Vísir - 05.09.1970, Síða 5

't Tt , .. i*%
v
t
á nótunum
'*! "t-8 IR . Laugardagur 5. september 1970.
s

I
I
„Millibilsástand áður en
ég fer til Stokkhólms
— segir þessi umtalabasfi trommuleikari landsins
Gunnar Jökull. — Mun berja
trommur Tilveru þar til hann
fer til Stokkhólms.
Eins og öllum ætti að vera
kunnugt er Gunnar Jökull hætt
ur með Trúbroti en nýlega frétti
ég af því að hann væri farinn
að spila með Tilveru, en óli
Garðars var einmitt „Tilveru"
trommari áður en hann tók við
af ,,Jök]inuin“ í Trúbroti, en Til
vera var tiltölulega nýkomin
heim frá Kaupmannahöifn er Óli
tók þessa ákvörðun, í Höfn voru
hljóðrituð sex lög öll eftir Axel
— Það var meiningin að fara
til Svíþjóöar í sömu vikunni og
mér var vikið úr Trúbroti, sagði
Gunnar Jökull er þátturinn
kom að máli við hann nú í vik-
unni. — En það hefur tekið
lengri tíma að ganga frá ýmsum
málum hér heima heldur en ég
hafði búizt við og á meðan þetta
millibilsástand er, spila .ég með
Tiiveru. Já, það er alveg rétt
ég lék litinn hluta úr kvöldi
með Náttúru, Rabbi þurfti að
bregöa sér frá og ég tók við
kjuðunum á meðan.
— Ég minnist þess að þetta
gerðist fyrr og þá hét h'ljóm-
sveitin Flowers, og ekki leið á
löngu áður en þú varst orðinn
eitt blómanna.
— Ég get sagt þér hreinskiln
islega að ég hef ekki áhuga á að
leika með neinni hljómsveit hér
heima að svo stöddu, hins veg
ar- finnst mér Náttúra standa
sig vel. og þeir eru hiklaust ein
áhugaverðasta „grúppan" hér
heima.
— Geturðu gengið inn í ein-
hverja vissa hljómsveit í Sví-
þjóð?
— Þörir Baldursson er i
Stokkhólmi og hann hefur ver-
ið að athuga atvinnumöauleika
fyrir mig og mér hefur skilizt
að horfurnar séu allgóðar, en
hvernig sem málin þróast er ég
ákveðinn í að fara til Svíþjóðar,
ef illa gengur úti, þá fer mað-
ur bara heim aftur og reynir að
koma saman hljómsveit.
Gunnar Jökull spilar með Tilveru:
Sigurjón, Arnar og Björgvin hvílast frá hljómplötuupptökunni
í London fyrir utan stúdíóiö.
SL þriðjudag kom ,,Ævintýri“
heim úr ævintýrarfku ferðalagi
þar sem viðkomustaðirnir voru
Mal'lortsa, Liondon og Isle oif
Wight það var ekki átov. nema
með 3 daga fyrirvara að plata
skyldi teikin upp í þessari ferð“,
sagði Sigurjón Sighvatsson er
ég rabbaði við hann skömmu
eftir heÉmkomuna, þá höfðum
við að vísu efni í þessa tveggja
laga plötu, en það var ekki hálf
unoiS, og annan textann vantaði
þoð var því ekki annað að gera
en ætfia dag og nótt, eftir 2ja
sóterirringa hvildariitila vinnu vor
tsa v?ð búnrr að fuTImóta lögin
f stórum dráttum, en viö mið
uðum við að ganga endanlega
frá þeim í stúdíóinu úti.“
— Svo að þiö hafið verið
hvOdinni fegnir er til Mallorka
kom?
— Já, þessi vika á Mallorka
var einkar kærkomin hvfld fyr
rr okkur á daginn sóluðum við
okikur á ströndmni, en á köldin
litum við inn áhina ýmsu klúbba
en við höfðum frekar takmark-
aða ánægju af því sem þar var
upp á að bjóða, því Mjómsveit
imor voru flestar hverjar undir
meðaTIagi að undantekinni einni
sem var sænsk „soul“ híjóm-
sveit hún var mjög góð.
— Síðan var haldið til Lond-
OB?
— Við komum þangað á
þriðjudegi, og strax um kvöldið
fðrum við í „Marquee" þann
natfrifræga klúbb, þar heyrði ég
í hljómsveit sem ég var mjög
hrifinn af, „Audience“ heitir
hún, ITtt eða ekkert þekkt hér
heiina.
