Vísir - 01.08.1972, Blaðsíða 6

6
Vísir Þriöjudagur 1. ágúst 1972
vísm
Útgefandi: Reykjaprent hf. (
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsscr, )
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson (í
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson )
Ritstjórnarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson (
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson )
Auglýsingar: Hverfisgötu 32. Simar 11660 86611 (
Afgreiösla: Hverfisgötu 32. Simi 86611 )
Ritstjórn: Siöumúla 14. Simi 86611 (5 llnur) (I
Askriftargjald kr. 225 á mánuöi innanlands (
i lausasölu kr. 15.00 eintakiö. j
Blaðaprent hf. (
Spámaður erlendis
Willy Brandt stoðar ekki, þótt hann hafi hlotið lof (
flestra og uppskorið friðarverðlaun Nóbels fyrir /
frumkvæði að „þiðunni” svokölluðu i heims-))
málunum. Hann stendur höllum fæti i landi sinu, \\
svo mjög að stjórn hans er spáð falli og flokki hans i
ósigri i kosningum, ef straumhvörf verða ekki. /
Jafnvel nánasti bandamaður hans og efnahags-j
snillingur Vestur-Þýzkalands, Karl Schiller, lætur (
að þvi liggja, að hann kunni að ganga i lið með/f
stjórnarandstæðingum. Skoðanakannanir eru))
Brandt óhagstæðar. ()
Brandt hefur gengið baglega að sameina lið sitt \\
um stefnu i innanlandsmálum. Þótt kristilegum ('
demókrötum, stjórnarandstæðingum, mistækist að /
kollvarpa Brandt um samningana við Sovétrikin og )
þeir yrðu að ganga til móts við Brandt um mála- \
miðlun i þvi efni, var sigur stjórnarinnar skammær. (
Miklu veldur, að i flokki Brandts, jafnaðarmanna- /
flokknum koma nú glöggt i ljós þau sifelldu vanda j
mál sósialdemókrataflokka að halda jafnvæginu (
milli vinstri og hægri manna i flokknum. /
Jafnaðarmenn komust fyrst i rikisstjórn, er þeir (
tóku þátt i samsteypustjórn með kristilegum demó- /
krötum, „stóru samsteypunni” svokölluðu. Við j
stjórnarþátttökuna losnaði flokkurinn að miklu (\
leyti við ,,rauða stimpilmerkið”, sem hafði hrakið (i
frá honum marga kjósendur. Svo fór þvi i næstu /
kosningum, að jafnaðarmenn fengu tækifæri til að j
hafa forystu um stjórnarmyndun með frjálslynda (
flokknum, sem þá tók krappa vinstri /
beygju. Stjórnarforystan varð til þess, að mikið j
kapphlaup hófst milli ráðherra um dýrar umbótaá- \
ætlanir. En fjármálaráðherra treysti sér ekki til að ((
finna tekjulindir sem stæðu undir umbótunum. //
Hann baðst lausnar, og við tók Karl Schiller, og var ji
kallaður ”súperráðherra”, hin vestur-þýzka (
„súperstjarna”. /
Schiller varð þó litlu klókari en fyrirrennari hansl
við tekjuöflun. Rikisstjórnin gat ekki goldið/
umbæturnar með óvinsælum sköttum.Schiller sagði j
að atvinnureksturinn gæti ekki risið undir meiriy
álögum. /
Stjórnarflokkarnir höfðu eftir kosningarnar tólfj
þingmanna meiri hluta. Vegna úrsagna þingmanna/
úr stjórnarflokkunum, skortir Brandt nú eitt at-j
kvæði á meirihlutann. j
Skoðanakannanir benda til þess, að hlutföllin séu)
60 gegn 40 stjórnarandstæðingum i vil. j
Brandt bindur nú helzt vonir við, að það muni)
efla fylgi hans, að hann verður gestgjafi Olympiu- j
leikanna i næsta mánuði. Þótt geróliku sé saman að ((
jafna, má minna á þann mikla stuðning sem Adolf II
Hitler hafði af þvi að Olympiuleikar voru háðir i /)
Berlin árið 1936, um þær mundir, sem hann var að j)
treysta veldi sitt. f
Brandt setur einnig traust sitt á framgang Efna-j
hagsbandalagsins og ráðstefnu um öryggismálj
Evrópu, og ekki sizt, að samskipti vesturs og(
austurs haidi áfram að batna, svo að árangur verði/
öllum augljós. j
En Willy Brandt er sem stendur meiri spámaður /
erlendis en innanlands. )
Austur-þýzka kvennablaöiö „Fyrir þig” breytir um svip.
Kommúnistar í Austur-Þýzkalandi fyrstir til að kasta heilagleikanum
í kynferðismólum
„Frjálsar ástir" voru
baráttumál sósialista rússn
e.sku by Itingarinnar.
Þetta hugsjónamál rann út
i sandinn í flóöbylgju raun-
veruleikans. Ríkiö var ekki
reiðubúið til aö bera byrðar
af ómegö barna, sem getin
væru undir gunnfána
frjálsra ásta. Stalín gamli
var ekkert hrifinn af slíku.
Hann vildi halda lands-
mönnum sínum viö vinnu,
viö byggingu sterks Rúss-
lands. Þeir skyldu ekki
uppteknir viö ,,siðleysi".
Valdhafar kommúnistarikja
mörkuðu við forskrift Sovét-
Rússlands stefnu i kynferðismál-
um, sem var páfalegri en páfinn.
