Tíminn - 22.01.1966, Page 9

LAUGARDAGUUR 22. janúar 1966
TBMINN

* i

Nafnplata sett á Landsýn
Höggmynd Gunnfríðar Jóns-
dóttur, Landsýn, sem stendur
við Strandakirkju í Selvogi, er
tignarleg og sómir sér vel
þarna á lágri ströndinni með
brimgarðinn á aðra hönd en
hæðir landsins á hina. Margir
staldra við hjá Strandarkirkju
á leið sinni þarna um, enda er
þetta frægt guðshús og helgi
mikil á því. Ýmsum hefur
þótt á skorta, að engin nafn-
plata var á stalli styttunnar,
hvorki nafn myndar né höfund
ar. Nú hefur verið úr þessu
bætt. Nokkru fyrir jólin var
fest allimikil málmplata á fót
stallinn og áhenni stendur:
*iiriir iiimwiwiiw
LANDSYN
eftir Gunnfríði Jónsdóttur
afhjúpað 29. maí 1950
Sögnin um Engilsvík
í bæn þeir lyftu huga hátt
þá háðu stríð við ægis mátt
En hiiminn rétti arm í átt
þar ýtar sáu land.
Það skip úr dauðans djúpi rann
því drottins engill lýsa vann.
Svo bíður hann við boða þann
og báti stýrir hjá.
Við það tækifæri, er platan
var sett á, var meðfylgjandi
mynd tekin af Gunnfríði Jóns-
dóttur myndhöggvara hjá stytt
unni Landsýn.
BORGARMÁL
Öþörf mengunarhætta af hest-
húsum á bökkum Elliðaárinnar
Björn Guðmundssoii, borgar
fulltrúi Framsóknarflokksins, bar
svohljóðandi fyrirspurn fram á
borgarstjórnarfundi í fyrra-
kvöld:
„Frá því var skýrt í Morgun-
blaðinu rétt fyrir jólahelgina, að
langt væri komið byggingu átta
hesthúsa við ofanverðar Elliða-
ár, fast við árbakkann. Af ."rá-
sögn blaðsins verður ekki ann-
að skilið, en að affall frá húsun-
um lendi út í ánni.
„Hefur þessi ráðstöfun vakið
nokkurt umtal,“ segir blaðið,
„enda kunnugt að vatn er tekið
úr Elliðaánum, þegar mikið álag
er á hitaveitukerfi bæjarins, og
það hitað upp, en síðan veitt inn
á kerfi borgarbúa." — í fram-
haldi af þessu hefur blaðið það
eftir kunnum gerlafræðingi, að
ekki sé hægt að mæla með því,
að afrennsli gripahauga bætist
í það vatn, sem síðar væri veitt
inn í hitaveitukerfið.
Ennfremur upplýsir blaðið eftir
borgarverkfræðingi, að hér sé um
algert bráðabirgðaleyfi að ræða
fyrir byggingu húsanna og þá
væntanlega einnig um aðstöðu
leiguhafa til að veita óþverranum
frá þeim í nytjavatn borgarbúa.
Af tilefni þessara upplýs-
inga Mbl., er spurt:
A. Hvernig má það vera, að ráða
menn borgárinnar gefi slíkt leyfi
eins og blað þeirra greinir frá?
B. Var haft samráð við heilbrigð-
isnefnd um staðsetningu gripa-
húsanna?
C. Hefur nokkuð verið gert til að
veita affallinu frá húsunum ann-
að en. í nytjavatn borgarbúa?
D. Og hafi ennþá ekkert verið gert
í þá átt, hvað hugsa ráðamenn
borgarinnar sér að gera?“
Geir Hallgrímsson, borgar-
stjóri, sagði, að leyfi fyrir
þessum hesthúsum hefði verið
veitt til bráðabirgða og fylgdi
það skilyrði, að fjarlægja skyldi
húsin með tveggja mánaða tyrir-
vara, þegar þess yrði kraf-
izt. Hins vegar hefði verið

