Vísir - 07.09.1973, Side 2

2
Vísir. Föstudagur 7. september 1973
vfentsm:
Eru6 þér fylgjandi auknu
frjálsræfti I myndbirtingum i
islenzkum dagblöðum?
Kolbrún Leifsdóttir, nemi: — Það
má takmarka frjálsræöiö, og
óþarfi er að birta nektarmyndir i
dagblööunum. I vissum tilfellum
má birta myndir af saka-
mönnum, til að vara fólk við
þeim. Frjálsræöið i mynd-
birtingum er að aukast, en þaö
má samt ekki birta hvaö sem er.
Haraldur Gunnarsson, strætis-
vagnstjóri: — A sumum sviðum
mætti þetta vera frjálsara. Mér
finnst vera alveg nóg af myndum
af nöktu kvenfólki i blöðunum, og
það skiptir i raun ekki máli, hvort
þær eru af islenzkum eða er-
lendum stúlkum. Það má birta
myndir af sakamönnum i þeim
tilfellum, sem almenningur þarf
aö vara sig á þeim.
Erla Eyjólfsdóttir, húsmóðir: —
Ef þaö eiga að birtast myndir af
nöktu kvenfólki, þá vil ég fá
myndir af nöktum karlmönnum
lika. Oft er það slæmt fyrir að-
standendur sakamanna, ef það
eru birtar myndir af þeim i dag-
blöðunum, og nöfn. En mér finnst
frjálsræðið i myndbirtingum hjá
dagblöðum ekki hafa aukizt.
Þorgils Arason, nemandi: — Já,
og min vegna er allt i lagi aö birta
myndir af nöktu kvenfólki. Mér
finnast islenzk blöð vera frekar
ihaldssamari en erlend blöð i
þeim efnum.
Friðrik Pálsson, vaktmaður: —
Það á hiklaust að birta myndir af
sakamönnum. Maður er nú
oröinn sjötugur, en er þó ekkert á
móti skapi, að myndir af beru
kvenfólki birtist i auknum mæli.
Jón Jóhannesson, leigubilstjóri:
— Ég er ekki fylgjandi þvi að fá
nakið kvenfólk i blööin. Það heföi
ekki bætandi áhrif á unglingana.
En það væri gott fyrir fólk að sjá
myndir af viðsjárverðum saka-
mönnum, sem ganga lausir.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Hringið í símo 86611
ó milli kl. 13-15
MÓTMÆUR HARÐLEGA FUNDI
UTVARPSMANNA
Steingrimur Daviösson hringdi,
og birtum viö hér erindi hans
nokkuö stytt:
Ánœgðir
með
NÚLL
ÞRJÁ
P.Þ. hringdi:
„Við erum hér nokkrir, sem
störfum I einni af heildverzlun
um borgarinnar og þurfum
oft að leita á náðir hjá ung-
frúnum i núll þrir. Við erum
mjög á öndveröum meiði við
Jakobinu, sem skrifar hjá
ykkur um 03 — upplýsinga-
simann.
Viö könnumst nefnilega ekki
viö annað en hafa fengið mjög
góða fyrirgreiöslu hjá þeim.
Þær vilja hvers manns vanda
leysa, og kurteisin I betra
lagi”.
Ég vil taka það fram, að ég er
andvigur byggingu hallar Seðla-
bankans á Arnarhóli. Kins vegar
er ég einnig andvigur æsingum og
óbænum á þá sem þessum mis-
tökum valda. Ef snúa skal málun-
um til betri vegar skal það gert
með réttum lögum, rökum og sið-
um Þórshamarsmanna. Æsinga-
fundur er ekki leiðin til fram-
dráttar góöum málstað.
Slikir múgsefjunarfundir eru til
þess eins að æsa óþroskaða ung-
linga og vanþroska fólk til
ódæðisverka. Ég mótmæli þvi, að
þeim útvarpsmönnum verði leyft
að halda fyrirhugaðan mótmæla-
fund á Arnarhóli, og skora á yfir-
völd borgarinnar aö banna þá ó-
hæfu, vegna þeirra spjalla, sem
þar verða unnin, er Þorsteinn ö.
geysist fram með rauðstakka
sina, bitur vigorö og heitingar,
bryöjandi segulbandsspólurnar
og vaðandi jöröina upp aö knjám.
Það mun veröa sparkaö og traök-
að á þessarieinstæðu vin. Útsýnið
af Arnarhólnum er ekki efst i
huga þessara fundarboðenda.
Þetta er tylliástæða til að blekkja,
en blekkingin tekst ekki, þó vel sé
leikiö.
Það er merkilegt, aö lista-
mennirnir hafi aldrei rekiö upp
ramakvein út af sænska frysti-
húsinu, þvi forljóta ferliki. En er
það ekki rétti fundarstaðurinn?