Kommúnistariki urðu „aftur-
haldssömust" rikja i þeim efnum,
og eru enn. Breyting er þó að
verða. Austur-þýzkir kommún-
istaforingjar marka nýja stefnu.
Kynferðismál voru bannfærð,
,,tabú”, i Austur-Þýzkalandi und-
ir stjórn stalinistans Ulbricht.
Hann hefur vikið, og eftirmaður
hans er Honecker, yngri maður
og ekki upprisinn úr sellum
neðanjarðarkommúnismans,
þyljandi ritningarorð Stalins.
„Kynlif er lika hreint"
Þess vegna getur Monika S. nú
allt i einu skrifað eina kvenna-
timariti Austur-Þýzkalands og
spurzt ráða um kynferðisvanda-
mál sin. ,,Ég er 16 ára gömul og á
vin. Við elskum hvort annað og
sýnum hvort öðru bliðuhót. Nú
sækir á mig spurningin, hvort ég
má á minum aldri sofa hjá hon-
um”. Eitthvað á þessa leið hljóð-
ar spurningin, og dr. Kurt Bach
ráðleggjandi timaritsins „Fíir
Dich” (fyrir þig) svarar: „Fyrir
þvi eru engin aldurstakmörk.
„Hann mælir með „óskabarna-
pillunni”, einnig fyrir stúlkur
yngri en 18 ára.
Monika K. skrifar timaritinu og
spyr, hvort það sé óeðlilegt, að
hún vilji ,,að minnsta kosti fjór-
um sinnum i viku „umfaðma”
mann sinn, en hann segir, að
þetta sé óeðli,” segir Monika K.
Fyrir svörum situr dr. Siegfried
Schnabl og tjáir virðingu fyrir
það, að hún skuli „rita þessar lin-
ur”.
Ekki væri orð gerandi á slikum
skrifum, sem i mun rikara mæli
uppfylla siður timarita úti um all-
ar trissur, ef ekki væri um að
ræða byltingu á afstöðu kommún-
istisku valdhafanna i Austur-
Þýzkalandi. Nú hefur það
gerzt, að viða má finna_ i ritum
þeirra boðskap um, hvé" oft og
lengi fólk skuli tiðka samfarir.
Ulbricht hafði sagt „Þú skalt lifa
siðgæðislifi”. Nú segja nýju vald-
hafarnir, að Ulbricht föllnum:
„Kynlif er lika hreint”, og „Sam-
skipti manns og konu eru svo
mikilvæg, að allir ættu að leita
ráðlegginga og aðstoðar án
blygðunar, til heilla samfélag-
inu”. Erich Honecker, nýi foring-
inn, segir, að með slagorðinu
„betra lif” eigi kommúnistar við
bókstaflega „allt, sem stuðlar að
hamingju mannsins”.
Fæöingum fækkar,
skilnaöur vex.
Umsjón:
Haukur Helgason
höfunum vaki eins og þegar þeir
byggðu múrinn sinn, að bæta
efnahag landsins, fremur en hitt,
hvort þegnarnir séu meira eða
minna ánægðir i kynlifi. Valdhöf-
um mislikar, að fæðingum fer
fækkandi, skilnuðum fjölgar óð-
um. Fóstureyðingar voru nýlega
leyfðar öllum skilyrðislaust allt
til þriðja meðgöngumánaðar, og
af þvi að viðbættum frjálsum að-
gangi að „pillunni” fyrir alla,
eldri en 16 ára, stafar þjóðfélag-
inu hætta.
Austur-þýzkar konur vinna
einnig „úti”, flestum heimsins
konum fremur. Þær vilja helzt
ekki börn, telja valdhafar, enda
hafa sannazt rækilega orð Lenins,
að konan verði ekki frjáls, meðan
hún þarf að vinna öll húsverkin. 1
rauninni eru austur-þýzkir karl-
menn samir við sig. Þeir sinna
iitið húsverkum, þótt konan vinni
úti að sama skapi og þeir. 41,4 af
hverjum 100 konum þar i landi
vinna „úti”, og 48,7 af hverjum
100 vinnandi landsmönnum eru
konur, nærri helmingur. Á al-
þýðusambandsþingi höfðu konur
meirihluta siðast.
Sama vandamál og
olli „múrnum"
Þetta á sinn stóra þátt í
hjónaskilnaði og barnleysi.
Konurnar hata ekki þrek til
að bera byrðar húsverka og
barnagæzlu til viðbótar úti-
vinnu.
Þvi óttast valdhafar, að að-
gerðir þurfi til að koma til að örva
kynlif landsmanna, til gagns
samfélaginu og rikinu.
Að sinu leyti er þetta eins og
múrinn mikli, sem þeir byggöu i
Berlin, ekki af mannvonzku sem
slikri heldur til að stemma á að
ósi, fylla það gat sem flóttamenn
höfðu streymt út um til vesturs.
Þá reið á að stöðva fólksfækkun
Austur-Þýzkalands, og enn er
vandamálið hið sama.
Jafnvel trúlofun!
Jafnvel eru valdhafar farnir að
mæla með þvi, að trúlofunin
gamla, sem hafði dottið úr tizku
sem úrelt „borgaralegt” fyrir-
bæri, verði að nýju reist við. Þeir
segja sem svo: „Ekki veitir af, að
fólk fái meiri „prófun” i samvist-
um, eigi betur til að takast með
hjónaböndin”.
Nú segja sumir, að fyrir vald-
Erich Honecker hættur aö vera páfalegri en páfinn. Hér er hann meö
Bresnjev, sem er ihaldssamari.