Vísir - 28.04.1969, Blaðsíða 12

12
V t S IR . Mánudagur 28. april 1969,'
VIPPU - BÍLSKÚRSHURÐIN
Lagerstærðir miðað við múrop:
Hæð: 210 sm x breidd: 240 sm
- 210 - x - 270 sm
Aörar stseröir.smíðaðar eftir beiðni.
GLUGGAS MIÐJAN
Síðumúla 12 - Símj 38220
| FRAMKÖLLUN 1
KOPIERING
1 EFTIRTÖKUR EFTIR |
GÖMLUM MYNDUM
LÆKJARTORGI
AUSTURSTRÆTI
Stækkunarvélar
8ETA 35 kr. 2.070,-
KROKUS35 - 3995,-
DURST M 600 - 10.975,-
OURST M nOO 6.980, —
Þurrkarar
með hitastilli.
25x36 kr. 1.392,-
38x51 - 2.194,-
46x61 - 2.363.-
FÓTÓHÚSIÐ
Garðastræti &
SÖttí 21556.
Tárin voru nú orðin ennþá nieira
áberandi i augum hennar, þar sem
hún stóð við hliö hans, og ein-
kennilegar tilfinningar brutust um
i brjösti hennar. Marble leit á hana
skrýtiru. á svip. Hjörtu þeirra
beggja börðust ákaft,
,,Þú munöir é^ki gera neitt
svoná mundiröu gera það?“ sagöi
Marble og fitlaói viö ermina á kjó)
hennar.
Ann leit i andlit hans aöeíns and-
artak.
„Ö — hvernig gæti ég gert það?
Ó, Wili, Will, elskan.“
Þaö var ekki þörf á aö segja
fleira. En þegar herra Marble
kyssti hana — kinnar hennar voru
orðnar votar — fann hann skrýtna
sektartilfinningu innra meö sér. Og
samt var hann ekki aö látast meö
þessum kossi, þvert á möti: Ef
til vill leiö Júdasi eitthvaö svip-
að einu sinni.
FJÖRTÁNDI KAl-LI.
Og þótt ótrúlegt megi viröast,
var sólin aftur tekin aö skína á
Malcolm Road 54. Hinu svarta
tjaldi ógnarinnar hafði veriö lyft,
og Annie Marble gekk meira aö
segja syngjandi að húsverkunum.
Þau höfðu ekki skipzt á einu oröi
um hina hræðilegu hættu, sem
voföi yfir þeim, en núna vissu þau
bæöi, og þau höföu sýnt, að þau
gátu bo'rið þá vitneskju með sér.-og
skugginn var ekki eins svartur.
Þau báru vandræðin saman, og úr
þvi að þau geröu það af fúsum
vilja, voru vandræöin heimingi Iétt
bærari.
Annie Marble gekk upp og niður
stigana syngjandi. Marble sem sat
niöri gat heyrt mjóa rödd hennar
og létt fótatak. I augnablikinu kom
röddin honum ekki til aö yggla sig,
og fótatakið fór heldur ekki í taug-
amar á honum, eins og þaö hafði
einu sinni gert.
Viski smakkaðist honurn ekki
eins vel og þaö hafði venjulega
gert, og hann haföi enga knýjandi
þörf fyrir þaö til aö sljövga hug-
asnæ
ann. Yfirleitt lék nú einkennilegt
bros um varir herra Marbles —
hann hafði ekkj brosað mánuðum
saman — þegar honum varð hugs-
aö til þess, hversu niikil áhrif um-
hyggjan, seni hann sýndi konu
sinni, haföi haft.
Honum ieiö vel, þegar hann
hugsaöi um hana, Þótt núverandi
gleöi hennar kynni að vera brjóst-
umkennanleg, og jafnvel dálítiö
hlægileg, þá gat hann ekki gert
aö þvi, þótt hun smitaöi hann. í
brjósti herra Marble var væntum-
þykja, næstum fööurleg væntum-
þykja til konunnar, sem elskaði
hann svo mjög.
Og þegar hann hugsaöi málið
vandlega, þá var það greinilega
mikill ávinningur fyrir hann, aö
hafa í húsinu bandamann, sem
hann gat treyst, og bjó yfir nægri
þekkingu til að geta hjálpað hon-
um ef sliks yrði þörf.
Herra Marble tókst jafnvel
stundum að varpa áhyggjunum al-
gerlega af sér og yfirgefa húsið —
og garðinn — í umsjá konu sinnar,
meðan hann gekk um óhrein stræt-
in sér til heilsubótar. Geislar vor-
sólarinnar virtust verma hann,
þegar annað fólk flýtti sér leiðar
sinnar og hélt þykkum yfirhöfnum
þétt aö sér til aö verjast kuldanum.
