Vísir - 01.04.1971, Blaðsíða 16

Sérfræðingar
British Museum
töldu þettu
síðustu geirfuglinn
Jöldumþað varúðarráðstöf-
un að eignast sprengiefni
— segir einn fjórmenninganna um sprengi-
efnisþjófnaðinn i Kópavogi
Lélegasti geirfuglinn i
London boðinn fyrir 10
þúsund sterlingspund
9 Við þurfum hreint ekki að
vera varusælir með okkar geir
fugl, þö að nú hafi komiö 1 ljós,
að fleiri geirfuglar hafi verið eftir
í einkaeign, en aflir töldu, sagði
dr. Finnur Guðmundsson í viðtali
við Vísi í morgun. — Þrír af fjór-
um geirfuglum úr eigu kapteins
Hewitt hafa nú verið seldir fyrir
a.m.k. jafnhátt verð og við keypt-
um okkar og sennilega mun hærra.
Fjórði fuglinn, sem jafnframt virð-
ist vera lakasta eintakið er nú boð-
inn fyrir 10 þúsund sterlingspund,
en hann virðist afar illa settur upp.
• Dr. Finnur Guðmundsson, sem
hefur rannsakað allt, hvað við-
kemur geirfuglum mjög náið síðan
1953, að Náttúrugripasafnið fékk
geirfuglsegg, er ekki hinn eini,
sem taldi geirfuglinn frá Aalhoim
Slot vera síðasta geirfugíinn. Und-
irritaður getur borið um það, að
sérfraeðingar Britlsh Museum, voru
á þeirrj skoðun, — töldu það alveg
fullvfst, þegar við raeddum við þá
í British Museum, daginn fyrir upp-
boðið hjá Sotheby. — „Huldumann
inum“, Hewitt kapteini, sem þótti
með afbrigðum einrænn og sérvit-
ur, hefur hins vegar tekizt að leika
rækilega á alla. — „Nú skyldi ég
hlæja, væri ég ekld dauður“. —
Hann lézt fyrir tveimur árum. - VJ
„Það er mesti misskiln-
ingur að tal okkar um
mannrán og skemmdar-
verk hafi verið meint af
nokkurri alvöru“, sagði
einn piltanna fjögurra,
sem hlut áttu að innbrot
inu í birgðastöð Kópa-
vogskaupstaðar fyrir
nokkrum vikum og mjög
hefur verið umtalað eft-
ir frétt Vísis á mánudag-
inn. „Það kann að hafa
verið minnzt á þetta, en
það var gjörsamlega
meiningarlaust,“ sagði
pilturinn, sem er félagi í
Fylkingunni. Sá fjórði,
sem nú situr inni, sótti
um aðild að Fylking-
unni, en var hafnað af
einhverjum ástæðum.
— En tiil hvens var sprengi-
efnið ætfað?
„Innbrotið var fraimið með það
fyrir augum að eignast sprengi-
efni. í okkar augum var það
varúðarráðstöfun, þar eð við telj
um að meöan landið er hemum-
ið af bandarískum her, sé fuTl
ástæða tfl að vera á varðbergi.
Hemámsliðið er að okkar dómi
ekki vamarlið, heldur hernáms-
lið, sem sé hlekkur í öryggis-
keðju Bandaríkjanna. Ég tel, að
öryggi þjóðarinnar stafi meiri
haetia af veru eriends heriiðs en
þessu máíi okkar“.
— Hvað um sprengingar í á'l-
vericsmiðjunni og annað þvn' um
líkt?
„Jú, það barst einhvern tíma
í tal innan hópsins að magnið
af sprengiefni, sem við höfðum
undir höndum, nægði til að
sprengja upp verksmiðju á
stærð við Strau-msvíkurverið —
Eitt-hvað var rætt um að hægt
mundi að setja forráðamönn-um
álversins ski-lyrði. Við töildum að
við mundum geta sett -þeirn þá,
kosti að þeir settu upp hreins-
unartæki í verksmiðjunni, ella
mundi álverksmiðjan gerð óstarf
hæf. Ekki var þetta rætt á neinu
framkvæmdastigi, held-ur aðeins
sem framtíðarmöguleikar, ef til-
ra-unir annarra aðila til sama ár
angu-rs mistækjust".
— En hvað um hernaðarmann
virki?
