Vísir - 18.07.1974, Blaðsíða 16

VISIR
Alþingi kemur samtm í óvissu
Alþingi hefur veriö kvatt
saman til aukaþings, og veröur
þaö sett i dag aö lokinni guös-
þjónustu I Dómkirkjunni, sem
hefst kl. 13.30.
Störf þessa aukaþings munu
mjög einkennast af hátföarhöld-
unum, en þingiö á aö koma sam-
an til hátiöarfundar á Þingvöll-
um 28. júli.
A fyrsta fundi þingsins i dag
mun aö vanda fara fram rann-
sókn kjörbréfa og kjör þing-
manna I nefndir. Samkvæmt
þingsköpum á einnig aö kjósa
forseta Sameinaðs Alþingis og
efri og neöri deildar, auk svo
kosninga i nefndir.
En nú hagar svo óvenjulega
til á þessu þingi, aö engin sam-
staða hefur skapazt um myndun
meirihluta, sem i krafti at-
kvæðavalds sfns gæti tryggt
kjör manna i þessi embætti
Alþingis. Þykir sennilegast, að
kosningunni verði frestað til
framhaldsfundar þingsins á
mánudag.
A meðan mun aldursforseti
þingliösins, Guðlaugur Glsla-
son, stýra fundinum. /
— GP \
Viö sjáum Erlu viö störf sin og
sagöi hún okkur, aö þær, sem
hún þekkti og ynnu viö malbik-
un, væru hinar ánægöustu.
„Hvers vegno ekki að
skrautmóla tunnurnar?"
„Þaö er búiö aö skipuleggja
boöhlaupiö frá Ingólfshöföa !
smáatriöum,” sagöi Sveinr
Björnsson, kaupmaöur, sem
unniö hefur aö undirbúningi þess
atriöis þjóöhátiöar I Reykjavik.
Kvaöst hann búast viö, aö hlaup-
ararnir yröu I kringum 300 tals-
ins, en vegalengdin, sem hlaupa
skal, er nákvæmlega 379,9 km,
„Hlaupararnir verða I sérstök-
um bolum, sem á er letraö
Ingólfshöfði—Reykjavik 874-1974,
og ætti þvl ekki að fara á milli
mála, i hvaða erindagjöröum
hlaupararnir eru, þegar til þeirra
sést á leiðinni,” hélt Sveinn
áfram máli sinu.
Þessa dagana er unnið að þvi að
útbúa kyndlana. „Það hefði að
sjálfsögðu verið æskilegast, að
þaö hefðu getað verið gaskyndlar,
en þeir yröu of þungir fyrir hlaup-
arana,” sagði Sveinn. „Léttir
gaskyndlar eins og þeir sem
notaðir eru fyrir Olympiuleikana
yröu of dýrir”.
„Samanlagður timi boðhlaups-
ins verður 31,40 klst., en lagt
verður af stað frá Ingólfshöfða
klukkan hálfniu 1. ágúst,” sagði
Sveinn. „Verður komið til Vikur á
miðnætti og eldurinn varðveittur
þar um nóttina i hlóðum. Svo er
lagt af stað klukkan ellefu morg-
uninn eftir og komið i Hveragerði
klukkan hálftólf og eldurinn
geymdur þar um nóttina og vakað
yfir honum, þvi að ekki má hann
slokkna.
Frá Hveragerði verður lagt af
stað með eldinn klukkan að verða
hálfellefu morguninn eftir og taka
hlauparar frá Reykjavik við
honum á Kambabrún og hlaupa
með hann slðustu kilómetrana.
kemur hlaupari með eldinn að
styttu Ingólfs Arnarsonar klukk-
an 14.10 á laugardag og kveikir
þar eld við fótstall styttunnar. A
eldurinn að loga fram á mánu-
dag.”
„Það verður að sjálfsögðu við
hátiðlega athöfn, sem kveikt
verður á fyrsta kyndlinum á
Ingólfshöfða,” sagð Sveinn loks.