Og hann horföi í sólina þakklátum
augum, eftir aö hafa vanizt rökkr-
inu í húsinu.
Og Annie Marble var gerbreytt.
Hún gekk syngjandi aö verkum
sínum, og heimilisverkin voru auö-
unnin, svo þægileg var tilhugsunin
um aö elsku Will væri niöri aö
féénwood
■* CHEF
FráJfeklu
hugsa um hana. Hún tók út úr ein-.
hverri gleymdri hirzlu blettótt ein-‘
tak af matreiöslubók frú Beeton — ]
brúðargjöf, bók, sem hún hafði ekki,
opnað síöan hún eignaðist fyrstt
barn, fyrir sextán árum síöan, og1
nú skemmtí hún sér við að matréiða!
rðtti eftir uppskriftunum. og lagffi.
rnikið á sig við þaö, þótt árangur-.
inn væri sjaldnast í réttu hlutfalli
við erfiðiö.
Nú þurfti hún ekki að horfa í.
peningana, og Anníe hafði komizti
að þvi fyrir sextán árum, aö vildi'
maöur elda mat samkvæmt upp-’
skriftum bökarinnar, þurfti heil ó-!
sköp af peningum. Og ekki máttr
skorta viljann. Svo aö á kvöldin,
sat hún oft og skrifaði með erfiðis-
munurn pöntunarlista tS stórverzf-,
ana og pantaöi alls kyns furðuiega,
hluti, sem henni hafði aldrei fyrr;
dottið i hug aö kaupa ostmr, asp-,
as, gæsarlifur, einkenniiega Bsta,
yfir matvörur, og herra Marbfe,
skrifaði ávísanir fyrir öllu þessu án ,
þess aö mögla. Honum fannst aö^
loksins væri hann farinn að bafa,
einhver not af peningunum, sem,
hann hafði aflað með svo mikiHi
áhættu. I fyrsta smn.
Og einkaútgjöld frú Marble
byrjuöu líka að hækka á eöfil. hátt.
Hún vogaöi sér ekki aftur í Bond.
Street, það var til of mikfls mælzl:.,
Hún gat ekki hugsað sér að mæta.
aftur fyrirlitningarftdln augnaráök
afgreiðshifólksins I slikixm verzl-
unum; jafnvel High Street i Kens-
ington fatmst henni of fínl, en henni'
likaðí afskaþlega veí að verzla í
Rye Lane.
Verzlanimar þaT aagiýstai vörur
sinar með miklum glæsilbrag, og
gerðu sitt bezta tfl að efha þan'
loforð, sem auglýsmgamar gáfu,'
þótt þaö tækíst að sjájTfsögðu,
misjafnlega.
Frú Marhíe varð velþekkt þæ-. •
Það varö eina albezta skemmfaai
hennar að verzla, að kaupa Hutí
án tiilits tfl hvað þeir kostaðu. En1
hún var alltaf vön að hætta að?
verzla. þegar mnkaupm stó8a, sesn ,
hæst og flýta sér aö ztá i næstai
strætisvagn heim tfl að gá, hvrartl
Wiil hefði aflt, sem harm jmrfíá við *
höndina.
Samt var jiessi hamirtgja, þessi,
friðarstund, aðeins logn á undan >
stormi. Þau vissu það bæði, þótt,
þau viðurkenndu þaö aldrei jafnveil'
ekki fyrir sjálfum sér. Og vegna
þess aö þau vildu ekki viðurkenna’
það, voru hendur þeirra enn bundn-
ar i samskiptum þeirra.
Annie komst aö þessu einn
morgun, þegar hún kom heim frá,
Rye Lane, og maöur hennar sat
dapurlegur i stól sínum í setustof-
unni, næstum á sama hátt og hann
var vanur á þeim dögum, sem núl
voru liönir. Eitthvaö var að, þaö,
gat hún séð strax. En hún reyndi
aö koma eðlilega fram.
Hún tifaði til hans með aála’
pakkana i fanginu, og sleppti þeini
kæruleysislega á borðið, og kom
síðan til hans og beygði sig yfir'
hann og kyssti hann á ennið —.
en það var nokkuö, sem hún var,
nýlega komin upp á lagið með að'
gera, hún hafði ekki einu sinni
getað það á hveitibrauósdögum
þeirra.
Nýtizku veitingaluis - AUSTURVER - Háaieitisbraut 68
— Sendum — Simi 82455
B-a
Skot riöur af og krókódilamir /þyrpast
að til aó ráðast á særða skepnuna.
4 ,V. i '*( i ‘