Sex metra hátt minnismerki
eftir Ásmund í Keflavík
„Ég held þaö megi kalla þetta
nýsmíði í veröldinni, svona minn
ismerkjasmíði úr málmi á ég
við,“ sagði Ásmundur Sveinsson
myndhöggvari, er Vísir leitaði
upplýsinga hjá honum um skúlp-
túr hans „Minnismerki sjó-
manna“. Það verk hefur nú
Keflavíkurbær ráðgert að reisa
’á brekkubrún í bænum og hæð-
in á minnismerkinu á að vera
nálægt 6 metrum.
„Það er gífurleg hæð,“ segir Ás-
mundur. „>ó að ég vilji helzt hafa
höggmyndir eftir mig á bersvæðl
og sem stærstar, hef ég ekki fengið
höggmynd eftir mig stækkaða
svona mikið. Þegar mirm-ismerkið
Myndlistarskálinn verður að danshúsi
Nemendur úr Kennaraskólan-
um og Menntaskólanum í Hamra
hlíð hafa síðustu vikuna unnið
af kappi við að þrífa til í mynd
listarskálanum, sem verið er að
reisa á Miklatúni. Ástæðan er
sú, að þau þrjú þúsund ung-
menni sem stunda nám við skól-
ana -hyggjast að halda árshát'ið
skólanna f hinum ca. 1500 fer-
metra salarkynnum skálans n.k.
mánudags- og þriðjudagskvöld.
„Við eigum erfitt um vik með
skreytingarnar,“ kvörtuðu þeir
nemendur, sem Vísir hafðj tal
af á staðnum í morgun. Einna
helzt sögðu þeir það vera erfitt
að skreyta veggina. „Við meg-
um helzt ekki koma við þá með
fingurgómunum, hvað þá meira,‘‘
sögðu þeir.
Það er hins vegar ekkj eins
miklum erfiðleikum -bundið, að
kippa gólfflötum þeim í la.g, sem
ætlunin er að dansa á. „Við
bara málum gólfið undir nýju
dansana og leggjum plötur yfir
það gólf, sem gömlu dansarnir
verða dansaðir á,“ útskýrðu
nemamir. „Hvar við fáum plöt-
umar er annars vandamá] dags-
ins,“ bætti einn við.
Það er ýmislegt fleira sem
þarf til, svo að allt verði með
,elegans‘. Klósettskálar þarf t.d.
að fá lánaðar ofan úr Saltvík,
hitablásara til viðbótar við þann
sem fyrir er, píanó fyrir tónlist-
arunnendur að þjösnast á á af-
viknum stað og svo ljósaútbún-
að til að ná réttri birtu (eða
rökkri) í salarkynnunum.
Svo eiga þeir Kennaraskóla-
nemar, sem æfa upp skemmti-
atriði til sýningar f Austurbæjar-
bíói á mánudagskvöldinu sjálf-
sagt við fjölda vandamála að
stríða lfka, en sköpunargleði
þeirra bja-rgar þeim áreiðanlega
á leiðarenda, sé hún til jafns
við þeirra í myndlistarskálanum.
— ÞJ-M
er oröið þriggja mannhæða hátt og
því verið komið fyrir á -brekkubrún,
hlýtur það að taka sig út sem óg-
urlegt bákn,“ sagði hann ennfrem-
ur.
,,Það er verið að gera fyrir o-kkur
kostnaðaráætlun til smVðinnar í
vélsmiðjunni Þrym, sem að öllum
líkindum mun koma til með að
vinna skúlptúrinn,“ sagði svo Jó-
hann Einvarðsson, bæjarstjóri
Kefilavíkur er við snerum má'1i okk
a-r til han-s. Kvað h-ann margt vera
enn óráðið varðandi minnis-merkis-
smiðina. Staðurinn fyrir merkið
hefur t.d. enn e-kki verið endanlega
valinn, sagði hann, en gat þess,
að mestur áhugi væri fyrir því. aö
koma því fvrir á brekkubrúninni
fyrir ofan gagnfræðaskóla Kefla-
víkur. Það væru bara ekki enn full-
ákveönar allar byggingafram-
kvæmdir í næsta nágrenni þess
staðar, en af þeim fram-
kvæmdum yrði að taika mið
varðandi staðsetningu minnismerk-
isins. Eins væri ekki hægt að á-
kveða neitt um stærð þess, fyrr en
búið væri að ganga fyliilega úr
s-kugga úm aiþ þar að lútandi.
í ráði er að setja upp eitthvert
bákn á brekkubrúninni í sömu
stærð og talað hefur verið um að
stækka minnismerkið upp í til að
hægt sé, að gera sér einhverja grein
fyrir endanlegri útkomu.
