Vísir - 28.03.1972, Qupperneq 2

2
Visir. Þriðjudagur 28. marz 1972.
VÍSIBSm:
Hvað gerðist á skir-
dag?
Ilörður Ragnarsson, viðskipta-
fræðinemi. Ja, almáttugur, nú
rekurðu mig á gat. Hm, hm,
hvað skal segja. Jú, þá var sið-
asta kvöldmáltiðin. (ha.)
Elin Pálsdóttir, Langholtsskóla.
Vita það ekki allir? Jú, jú, þá
var heilög kvöldmáltið, ekki
satt.
Agústa llauksdóttir, húsmóðir
Já, þessu get ég svarað. Þá
hafði Jesús siðustu kvöldmáltið-
ina, og á föstudaginn langa var
hann svo krossfestur.
örn Ililmarsson, Melaskóla.
Skirdag? Ég man það ekki. Og
þó, biddu aðeins. Nei, það
borgar sig ekkert að fara að
gizka á það. Sleppum þvi bara.
Arni Arnason, menntaskóla-
nemi.Aaaaaaaaaa, hm, hm. Jú,
jú, þá gerðist það merkilegt, að
Jesús hafði siðustu kvöldmáltið-
ina.
Knud Axelsson, tæknifræðingur.
Á skirdag? Biddu nú við, hvað
gerðist nú aftur þá. Jú, þá var
Jesús Kristur krossfes
i| Þetta
| ég nú
| henni
! [ „Þetta fékk ég lánað hjá
!» ömmu, þetta hjá
;! mömmu vinkonu
<! minnar, ogþetta hjá....”
! J Já, það gekk á ýmsu hjá
Ji nemendum 4. bekkjar
«! Verzlunarskóla íslands i
<[ gærdag, en þá voru þeir
!» i óðaönn að búa sig undir
J» peysufatadaginn, sem
«! hver 4. bekkur heldur
!; árlega til þess að kveðja
!» skóla sinn með viðhöfn.
< Visismenn fóru i leiðangur og
' heimsóttu nemendur, þ.e.a.s. þá,
! sem þeir náðu i. En það gekk ekk-
. ert of auðveldlega, annaðhvort
( voru þeir einhvers staðar úti i bæ
( að undirbúa daginn, eða þá að
i þeir voru i leit að svuntu, pipu
< hatti eða ýmsu öðru. En þessi
< merkisdagur er i dag, og það er
' vist alveg öruggt,. að það mun
1 ekki fara fram hjá bæjarbúum.
Þeir þramma um götur borgar-
innar. Diltarnir með rauða rós i
fékk
hjá
ömmu
hnappagatinu og stúlkurnar með
skotthúfur, kyrjandi ættjarðar-
söngva og skólasönginn. Þeir
ganga að styttum gamalla vik-
inga og halda yfir þeim þrumandi
ræður, og þeir munu heimsækja
skólann og lesa yfir lærifeðrum.
En þetta mun eflaust ekki fara
fram hjá neinum, en undir-
búningurinn...
Svanlaug Jónsdóttir heitir
hún.og hún var i óðaönn að búa
sig undir daginn, er við börðum
að dyrum.
,,Já, hér er sko alveg nóg að
gera. Ég er nefnilega með parti
hér kl. 61 fyrramálið og býð öllum
bekknum. Hvenær ég byrjaði að
leita mér að fötunum? Það eru
satt að segja tveir mánuðir siðan.
Fyrineinum mánuði fékk ég nú
pilsið, upphlutinn sjálfan fékk ég
eftir langa mæðu, það er nú að-
eins vika siðan, og svo fékk ég
loks húfuna og sjalið fyrir tveim
dögum. Þetta kemur úr öllum átt-
um. Amma min á eitthvað af
þessu, mamma vinkonu minnar
annað og svo loks starfssystir min
sumt. En sem sagt, það eina, sem
ég á af öllum ósköpunum, eru
skórnir og nærfötin. En heyriði,
viljið þið ekki lita hér inn i fyrra-
máiið?
Undirbúningur I fullum gangi. „Maður verður nú að smakka á.’
Það fór um okkur fiðringur, við
lofuðum þó engu, en héldum
áfram ferðinni.
I næsta húsi var nóg að gera, og
hrærivélardrunur bárust á móti
okkur, er húsráðandi opnaði
dyrnar.
Þar stóð bogin yfir pottum og
pönnum Ólöf Björnsdóttir, og við
hlið hennar sat Jóhann Jóhanns-
son, skólabróðir, og stakk öðru
hvoru fingri i skál og smakkaði á
framleiðslunni.
„Almáttugur, ekki veit ég,
hvernig það gengur að vakna i
fyrramalið, sagði Ólöf. Við byrj
um á þvi að fara i parti kl. 7. Þá
verður morgunmatur og fint firit,
siðan hittast allir i Hljómskála-
garðinum, og loks verður arkað
um allan bæ. En um kl. 4 hef ég
hugsað mér að hafa veizlu hér og
bjóða minum bekk. Hvar ég fékk
fötin? Hjá ömmu, hvar annars
staðar. En ég fékk þó möttulinn
hjá henni systur minni. En ykkur
er annars velkomið að lita inn hér
a morgun sagði ólöf, um leið og
hún sló á hðnd skólabróður sins,
en salatið i skálinni bragðaðist
honum án efa vel.
