Vísir - 19.05.1970, Blaðsíða 16

Báðir björgunarmennirnir og Aðalsteinn báru kennsl á vélbátinn,
Steinunni gömlu KE-69, sem var meðal þeirra, er tóku svo þátt
í leitinni að týndu mönnunum tveim — en skipstjóri hennar
hafði einskis orðið var.
Einstök hending að v/ð fundum piltinn
— segir Asmundur B'óðvarsson, sem bjargaði honum
„Paö var alveg einstök hending
að viö fundum piltinn“, sagði Ás-
mundur Böðvarsson, skpstjóri á
Bárunni, sem er sex tonna trillu-
bátur. „Við lögðum af staö frá
Gerðabryggjunni rétt fyrir kiukkan
fimm um morguninn, en þar sem
enginn fiskur yirtist vera I Garö-
sjónum ákváðum við að halda suð-
ur fyrir. Þegar fyrir Garðskagann
var komið, skiptumst við Finnbogi
Bjarnason, skipsfélagi minn á við
stýrið.
mér morgunkaffið og tek við stjórn
völnum, kem ég auga á fuglager,
en undir þeim er oft fisk að finna
svo ég tek stefnuna þangað. En

15 ára piltur finnst örend-
ur skammt frá Hafnarfirði
Hvitasunnuævintýri nokkurra unglinga endaöi með skelfingu
„Bróiir minn hrópaii npp
• Hvftasunnuævintýri nokk-
urra unglinga, sem slógu
upp tiöldum I Hamranesi stutt frá
Hvaleyrarvatni, ofan og austan við
Hafnarfjörð, lauk á hörmulegan
hátt, þegar einn úr þeirra hóni. 15
ára gamall piltur, fannst örendur
á hvítasunnudagsmorgun, fyrir ut-
an tjöldin. fýafn niltsins var Lúðvík
Sveinn Sigmundsson til heimilis að
Hjallavegi 13, Kópavogi.
Fyrstu fregnimar af þessum at-
burði bárust lögreglunni í Halfnar
firði klukkan 10.20 á hvítasunnu-
dag, þegar leigubifreiðarstjóri kom
með tvær stúl'kur úr Kópavogi, sem
óskuðu eftir aöstoö lögreglunnar
og sjúkrabifreiðar þar sem mjög
veikur piltur væri uppi viö Hamra-
nes, stutt frá Hvaieyrarvatni. —
legið úti um nóttina, en búið væri
aö bera hann inn í tjald hans. —
Þegar að var komið var pilturinn
kominn ofan i svefnpoka. Var hann
borinn alilangan spöl að sjúkrabif-
reiðinni. Grímur Jónsson héraðs-
læknir, sem fór þarna upp eftir
úrskurðaði að pilturinn væri látinn.
Veður var mjög slæmt á þessum
slóðum rok og rigning og'hafði ver
ið svo um nóttina. Talið er, að
Lúðvík heitinn hafi verið búinn að
liggja lengi úti áður en einn félaga
þans fann hann um morguninn.
Telur þessi félagi hans, að Lúðvik
hafi þá verið látinn. Engir áverkar
sáust á honum.
Unglingarnir höfðu slegið upp
sjö tjöldum í Hamranesi og ætluðu
að skemmta sér þar um hvítasunn-
vma. Satnikjvapmt. uoalVsineum 1Ö£-
Þriðjudagur 19. maí 1970.
um þaö bil klukkustund, sjáum við
hvar Steinunn gamla kemur sigl-
andi í stefnu á okkur. En þar sem
skyggni var gott og ratsjá hennar
í gangi, töldum við litla hættu á
ferðum, sérstaklega af því að um
mastur Vers var vafið segl, með
svonefndum „radarlit" Við höldum
áfram að draga, en skömmu seinna
hrópar Gísli: „Varpið ykkur fyrir
borð.“ Ég lít upp og sé að árekstur
virðist óumflýjaniegur og sting
mér umsvifalaust í sjóinn.
Þegar mér skýtur upp, er Stein-
unn komin fram hjá og engan að
sjá uppi við, en trillan orðin að
braki í sjónum. Ég svipast um eft-
ir félögum mínum og sé hvar Gísli
missir frá sér bjargbeltið, sem
harin er búinn aö blása út að fjórða
hluta. Það berst til mín og ég næ
taki á því, ásamt botnhlera úr trill-
'unni. Gísli nær einnig til hlerans,
en skyndilega hrópar hann hástöf-
um og hverfur í djúpið, en Björg-
vin sá ég aldrei eftir að við stukk-
um fyrir borð. Ég hagræddi beltinu
og hleranum undir handarkrikan-
um og lét mér til hugar koma að
fleyta mér þessar tvær mílur sem
voru til lands. Þótt ég vissi að það
væri í rauninni vonlaust, lét ég
samt ekki bugast.