Hvort minnismerkið verður úr
þykku járni eða eir, verður ekki
ákveðið fyrr en kostnaðaráætlunin
iiggur fyrir, Verðmunurinn kemur
skiljanlega tii að ráða þar mikln
um allar ákvarðanir. — ÞJM
„Það var aldrei gerð nein sér-
stök áætlun f þá átt að vinna
þar skemmda-rverk, því síður
að slíkt væri rætt innan hóps-
ins“, sagði ungi Fylkingarmað-
urinn í viðtali við Vfsi.
Inn-brotið var framkvæmt af
þeim f jórum. Nótt ein-a snemma
í febrúar fóru þeir s-uður f Kópa-
vog á bifreið eins þeirra. Héldu
þeir vestur á Kársnes, en þar
hef-ur Kópavogskaupstaður
birgðageymslu. Við Miðina á
skála þess-um er áhaldahús
Kópavogs og um þetta leyti
voru menn að starfa þama, en
urðu ei-nskis varir. Hengilá-s fvr-
ir dyrum var ekki mikil hindiun
og það tók stuttan tíma að
ferma bílinn, sem var venju'leg-
ur 5 manna bflil.
Utan dyra -va-rð einn kassi a-f
dýnamittúpum eftir. Féla-gamir
höfðu samband við ónefnt dag-
blað da-ginn eftir og vöktu at-
hy-gli á kassanum vegna mögu-
legrar hættu, sem börnum hverf
isins gat staifað af þes-su, en að
því er þeir héldu, kom-st ekki
upp um innbrotið og hvarf rúm-
lega 4 kassa af sprengiefninu
fyrr en 3 dögum síðar.
H-aldið var með þennan feng
upp í Smálönd, skammt fyrir
ofan borgina og sprengiefninu
komið þar fyrir í lokuðum kart-
öfluskúr, sem þeir sögðu álíka
rammgerðan og sprengiefna-'
geymsluna. „Við teljum, að sekt
okkar sé nokkuð svipuð og op-
in-berra aðila, sem geyma stór-
hættuteg efni eins og þama var
gert“. Aðeins var stolíð dýna-
mittúpum en síðar bættust þeim
hvellhettur, sem einn þeirra
komst yfir, en ekki kvaðst sögu-
maður bl-aðsins vita hvaöan þær
komu.
T-veir piltanna, sem hér um
ræðir, eru nemar í MR, en hinir
tveir eru verkamenn. — Engan
Iögf-ræðing kvað hann hafa verið
ráðinn, enda fjáriiagur þeirra
þröngur. Að lokum kvaðst mað-
urinn mótmæla því, að þeir
hefðu nokkru sinni komizt í kast
við lögin, sá fjórði, sem nú er
í geörannsókn, mun hin-s vegar
hafa gerzt brotlegur. —JBP
„Það, að smíða skúlptúra úr málmi, er nánast nýjung í veröldinni.
Ég veit, að Ameríkanar eru eitthvað farnir að eiga við það og svo
líka úr plasti, auövitað,“ segir Ásmundur, sem hér stendur við
líkan af Minnismerki sjómanna.
Danir vilja kaupa
af okkur krembrauð
„Við bindum góðar vonir við ut-
flutni-ng á sælgætinu okkar og þá
einkum krembrauðunum okkar,
sem heppilegust eru tii útflutn-
ings,“ tjáði Gunnar Sverrisson, með
eigandi í sælgætisgeröinni Völu,
Vísi í morgun. Sagði hann sæl-
gætisgeröina vera að flytja í ný
húsakynni í dag, en vélakostinn,
sem á að bætast við þann, sem fyr-
ir er, koma með tímanum og þá í
Muiraæmi við nmsvif Völu á mark-
aðnum.
,,Við höfum síðasta misserið ver-
íó að grennslast fyrir um liugsan-
’lega útflutningsmö-guleika á sæl-
gæti okkar," sagði Gunnar enn-
fremur. „Víða höfum við mætt
miklum áhuga, en aftur öl-lu minni
annars staöar eins og gengur. Eink-
um eru það Danir — þeir miklu
sæl-kerar — sem sýnt hafa okkur
áhuga og þá helzt krembrauöunum
okkar. Enn h-efur þó ekki verið
gengið frá neinum sölusamningum
við þá eða aðra, þar sem afka-sta-
geta sælgætisgerðarinnar við hin
bættu skiilyrði, vélakost og húsnæð
ið nýja, liggur ekki enn Ijós fyr-
ir,“ sagði Gunnar að lokum. — ÞJM
I