Vísir - 14.11.1970, Blaðsíða 13
\ !
' f,\, \
('WilY
:Tí V H 'f T 'Í.WN 'S \ \ \ \
V \ > 1 • 1 ‘I \ !- •' '.'
• \'i \ '
\ t » \ '
n
Biíreiðaeigendur
Opnum i dag við Hraunbæ í
Árbæjarhverfi nýja afgreibslu-
stöð fyrir SHELL vörur.
Samtímis bæftir öll afgreiðsla
frá verzluninni Ásbúð — Gjörið
svo vel og reynið stórbætta bjónustu i
OLÍUFÉLAGIÐ
SKEUUNGUR h/f
V í SIR . Laugardagur 14. nóvember 1970.
— nýja kennslutæknin miðar að jbví að broska barnið — talað
við Guðmund Magnússon um myndlistakennslu i skólum
~pMnn þeirra manna, sem sóttu
ráðstefnu um stöðu sjón-
menntar á íslandi, sem skýrt
var frá á síðunni í gær, var
Guðmundur Magnússon fbrmað
ur Fólags íslenzkra myndllista-
kennara, en Guðmundur er m.a.
myndlistakennari við Haga-
skóía. Blaðið sneri sér til hans
og spurði fyrst: Hver er nauð-
syn myndíðakennslu I skólum?
„1 fyrsta lagi sú að teikning ■
þroskar ýmislegt hjá barninu,
t.d. sjálfstæði. Einnig athyglis-
gáfu, barnið skynjar umhverfi
sitt betur, sem eykur námshæfi
leika þess.
Við kennarar erum t.d. ó-
ánægðir yfir því, að myndlista-
kennsla hefst ekki fyrr en um
10 ára aldur, því að á 6—7 ára
stigi er mibil þörf hjé baminu
að tjá sig i myndum. Við teikni
kennarar fáum ekki börnin til
umsjónar til að þroska þennan
hæfileika hjá þeim fyrr en þá.
Þetta er álíka og bamið fengi
ekki að byrja að læra að lesa
fyrr en tíu ára gamalt. Inn í
myndilstakennsluna fellur einn-
ig fagurfræði og myndfræðsla.
Kennarinn verður að þroska til
finninguna fyrir fagurfræði hjá
bömum, það sem við köllutn í
daglegu máli smekk bamsins á
umhverfi sínu.“
— Ég hef heyrt, aö teikni-
kennsla bama hafi jafnvel farið
þannig fram, að þeim hafi verið
(afhent vinnubókarblöð með
teikningum, sem þau áttu síðan
að lita með ákveðnum litum —
fer slík kennsla enn fram
„Tá, til mjög skamms tíma hef
" ur hún gert það, en sem
betur fer er þetta að breytast.
Það var litið á teikningu sem
einhvers konar leikskóla Bamið
færi f teikningu til að slappa af
frá erfiðari námsgreinum. En
allt f einu uppgötvaðist það, að
hún var glfma, og að hún hiálp
aðj baminu að taka upp sjálf-
stæðara mtat á hlutunum. Nýja
kennslutæknin miðar að því að
þroska barnið og nú er mynd-
listarkennslan meira en teikn-
ing, nú er farið að kenna grafík,
leirmótun, málun og myndlist
kynnt. Það er ekki lengur unnið
eingöngu með blýantinn og
sem betur fer er þessi eftiröp-
un verkefna að hverfa, ef hún er
ekki horfin. Það má einnig geta
þess, að þeir kennarar, sem nú
eru að útskrifast úr Myndlista-
og handíðaskólanum eru mjög
færir, en þar stunda þeir geysi-
lega strangt nám. Nemendur eru
alhliða myndlistíafólk, þegar
þeir koma úr þessu námi. Það
verður enginn teiknikennari fyrr
en hann er búinn að ganga í
gegnum öll stigin. Þetta er því
að breytast, en ennþá er hægt
að finna fyrir krakka f gagn-
fræðaskólum, sem enn eru á
mjög lágu stigi f teikningu, en
eins og ég hef sagt er þetta að
batna.“
— Þá er það spurningin um
endurhæfingu kennara.
„Jú, endurhæfing kennara er
að byrja héma. Kennarar hafa
verið á námskeiðum að læra
grafík og leirmótun og núna síð
ustu árin hafa borizt hingað
ýmsar góðar kennslubækur um
þetta fag. En ég harma það, að
það er engin reglulega góð
kennslubók f teikningu til á ís-
lenzku. Þaö vantar yfirleitt
kennslubækur um teikningu og
listir á fslenzku, þær em varla
til, og varla hægt að segja að
það sé hægt að vísa nemendum
á skólabókasafnið, þó þeir finni
þar bækur á öðmm málum. —
Þarna getur einnig sjónvarpið
komið að liði. Ég sakna þátta
eins og t. d. þeirra, sem Björn
Th. Bjömssón og Hörður Ágústs
son vom með. Ég varð þess var
hér í skólanum, að krakkarnir
komu til mín og vildu fá að vita
svolítið meira.