Það var ekki fyrr en ég kom
auga á Báruna og hélt að hún ætl-
aöi að sigla hjá, að ég taldi leikinn
tapaðan, en skyndilega breytti hún
um stefnu og sigldi í áttina til mín.
Ég hrópaði eins hátt og ég gat, til
að vekja á mér athygli, en ég veit
ekki hvort þeir heyrðu óp mín, en
þeir komu alla vega auga á mig,
og réttu til mín hakaskaft, sem ég
hafðí ennþá krafta til að grípa í,
og gat lyft mér það upp úr sjón-
reglunnar rnun vín hafa verið haft
um hönd af unglingumim. Hjálp
arsveit skáta í Hafnarfirði og björg
unarsveitin Fiskaklettur komu
þarna um morguninn og tóku öll
tjöldin niður. Voru sum tjöldin
failin en unglingarnir það bjargar
lausir vegna ölvunar að þeir gátu
ekki tekið tjöldin niður sjálfir. Lög-
reglan í Hafnarf. þurfti líka að hafa
afskipti af nokkrum 11-13 ára börn i
um, sem höfðu slegið upp tjöldum
við Hvaleyrarvatn á laugardags-
kvöld. Var börnunum ekið þangað
upp eftir al' foreídrum sínum og
skilin þar eftir. Lögreglan kom þar
við aðfaranótt hvítasunnudags, tók
niður tjöldin og ók börnunum heim
til þeirra, en vonzkuveöur var
þar um slóðir eins og skýrt hefur
verið fná. — SB—
Hann komst lifs af en sá bróður smn missa frá sér björgunarvestið.
og svo hvarf hann í
Rætt við þann, sem bjargaðist af trillunni og björgunarmennina
Fánar blöktu í hálfa stöng
í Sandgerði á laugardag-
inn, eftir að þau válegu
tíðindi bárust um kauptún-
ið, að trillubáturinn Ver,
sem var þrjú tonn að stærð
hefði verið sigldur niður
þá um morguninn, þar sem
hann lét reka fyrir færum,
um tvær mílur suður af
innsiglingunni í Sandgerði,
með þeim afleiðingum, að
tveir skipverjanna drukkn-
uðu, en hinn þriðji bjarg-
aðist af hreinni tilviljun,
eftir að hafa velkzt í sjón-
um í nær hálfa klukku-
stund.
Þeir sem fórust voru: Halldór
Björgvin Þorkelsson, 51 árs, lætur
eftir sig konu og sjö börn. Gísli
Sveinsson, 27 ára, lætur eftir sig
konu og tvö ung börn. Báðir bú-
settir í Sandgerði og rafvirkjar að
iðn og störfuðu hjá Sveini Aðal-
steini Gíslasyni, föður Gísla. Sá
sem bjargaðist heitir Aðalsteinn
Sveinsson, bróðir Gísla heitins.
Líkur benda til þess að það hafi
verið m. b. Steinunn gamla sem
sigldi á Ver, er hún kom úr róðri,
að bryggju í Sandgerði, um kl. 7
á laugardagsmorguninn, án þess að
nokkur um borð hafi orðiö var við
ásiglinguna.
Gott skyggni var þennan morg-
un og sléttur sjór, aðeins hæg und-
iralda. Rannsökn hófst í málinu á
hvítasunnudag, er sýslumaður GuK
bringusýslu kom til að skoða brak
úr trillunni.
Tíðindamaður Vísis ræddi á
hvítasunnukvöld, lítillega við skip-
verjann sem var heimtur úr greip-
um Ægis á örlagastundu. Hann lá
í rúmi sínu og var furðu hress
eftir atvikum, og sagðist honum
svo frá: „Við vorum nýbúnir að
kaupa þessa trillu, við þrír bræð-
urnir, en við höfum ánægju af
því að róa okkur til tilbreytingar,
þegar fer að vora. Við rerum rétt
fyrir miðnætti á föstudagskvöldið,
en einn okkar bræðranna kaus að
vera í landi, svo Björgvin reri í
stað hans. í þann mund og viö
vorum að komast á miðin komst
vikur í kælivatnsdæluna, svo að við
urðum að stöðva vélina og tók það
okkur um þrjá klukkutíma að
kippa því í lag.
Lítið var um afla svo við ákváð-
um að halda að landi, en renna þó
á leiðinni á miðum, sem vqfu
grynnra. Þár reyndist náegur flsk-
ur. Þegar við höfðum dorgað þar í
Björgvin Þorkelsson, 51 árs ■
lét eftir sig konu og 7 börn.
Asmundur Böðvarss.: „Við fund-
um brakið og piitinn þar á floti.“
Gísli Sveinsson, 27 ára, —
lét eftir sig konu og 2 börn.
Finnbogi Bjarnason: „Fuglagerið
vísaði okkur á staðinn.“
um, að þeir náðu í axlir minar og
innbyrtu mig og þá fyrst fann ég
hvað mér var óskaplega kalt.
I