„Verða þar m.a borgarstjórinn i
Reykjavik Birgir Isleifur Gunn-
arsson og fleiri forystumenn
borgarinnar, auk formanns þjóð-
hátiðarnefndar Reykjavikur,
Gisla Halldórssonar.”
— ÞJM
þeim sem aðeins eru I þessu
yfir sumartimann heldur er
þetta erfitt fyrir þá oft eldri
menn, sem fást til starfa við
hreinsunum vetrartlmann”, og
öskubuska heldur áfram.
Við getum sagt að á vissan hátt
spegli öskutunnan andlit fjöl-
skyldunnar. Það er ekki gengið
nógu vel frá sorpinu. Við
verðum vitanlega helzt vör við
það, þegar óhöpp verða og
tunnan fer á hliðina hjá okkur
og ruslið fýkur i allar átti, þegar
hvasst er. Það væri þvi fint, ef
ruslinuværipakkaðvelinn. Svo
er annað. Tunnurnar eru
ómerktar og við getum ekki
alltaf sett rétta tunnu á réttan
stað, en fólk vill einmitt fá sina
tunnu. Helzt vildi ég hafa
tunnurnar skrautmálaðar, það
myndi verða heilmikil til-
breyting að vita, hvernig næsta
tunna væri. Stundum eru
þungar tunnur undan oliu
notaðar undir sorp. Það er alveg
ótækt”.
Við lukum samtalinu með þvi
að spyrja öskubusku, hvort hún
væri nokkuð feimin að segjast
vinna I öskunni. „Nei, alls ekki
ég hef gaman af þvi að segja
vinum og kunningjum frá þvi,
hvar ég vinn. Þið ættuð að sjá
svipinná sumum.Þetta starfer
alls ekki til þess að lita niður á
eins og sumir virðast gera. Eitt
gott dæmi um slikan hugsunar-
hátt eru litlir krakkar, er kalla
til okkar. Kunnið þið ekki að
lesa? Og þið getið verið viss um
að það eru ékki krakkarnir, sem
halda þetta sjálfir, heldur upp-
alendur þeirra”, sagði ösku-
buska. —EVI
300 manns hlaupa
með kyndilinn
— Boðhlaup frá Ingólfshöfða til
Reykjavíkur
— Þrjá sólarhringa á leiðinni
„Kvenfólkiö tekur meir og
meir þátt I þeim störfum, sem
áöur voru aöeins talin viö hæfi
karlmanna. Hjá borginni vinna
nú milli 30 og 40 stúlkur viö
gatnahreinsun, sorphreinsun,
ióöahreinsun og malbikun”,
sagöi Pétur Hannesson, deildar-
stjóri I hreinsunardeild Reykja-
vikurborgar, i viötali viö VIsi I
gær.
Mest af þessum stelpum eru i
skóla og hér er aöeins um
sumarvinnu aö ræða. Við fórum
á stúfana og hittum eina, sem
vinnur við hreinsun á sorpi.
Ekki vildi hún láta nafn sins
getið, en vildi vera kölluð ösku-
buska.
„Jú, það er ágætt að vinna við
þetta að mörgu leyti og auðvitað
mikill munur á kaupi t.d. frá þvi
er ég hafði i fyrra, þegar ég
vann við þjónustustörf: það er
u.þ.b. helmings munur.
Það er ýmislegt, sem mætti
fara betur I sambandi við sorp-
hreinsuna. I Sogamýri, Bú-
staða- og Fossvogshverfi, þar
sem flokkurinn, sem ég er I
vinnur, er áberandi, hversu
raðhúsin og fjölbýlishúsin i
Fossvogi eru illa skipulögð i
þessu tilliti. Tunnurnar eru
ýmist uppi á stöllum, þar sem
erfitt er að ná til þeirra, eða
faldar lengst niður I kjöllurum.