Á miðvflíudagskvöildið fórum
við aftur í „Marquee“ en þá
var „Writing on the waTl“ á
sviðinu, sem við höfðum ekki
síður ánægju af að hlusta á.
Stórkostleg upplifun
úr minni, mig er strax farið
að langa til aö fara á annað slfkt
festival.
— Varstu eitthvað var við
fíknilyfjaneyziu á meðal á-
horfenda?
— Það var óhugnaniega mikið
um það að fólk reykti hass, þá
var LSD líka í hávegum haft-
Lögreglan komst ek'ki hjá þvt að
sjá þetta, en hún skipti sér ekk
ert af því enda illframikvaam-
anlegt vegna hins mikla mann-
fjölda.
— Aö lokurn skulum við
víkja aftur að þessari fyrstu
stereo-plötu Ævintýris. — Það
má vist hikiaust fulivrða það aö
hún sé mjög frábrugðin fyrstu
plötunnj okkar, það er eigin-
lega ekki hægt að ltkja þeim
saman.
Platan er ekki gerð með það
í huga að það sem á henni er
renni eins og rjómi ofan í fjöld
ann. Við viidum skapa góða
músík, hvemig það hefur tekizt
er ekki okkar að dæma um, en
við gerum okkur ekki neinar há
ar hugmyndir varðandi vinsæld
ir þessara tveggja laga, en vissu
lega væri það bæði ánægjutegt
og hvetjandi ef plantan fengi
góöar móttökur.
Aö lokum langar mig til þess
að þakka þeim Guðiaugi Berg-
mann, Guðna í S-unnu og Á-
munda Ámundasyni fyrir þeirra
stópa þátt í þvi að gera þessa
mjög svo ánægjulegu utan-
landsferð Ævintýrisins mögu-
lega.
segir Sigurjón Sighvatsson um dvöl sina á pop-hátiðinni á Wight
eyju — tveggja laga plata með Ævintýri tekin upp i London
„ÞaÖ var mikið um notkun hass og LSD meðal hljómleikagestanna á Isle of Wight“, segir
Sigurjón. — Donovan var á sviðinu, er þessimynd var tekin.
— Hvenær hófst svo upptak-
an á plötunni?
— Hún hófst að kvöldi
fimmtudags og lauk á föstu-
dagskvöld, við fengum tiu tima
í stúdíóinu til að vinna þessi tvö
lög og við erum þakklátir Jóni
Ármannssyni hjá Tónaútgáf-
unni fyrir það.
Stúdíóið var að vísu meö
minnsta móti, en tækin voru
góð og viö erum bara mjög
hressir yfir útkomunni, þó allt
af megi finna ýmis smáatriði er
betur mættu fara.
— Þið voruð meðal áhevrenda
á hinni margumtöluðu pop-hátíð
á eyjunni Wight?
— Við fórum þrír á þetta
mikla festival, en Siggi og Birg
ir fóru heim. Ég fór á undan -
þeim Bjögga og Adda því þá lang
aði að sjá söngleikinn „Hárið“
í London en ég vildi heldur fara
strax út á Wight, ég fór með
lest tii Portsmouth, en þaðan
var svo siglt með ferju yfir að
Wight.
Ég kynntist tveim Skotum á
leiðinni, þetta voru piltar á ald-
ur við mig einkar skrafhreyfnir
og viðfelldnir, þeir buðu mén
áð vera f tjaldinu hjá sér á eyj-
'unni og ég þáðí það með þökk-
um.
Þaö voru allt nafnfrægar og
viðurkenndar hljómsveitir og
söngvarar, sem komu þarna
fram og mér fundust þær allar
nokkuð jafngóðar, þó er ég ekki
frá því að mér hafi fundizt „Ten
Years After“ bezt.
— Var ekki eitthvað um frjáls
ar ástir og önnur tiltæki á með
al fjöldans?
— Nei, ég varð ekki var við
neitt slíkl, og ég sá aðeins einn
topplausan kvenmann á meðal
fólksins. Þarna var saman xotn
ið geysilegt fjölmenni — senni
lega um 250 þúsund manns, sem
það var sérstaklega áberandi
hvað allir voru samstiTltir í að
njóta þess, sem þarna fór fram1.
Það var alger undantekning ef
einhver -skar sig úr, enda yar
sá hinn sami hiklaust klappaður
og baulaður niður. Dvólin
þarna á eyjunni var stórkostleg
upplifun, sem seint líður mér
UMSJÓN
BENEDIKT
VIGGÓSSON