Maður, littu þér nær.
unni
Til hvers
er 03?
„Það litur ut fyrir. að ég hafi
alltaf mÍMkilið, hvaft orftift upp-
lýtingaþjónutta þyftir, að
minntta kotti eftir þeim undir-
tektum, tem ég hef fengið hjá 03.
Ég er ein af þeim mðrgu, aem
hringi itundum i 03 til að flýta
fyrir mér á einn eða annan hótt.
Þegar ég hringi, er það f þeim til-
fellura, tem ég hef ekki tlmatkrá
Ul að fletta upp i tjálf, en tvarift,
tem ég fc oftast, er það sama,
getur þú ekki ftett tjálf upp I
timatkrá’, að þetta té tama
tlmatkráin, tem hún er með. Til
hvers vcri ég að hringja, ef ég
hefði tfmaakrá eða gcti flett ajálf
upp I henni? Maður borgar fyrlr
þetta þjónustu og vcntir þess að
fá góðar uppiýtingar, en tvo er
yfirieitt ekki.
Eg tkil ekki, af hverju cngínn
hefur kvartað fyrr, þó veít ég um
marga, tem eru óáncgðir meö
Kustuna þarna. Eg veit ekki,
t þcr eru allar eins, en þetu
eru helxtu tvðrin, tem ég hef
fengið.
Að lokum er þaft ein tpurnlng,
tem margir hafa eflauit velt fyrir
tér. Hvort það té alltaf tvona
mikift að gera, aö þcr hafa ekki
Uma til að tvara I tfmann, fyrr en
eftlr dúk og ditk?"
Jakoblna .
03 eða tfmatkráia.
MAGABELTI OG
ÖRYGGISBELTI
• •
BER OLL AÐ
SAMA BRUNNI
Gyrðir hringdi:
„Það var ágætt bréfiö frá hon-
um Viggó Oddssyni i Suður-
Afriku um sætabeltin. Það vantar
Ifsilon er nœsfl
sko mikið á, að þau séu örugg.
En Viggó heföi mátt geta þess i
leiðinni, að svo er raunar um
mörg önnur belti.
Ég veit t.d. ekki betur en þús-
undir kvenna gangi með maga-
belti og veröi óléttar samt!”
set-
unnar
boðið
Inni ,,z”umaður skrifar:
„Nú er ekki lengur til z-unnar
boðið i skólum landsins, og verða
vist kennarablækurnar aö kenna
standandi upp á endann úr þessu.
En hvernig væri að kippa set-
unni undan menntamálaráðherra
fyrir fella niður z-una?”
Afnám setu og borg og bi
boðar letra-neysi,
ætli leti illi þvi
eða getuleysi?
Confúgimus.
Y
Kommúnistar í útvarpinu
Grandvar skrifar:
Mörg undanfarin ár hefur þátt-
urinn „Um daginn og veginn”
verið einn þeirra þátta, sem notið
hefur hvað mestra og almenn-
astra vinsælda almennings fyrir
það að vera ennþá sá þáttur, þar
sem fólki með mismunandi skoð-
anir hefur leyfzt að koma fram,
án mikillar einræöisihlutunar
kommúnista I útvarpsráði.
En sl. tvo mánudaga (þ. 27. ág-
úst og 3. sept.) hefur þó brugðið
svo við, að tveir kommúnistar fá
þennan þátt til umráða, hvor sinn
þátt, og notuðu hann til einhæfs á-
róðurs til viðhalds og vaxtar
hinni rauðu öfgastefnu, þótt um-
ræðuefnið hafi verið takmarkað
að mestu við Seðlabankabygging-
una og hinar öfgafyllstu heiting-
ar hafðar i frammi um það mál
allt.
Slikur yfirgangur og einræði og
nú tiðkast hjá útvarpinu af hendi
kommúnista, eins og t.d. með þvi
að leggja undir sig ákveðna þætti,
krefst þess, að útvarpsráð skýri
nánar tilhögun og fyrirkomulag
þeirrar ákvörðunar, að tveir
menn úr sömu stjórnmálasam-
tökum fengu þennan þátt, sem
hér um ræöir til ráðstöfunar, tvo
mánudaga i röð.
Seðlabankinn
Nú deila menn um Seðlabankann, sjálfsagt er það vel.
Sumir jafnvel röddina nú brýna.
Og Þorsteinn ö. og fleiri vilja hrópa þetta i hel,
svo horft þeir geti á Esjuna sina.
En úrræði hef ég nokkurt, sem allir geta stutt,
svo útsýnin hans Þorsteins veröi fögur.
Það er það, að útvarpið verði i Esjuna flutt
og Esjan niður á Skúlagötu fjögur.
Ben. Ax.