Vísir - 12.05.1969, Blaðsíða 9

V í S I R . Mánudagur 12. maí 1869.
9
32, skoðeEQia-
köiiEiuii ¥ÍS1S:
„Teljið þér pspp^
snessur eðu
dægurfíðir
æskilegur?##
en engan déskotans dægurlaga
gauragang.“ „Þær þjóna ekki
tilganginum." „Þetta er svo til
gerðarlegt." „Ekki ef þær eru
svona öfgafullar."
Þeir, sem svöruðu spuming
unni játandi, fylgdu svarinu
ekki eftir með sama tilfinninga
þunga: „Já, ef unga fólkið vill
þetta.“ „Getur ekki sakaö að
reyna eitthvað nýtt.“ „Já, þó
að þvi skiý rði settu, að dregiö
verði niður £ hátölurunum."
„Já, en það mætti kannski
reyna betur að finna meðalveg
inn.“
Þó að niðurstaða þessarar skoð-
anakönnunar sé neikvæð fyrir
þessa nýju tilraun er ekki þar
með sagt að almenningur vilji
ekki eitthvað nýtt. Þvert á
móti virtust svörin gefa það
fyllilega í skyn, aö þörfin fyrir
aukna fjölbreytni £ kirkjulífið
sé fyrir hendi.
Það má raunar fullyrða, að
fjölbreytnin í kirkjulífi hefur
aukizt verulega á seinni árum,
sem kemur kannski bezt fram í
auknu sóknarstarfi. Bræðrafé-
lög og systrafélög hafa verið
stofnuð og starfa mörg með
miklum eldmóð, skokkiðkun,
byggingarstarfsemi o.s.frv. Dia
komissa er s.tarfandi við eina
kirkjuna og vinnur hún aðallega
að málefnum unglinga.
Reynslan í öðrum löndum er
einnig sú, að fjölbreytni er
kirkjulífinu mikil stoð eins og
t.d. í Bandarikjunum, þar sem
víða eru 20—30 kirkjur i bæjum
og smáborgum. Þar getur hver
maður fundið kirkjulíf við sitt
hæfi.
Það kann því vel aö vera, að
þessi tilraun hafi ekki verið eins
misheppnuð og niðurstaða þess
arar skoöanakönnunar gefur til
kvnna. Hún hefur vakið umtal
og kappræður. en fátt er meira
örvandi en einmitt slíkur áhugi.
Skagfirzku og húnvetnsku hrossunum skipað út í hollenzka gripaflutningaskipið á Sauðárkrók.
□ Góð fjáröflunarleíð
Ég er ósköp venjulegur laun-
þegi, sem greiði skatta af mín-
um tekjum eins og aörir. Fyrir
tveimur árum var ég skattlagö-
ur um of, að mínum dómi. Kæröi
ég því til Skattstofunnar og
baðst leiðréttingar á skatti mín
um. Heyrði ég ekkert frá þeirri
stofnun í tvö ár, eða þar til
um daginn að mér barst tilkynn-
ing um, að kæran hefði verið
tekin til greina og ég fengi mína
endurgreiðslu. Endurgreiðslan
nam nákvæmlega þeirri upp-
hæð, sem ég hafði krafizt. En
vaxtalaus hafði hún staðið inni
hjá hinu opinbera í tvö ár, og
einhvern veginn læðist sá grun
ur inn hjá mér, að verðgildi þess
ara peninga sé ekki alveg það
sama nú og það var fyrir tveim
ur árum.
„Skilvís skattgreiöandi".
Verðum að fækka hrossum
— meira ráðrúm tii kynbóta
j Rætt við Svein Gubmundsson
hesteiganda á SauBárkróki
B „Hér er mikill áhugi á útflutningi hrossa.“
sagði Sveinn^ Guðmvmdsson, deildarsjóri í Kaup-
vonoftOJ.' 'ill uiOnTí Uffl'l J r
I félagmu á Sauðárkróki, þegar blaðamaður rabbaði
við hanmfyirirstuttu.
j „Við erum allir hlynntir þessu og það eru allir,
sem um þessi mál hugsa af raunsæi og skynsemi.
Með þessu fáum við helmingi meiri verðmæti
fyrir hrossin, heldur en við fengjum, ef við seld-
um þau til afsláttar (slátrunar), sem við annars
þyrftum að gera“.
„Hvað fenguð þið fyrir hest-
ana, sem við selduö Svíum?
„Meðalverð á hest var svona
um 13000 kr“.
„Buðu þeir í hestana óséða?“
„Þeir báðu um hesta í ákveðn
um aldursflokkum og viöskiptin
voru háð þvi skilyröi, að dýra-
lséknir skoðaði þá og úrskurðaði
hvort þeir væru hæfir eða ekki.