Þaðan verður að burðast með
þær upp tröppur eða brattar
rennibrautir. Ég vorkenni ekki
öskubuska (t.v.) fékkst ómogulega til aö snúa sér viö og brosa viö ljósmyndaranum okkar, en þarna er
hún viö vinnu viö öskubilinn. Tvær aörar stúlkur vinna viö soprhreinsun I Reykjavik.
Stelpur við
malbikun
Eftir þó nokkra leit aö stúlku i
vinnu viö malbikun (ekki er
lengur hægt aö fara eftir siöu
hári til aö sjá hvort er hvaö)
fundum viö eina, sem vann af
miklu kappi meö strákunum.
Hún sagðist heita Erla Eiriks-
dóttir og kunna hið bezta við sig
I vinnunni. Þetta væri mun
betra en að vinna I frystihúsi,
eins og hún hefði gert I fyrra.
Ekki virtust strákarnir heldur
hafa neitt á móti þvi að hafa
stelpu sin á meðal, enda bar
ekki á öðru en hún stæði sig eins
vel og þeir. —EVI—
Fimmtudagur 18. júli 1974.
Reynt að
Ijúka flug-
vellinum
á Selfossi
fyrir
haustið
— en nothœfur
fyrir flugmótið
í ágúst
„Þaö þarf aö merkja flugvöll-
inn og ganga alveg frá honum,
áöur en hann er fullkomlega til-
búinn, og svo þarf fiugmálastjórn
aö viöurkenna hann. En frá okkar
hendi gæti vel komiö tii mála aö
flugvellinum yröi lokiö fyrir
haustið”, sagöi Jón Guömunds-
son, yfirlögregluþjónn á Selfossi,
en hann er formaður Flugklúbbs
Selfoss. Við höfðum samband viö
hann i morgun og forvitnuöumst
svolitiö um flugvöllinn.
Jón sagði, að vélar hefðu þegar
lent á honum, en það tókst ekki
beint vel I fyrsta sinn, þegar vél
frá Eyjum lenti þar I óhappi, enda
var völlurinn ekki tilbúinn til
iendingar þá.
Jón kvaðst þó vona, að völlur-
inn yrði tilbúinn fyrir flugmótið,
sem halda á á Selfossi, en það er i
byrjun ágústmánaðar. Þá er að
minnsta kosti ráðgert, að völlur-
inn verði nothæfur. Meiningin er
þá, að Vélflugfélagið fjölmenni á
staðinn.
Vinna við flugvöllinn er i gangi,
búiö er að grófvinna hann, en eftir
á að slétta hann og lagfæra. Þetta
var eitt af fyrstu málunum, sem
flugklúbburinn beitti sér fyrir, en
hann var stofnaður 19. mai s.l.
— EA
Stólu öllum
dekkjunum
undan bílnum
Biræfnir náungar geröu sér litiö
fyrir aöfaranótt sunnudagsins
siöasta og stálu öllum dekkjunum
undan Fiat, sem stóö viö umboöiö
I Siöumúla. Stóö billinn þar
búinn til afhendingar, og kom
kaupandinn til aö sækja bilinn á
mánudagsmorgun.
Virðist svo sem billinn hafi
verið tjakkaður upp öðrumegin
og siðan látinn siga niður á grjót.
Tjakknum siöan beitt hinumegin,
á meöan dekkin þar voru tekin
undan. Að þvl búnu var billinn
látinn síga niður á jörðina og lá
hann á hjólskálunum, þegar að
var komiö á mánudagsmorgun.
Ekki er vitað, hvort sömu
þjófar voru aö verki þessa sömu
nótt við Sunnuveg, þar sem stoliö
var blöndungi úr bil. Þá var
einnig um svipað leyti stoliö einu
dekki á felgu undan bil, sem stóð
við hjólbarðasöluna I Nóatúni.
Sjálfsagt hafa verið á ferðinni
einhverjir, sem ekki gátu beðið
eftir þvi I heilan sólarhring að
opnað yrði — ÞJM