Vísir - 06.08.1971, Blaðsíða 2

Hún hljópst á burt frá
tízkukapphlaupinu
Fyrirsætan gafst upp — Vildi fá oð borba
sig sadda og lifa eðlilegu lifi
Ljósmyndafyrirsætur og tízku-
sýningarstúlkur hafa ekki a’ltaf
Stúlkan á myndinni er of stuttklædd til að fá að skoða Péturs-
kirkjuna eins og nunnan á myndinni er að benda henni á.
höndlað hamingjuna.
Danska stúlkan Anni Bay Jen-
sen, sem er tuttugu ára, hætti í
tæka tíð. Hún var í London og
kynntist hinni hörðu samkeppni
vel. En strangir megrunarkúrar,
miskunnarlaus samkeppni og ó-
manneskjuleg meðferð vakti ógeð
hennar. Var þetta í rauninni það
sem svo margar stúlfcur dreymir
um?
Þegr hún var nýorðin sextán
ára héit Anni Bay Jensen burt
frá fæðingarbæ sínum, Esbjeng,
til London, þar sem hún vann fyr
ir sér í fyrstunni sem „au-pair“
stúlka. Kunningi hennar tók fá-
einar myndir af henni, og hún
fékk áhuga á hinu spennandi fyr-
irsætustarfi.
Hún fékk sér vinnu sem frammi
stöðustúlka f spilavíti og vann
fyrir sér í diskóteki ti! að eign-
as,t næga peninga til að geta gefið
út kynningarpésa með mynd af
sér. Hún eyddi tugum þúsunda í
föt, hárkollur og snyrtivörur.
Þetta bar árangur Hún fékk loks
ins vinnu hjá stórum módelsam-
tökum. Þá hélt hún að erfiðleik-
arnir væru aö baki. ,
„En þetta var hræðilegt," segir
hún. „Ég sem elska mat varð að
vera í sífelldum megrunarkúr til
aö vera jafnóeð’.ilega þvengmjó
og hinar. Ljósmyndararnir komu
eins hranalega fram við okkur og
þeim sýndist. Það voru engin tak-
mörk fyrir því. hvað maður varð
að sætta sig við.
Ég hafði litla bólu eða vörtu
á nefinu, og þaö rann skyndilega
upp fyrir mér dag einn, að þessi
bóla var orðin að risakomplex.
Mér leið eins og skrímsli. Ég
varð alltaf að snúa höfðinu á
vissan hátt við myndatökur ti! að
ljósið félli á réttan hátt á nefiö
á mér, en Ijósmyndararnir voru
samt ófeimnir við að hæðast að
bólunni í minni áheyrn.
Samkeppnin var takmarkalaus.
Oft voru tíu stúlkur sendar þang-
að sem þörf var á einni. Þá lærði
maður að trana sér fram á allan
hátt. Það er hræðilegt hvemig
manneskjurnar geta umgengizt
hver aðra.
Opni ljósmyndafyrirsæta munn
inn, stendur annað fó!k eins og
steini lostiö. Það liggur 1 loftinu,
að fólki finnist, að sýningarstúlk-
ur eigi að halda sér saman og
hugsa um það eitt að líta vel
út.
í veizlur er módelum boðið eins
og skrautgripum eða dúkkum, og
framkoma við stúlkurnar er í
þeim dúr. Gestirnir líta á sýningar
stú'.kurnar eins og fallegar dúkk-
ur og hegða sér samkvæmt því,
nema því aðeins aö þeir vilji fá
þær til að koma heim með sér
eftir á.“
Anni Bay Jensen er þeirrar trú-
ar. að fjöldinn allur af þeim stúlk
um, sem leita að fé og frama í
Englandi, snúi heim aftur eftir að
hafa orðiö fyrir vonbrigðum, ef
þær þá voga sér að koma heim,
því að þaer vilja ógjarnan viöur-
kenna ósigurinn frammi fyrir vin-
um og vandamönnum, sem hafa
heyrt fjölskylduna gorta af „sýn-
ingardömunni frægu í útlöndum".
„Sjá'.f var ég svo langt komin,"
segir Anni Bay, „að atvinnuveit-
endur, sem máli skipta, varu byrj-
aðir að kannast við mig. Ég veit
ékkf'hvernig mér hefði gengið, ef
ég heföi haldið áfram. En ég tók
allt í einu þá ákvörðun að hætta
þessu tilstandi, því aö ég þoli
ekki iengur þetta kapphlaup. Að
standa og brosa. þegar mann lang
ar mest til að gnísta tönnum —
það átti ekki við mig.“
Anni hélt heim til Kaupmanna-
hafnar, k!ippti hár sitt og fékk
sér vinnu í bakaríi og fitnaði um
fimm kíló á einum mánuöi. Þessa
stundina vinnur hún hjá ferða-
skrifstofu, en hún hefur í huga að
fara f skóla til að fá kennara-
réttindi í haust.
„Ég hlakka til að taka aftur
þátt 'í því, hvernig gamaldags
hversdagslíf gengur fyrir sig, þar
sem fólk hugsar um, hvað ég er,
en ekki fýrst og fremst um hvern-
ig ég Ht út.“
Anni Bay sem ljósmyndafyrir-
sæta í London. Bak við brosið
er hún ekki jafnánægð og
myndin á að sýna.
STUTTBUXUR
EKKI GUÐI
ÞÓKNANLEGAR
Vatikanib berst ákaft gegn þeim
Stuttbuxur
Vatíkaniö hefur hert mjög á
vörnum sínum gegn stuttbuxum
og stuttpilsum. ■
Páfinn, sem er staddur á sutnar
aðsetri sínu, Gandó’.fskastala, hef
ur látiö frá sér fara ávarp, ar sem
hann ræðst mjög harkalega á
stuttbuxurnar og fleira, sem sá
ágæti guðsmaður flokkar undir
„eggjandi klæðnað" ferðamanna,
sem koma til að heimsækja Péturs
kirkjuna og Vatíkanið.
Varöliöinu við Péturskirkjuna
og Vatíkanið hefur bætzt liðsauki,
því að fyrir nokkrum dögum slóg
ust í hópinn tvær nunnur sem
eiga að fylgjast með því, að kjól-
ar kvennanna, sem leita inngöngu
á hina he'.gu staði, séu nógu síðir.
Ferðamenn og konur á þessum
slóðum taka þessari afstööu páf-
ans heldur kuldalega, og eiga erf-
itt með að sjá, hvernig kjólar og
stuttbuxur geta talizt hneykslan-
legar flíkur og móðgandi við
helgidóminn.
Anni Bay eins og hún er í dag —• nú er brosið óþvingað.