„Hafið þér eða söfnuður yðar
ekki mætt neinum óþægindum
eða aðkasti, vegna trúar yðar?“
„Engum skipulögöum mótað-
gerðum. nei. En einstaka menn
hafa reynt að leggja stein í götu
okkar.
T. d. var prestur nokkur, sem
skrifaði nokkrar hatrammar á-
deilugreinar í blöðin gegn mér
og trúarsystkinum mínum, en
svo voru aðrir kristnir menn,
sem fannst hann ganga of langt,
hófu skrif á móti og settu ofan í
við hann. Þá iagðist það af.
Annað dæmi gæti ég nefnt.
Við höfum ekki ennþá fengið
ieyfi yfirvaldanna fyrir byggingu
moskunnár okkar. Við sóttum
um leyfi fyrir þrem árum, en því
hefur ekki ennþá verið sinnt.
Nú er ár liðið, síðan við byrj-
Þaö er einfaldlega bara lestur
bæna og tilvitnana úr Kóranin-
um. Við biðjum einar 18 til 20
bænir á dag.
Ég predika ekki, heldur flyt
aðeins fyrirlestur með upplýs-
Kamal Yousuf - boðar íslendingum múhameðstrú.
uðum á henni, en það hefur ver-
ið látiö afskiptalaust."
„Hve lengi eruð þér búnir að
vera hér á landi?“
„Rúma viku.“
„Hefur nokkur sýnt vður ó-
vild hér?“
„Nei, enginn. Ég hef talað við
biskupinn ykkar. Það er dásam-
legur maður, sannkristinn mað-
ur. Hann er einn fárra kristinna
manna, sem hafa haft djúp áhrif
á mig."
Mér hafði borizt til Kaup-
mannahafnar boð frá einum
klúbbfélagsskap hér í borginni
um aö koma fram hjá þeim,
en síðan var boöið dregiö til
baka, því klúbbstjórnin óttaðist,
að félagsskapurinn mundi baka
sér óvinsældir með því. Það er
eina andstreymi mitt hér.“
„Hvernig hagið þér trúboði
yöar og er það bundiö einhverri
ákveðinni athöfn, þegar menn
snúast til múhameðstrúar?"
„Nei, nei. Okkar guösþjónust-
ur eða samkomur eru þær allra
fábrotnustu allra trúarbragða.
ingum um trúarbrögðmínogleið
rétti ríkjandi misskilning, sem
er afar útbreiddur hér á Vestur-
löndum um múhameðstrú."
„Hvernig misskilningur?"
„Það eru svo margs konar bá-
biljur, sem Vesturlandabúar
trúa í sambandi við trúna.
Margir vaða í þeirri villu, að
við trúum á Múhameð, sem er
alger firra. Að vísu er hann spá-
maöur en í okKar augum samt
maöur. Við beinum bænum okk-
ar ekki til hans, eins og þið
kristnir beinið bænum ykkar til
Jesús, heldur beinum viö bænum
okkar til okkar eina guðs, Allah.
Þaö hefur líka svo margt
villandi verið birt í blööum um
trúna og það getur tekið mörg ár
að leiðrétta vitleysur, sem birt-
ast þannig i blöðum.
T. d. þegar bardagar stóðu yf-
ir á Sinai-skaga, þá birti eitt
danskt dagblað mynd af nokkr-
um föllnum arabískum hermönn
um og það var mikið lagt út á
það, að taka þyrfti af líkunum
skóna, vegna þess aö með skóna
á fótunum kæmust þeir ekki í
paradís. — Þetta á sér auðvitað
enga stoð í trúnni og er bara
bull.“
„Mig grunar, að það hafi marg
an hnevkslað á leið yðar, að þið
múhameðstrúarmenn skuluð
leyfa fjölkvæni?"
„Já, víst hefur margur fært
það í tal við mig. En í því, eins
og svo mörgu öðru, hafa menn
verið of fljótir til þess að fella
áfellisdóma, án þess að kynna
sér, hvað að baki málanna ligg-
ur.
í okkar helgu bók, Kóranin-
um, stendur skrifað, að mönn-
um sé heimilt að ganga að eiga
fleiri en eina konu, séu þeir það
vel efnum búnir, að þeir geti
gert þeim jafnhátt undir höföi
ög séð sómasamlega fyrir þeim.
Þeim er þetta aðeins heimilt.
Þetta er vegna aðstæðnanna,
sem ríkt hafa hjá okkur í Aust-
urlöndum þar sem skipulag
trygginga,' ekknasjóða o. s. frv.
er ekki eins langt komiö og sums
staðar annars staðar.
Það gat. skeð eftir mannskæð
stríð, pestir eða eitthvað álíka,
að körlum hefði fækkað, svo að
konur voru í miklum meirihluta
— kannski konur með mörg
börn á framfæri sínu. Hvaö átti
að verða um þær? Þetta var
auðveldasta lausnin, til þess að
halda fjölskyldunni sameinaðri
líka.“
„Hve oft ætlið þér aö halda
hér samkomur?“
„Ég kem aöeins einu sinni
fram.“ (1 kvöld í húsi Guðspeki-
félagsins í Ingólfsstræti 22).
„Verðið þér lengi hér?“
„Ég fer aftur um mánaðamót-
in, en kannski kem ég aftur og
staldra þá lengur við.“
„Geriö þér yður vonir um
mikinn árangur ferðar yðar
hingað?"
„Það er von mín og trú, já.
Þó er ferð mín aö þessu sinni
meira farin til þess að kanna
jaröveginn."

1
Moska — bænahús múhameðstrúarmanna.
I