— Svo þeir höfðu varnagla á.“
„Maður heyrir, að það sé mik-
ill áhugi meðal ykkar, hestaeig-
enda á Sauðárkróki, á því að
kynbæta hrossin ykkar?“
„Já, þaö er almennur áhugi
á því og menn eru svona að
þreifa sig áfram með það. —
þess vegna m.a. var heppilegt
að losna við þessi hross út. Við
þurfum néfnilega að fækka hjá
okkur hrossunum. Margir eiga
svo mörg hross, að þeir komast
ekki yfir það, aö leggja viö þau
neina rækt að ráöi. — Með því
aö fækka þeim, þá halda þeir
þeim beztu eftir og geta svo lagt
sig meira fram við að fá úr
þeim góða hesta."
....og auka þannig verð-
mæti hvers hests enn meir?“
„Já, einmitt."
„Þér voru boönar 100.000 kr.
í svarta folann þinn — var þaö
ekki um daginn?"
„Jú“.
„Og vildir þú ekki selja?‘
„Nei, ég ætla mér áð hafa af
honum meiri not sjálfur.*
„Er hann af einhverju frægu
kyni kominn?"
Fluttu út milli 600
„Hann er kominn af hesti,
sem afi minn átti fyrir aldamót,
og er dálítið blandaður Svaða-
staðakyninu, með ivafi úr fleir-
um. Við erum meö svona til-
raunir héma á Króknum'.
og 700 hross
B Útflutning hrossanna annast tveir aðilar aðal-
lega — og nær eipvörðungu. Samband ís-
lenzkra samvinnufélaga og Sigurður Hannesson
og Co.
„Eftirspurnin hefur einkum
aukizt á þessum tveimur árum í
fyrra og í ár“, sagði Skúli Ólafs
son, deildarstjóri hjá SÍS.
„í fyrra fluttum við út milli
sex og sjö hundruð hross“.
„Hvernig fer nú svona milli-
rikjaverzlun fram, Skúli?“
„Einfaldlega þannig, að okk-
ur berst beiðni að utan um hest
kannski á einhverju ákveðnu ald
ursskeiði, með ákveðna eigin-
leika. Við hö.fum menn á okkar
snærum úti í sveitinni og þeir
eru svo kunnugir þessu, að þeir
átta sig strax á því, hvar helzt
sé að finna svona hest og hver
eigi hann.
Hesturinn er keyptur og síð-
an sendur út um leið og við af-
greiðum fleiri slíkar pantamir.
Viö leggjum á hann bara um-
boðslaun okkar, sem eru rétt til
þess að þekja kostnaðinn. Kaup-
andinn úti veit um kaupverð
hestsins hér‘.
„Eru þetta arðvænleg viö-
skipti fyrir bændur hér?“
„Þaö er nú líkast til, Þeir fá
fyrir að selja hrossið á fæti þann
ig um 50% hærra verð, heldur
en ef þeir selja það til afsláttar“.
Þarfasti þjónninn í flutningum.

Q
□ Birta þarf myndir
af afbrotamönnum
í blöðunum.
'VÍ-leð hverri viku sem líður
v>iöast afbrot hérlendis stórauk
ast einkum þó í Reykjavík. Af
brotamenn færa út kvíarnar og
sífellt auka þeir „starfsemi"
sína. Æ fleiri fylkja sér undir
merki þeirra og er hér um alv-
arlega fjölgun að ræða. En hvers
eigum við saklausir borgarbúar
að gjalda. Daglega er tilkynnt
í blöðum og sjónvarpi um eitt-
hvert afbrotið og flestir verða
felmtri slegnir. Hvenær kemur
röðin að mér? Hvenær verður
brotizt inn hjá mér? Mér finnst
að það sé skýlaus krafa allra
landsmanna, að blöð og sjónvarp
birti nöfn og myndir af þess-
um afbrotamönnum. Þá gætu
menn a.m.k. reynt að varast þá.
Það er engum greiði gerður með
þvi aö hilma yfir nöfn þessara
afbrotamanna.
H.Þ.J.
□ Hagstæð kjör fyrir
félítið fólk!
1 fyrra var mér gefinn kostur
á að flytjast £ íbúð í fjölbýlishúsi
sem. Framkvæmdanefndin hafði
byggt í Breiðholti, var mér tjáð
að íbúðina gæti ég eignazt með
tímanum með sérstaklega hag-
stæðum afborgunum. Ég, ásamt
f jölda annarra félítilla manna, sá
að slíku boði gat ég ekki slegið
hendinni á móti, þvi þá sá ég
fram á að loksins kæmist ég með
fjölskyldu mína í eigin íbúö. Ég
bý í fjögurra herbergja íbúð með
5 manna fjölskyldu. Ég er svo
lánsamur aö hafa atvinnu og
meira aö segja 1 tíma í eftir-
vinnu dag hvern. Laun mín eru
13.500 krónur á mánuði. Ég hef
ávallt gætt ýtrustu sparsemi,
enda ekki um annað að ræða, og
öll útgjöld fyrir mína fjölskyldu
eru 14—15 þúsund mánaðarlega.
Einhvern veginn hafa þó end-
amir náð saman. En nú bvrja
hinar „hagst-æðu afborganir“. —
Ég á að greiða mánaðarlega frá
1. maí sl. 9000 krónur! Hvernig
á að skilja gjafmildi húsnæöis-
yfirvalda?
„Einn í Breiðholti“.
Hringið í
síma 1-16-60
kl. 13-15