Björn Guðmundsson
byggt meira þarna en leyft hefði
verið upphaflega. Ekkert af-
fall væri í ána frá húsunum, og
þær væru raunar ekki hreinar
fyrir. Vel yrði fylgzt með vatn-
inu.
Björn Guðmundsson þakkaði
oorgarstjóra svörin og sagði síð
an:
„Það er venja að fyrirspyrjandi
segi nokkur orð eftir að borgar-
stjóri hefur svarað, enda þótt
sá há.ttur, sem Alþingi hefur, að
spyrjándi fái stuttan ræðutíma
áður en spurningu er svarað. sé
betri.
Fyrirspurnin fjallar um hesthús-
in á bökkum Elliðaánna, sem ný-
lega hafa verið reist þar. Og þá
jafnframt um affallið eða óþverr-
ann frá þeim, sem fer í ána. En
vatn úr ánni er stundum tekið til
hitunar í Varastöðina neðar við
árnar, og síðan veitt inn á hita-
veitukerfi borgarinnar. En heita
vatnið er almennt notað til upp-
þvotta matarílátáta og enda af
mörgum í mat, auk margra ann-
arra nota.
Þegar þetta er hugleitt, verður
ljóst hve það er mikils vert, að
vatnið í hitaveitunni sé svo hreint,
sem tök eru á. Og það mun sízt
of djúpt tekið í árina, þótt sagt
sé, að það ættu að vera óskrifuð
lög fyrir þá sem ráða í þessari
borg, að forðast sem mest, að
veita óhreinindum í Elliðaámar.
En nú hafa þessi lög verið brot-
in. Staðsetning húsanna á árbakk-
anum og landslagið umhverfis,
veldur því, að frárennsli frá þeim
fer ekkert annað en í ána. Stað-
setning húsanna á þessum stað,
virðist illskiljanleg ráðstöfun.
Frá sjónarmiði borgarbúa skipt-
ir hér höfuðmáli um þrifnað og
hollustuhætti nytjavatnsins. En
fleira kemur til, sem vert er að
líta á.
Heilbrigðisnefnd
Samkv. Heilbrigðissamþykkt
Reykjavíkur, t.d. 154. og 155. gr.,
er heilbr.nefnd málið skylt. En
Mbl. hefur eftir Jóni Sig. borgar-
lækni, „að honum hefði verið alls-
endis ókunnugt um þá ákvörðun,
að leyfa byggingu hesthúsanna
átta, og hefði ekki verið til sín
leitað um það mál, enda hefði
hann ekki um húsin vitað, fyrr
en nú.“
Heilbr.nefnd hefur þannig alger
lega verið sniðgengin. Eru það und
arleg vinnubrögð, — og enn und-
arlegri þegar samsetning nefndar
innar er athuguð. Hún er nefni-
lega svo vísindalega uppbyggð, að
minnihlutaflokkarnir eiga þar eng
an fulltrúa, þótt 5 manna nefnd
sé!
En hvað um það. Nefndinni bar
bæði réttur og skylda til að fjalla
um málið, áður en því var ráðið
til lykta. Nú (þ.e. i Mbl. 22. 12.
s.l.) upplýsir borgarlæknir, að
hann hafi ekkert vitað um húsin
fyrr en þá, og Mbl. bætir við:
„Kvaðst hann mundu láta rann-
sókn fara fram.“
— Hvað hefur sú rannsókn lcitt
í ljós?
Gimsteinn Reykjavíkur:
í bréfi, sem Stangaveiðifélag
Rvíkur, skrifar borgarráði 15. júní
s.l. um þetta mál, eru Elliðaám-
ar kallaðar „gimsteinn Reykjavík-
ur“. Form., er skrifar bréfið, bend
ir á það í fyrstu hve sérstætt það
Framhald á bls. 15.
Ort á sýningu í Bogasal
Sýning Sveins listmálara Björns
sonar í Bogasal, sem opnuð var
fyrir viku, er senn á enda, henni
lýkur á sunnudagskvöld. Myndirn-
ar á sýningunni eru langflestar
hinar söonu og voru á samsýn-
ingu í Kaupmannahöfn nokkru
fyrir jólin, er sýndar voru sam-
an myndir eftir þremenninga, tvo
danska bræður, kunningja Sveins,
en sýningin var haldin í minningu
annars bróðursins, sem drukknaði
undan Grikklandsströnd í fyrra.
Fengu myndir Sveins á þeirri
sýningij' lofsamlega dóma, eins
og sagt var frá hér í blaðinu fyr-
ir jól. Á sýningunni í Bogasal hafa
sjö málverk selzt, eitt þeirra
keypti Listasafn íslands og
nefnist það Til minningar um
H. C. Andersen. Aðsókn hefur
verið góð, og meðal gesta eftir
helgina var Bjarni Guðmundsson
frá Hörgsholti, sem dokaði við
i drjúga stund. skoðaði málverkin
rækilega og var búinn að yrkja
nokkur kvæði og vísur um einstak
ar myndir, er hann fór. Hér er
eitt kvæðið, um myndina „Andlit
ættarinnar og lífsins blóm“, og
sitja þeir feðgar, Sveinn og sonur
hans hjá þeirri mynd hér að ofan.
Andlit ættarinnar og lífsins blóm
(í Bogasal 17.1. 1966).
Ættin stóra andlit sýnir
Árþúsundir svipinn mynda.
Með geislahári kollinn krýnir
og keðjuböndum andans linda
Upp með hrjúfum ættar vanga
Ástarblómið frjóin teygir.
Upp í blámann blómin langa.
Bjartir eru lífsins vegir.
Sjö á blómi sólir lýsa.
Sjáum bláa hulduheima,
lífpins blómin lífið prísa.
Lindir undir rótum streyma.
Bjarni Guðmundsson
frá HörgsholtL
f