Og hann haföi sömu sögu að
segja. Hann arkaði um allan bæ i
leit að kjól og hvitu, en loksins var
það kunningi hans í Garða-
hreppnum, sem bjó svo vel að
eiga þennan búning og lánaði hon
um. En það gekk erfiðar með
hattinn. Loks leitaði hann þó á
náðir mágkonu sinnar, og amma
hennar lánaði hann af manni sin-
um.
En ekki mátti tefja Verzlinga
lengur, þeir höfðu nóg á sinni
könnu, og við gengum út með
hrærivélardrunurnar i bakið.
Þeir þurfa vist ekki að kviða
hungrinu i dag, þvi að i hádeginu
munu þeir heimsækja Hótel Borg,
og þar verður eitthvert góðgætið
á borðborið, og i kvöld snæða þeir
i Veitingahúsinu Glæsibæ, en þar
mun dansinn siðan duna langt
fram eftir nóttu. —EA
„Úff, við verðum að færa töluna, þær voru nelnilega langtum grennri I
gamla daga.”
Lesendur
hafa
orow
Sérlegur sendimaður
Sjómaður hringdi:
„Það hefur talsvert verið rætt
um þessar ferðir Jónasar Arna-
sonar til Englands út af . land-
helgismálinu. Ég ætia ekki að
skipta mér neitt af þeim deilum,
sem hafa risið vegna þess arna.
Hins vegar finnst mér nauðsyn-
legt að fá skýringu á þvi, hvers
vegna ekki fréttist neitt af kynn-
ingarstarfi sendiráðs okkar i
London. Nú veit ég ekki, hvað það
eru margir, sem vinna við sendi-
ráðið eða hversu hæfir þeir eru.
En allavega sýníst það ííggja
beinast við, að sendiráðið hafi
forgöngu um áróður fyrir 50
milunum. Ef enginn þar treystir
sér til að annast slika kynningar-
starfsemi, verðum við bara að
senda mann út hið snarasta og
láta hann taka til hendinni. Mér
finnst að við ættum að hafa
sérstakan mann þarna i
Englandi, sem hefði góða þekk-
ingu á landhelgismálinu, og láta
hann tala á samkomum og
blaðamannafundum, Mætti þá
hugsa sér, að hann skryppi við ng
við til Þýzkalands i sömu erinda-
gjörðum.
Útvarpið gæti þá kallað hann
sérlegan sendimann Lúðviks
Jósefssonar likt og hinn sérlega
sendimann Nixons.”
Fégrœðgi Fischers
Skákmaður simar:
„Það er meiri frekjan i honum
Fischer þessa dagana. Ég held að
allir hér hafi verið ánægðir, eftir
að Fischer kom hingað fyrr i
vetur, enda lét hann þá hin beztu
orð falla um land og þjóð, ef ég
man rétt. En þessar peninga-
kröfur hans hafa ábyggilega sett
fólk mikið upp á móti honum, og
býst ég við, að mun fleiri hafi
snúizt á sveif með Spasski, enda
virðist hann ekki haldinn sömu
fégræðginni.
Ég vildi koma þeirri skoðun
minni og vinnufélaganna á fram-
færi, að Skáksambandið hefur
tekið alveg rétta stefnu með þvi
að hafna öllum frekari kröfum
Fischers. Það verður nógu dýrt
samt að halda mótið hér og
áhættan mikil. En i þvi sambandi
væri fróðlegt að vita, hvenær
hægt verður að kaupa miða á ein-
vigið.
Eftir fréttum að dæma, virðast
þegar farnar að berast miðapant-
anir erlendis frá, en ég hef hvergi
séð auglýst, að við hér heima
getum pantað miða. Að visu eru
nokkrir mánuðir til stefnu, en
mjög liklegt er, að mikil eftir-
spurn verði eftir miðum og ekki
sizt, ef útlendingar streyma
hingað til lands.”
Fundur barna
verndarnefndar
Kristin hringdi:
„Ég fylgdist með skrifum Visis
um barnaverndarmálin og fannst
mér ýmislegt koma fram i þeim
fréttum, sem kallaði á skýringar
barnaverndarnefndar. Nú, svo sá
ég, að nefndin hafði kallað frétta-
menn á sinn fund, en ósköp var
litið veitt af upplýsingum á
þessum fundi, ef marka má
frásögn blaðanna. Ég skil svo
sem ósköp vel, að það er ekki
heppilegt að ræða viðkvæm
einkamál fólks opinberlega, en þó
finnst mér að nefndin hefði átt að
gera nánari grein fyrir störfum
sinum.
Það hefði t.d. ekki sakað að
upplýsa, hvaða menntun fólk i
þjónustu nefndarinnar þarf að
hafa og eftir hverju er farið,
þegar fólk er ráðið til starfa. Ég
er hrædd um, að einhver mis-
brestur hafi orðið á i sumum til-
fellum, að starfsfólk nefndar-
innar geti sinnt hlutverki sinu
svo vel fari, og hefur þetta eflaust
orðið til tjóns fyrir barnaverndar-
nefnd i heild.”