Tjað er margt, sem kemur í hug
ann, þegar rætt er um þessi
má'I t.d. það, að margir skólar
hafa ekki neina stofu fyrir teikni
kennslu. Ég tel alveg vonlaust
að hafa ekki slíka kennslustofu.
Það tekur of mikinn tíma kenn
arans aö hreinsa til eftir kennsl
una og getur orðið til þess t.d.
að kennarinn fái ekki taekifæri
til að nota lfm og fleira. Þama
er erfiður þáttur í starfi teikni-,
kennarans. Honum er ekki sköp ,
uð sú aðstaða, sem hann þarfn-
ast.“ \ )
— Getur þú skýrt þá fordóma i
sem maður verður jafnvel var /
við hjá 9 ára börnum í sam- \
bandi við myndlist? 1
„Bömin em komin upp f tíu l
ára bekki, þegar teiknikennar- /
amir taka við þeim. Þar ti'l þá 1
hafa þau verið hjá mishæfum 1
mönnum. Áhrifin koma einnig l
frá umhverfinu. Það kemur oft /
fram, að uppalendur bókstaf- I
lega eyðileggja myndgetu. barn- L
anna vegna þess, að þeir gagn- í
rýna það, sem böm gera, hlæja /
að þvi. Það þyrftj að hefja mynd 1
... með skilningi skólastjóra kenni ég hér í allsnægtum...
Guðmundur Magnússon myndlistakennari er ánægður með
kennsluaðstöðu, sem er betri en í mörgum öðrum skólum.
listakennsluna, þegar börnin
eru sex ára, með sérmenntuðum
kennurum, og myndlistin er auð.
vitað kjamafag og eins mikil
nauðsyn og íslenzka. Börn þarfn
ast þess að öðlast myndvit —
nákvæmlega eins mikið og orð
vit. Það er einnig von mín, að
skrifuð verði bók á íslenzku um
bamalist og listfræðslu.
Jþað þarf einnig að koma
kennslunni inn á öðrum
stöðum. Það er forkastanlegt að
teiknikennslu er Haett við 14
ára aldur og ekki kennd í 3. og
4. bekk gagnfræðaskóla, einmitt
þegiar á að byrja myndlista-
kennslu og myndlistasögu. —
Einnnig að það skuli ekki vera
teiknikennsla f landsprófi. í
þessum bekkjum og einnig í
menntaskólunum hefur sáralítið
verið minnzt á formfræði og á
litafræði. í þeirri litlu lista-
sögu, sem kennd er — er gert
mikið úr því t.d. að Van Gogh
hafi skorið af sér eyrað í brjál-
semi, en ekki hvað, list hans er
stórfengleg. Þetta viðhorf kemur
reyndar fram í öðrum kennslu--
• greinum." -*• ----- •»•*•* .
— Hver er hlutur safnanna í
listfræðslu í skólum?
„Það er aðeins einu sinni farið
með bömin, þegar þau eru f 2.
bekk, í Þjóðminjasafnið. Lista-
safnið er sáralítið sýnt en þar er
eitt kennslutækið, sem vantar
alveg. Þennan þátt ætti að efia
mjög mikið. Ég fer oft út með
börnin t\ d. f Þjóðminjasafnið,
-þau kynaá séf safnið, teikna upp
hluti og þegar þau eru búin aö
eignast einn hlut á þennan hátt
vilja þau vita meira. Ferðum á
söfnin ætti að skipta milli fs-
lenzku, sögu og teikningar.“
1 lokin segir Guðmundur:
„Svo er það frumkrafa okkar
kennaranna, að bekkjunum sé
s'kipt og að í hverjum myndlista
tfma séu ekki nema 16 nemend
ur. Eins og ástandið er núna er-,
um við með 30 nemendur í bekk
sem þýðir það, að við höfum
1—2 mínútur fyrir hvem nem
anda. Færri nemendur hafa auð-
vitað í för með sér betri kennslu
og um leið meiri árangur."
—SB
------------------1-----------
Bjariii Betiediktsson
ÞÆTTIR IJR FJÖRUTÍU ÁRA
STJÓRNMÁLASÖGU
BÓKIN FÆST í: BÓKABÚÐ LÁRUSAR BLÖNDAl
SKÓLAVORÐUSTÍG 2 OG AÐALSTRÆTl 6,
BÓKAVERZLUN. SIGFÚSAR EYMUNDSSONAR AUSTURSTRÆTI 18
BÓKAVERZLUN ISAFOLDAR AUSTURSTRÆTI 8
VALHDLL V/SUÐURGDTU 39 OG GALTAFELLI, LAUFÁSVEGI 46
SAMBAND U N G R A S J A LF.S T Æ Ð I S M A N N A